Vlaanderen en Wallonië, de vlaams-nationalisten zien onoverbrugbare culturele verschillen tussen beide landsdelen. Hiervoor baseren ze zich op de voor de hand liggende verschillen in taal en media-consumptie. Na het meer abstracte artikel dat ik eerder schreef over deze cultuurverschillen, wil ik nu toch even uitpakken met concrete voorbeelden.
We kennen inderdaad geen derderangs BVs (of BWs) van aan de andere kant van de taalgrens, maar gezien het gemiddelde niveau van onze celebrities, lijkt deze onwetendheid van de bevolking helemaal geen probleem, maar eerder een zegen.
So what als de Walen niet weten wie Bart Peeters, Johny Voners, Laura Lynn en Udo zijn. Who cares dat ze niet weten wat Familie, Wittekerke, of FC De Kampioenen is. Ik volg ook nooit deze series en persoonlijkheden, en ik, ben zeker dat ze een heel deel van de Vlaamse bevolking evenveel irriteren als bij mij het geval is.
Zijn onze culturele verschillen onoverbrugbaar omdat we elkaars derderangsacteurs en pseudo-beroemdheden niet kennen? Dit lijkt me eerder een zegen dan een vloek.
Als je sommige Vlaams-nationalisten bezig hoort, dan moet je bijna geloven dat Vlaanderen en Wallonië absoluut niets hebben dat hen cultureel bindt. De volgende observaties tonen aan hoe absurd (en simplistisch) deze stelling wel is.
Wie kent men dan wel aan de andere kant van de taalgrens? Het antwoord is simpel : de echte Bekende Belgen, om te beginnen bij de politiekers: Verhofstadt, Di Rupo, Onkelinckx, Vandenbossche, Flahaut, Reynders, Leterme
.
Iets wat vaak wordt vergeten als je weer een Vlaams nationalist hoort spreken over deze ongelooflijke culturele verschillen, is onze Belgische sportcultuur.
Tijdens het voetbalseizoen zijn er wekelijks ettelijke duizenden Belgen die zich naar een ploeg aan de andere kant van de taalgrens verplaatsen. Er zijn supportersclubs van Standard in Vlaanderen, en van Brugge in het Waalse. Elke voetballiefhebber kent Francois Sterchele, de topschutter uit Luik die vorig seizoen speelde in Antwerpen en waarschijnlijk naar Brugge gaat volgend seizoen.
De Belgische nationale ploeg kan ook nog steeds op veel steun rekenen, ondanks de extreem zwakke prestaties van de vorige jaren. Denk maar eens aan de terugtocht uit Mexico 86 en de volksvreugde die hierop volgde
.De Nationale beloftenploeg heeft het enthousiasme voor het Belgische voetbal ook terug aangewakkerd door hun halve finale op het EK.
Iedereen kent en supportert voor onze nationale tennishelden: Justine, Kim, de broertjes Rochus, Vliegen, Malisse,
Heel wielergek Vlaanderen volgt momenteel met argusogen de prestaties van onze succesvolle Belgische coureurs in de Tour (de France, jawel): Boonen, Gilbert, Steegmans,
.
Is het u trouwens opgevallen dat meer en meer Belgische vlaggen opduiken in wielerwedstrijden, volgens mij als reactie tegen de magistraal georkestreerde (en dus zeker geen spontaan statement van het Vlaamse volk ) campagne van Vlaanderen Vlagt.
En het is nog niet gedaan: laten we spreken over de atletiek. Hoewel de Walen momenteel niet echt een topper hebben in deze sector, moedigen ze toch steeds luidkeels Kim Gevaert en Tia Hellebaut aan op de Golden League meeting in Brussel. Herinnert u zich nog hoe, tot ontsteltenis van de separatisten onder ons, beide meisjes met een Belgische vlag hun Europese titels vierden vorig jaar?
Na de lectuur van deze voorbeelden, lijkt het me heel straf indien iemand nog steeds kan beweren dat Vlaanderen en Wallonië te kampen hebben met onoverbrugbare culturele verschillen. Er zijn uiteraard de voor de hand liggende verschillen, zoals taal en media, maar deze zijn geenszins sterk genoeg om alle andere factoren die ons binden zomaar te kunnen negeren.
België leeft!
14-06-2007, 00:00
Geschreven door BulaMatari 
|
