Ons verhaal Na het lange wachten, hopelijk toch een broertje en/of zusje voor grote broer Jonas
07-04-2009
Overtijd??
Eigenlijk durf ik dit berichtje niet posten (heeft tot op heden ongeluk gebracht), maar ik doe het toch maar. Mijn laatste cycli waren 28 & 31 dagen. Nu zit ik op dag 33 en momenteel nog niet ongi, m.a.w. ben ik overtijd. Maar ja, gezien het verleden kan ik er niet altijd staat opmaken. Dus ik ga er nog steeds vanuit dat ik niet zwanger ben, maar je weet maar nooit hé Testen durf ik niet gewoon omdat ik de zoveelste teleurstelling niet aankan. Mijn borsten zijn precies wel gegroeid, maar ja, was zegt dat. Ik ben ook moe, maar dat steek ik op voorjaarsmoeheid
We wachten nog enkele daagjes af en zien dan wel verder. Stel je voor dat het zonder medicatie gelukt zou zijn, ik zou het dan haast niet geloven. Nu hoe langer het duurt voor ik ongesteld word, hoe meer kans ik heb dat ik met de nieuwe medicatie kan starten want tot hiertoe heb ik nog geen goedkeuring gehad, dus dat wil zeggen, niet mogen starten. Allemaal ingewikkeld, en dan zeggen ze, ge moogt er niet mee bezig zijn, maar in dit geval kan dat natuurlijk niet.
M'n borsten staan weer heel gespannen. Nu de kans dat het gelukt is, is sowieso bijna 0,0, maar ja, je weet maar nooit hé. Ik ga al uit van het ergste, dus bijna ongesteld.
Vandaag had ik effe weer een enorme klap. Iemand in de naaste omgeving (ik kan niet zeggen van waar ik ze ken) is zwanger. Ze wist dat we ook al lang aan het proberen waren (net als zij). Ik wist dat ze overtijd was, maar de testen bleken negatief. Na een bloedtest is ze te weten gekomen dat het toch zover is bij haar. Ze durfde het mij alleen niet te vertellen, ze wou wachten tot ik ook goed nieuws had. Heel lief van haar, maar ze kon natuurlijk niet blijven zwijgen nadat ik er weer eens achter vroeg . Ik wens haar alvast een heel fijne zwangerschap en een gezond kind toe. Ik hoop toch dat we nog enkele maanden samen zwanger kunnen zijn, da zou heel leuk zijn.
Allée, ga nog wat genieten van het mooie weer, dat kan deugd doen.
Het aanvraagformulier is op de post. Het had geen zin om het persoonlijk te brengen, want het antwoord (lees: goedkeuring) komt toch per post. Wanneer dat is, weet ik niet, maar de volgende cyclus de medicijnen nemen zal toch niet meer lukken. Maar geen nood, nog even geduld en we kunnen er weer voor gaan, hopelijk met veel geluk.
Binnenkort ga ik jullie weer eens moeten lastigvallen en vragen om te duimen.
Hopelijk ben ik zwanger tegen ons groot verlof in juni.
Eindelijk vandaag de papieren voor de ziekenkas in mijn bus gekregen. Nu nog te weten komen wat de snelste manier is om een goedkeuring van de adviserend geneesheer te krijgen. Ik verwacht een berichtje van het ziekenfonds. Ik vrees wel dat het allemaal te lang gaat duren, zodat het nog niet voor de volgende cyclus zal zijn. Maar ja, we kunnen enkel maar ons best doen en hopen hé.
. Ik wens haar alvast een heel fijne zwangerschap en een gezond kind toe.
