We zijn vandaag heel vroeg opgestaan. Om half 6 was het opstaan, aankleden en de laatste spullen inpakken. Om 6 uur valies naar de bus en check-out. Van 6.20 tot 6.55 ontbijten en om 7 uur waren we op weg. Het vooruitzicht: een reis van 17 uur, aankomst om middernacht. Op de een of andere manier hebben we vertraging opgelopen want we kwamen pas aan om 4.30... Ik slaap op de kamer met Lena De Pourq (België), Damaris (Mexico) en Sara (Italië). Om half 6 gingen we slapen, na een dag van 24 uur. Gelukkig mochten we slapen tot de middag. Slaapwel!
Vandaag zijn we naar het strand "Praia do Gunga" geweest. Zwemmen, met de bal spelen en zonnen, wat een leven! Ik ben wel maar weinig bruin, tja zonnecreme factor 50 hè. Voor de rest was het frietjes eten, melk uit een kokosnoot drinken en lekker luieren in de zon of schaduw. Een rustig maar geslaagd dagje. 's Avonds zijn we ijs gaan eten en naar een marktje geweest. Onderweg naar het marktje kwamen we een andere groep tegen vanRotary die de Noord-Oostenreis doet. Er zat een Waal en een Nederlander bij. De Nederlander vertelde dat er in hun groep net 8 mensen naar huis gestuurd waren (huis in Brazilië). De reisleiding had hen betrapt terwijl ze op de hotelkamer sterke drank aan het drinken waren. Het kan zelfs zijn dat ze terug naar hun thuisland gestuurd worden. In onze groep was er een gelijkaardig incident met de twee jongens die in Recife bier kochten. Vandaag hebben we het nieuws gekregen dat ze mogen blijven omdat ze gekocht hebben maar niet gedronken. Als sanctie mogen ze wel niet meer mee op avonduitstappen van de groep. Terug in het hotel was het ontspannen en dan slapen. Morgen hebben we een lange reis voor de boeg! Slaapwel!
Vandaag is weer een lange reis. We trekken van Recife naar Maceió. We zijn pas 's middags vertrokken zodat we wat konden uitslapen. Eerst naar een marktje met artisanale spulletjes en dan begonnen we aan onze tocht. Het ging goed tot 's avonds. Opeens viel de bus stil en startte hij niet meer. Na 5 minuten lukte het gelukkig weer. We zijn uiteindelijk veilig en wel aangekomen aan het hotel. Ik slaap op de kamer met Eveline en Laura Bass. Nu is het slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag zijn we naar het strand geweest. Het was een heel rustige dag. De avond was iets minder rustig. Twee jongens van onze groep waren betrapt toen ze bier aan het kopen waren. Ze mochten als straf niet mee naar het carnavalfeestje vanavond en het is nog afwachten of ze naar huis gestuurd worden of niet. Iedereen hoopt natuurlijk dar ze de reis mogen afmaken. Om 18 uur moesten we allemaal beneden zijn om naar het restaurant te gaan, ook de andere groep. Dit zorgde voor een klein, spannend avontuur. Er is namelijk een regeling dat als je te laat bent je met een van de monitoren een taxi achterna moet nemen en dat de laatkomer die betaalt. Niemand wil dus te laat komen. Ik en een paar andere meisjes van België en nog mensen van onze groep namen samen de lift naar beneden. De lift heeft een beperking van 8 personen en 700 kg. We waren met 9 vertrokken en dat was geen probleem, een paar verdiepen lager kwam er een jongen van onze groep bij, nog steeds geen probleem, alleen wat krapper. Nog een verdieping lager ging de lift opnieuw open en stonden er drie Duisters van de andere groep te wachten. We zeiden dat de lift vol was (wat ook duidelijk zichtbaar was) maar ze duwden ons al plagend dichter bijeen en stapten toch in. De lift moest naar de derde verdieping. Op het display stond 3 aangegeven maar de pijl op het display bleef maar draaien terwijl het verdiep niet veranderde. Toen verschenen er twee rode streepjes die we nooit eerder gezien hadden en was er een algemeen gevoel van:" oh-ow, dees is ni goe!" Toen viel het display uit, zakten we met een lichte schok een paar centimeter naar beneden en 10 seconden later nog een schokje en een paar centimeter. Toen was de algemene gedachte: "shit! We zitten vast!" De lift was niet meer te bewegen. We wilden op een alarmbel duwen, maar die had de lift niet. Dan maar bellen met de gsm: geen ontvangst in de lift! Lap, wat nu gedaan!? Op sommige gezichten zag je al wat paniek komen al bleef iedereen eigenlijk heel rustig. Een jongen deed de liftdeuren met zijn handen open. Toen zagen we de buitendeuren van de lift die uitkomen op de verdieping. Die kreeg hij maar een paar centimeter open. We riepen om hulp en Laura Bass die toevallig daar was heeft hulp gehaald. Een paar minuten later opende een man van het hotel de deuren met een gezicht dat zei dat hij het al als een routinejobje zag om mensen uit de lift te bevrijden :p. We zaten blijkbaar een 15 centimeter onder de verdieping van -1. We hadden dus weer een interessant verhaal te vertellen bij het avondeten! Ons avondeten was pizza. Dan verkleden en naar de carnavalstoet in Olinda. Nu ja, wij waren de stoet eigenlijk, met onze 90 personen. Er waren vier dansers geregeld en een muziekgroepje en twee mannen met grote poppen. Iedereen was verkleed, ik was een clown. Ik heb veel complimentjes gekregen maar eigenlijk zag iedereen er super uit! Het was heel plezant! Tegen 23 uur terug naar het hotel en dan nog wat relaxen en slapen. Slaapwel!
Vanmorgen was het vroeg opstaan om naar Recife te vertrekken. Charlotte had gedoucht en daarna Francesca ook. Op zich niks speciaal, maar het putje in de douche trekt het water heel traag weg en de boord naar de rest can de badkamer is maar 1 cm hoog. Gevolg: de badkamer stond lichtjes onder water. Gelukkig was dit niet zo een ramp. Om 8.30 waren we dan op weg. Om iets voor 13 kwamen we aan in het shoppingcenter van Olinda. Hier gingen we eten. Om 14 uur hadden we dan een tocht door Olinda onder leiding van een gids. Daarna kwamen we aan in het hotel. Ik slaap op de kamer met Kirsten en Damaris, dezelfde meisjes als in Brasília dus. Ik was voor de derde keer verantwoordelijk voor de sleutel van onze kamer. Dit betekent dat ik de sleutelkaarten moet halen bij de check-in en aan de andere 2 moet geven en terug moet verzamelen bij de check-out. We zijn gaan avondeten in een restaurant met een gigantisch buffet. In het hotel hebben we daarna kennis gemaakt met een andere groep die de Noord-Oostenreis maakt met Belo. Weer wat nieuwe vrienden erbij dus. Vooral Mexicanen. Daarna was het slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag zijn we vroeg op pad gegaan. We zijn een uurtje naar het strand "praia dos Golfinhos" geweest en daarna door naar een ander, groter strand. We hebben er middag gegeten en veel mensen hebben een henna tattoo laten zetten. Het toppunt van dit strand was zonder twijfel de buggyrit! We hebben een rit gemaakt met de buggy langs de zee, op zandbergen, en een stukje op gewoon verharde weg. Ik zat in de buggy met Marina van AFS en Yentl, een van de Belgische meisjes. We hebben twee stops gemaakt om foto's te trekken en dan was er nog een pauze van twintig minuten op een plek waar je kon zandboarden. Aangezien dit zoiets is als snowboarden maar dan op zand heb ik er mij niet aan gewaagd. Gebrek aan evenwicht en coördinatie waren zeer overtuigende argumenten =). Ik heb mij geamuseerd met kijken naar vrienden die probeerden er het beste van te maken, dat lukte bij de een al beter als bij de ander. Terug aangekomen op het strand gingen we naar het marktje met artisanale producten en dan avondeten op restaurant: typisch Noord-Oosters eten. Het was lekker. Dan naar het hotel en iedereen die mee wou naar het afscheidsfeestje voor Neit moest na een half uur klaar zijn. Ik ben niet mee gegaan ik was veel te moe en ben dus gaan douchen en slapen. Slaapwel!
Omdat het deze nacht zo laat was mochten we vandaag langer slapen. Om 11 uur gingen we aan onze programmatie starten. Zij het niet dat het ontbijtbuffet om 9 uur sluit, dus we moesten toch nog op tijd opstaan. Om 11 uur vertrokken we dan naar "Praia do Amor", het strand in Pipa op wandelafstand van ons hotel. We zijn daar gebleven tot 17 uur. We hebben gezwommen, voetbal gespeeld, gezond, om de 2 uur braaf zonnecreme gesmeerd, fruitsapjes gedronken (was heel lekker, ook al heb ik geen idee hoe die vrucht er uitziet) en friet gegeten. Terug in het hotel was het douchen, omkleden en naar het stadje voor het avondeten. Daarna mochten we vrij rondlopen in het stadje om souvenirs te kopen. Toen iedereen terug verzameld was, hadden de monitoren (coördinator Marina M, AFS-begeleider Marina R en studente geneeskunde Aline) een verrassing voor ons. We gingen feesten in een bar! Het was een zeer geslaagde avond en om middernacht gingen we terug naar het hotel en was het weer slaaptijd. Slaapwel!
