Vorige week zijn we op safari geweest in Zambia. Met we bedoel ik mezelf, Erwin, Elien (de 3 Belgen) en Anne-Marie (uit Engeland). Maandag, de dag van vertrek, vroeg opgestaan, want we moesten om 7u30 klaarstaan aan de receptie van Kiboko Safaris. Daar stond de 4X4 ons op te wachten en rond 8u vertrokken we richting de grens Malawi-Zambia. Altijd een ervaring op zich, rijden in Afrika. Dan zie je het echte Afrika en hoe de meerderheid van de mensen hier leeft: strooien hutjes, veroeste bakken van autos die bij ons 30 jaar terug in de mode waren (allemaal verlapt aan Afrika voor een appel en een ei) en uitgemergelde honden en koeien. Na ongeveer 3 uur rijden kwamen we bij de Malawische grens aan. Daar moesten we een stempel in ons paspoort laten zetten om het land te kunnen verlaten. Vervolgens 5 minuten verder gereden door niemandsland en dan kwamen we aan bij de Zambiaanse grens. Daar moesten we ons visum gaan vragen om het land binnen te mogen. Dit alles verliep enorm vlot voor ons, maar de bestuurder van onze 4x4 had problemen. De wagen waarmee we reden, was de vorige keer de grens overgestoken met een andere chauffeur, en die stond dus ook nog op naam van die vorige chauffeur. En daarom moesten ze dus een hele Afrikaanse procedure in gang steken om dat te corrigeren, met als resultaat dat we ongeveer 3uur vastzaten aan de Zambiaanse grens. Maar enfin, ze hebben het dan toch opgelost gekregen en we konden verder voor een rit van 6uur door Zambia. Onderweg ook nog eens gestopt om ons Malawisch geld om te ruilen in de munteenheid van ginder. En Zambische kwacha is echt niks waard, zo erg heb ik nog nooit gezien (als ik me goed herinner komt 1euro overeen met ongeveer 50.000 Zambiaanse kwacha, ze hebben daar zelfs biljetten van 1 miljoen Zambiaanse kwacha!)
Na een lange rit kwamen we dan aan in onze Lounge, waar we de komende 3 dagen zouden verblijven. Aan de ingang stond Mozes ons op te wachten, hij was de persoon die ons gedurende deze dagen zou begeleiden en met ons ook het South Luangwa reservaat zou ingaan. Hij gaf ons een rondleiding in de Lounge, echt overdreven luxe: prachtig zwembad met uitzicht op de rivier en de jungle, een fitness centrum, een bar en tenten die eigenlijk halve hotelkamers waren. Kortom, allemaal zaken waar je je niet aan verwacht als je naar Afrika komt. En alsof dat nog niet genoeg was, wist Mozes ons ook te vertellen dat we de komende 3 dagen de enige bezoekers van de Lounge waren, wat betekende dat we heel de Lounge voor onszelf hadden en een privé safari. Misschien een beetje teveel van het goeie, ma bon, we klagen niet :p Tot slot vroeg hij of we eten op zak hadden. Dit moest namelijk ergens anders bewaard worden dan in de tent, omdat we anders s nachts wel eens bezoek konden krijgen van bavianen of olifanten :p, we zaten dus we degelijk in de wildernis.
Vervolgens kregen we ons avondeten (eten was trouwens ook super) en ondertussen legde Mozes ons het programma van de volgende dagen uit. We zouden in totaal 4 keer het reservaat ingaan (2 safaris per dag). Elke dag gingen we dus één keer van 6u s morgens tot 10u30 het reservaat in voor een safari overdag, en dan nog eens één van 15u tot 20u voor een nachtsafari (in Afrika is het pikdonker vanaf 17u30, dus het was wel degelijk een nachtsafari).
South Luangwa is een reservaat dat ongeveer even groot is als België, daarvan gebruiken ze slechts een klein deel om safaris in te doen. Het gebied is al beschermd sinds de jaren 70, nadat de species genaamd Homo sapiens er het aantal Kaapse buffels eens gehalveerd had en de neushoorns er volledig uitgeroeid had. Het is echter wel een van de grootste reservaten in Afrika en volgens velen ook het mooiste en meest ongerepte.
Die avond in de bar van de lounge vertoefd om wat te relaxen van de lange reis. En plots zagen we iets groots bewegen ongeveer 20 meter verder. Een van de nachtwakers zei ons dat we hem mochten volgen. Wij deden dat en plots stonden we oog in oog met een nijlpaard, dat daar op zijn gemak stond te grazen op nog geen 5 meter voor onze neus.
De volgende morgen stonden we op om 5u om zo snel mogelijk het reservaat in te kunnen. Nog voor we het reservaat binnenreden stond een groepje olifanten ons al op te wachten. Echt schitterend, hoe dat daar allemaal zo in het wild rondloopt, prachtervaring, veel beter dan dierentuinen. Toen we eenmaal het reservaat binnenreden wisten we niet waar eerst kijken. Impalas, olifanten, nijlpaarden, zebras, waterbokken, het liep er allemaal langs alle kanten rond. Op een bepaald moment stonden we stil en liep er een groep olifanten, compleet met jong :) gewoon naast onze truc voorbij. Mozes legde ons uit dat het allemaal vrouwtjes waren. Vrouwtjes en jongen vormen groepen, terwijl mannetjes doorgaans een solitair leven leiden. In feite waren we op een goed moment gekomen, want we hebben echt enorm veel dieren gezien. Zelfs een heel bedreigde en zeldzame carnivoor: de Afrikaanse wilde hond. Mozes zei ons dat deze dieren nog maar enkele dagen in dit deel van het reservaat vertoefden en hij was zelf ook supergelukkig dat hij ze kon zien.
Na een rit van 4 uur door het reservaat en vele dieren gespot te hebben, keerden we terug naar de Lounge, waar we onze lunch kregen en dan enkele uren konden relaxen. Om 15u30 keerden we dan terug naar het reservaat. Je zou denken dat het storend is voor de dieren door al die trucs die dagelijks het reservaat inrijden. Maar Mozes zei dat de dieren er niet echt hinder van hebben. Het reservaat is zodanig groot (zo groot als België) en er wordt slechts in een fractie daarvan gereden. Dus als de dieren echt willen, kunnen ze zich altijd afzonderen. En hier worden ze niet uit hun natuurlijke omgeving gehaald, zoals in dierentuinen. s Avonds zagen we dan onze eerste leeuwen, hyenas, honingdassen, een stekelvarken, civets, nijlkrokodillen en nog veel meer :) Wat ook leuk is, is dat s nachts de nijlpaarden aan land komen. Eén ervan verschoot op een bepaald moment van enkele zebras die stonden te grazen en begon aan een tempo van ongeveer 40km/u weg te rennen.
De volgende dag nog twee keer zon safari afgelegd en dan terug naar Malawi gereden voor onze laatste 3 weken. De tijd vliegt hier echt voorbij.
