Koen thuis 13 augustus: Nu we aan het bekomen zijn van het slechte nieuws dat ons opwachtte, wil ik een einde breien aan ons verhaal. We zijn op onze laatste dag van Byron naar Atlanta zo'n 70 km verderop gereden. We hadden alle tijd en eigenlijk niets op het programma staan. Dus zijn we nog eens gestopt bij een Walmart en hebben er nog wat "voedingssupplementen" gekocht die bij ons heel wat meer kosten. Daarna zijn we naar het verzorgde centrum van Atlanta gereden om het Coca Cola museum te bezoeken. Omdat we niet met een debet kaart (Maestro) konden betalen, hebben we het risico niet genomen om onze laatste cash hieraan op te offeren. Dus zijn we het park ingewandeld dat opgedragen is aan de olympische spelen die er hebben plaats gevonden. Tars was al onmiddellijk verleid om zich te laten gaan in de fontein. Anneke heeft zich bezondigd aan een laatste Starbucks en dan zijn we naar de luchthaven gereden. Het inleveren van de wagen verliep vlotter dan verwacht. We hebben ook tijdig ingecheckt. Dat was goed want onze koffers moesten herschikt worden tot ze allemaal minder dan 23 kg wogen. Dit was niet nodig op de heenvlucht waar alle koffers tegelijk gewogen werden. Voor de veiligheidscontrole hebben we nog zoveel mogelijk charcuterie met crackers opgegeten. Mijn tong lag open van de gepeperde kaas en mijn darmen hebben het er nadien ook moeilijk mee gehad. Jammer genoeg hebben we toch nog wat moeten weggooien. Het is goed gebleken voor de jetlag om een nachtvlucht te hebben. In het vliegtuig had Eefje de achterste (lege) rij ingenomen om te slapen. Ik ben rechtop even ingeslapen met Tars op mijn schoot. Jens viel pas in slaap toen hij 3 films had bekeken en we begonnen te dalen voor de landing in Heathrow. Daar heeft Jens zijn nachtrust verder gezet op de luchthaven. Er waren veel zombies onder ons. In Zaventem hebben we lang moeten wachten op de buggy die we uiteindelijk toch mee terug hebben genomen. Ik stond al in de rij voor verloren bagage. Het heeft ons nog moeite gekost om op het treinperron te geraken voor de rit naar Berchem. Bij B&B nog soep en Croques gegeten om dan met O&O naar huis gebracht te worden.
Nu is alles uitgeladen en de wasmachines zijn erdoor. Onze mailbox, brievenbus met rekeningen zitten stampvol en het agenda, het huishouden, het onderhoud van de tuin, het werk trekken ons langzaam maar zeker in die andere mallemolen waar we jaar in jaar uit in zitten. 't Is dan dat we beseffen hoe goed we het eigenlijk gehad hebben.
Anneke: De valiezen zijn allemaal gepakt dus nu heb ik eindelijk eventjes tijd om ook op de blog te gaan. as een hele onderneming om alles zodanig in de valiezen te stapelen dat ze niet te zwaar waren en alles mee kan genomen worden van die dingen die echt mee moeten zoals 15 paar schoenen! Disney World was ongelooflijk in alle opzichten. Groots, overweldigend, tof, warm maar vooral uitputtend met een Tars die overal naartoe glipt en a.h.w. geen oren aan zijn hoofd heeft. Aangezien we in het begin helemaal door het park naar het laatste deeltje zijn gewandeld hebben we quasi nergens lang moeten aanschuiven. Voor die zaken die lange wachtrijen hadden konden we een pastpass nemen. En aangezien het weeral een superhete dag was wisselden we onze buitenattracties regelmatig af met een verkoelende show om eventjes te bekomen van al die hitte. Tars vond vooral het zelf kunnen autorijden leuk en bij de attractie van Buzz Lightyear haalde hij een topscore bij het laserschieten. Voor maaike was het ritje op de Thunder Mountain het leukste terwijl Tars halverwege de rit wou uitstappen want het ging hem ietske te snel en te bochtig. Ik vond de parades wel tof, echt feesten dat ze hier in Amerika doen. Ondanks het klamme drukkende weer bleven die mensen in hun warme theaterpakjes lachen en feesten, We werden zelfs uitgenodigd om mee op de parade te komen dansen, crazy !!! Tegen 5 uur hadden we heel het park gedaan op die attracties na die Tarske niet kon doen omwille van zijn gestalte, soms was hij gewoon nog te klein. Aangezien Koen ons pas tegen half 10 kwam oppikken was het nu vooral ons bezighouden en zorgen dat we regelmatig terug bijtankten na al dat zweten. Tot er rond 6u opeens een onweer en regen met bakken uit de hemel kwam gevallen. Dus nu kwamen de shows terug aan de beurt. Tars was intussen wel moe en wij begonnen het beu te worden om heel de tijd achter hem aan te koersen. Maaike en ik waren dan ook heel blij dat we terug richting uitgang konden vertrekken om naar papa en de 2 oudste toe te gaan. Het was echt genoeg geweest. Voor ons geen pretparken met Tars meer de komende jaren!!!! xxxxxxx Anneke
Koen 9 augustus 2011 Byron: Gisteren 8 augustus zijn we laat toegekomen in het hotel. Na 630 km van Kennedy Space Center hebben we bakken regen over ons heen gekregen alsof de hitte van de afgelopen 20 dagen gecompenseerd moest worden. De kinderen speelden "om ter mooiste bliksems zien". Het Apollo gebouw op het Kennedy Space Center is indrukwekkend. Er ligt een saturnus 5 raket. De lanceerplatforms kregen we te zien vanop een uitkijktoren. Er is een "rakettuin", een mock up van de space shuttle en nog veel meer dat we niet hebben kunnen doen (zoals de 3D I-max films) omdat we toch op een schappelijk uur op het hotel dienden te geraken. De pijn in mijn kuit betert. We hebben gisterenavond al onze koffers gereorganiseerd om zoveel mogelijk mee te kunnen nemen. De buggy en het verhoogje voor Tars zal niet meegaan. Maar dat hadden we voorzien. Vanmorgen slapen de kinderen uit. Behalve Eefje. Die lag bij ons op de kamer en is nu al gaan chatten. Vandaag hebben we nog een 70 tal kilometer af te leggen naar de plek waar we de auto achter zullen laten. Het is goed geweest. We hebben veel gezien. We hebben met de wagen bijna 5000 km afgelegd. We hebben de nodige warmte binnen om een jaar mee toe te komen. Nu nog een vlotte doortocht door de douane en een vlotte thuiskomst. Ik ga nu nog zwemmen met Tars in het zwembad van het hotel. Dan een douche, in mijn reiskleren stappen, ontbijt en wegwezen naar de luchthaven.
Ik papa en jensje zijn vandaag naar disney de adventure island geweestJ
Jaja ge hoort het goed, met papa adventure island!! Cool hoor!! Hebben veel dingen over kop gedaan, en veel gelachen en zitten gillen(vooral ikke:p) papa was opeens misselijk na dat van Harry potter(voelde me ook al wat ziekjes maar ik hield het nog wel uit hoor;)we hebben btw echt coole attracties gedaan!! Veel op en neer veel over kop en ook veel water!! Op een gegeven moment waren we heel erg nat en het duurde uren voor we droog waren!! We hebben voor jens ook een goochelbox gekochtJ binnen een paar maand sta je versteld van de trukjes!! Zeker wetenJHij had hoofdpijn en was misselijk en met zijn voet was dat ook niet zo gemakkelijk hé en dan heeft hij een uurtje zitten uitrusten terwijl jens en ik nog wat attracties gaan doenJtoen we dan terugkwamen had onze cowboy een dutje kunnen doen en was hij al wat bekomen van zijn ritje in de Harry potter attractie;)zijn dan maar naar de auto gegaan want hadden alles al gedaan buiten de trage ritjes voor de kindjes, maar ookal voelde we ons wel kinds toch niet kinds genoeg om ritjes te doen tegen 2km per uur in de zon met een leuk hoedje opJ zijn dan naar de pizzahut geweest want we hadden honger en in disney kost dat megamassa veel man!!! Zijn na de zeer grote en vullende pizzas en slaatjes naar de mall geweest en papa heeft 4hemden gekocht en ik en hoesje voor de ipod. Dan begon het te onweren en dachten we oei mama en maaike en tars zullen nat worden en zitten daar dan in de regen, en dan zijn we dus naar hun park gereden om ze op te pikken en nu zit ik dus in de auto te wachten op mama maaike en tars, en hopen dat ze snel komen want we hadden eigenlijk pas binnen een uur afgesproken maar omdat het regent zijn we hier al!! Papa is met zijn poncho aan zijn cowboyhoed op en al hinkend eens gaan kijkn en hij doet ons verdomd veel denken aan de gestapo van allo alloJhihihi;) nu nog die bril en het is compleet. Jens bekijkt nu de filmpjes van in disney, en papa is voor het werk verkeersborden gaan fotograferen, en ik ga nu nog eens zien of mama er nog niet isJ
Anneke: De valiezen zijn allemaal gepakt dus nu heb ik eindelijk eventjes tijd om ook op de blog te gaan. as een hele onderneming om alles zodanig in de valiezen te stapelen dat ze niet te zwaar waren en alles mee kan genomen worden van die dingen die echt mee moeten zoals 15 paar schoenen! 
