Ons verhaal Na het lange wachten, hopelijk toch een broertje en/of zusje voor grote broer Jonas
16-10-2009
Groen licht
Vandaag op controle geweest bij een assistent van dr Pelckmans. Alles was ok op de echo. Nadien mocht ik bellen voor het bloedonderzoek, alles is terug ok. Gelukkig maar!
Woensdag ipv donderdag bloed laten trekken om 8u, om 10u mag ik dan bellen voor het (hopelijk positieve) resultaat. Dan wordt er ook even besproken wat we verder moeten doen bij een negatief resultaat.
Nog even duimen allemaal aub, hopelijk brengt het dit keer een zeer goed resultaat.
Laat geduld nu net niet één van mijn sterke kanten zijn, dus jullie kunnen dan zeker begrijpen dat het wachten heel lang duurt. Is ons embryo'ke zich aan het innestellen of niet? Dat is de vraag die ik mij stel. Ik weet het je mag er niet meer bezig zijn, maar toch, na al de ellende van deze cyclus zou dit toch een groot CADEAU zijn.
Overmorgen naar gyné, hopelijk geeft zij groen licht zodat ik terug de ploeg van de brouwerij kan gaan versterken. Een thuis zijn is leuk, maar dan omdat je vakantie hebt en niet omdat je ziek bent.
Ik ben net terug van gyné. Door de pijn heb ik weer slecht geslapen. Ik belde naar gyné en had een stagiaire aan de lijn. Iets later belde ze terug met de melding dat ik in de voormiddag mocht komen. Mijn 2 eierstokken plakken tegen elkaar daardoor komt de pijn ('t is geen buikpijn, maar kan het niet echt omschrijven). Ik heb ook bloed moeten laten nemen om vanalles te testen, straks heb ik de uitslag. Dan zegt ze ook wanneer ik nog eens op controle mag. Ik moet steunkousen dragen, eiwitrijke drankjes drinken en toch Dafalgan nemen. Die week ziekteverlof is zeker niet voor niks geweest.
Ze vond het ook vreemd dat er uiteindelijk maar eentje goed was om terug te zetten. Er moet toch een slechte match zijn tussen mijn ventje zijn zaad (dit was merkelijk beter als de vorige keren) en mijn eicellen, maar wat er precies mis is kunnen ze niet opsporen. Ze zegt wel dat mijn 7-cellig embryo een goeike is, daar zullen we ons maar aan optrekken hé.
Vandaag is de terugplaatsing gebeurd. Normaal was het om 11u15,maar ik denk dat het eerder 12u15 was. Het goede nieuws is dat er een 7-delig embryo terug geplaatst is. Het slechte nieuws is, is dat ze niks meer hebben kunnen invriezen. Het maakt me toch triest hoor, stel dat het deze keer niet lukt (de kans is groot) moeten we helemaal opnieuw beginnen.
Ze zeiden in Gasthuisberg dat mijn rechtereierstok nog heel hard gezwollen is en de pijn die ik voelzeker normaal is. Had ik geen ziektebriefje meer gehad, hadden ze mij zeker nog thuis geschreven. Ik moet vooral rusten, proberen geen medicatie te nemen. Als de pijn blijft moet ik naar dr Pelckmans bellen. Ik denk dit sowieso morgen te doen. Ik weet niet hoe te liggen in bed, ik kan me denk ik maar op 1 manier tegoei leggen waardoor ik heel veel pijn in mijn rug krijg.
Op 22 okt moet ik bloed laten trekken en dan bellen ze 's middags om te zeggen of het gelukt is of niet.
Ik voel me somber vandaag. Heb deze nacht redelijk wat pijn gehad, zeker bij het omdraaien in mijn bed. Deze morgen nog een felle kramp gehad, niet normaal, ik dacht dat ik ging flauwvallen. Ik heb maar iets van medicatie genomen en het blijkt te helpen.
Ik ben bang, bang dat dit alles voor niks geweest is. Bang dat ze nog gaan bellen om te zeggen dat er geen embryo meer over is om terug te plaatsen. Ik hoop in mijn binnenste dat ik zo'n cyclus niet meer moet ondergaan, want het is echt niet te onderschatten.
Straks ga ik met grote broer naar K3, hopelijk voel ik me tegen dan veel beter.
Ze hebben net van Leuven gebeld. Er zijn 4 eicellen bevrucht geraakt. Of dit nu goed nieuws is of niet, dat weet ik niet. Ik had in ieder geval meer bevruchte eicellen verwacht.
Vandaag een dagje in Gasthuisberg doorgebracht. Ons kennende waren we weer veel te vroeg in het ziekenhuis (ja, je weet nooit hoe het verkeer zal zijn hé). Om 10u30 kwamen ze ons roepen om Robin zijn staaltje te maken en af te geven. Dan mocht ik naar het dagziekenhuis. Dar kreeg ik mijn bedje toegewezen en moesten we nog een hele tijd wachten. Dan kwam de anesthesist een katheder geven en nog bloed afnemen. Om 13u mocht ik naar het operatiezaaltje en 37 min was ik al terug. Ze hebben 18 eicellen weggenomen. Nu maar hopen dat er veel bevrucht geraken. Dat weet ik vandaag, dan gaan ze mij bellen. Ze zeggen dan ook wanneer de terugplaatsing is, zaterdag of zondag.
Ik ben terug van de gyné en zit nu dus thuis (en niet zoals het zou moeten op het werk). Ik dacht minstens een dagje thuis te laten voorschrijven omdat ik last heb, maar de gyné sprak direct over 1,5 à 2 weken. Woensdag is de PU en zaterdag of maandag pas de terugplaatsing. De PU is wel in Gasthuisberg, maar dan komt mijn gyné. Daarstraks maar even langs het werk geweest omdat ik er echt mee in zit dat ik nu 2 weken niet mag werken, maar ze maken er geen punt van. Mijn rechtstreekse baas steunt me erg, dus dat is een meevaller. Hij was al mee aan het uitrekenen voor wanneer het dan zou zijn en hoe het met mijn ouderschapsverlof dan zou lopen. Ik moet dus veel rusten en mag niet teveel stress hebben, maar ja, mij kennende, ik maak me nogal snel druk.
