- Tars, wat vond jij leuk vandaag? - Ik vond vandaag mijn schoenen leuk. - Wat was daar dan zo leuk aan? - Omdat die licht geven. - En waren er nog dingen? - Ja, wapens. Zoals van vechten van de power rangers. - Vind je het leuk op hotel? - Ja, dat er zo elke dag eten klaar staat. - Vond je M&M's ook leuk? - Ja, die waren heel lekker. Ik vond het ook leuk om op die toren te staan. Die hele hoge toren. Dat wij dan de grootste waren.
maaike: Ik ben kapot, vooral mijn voeten doen pijn We zijn vandaag met de metro naar broadway gegaan , op de trein hebben we in totaal al 3 mensen gehad die hebben opgetreden We zijn door broadway gewandeld daar hebben we twee halfnaakte cowboys gezien. Eefje en Jens wilden graag naar de m&m winkel gaan dat is wel een coole winkel daar heb je buizen met allemaal smarties in , die waren allemaal geordend per kleurtje. En de empire state bulding, dat is een gigantisch gebouw, wel 86 verdiepingen hoog. Deze avond zijn we gaan eten in de chinees. Dat was wel lekkere kip. Baaaaaaaaaai xxx
Koen 24-7-2011: Vandaag was 35°C lauw tov gisteren maar met 5th avenue en Broadway af te willen gaan op teensleffers hebben ze het zichzelf aangedaan. Rockefeller centre gedaan, Saks, schoenen gekocht, T-shirts, central station, Empire State building, Times Square, M&M's vergif en in China Town goed gegeten voor $40,50.
amaiamai, vandaag door newyork gewandeld en mijn benen gaan er af vallen! hebben empire state building gezien, m&m store(daarbinnen zijn wel 70buizen met verschillende soorten m&m's enal echt stoer) ,broadway helemaal afgewandeld,... op de tram was er elke keer een straat muzikant, die mensen kunnen best goed zingen,muziek spelen,dansen hoor!!!verschoot ervan!mijn voeten zijn keizwart, mijn knieen(ja schrijffout want er staan geen puntjes op dit toetsenbord) zijn kapot maar al bij al was het een leuke dag!!heb schoenen gekochtr, een trui, een tshirt voor celine, en iets voor charlotte:) ga nu mail checken en in de douche want ben vuil!!!!
Koen 23? juli New York: effe zit ik met het gevoel van Worst Western ipv Best Western. Zit al met een parkeerboete. Verhaal volgt nog. De museums zijn te groot om op één dag en met kinderen te doen dus selecteren we. In little Italy ging de portefeuille weer open. De winkels worden wel door indiërs uitgebaat. Het is dus over zijn hoogtepunt.
Alvast nog wat foto's van de afgelopen dagen toegevoegd.
Anneke: dit is nu al de derde keer deze morgen dat ik een bericht probeer toe te voegen en elke keer verdwijnt alles dus hopelijk derde keer goede keer. New York is helemaal anders dan we verwacht hadden. Het begon al toen we op weg naar ons hotel opeens door de gps door de bronx werden gestuurd en eens je erin zit moet je verder, wel met portieren goed op slot en blijven doorrijden. Het hotel ligt in een rustige buurt wat wel als gevolg heeft dat we heel wat moeten metrorijden voor we ergens ter plaatse komen. Op zich al een hele belevenis met een gezin van 6 en een buggy die we hier hebben gekocht om Tarske te sparen bij deze temperaturen. Want zo'n 46 graden zijn wij toch niet gewend. Eerst een wandelingetje in Central Park waar Tars achter de eekhoorns zit en waar we nog schilpadden en een reiger zien. Tegen 10 uur is het zo warm dat we blij zijn met de airco van National museum of History. Het museum is zo groot dat we een keuze moeten maken want we willen ook nog wat anders zien en doen vandaag. Eerst volgen we een show rond het ontstaan van sterren en blijkbaar is het zo interessant dat Tars in slaap valt, maar ik moet zeggen dat ik het ook moeilijk had om wakker te blijven. Het verschil in slaapritmes van iedereen afzonderlijk begint wel te wegen, zelfs soms op mijn humeur. Vooral Maaike is moe door Jens die 's avonds film kijkt en Tars die 's morgens om half 6 iedereen wekt met zijn gespring op de bedden. Na de show worden het de zeedieren waar Tars nogmaals vertelt over de walvissen die hij gezien heeft bij Kristel. Blijkbaar heeft dit toch wel indruk op hem gemaakt. De skeletten van de dino's worden ook door iedereen bewonderd maar dan is het blijkbaar genoeg geweest. Jens sterft bijna van de honger en mijn voorraad van fruit en koeken is er intussen al aan dus een korte pauze in het cafetaria van het museum. Daarna terug de hitte in en via Central Park naar het Metropolitan Museum of art waar we gelukkig de nodige fontijntjes onderweg tegenkomen waar we ons allemaal een delirium aan drinken want intussen is het rond de 46°c. Gelukkig vinden we terug verkoeling in het museum waar de afdeling over Egypte iedereen weet te boeien. Tars krijgt een paar keer een berisping omdat hij te snel loopt maar vindt de mummies wel interessant. Als Koen bij een lege sarcofaag opmerkt dat de mummie op wandel is antwoordt Tars dat dat niet kan want die gaan alleen 's nachts op stap. We bekijken nog in een sneltempo de schilderkunst van onze vlaamse genieën en dan slaagt de honger weer toe want intussen is het al half 6 dus trekken we met de metro richting Little Italy. Waar wij tijdens onze trip kunnen genieten van een optreden van een dakloze die zijn beste serenade ten gehore brengt. jens zijn reactie hierop : "waarom treedt die niet op in broadway, die had echt een musicalstem?" Tegen half 10 komen we allemaal moe van onze eerste dag New York terug in het hotel en worden de zwarte voeten eerst nog gewassen voor we onder de wol duiken. Morgen is er weer een dag in the big Apple!!!
Wake up in a city that never sleeps... met de airco die altijd aanslaat
Koen 22 juli 2011 New York Best Western Plaza:
Quality Inn was ok maar dit is wel een hogere klasse. Mijn jetlag schuift verder op naar 4:30. Gisteren wel met hoofdpijn voortijdig in bed gekropen. Wellicht teveel kinderen in mijn nek gehad in het zwembad bij Kristel. Ben gisterenochtend op een kwartier drie paar schoenen rijker geworden. We hebben ook een buggy gekocht want we hebben gemerkt dat Tars het sight-seeing soms moe is. We hebben een vlotte rit achter de rug. De GPS is goed van pas gekomen. We hebben gisterenochtend ervoor gekozen om niet naar Boston te gaan maar naar Kristel thuis. De kinderen hebben de hele voormiddag in het zwembad gezeten. Ik ben er ook ingedoken. Zowat iedereen heeft op mijn nek gezeten. Dan met z'n elven rond de keukentafel spaghetti gegeten en de overschot van de pizza van het restaurant de dag ervoor. Het viel me op dat ik Sophietje even niet hoorde. Als ze eet, zwijgt ze. Ze is mee schoenen gaan kopen met mij die ochtend. Haar gedienstigheid heb ik wel even georganiseerd want ze kwam met alle mogelijke schoenen aandraven: alleen schoenen met een prijskaartje van 4 cijfers (ook 2 na de komma), bruin van kleur en van deze rij. Ze was vertrokken voor 30 seconden. Op weg naar New York zijn we over de imposante Kennedy Bridge gereden met een mooi zicht op New York. We zijn ook een grootwarenhuis binnengestapt. Het waren muren volgestapeld met fruit en groenten. Een muur van tomaten, appels, meloenen,... En wat ze niet kunnen stapelen ligt in grote doorzichtige bakken. Ik vraag me af of die spruitjes nog goed zullen zijn tegen dat de bak leeg komt.
Vandaag New York. We weten nog niet wat we gaan doen. Eefje had New York als stad gekregen om de uitstappen voor te bereiden. Veel verder dan 5th avenue is ze nog niet geraakt. We hebben wel een city pass metde grootste bezienswaardigheden voor de komende 4 dagen.
Koen 21-7-2011 's ochtends laatste uur in Lexington:
Gisteren was goed gevuld. De kinderen waren uitgeput op het einde van de dag. Jens en Maaike hebben bijgeslapen op de boot nadat ze de walvissen gezien hadden. Anneke is ook weggeweest. Kristel pikte ons op om naar bij het metrostation Alewife de wagen te parkeren. Dan hebben we een stukje van de Freedom Trail gedaan. Maar een eekhoorntje was leuker voor de kinderen. Dan maar een broodje van een halve meter gaan eten. Ian had er niet veel zin in. Ieder kreeg een pilletje tegen de zeeziekte. Het tafereel deed me denken aan het laatste uur van Hitler in de bunker met zijn familie. Sophie kreeg het niet binnen, niet binnen. Dan de bende in gang gekregen om in de hitte naar de haven te gaan. Eerst de voucher nog verzilveren in tickets om daar aan de balie te horen dat de boot al vertrokken was. Met z'n elven hebben we het op een lopen gezet en de boot toch gehaald. Dan twee uren tegen sterke wind in de zee opgevaren. Het was een rustige zee. En we hebben inderdaad walvissen gezien. Wellicht bultruggen. 2 vissen die volgens de speakering even nieuwsgierig waren als wijzelf. Allemaal heel uniek volgens de speakering. Echt wel indrukwekkend. Het ijsje gaan eten was een mislukking. Die softijs liep er langs alle kanten af. Dus tegen de verwachtingen in slagen we er toch in om nog een wasmachine gevuld te krijgen voor deze morgen bij Kristel. Nadien maakte een streetperformer alles goed. Metro terug genomen en dan 5 reuzepizzas gaan eten. Tegen 22:00 lagen we uitgeteld in bed.
Koen
Weetjes: Het is hier een kunst om je papier droog te houden tijdens een bezoek aan het toilet
Maaike en Anneke: Onze koffers zijn gepakt en ze staan op het punt om uit te checken en naar Kristel te vertrekken. Aangezien iedereen op een ander tijdstip wakker is gebeurt het ontbijten in gespreidde slagorde. De kinderen (en wij ook) vinden het jammer dat we vandaag voor de laatste dag bij Kristel en de kindjes zijn. Gisteren was een dag met ongelooflijk overweldigende activiteiten waaronder als hoogtepunt twee walvissen die rond onze boot zwommen. Zulke prachtige dieren die nieuwsgierig en speels gedurende een half uur rond de boot bleven cirkelen en ons van tijd tot tijd nat sproeiden met een fontijn van zeewater. Maaike onthoudt vooral het ijsjeseten; aangezien het hier intussen het begin van een hittegolf is brandde de zon echt en smolten de ijsjes sneller dan wij ze konden opeten. Tars begon moe te worden en i.p.v het ijsje op te eten ging hij mokken zodat Maaike en ik van onder tot boven vol ijs hingen.s'Morgens heb ik (maaike) lang geslapen, ik had ook een stuk in de boot geslapen. We zijn gisteren avond pizza's gaan eten, dat waren kei grote pizza's. 2 margarita's, 1 ham, 1 met gehakt, en een me citroen erop. we kregen dat allemaal niet op , dus we kregen het mee naar huis, dat is iets dat we in Belgie niet doen, hier krijg je het eten dat je niet hebt opgegeten mee naar huis. maar ik ga nu verder inpakken dus baai. Xxx
hallokes, zijn nu vollop de valiezen aant inpakken se, sebiet nog een paar uurtjes naar kristel en dan 5à6 uur in de auto ö veel te lang als je het mij vraagt. Gisteren zijn we gaan eten in een pizzeria, met megagrote pizza's ma echt groot. De overschot hebben we meegekregen en eten we sebiet op. Maar man het eten is hier ongezond, als ik terug kom ben ik sowiso 5kg zwaarder;) ma bon, vanmorgend was tars er al om 6uur veel te vroeg!!! We hebben hem dan in de badkamer gezet met een strip maar van zodra die uit was begon hij te zeuren en ben dan maaropgestaan he;p voor charlotte: naar het schijnt hebben we in elk hotel een pc, dus zelfde tijd;p <3 ga mij nu in mama en papa hun kingsize bed(wat trouwens veel beter ligt dan het onze) leggen en een stripboek lezen want mijn koffer is al gemaakt:) toedels<3
hehehe al 4 dagen in amerika en ik heb een ipod gekocht ! en nieuwe schoene ! en vandaag een hittegolf ! Het programma : simpel maar goed , eerst zwemparty bij Kristel en daarna 5 uur rijden naar newyork ! Als Tars nu ook nog is uitgeslapen had was mijn dag perfect dx
Koen woensdag 20 juni 's ochtends: En nu is het tijd voor een stukje tekst zonder taalfouten.
Gisteren heeft precies lang geduurd. Rond 3:30 begon inderdaad het jet lag effect. Ik heb Anneke ook nog wakker gekregen. We zijn twee keren gaan ontbijten. Jens heeft tot 9:00 in zijn bed kunnen blijven liggen. Om 10:00 stond zoals afgesproken Kristel aan het hotel. Direct werden de kinderen al uitgewisseld tussen de auto's. Zo konden de drie jongens linken met de DS. Tars zat bij Kristel in de auto naast Sophie. Kristel vertaalde simultaan het gesprek tussen beide. Tars zei na een tijdje: "ik kan Sophie al goed verstaan". We zijn naar Lexington centrum gegaan. Een conservatieve ruimtelijke ordening maar inderdaad mooi voor de toeristen. We hebben er het broodnodige gekocht: water en scheergerief. Water voor de hittegolf die er aan komt. En het scheergerief is voor mijn gezicht en Eefje haar benen (waar je de stoppeltjes al voelt opduiken. Dus dat moet eraf). Aansluitend zijn we doorgereden naar het pad dat de Engelsen (regulars van King George) gevolgd hebben tussen Boston en Concord op de 18-19e april in 1775? We vertrokken in de verkeerde richting. De kinderen vonden het extra stukje bos niet erg. Dan zijn we terecht gekomen in het gebouw dat dé schooluitstap van de streek blijkt te zijn: een schuur met alle mogelijke info over die 18-19e april en de nodige merchandising. Tars heeft de drinkwaterfontijn daar ontdekt en slurpt zich een delirium. Sophie heeft de Nikon ontdekt: "can I take a picture". "Yes you can". Staat ze daar met de heupen naar voor om haar ellebogen te ondersteunen zodat ze de camera op hoogte kan houden. Mijn hoofd kan er niet op. Moet ze de camera te hoog voor richten en moeten de ellebogen de heupen lossen. In de auto gaat het "linked gamen" voort. "Ian you're dead" - "No, I'm not that's Jens". Dan zijn de kinderen gaan zwemmen bij Kristel en Fred thuis. Ze hebben hier coole waterpistolen. Tars krijgt ze nauwelijks opgetild. En zo'n waterpistoolgevecht is een ernsige zaak voor de jongens (kijk maar naar de foto's). De meisjes waren ongewapend kop van jut. Misschien vonden ze het leuk om ook eens op die manier aandacht te krijgen. De jongens doen immers niks liever dan gamen. Tijdens het middagmaal ging het over de ethymologie van de hot dog die op het menu stond. En dan terug het zwembad in terwijl de dames in huis wat orde op zaken stelden. Ik was badmeester van dienst. Op zich niet zo erg. Het zwembad met de kinderen is voor 500M gefotografeerd. Dan leer ik die Nikon ook een beetje kennen. Na die verfrissing allemaal terug de auto in to go shopping in New Hampshire. Tax rates liggen daar lager. Dus de "best buy" daar is de best best buy. Er zijn vele dollars van eigenaar gewisseld in ruil voor hebbedingetjes als i-pods en allstars. Ik ben content dat ik Simon iets kon geven waar hij heel tevreden mee was. Toch een beetje peetvaderschap goedgemaakt (Anneke bedankt voor de tip). Verder iets tegen zeeziekte, spidermanpijama's en een GPS van de States. Nu kunnen we echt vertrekken. Daarna terug gaan zwemmen. Ik begrijp niet hoe Tars (Taa's voor de locals) en Sophie elkaar begrijpen maar ze vinden elkaar. Ze hebben hier een coole bellenblazer die duizenden bellen blaast. Tars en Sophie zwaaien ze stuk. Ian bijt erin. Gisteravond nog gebqq'd (weet niet hoe je dat schrijft, dus toch een taalfout). En na de bbq nog tickets besteld voor de whale watch op zee. Op het land hebben we er ook al gezien. 't Was een moeilijke bevalling met de kinderen die moe moe moe waren. Hoe het zover is gekomen dat Kristel vanmiddag mee de boot opgaat, is te ingewikkeld om uit te leggen. Zoals op de 18e april is er ergens een schot gelost en dat heeft een hele ketting in gang gezet en nu gaat Kristel mee met de kinderen. Chapeau. Toen we terug in het hotel aankwamen is iedereen zonder klagen naar bed gegaan en wellicht ook als een blok in slaap gevallen.
Vanmorgen was het 4:30 voor mij en ik heb mijn best gedaan om de schone slaapster niet te wekken. Aan het ontbijt waren er minder aziaten dan gisteren. Nu is het 8:00 en moeten we de kinderen tot 9:30 ambieren. Dan rijden we naar Boston voor de Freedom Trail. Whales here we come.
maaike: we gaan sebiet naar de walvissen kijken, maar eerst moeten we wel goed eten. Ik heb super slecht geslapen omdat de airco persee moest opstaan, omdat eefje smorgens alle lichten aanstak, eefje en jens waren aant douchen, Jens droogt zijn haar met kei veel lawaai, en dan zetten die de tv nog op, dus ik heb slecht geslapen, dit is onze laatste dag in Boston, ik hoop dat het leuk wordt met Jens die lastig doe. xxx
goeiemorgend mensjes, tis hier nu 7uur smorgends.. veel te vroeg dus!!! heb juist gedoucht en nog niet gegeten.. niets boeiend dus, gaan strax wandelen, en dan walvissen gaan kijken met neven en nichten en ja zelfs kristel gaat mee ondanks haar ervaringen!!!!knap he:) ma bon ik ga nu iets eten:) see you later:)
maaike: hej, het stikt hier van de chinezen, we zijn gisteren naar mijn tante gegaan. Die haar dochter Sofie had precies 3 monsters op, die heeft super veel energie. Ja dit ben ik vergeten te zeggen, in het vliegtuig zat ik naast een super harde Italiaanse nerd, die waren 17 ofzo en die waren riddertje aan het spelen(echt super kinderachtig). ik waal om 6 uur wakker. Het is hier nu super warm, en we gaan waarschijnlijk sebiet zwemmen. baaai xxx
Koen Dinsdag 19-7 om 5:00 lokale tijd (11 uur in Belgie): De biologische klok laat me niet in de steek. De kinderen hebben hun eigen kamer en wij hebben een even grote kamer maar met een king size bed. Na de landing zijn we op de bus van National gestapt om de wagen op te pikken. Aan de balie wou de dame me eerst een groter model aansmeren dan wat we gereserveerd hadden. "it' only a MINIvan". Ik vroeg of er 7 personen en onze koffers in konden. Dat kon. De manager ging dan een wagen voor ons halen: een grand voyager. Bestaat er nog iets groter dan dat? Ze hebben me wel nog een soort van touring wegenhulp laten betalen omdat ik eerst had begrepen dat dit de omnium was. Anneke had de reservatie gedaan dus zij wist nog dat de omnium er al in zat. We hebben al een touring wegenhulp omdat we op de AAA kaart van Kristel en Fred staan. Dus terug naar binnen om het eraf te laten halen. Was geen enkel probleem. Ondertussen zweetten de kinderen zich al te pletter in de minivan.
De Quality Inn & Suites in Lexington is ok. Maar ook daar de nodige administratieve troubles. Ze hadden eerst een kamer tekort. Uiteindelijk liggen onze kamer en die van de kinderen zo'n 200m uit elkaar. Nadat we hadden uitgepakt hebben we eerst iets gegeten bij de mexicaan tegen het hotel. Daar is Tars op de schoot van mama in slaap gevallen. We zijn dan vertrokken naar Kristel. Jens en Tars zijn in de auto in slaap gevallen. Iemand die hangt de knikkebollen, blijft altijd een grappig gezicht. De twee kleinsten van Kristel waren toen we de oprit opreden naar boven gevlucht. Wellicht té spannend. Maar ze kwamen direct terug naar beneden. Die van ons waren direct "kind aan huis" (waar zijn ze dat niet). Tars is op de zetel in slaap gevallen. We zijn ook zo'n 20 kg lichter geworden aan chocola en snoepgoed. Er zijn al een paar plastieken zakjes van Petra soldaat gemaakt. Er is veel verteld en ontdekt. Sofie weet alles. Ian vindt het jammer dat hij het paswoord van de TV van Kristel niet kende. Simon zat al direct te basketten met Jens. Toen we rond 9 uur vertrokken waren ze tikkertje en jagersbal aan 't spelen rond het huis. We kregen nog een GPS mee van Kristel om tijdens de half uur durende rit naar het hotel niet verloren te rijden. Toen we de oprit afreden keek door elk venstertje naast de voordeur een gezichtje. Opletten ook dat we geen kikkers platrijden op de oprit.
Vandaag, zullen we wellicht wat inkopen doen (scheergerief, iets tegen muggen en teken, een GPS). De kinderen willen zwemmen in dat zwembad bij Kristel. In de voormiddag willen we iets van de minute man - Paul Revier gaan bekijken. Moet iets met de onafhankelijkheid van Amerika te maken hebben.
Anneke Dinsdag 4:00 locale tijd: Dus bij jullie is het nu al 10u. Gisteren was wel een hele lange en vermoeiende dag. Vooral het wachten op al onze vluchten was voor ons Tarske wel vervelend. Hebben op 1 dag tijd al meer Starbuck's bezocht dan normaal in een heel jaar. Maar met die goei zeteltjes wordt het wachten veel confortabeler en geef de kinderen dan nog een nintendo en dan geeft het echt een vakantiegevoel. Koen is er zelfs in geslaagd op London Heathrow om twee uur te slapen op zulk een Starbuck's sofa. Aangezien het voor Maaike al heel lang geleden was dat ze gevlogen had voelde ze zich toch niet al te gerust op haar eerste vlucht en zet haar dan nog tussen Jens en tars dan krijg je een echte panieksituatie!! Dus op de vlucht naar Boston kreeg ze een plaatske naast Eefje die er de laatste maand haar derde vlucht heeft opzitten. Grote zus kalmeerde kleine zus terwijl grote broer zijn kleine broer aan het ophitsen was. Tarske had al weken aan het praten geweest over zijn privé-cinema op het vliegtuig en dat hij dan zeker Cars 2 wilde zien. Maar nog tijdens het taxieën naar de startbaan voor opstijgen vielen zijn oogjes dicht en hij heeft het opstijgen in slapende toestand ervaren. Die 7 uren vlucht vlogen snel voorbij dankzij enkele keren eten, drinken, film kijken en nintendo spelen. Na lang aanschuiven in Boston voor de veiligheidsindentificatie (Tars was verontwaardigd dat hij zijn vingerafdrukken niet mocht zetten en geen foto laten nemen) konden we eindelijk onze wagen gaan oppikken en aan ons Amerika avontuur beginnen!!!
maaike: Nu zijn we in Amerika geland, ik gilde het bena uit van de stres, het eerste vliegtuig was een klein, maar het tweede was supergroot, iedereen had een eigen tvtje voor zijn neus. xxx
Anneke: dit is nu al de derde keer deze morgen dat ik een bericht probeer toe te voegen en elke keer verdwijnt alles dus hopelijk derde keer goede keer. 
Gisteren zijn we gaan eten in een pizzeria, met megagrote pizza's ma echt groot. De overschot hebben we meegekregen en eten we sebiet op. Maar man het eten is hier ongezond, als ik terug kom ben ik sowiso 5kg zwaarder;)
't Was een moeilijke bevalling met de kinderen die moe moe moe waren. Hoe het zover is gekomen dat Kristel vanmiddag mee de boot opgaat, is te ingewikkeld om uit te leggen. Zoals op de 18e april is er ergens een schot gelost en dat heeft een hele ketting in gang gezet en nu gaat Kristel mee met de kinderen. Chapeau. Toen we terug in het hotel aankwamen is iedereen zonder klagen naar bed gegaan en wellicht ook als een blok in slaap gevallen.
