Nog enkele avondlijke woordjes voor het slapen gaan na een eerste half dagje rust na de rush door Litchfield, Mary River, Kakadu en Nitmiluk National Park. De Australiërs noemen dat hier THE TOP END, beter zou zijn het einde van de top. We hebben ons weer eens fantastisch gehaast om het land van de Aboriginals te doorkruisen aan letterlijk 100 per uur met onze privé 4X4 camion met gids en chauffeur ten onze dienst. Deze extra luxe was misschien wel ter compensatie van de toch wel extreme temperaturen ( 3 dagen tot 41 en een topdag van 43°C). EN dan maar ?jaloers? commentaar geven op de inboorlingen die het aandurven om bij dergelijke temperaturen op hun (meestal) grote gat onder de plaatselijke boom te verblijven. Wij dus niet; 1000km gevreten Bij 4 watervallen gaan zwemmen en wees gerust het plaske water was groter dan het kerkplein van menige Vlaamse gemeente. Krokodillen gespot, die ons enkel een blik gunden van laat ons gerust we zijn te lui om ons muil te roeren bij deze temperaturen. Enkel de vogels deden normaal, juist wegvliegen als je op de ontsluiter wou drukken. Verder veel geleerd van de rotsschilderingen van de Aboriginals, over de schepping, sociaal en asociaal gedrag, gevaar van uranium en zoveel meer. Terug mooie zonsondergangen, boottocht door wonderlijke kloven, vlucht over the Wetlands. EN !!! opleiding in kangoeroe speuren en dan spiesen op authentieke speer om daarna te roosteren op zelf gemaakt vuur zonder assistentie van UNION MATCH of BIC. Om tot rust te komen nog even getroost door Aboriginal dat ge ook gelukkig kunt zijn zonder te kunnen lezen of schrijven als ge maar uit de gevangenis blijft en na je eerste keus vrouw weet dat er altijd wel een tweede keus is. Het aanleren van de originele schilder technieken, weliswaar met plakkaatverf was zeker een ander hoogtepunt. Dat we daarenboven ook nog 5 gekookte ontbijten, 5 lunches in the park en 4 heel lekkere diners verwerkt en verteerd hebben zal ten overvloede duidelijk maken dat hier niet voor ons plezier zijn, of misschien TOCH WEL !!!!