We gaan naar onze laatste stad: Rio de Janeiro! Maar om daar te geraken is het ver rijden, dus houden we een tussenstop om te over,achten in Vítoria. We kregen onderweg het nieuws dat 2 meisjes van onze groep gestraft waren. Ze waren betrapt terwijl ze om half 4 nog met 2 jongens aan het rondwandelen waren in het hotel. Ze mogen de rest van de reis niet meer meedoen aan de activiteiten. 's Avonds kwamen we aan op het hotel. Ik sliep op de kamer met Laura (België) en Heindrun (Ijsland). Slaapwel!
Vandaag hebben we een geleide tour door de stad gemaakt. We zijn naar een monument geweest in de vorm van een kruis dat symbool staat voor de eerste misviering in Brazilië. Porto Seguro is trouwens de stad waar de Portugezen als eerste aankwamen of dus waar Brazilië ontdekt werd. We hebben ook een oude kerk bezocht en de "medicijnman" zeg maar van het dorpje. Hij verkoopt allerlei plantaardige dingen die voor vanalles goed zijn. Zalf tegen pijn in de beenderen, zalf tegen sinusitis, thee waar je van afvalt en bonen die als pepmiddel dienen. Daarna zijn we naar een strand geweest. We hebben gegeten en zijn terug naar het hotel gegaan. Onderweg hebben alle meisjes in de gang van de bus staan dansen, we hebben plezier gehad! Toen we aankwamen in het hotel was er een groep die ook de NO-reis maakt en hebben we een feestje gehad in het hotel. Op het einde van het feestje is de helft met kleren en al in het zwembad gesprongen. Daarna was het slaaptijd want de volgende dag trokken we weer verder. Slaapwel!
Vandaag is de dag niet goed begonnen. Toen iedereen om 12.30 klaar was om naar het strand te gaan kregen we slecht nieuws. Philip, 1 van de Duitse jongens had 's morgens een epilepsie-aanval gekregen. Hij is met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan. Fabian, een andere Duitser ging mee als tolk omdat Philip toen hij bijkwam Duits praatte en even kwijt was hoe hij Portugees moet praten. Laura, het Belgische meisje, ging ook mee omdat zij zich al drie dagen slecht voelde en amper kon eten. 's Avonds was iedereen terug in het hotel en waren ze allebei beter. Laura blijkt wel Dengue te hebben. Nog een klein probleempje was dat de band van de bus kapot is. Na al deze nieuwtjes gingen we te voet naar het strand. Aan het strand was een podium waar de sambaschool optrad en er dansles werd gegeven. Heel onze groep heeft enthousiast meegedaan, het was superleuk! Funk, sertanejo en ietwat vrije stijl :p. En maar draaien met die heupen en schudden met die kont, da's iets dat Brazilianen kunnen als de beste! Wij gringos kunnen er anders ook wel wat van :D. 's Avonds op restaurant gaan eten en daarna in het hotel relaxen en slapen. Slaapwel!
We zijn vandaag heel vroeg opgestaan. Om half 6 was het opstaan, aankleden en de laatste spullen inpakken. Om 6 uur valies naar de bus en check-out. Van 6.20 tot 6.55 ontbijten en om 7 uur waren we op weg. Het vooruitzicht: een reis van 17 uur, aankomst om middernacht. Op de een of andere manier hebben we vertraging opgelopen want we kwamen pas aan om 4.30... Ik slaap op de kamer met Lena De Pourq (België), Damaris (Mexico) en Sara (Italië). Om half 6 gingen we slapen, na een dag van 24 uur. Gelukkig mochten we slapen tot de middag. Slaapwel!
Vandaag zijn we naar het strand "Praia do Gunga" geweest. Zwemmen, met de bal spelen en zonnen, wat een leven! Ik ben wel maar weinig bruin, tja zonnecreme factor 50 hè. Voor de rest was het frietjes eten, melk uit een kokosnoot drinken en lekker luieren in de zon of schaduw. Een rustig maar geslaagd dagje. 's Avonds zijn we ijs gaan eten en naar een marktje geweest. Onderweg naar het marktje kwamen we een andere groep tegen vanRotary die de Noord-Oostenreis doet. Er zat een Waal en een Nederlander bij. De Nederlander vertelde dat er in hun groep net 8 mensen naar huis gestuurd waren (huis in Brazilië). De reisleiding had hen betrapt terwijl ze op de hotelkamer sterke drank aan het drinken waren. Het kan zelfs zijn dat ze terug naar hun thuisland gestuurd worden. In onze groep was er een gelijkaardig incident met de twee jongens die in Recife bier kochten. Vandaag hebben we het nieuws gekregen dat ze mogen blijven omdat ze gekocht hebben maar niet gedronken. Als sanctie mogen ze wel niet meer mee op avonduitstappen van de groep. Terug in het hotel was het ontspannen en dan slapen. Morgen hebben we een lange reis voor de boeg! Slaapwel!
Vandaag is weer een lange reis. We trekken van Recife naar Maceió. We zijn pas 's middags vertrokken zodat we wat konden uitslapen. Eerst naar een marktje met artisanale spulletjes en dan begonnen we aan onze tocht. Het ging goed tot 's avonds. Opeens viel de bus stil en startte hij niet meer. Na 5 minuten lukte het gelukkig weer. We zijn uiteindelijk veilig en wel aangekomen aan het hotel. Ik slaap op de kamer met Eveline en Laura Bass. Nu is het slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag zijn we naar het strand geweest. Het was een heel rustige dag. De avond was iets minder rustig. Twee jongens van onze groep waren betrapt toen ze bier aan het kopen waren. Ze mochten als straf niet mee naar het carnavalfeestje vanavond en het is nog afwachten of ze naar huis gestuurd worden of niet. Iedereen hoopt natuurlijk dar ze de reis mogen afmaken. Om 18 uur moesten we allemaal beneden zijn om naar het restaurant te gaan, ook de andere groep. Dit zorgde voor een klein, spannend avontuur. Er is namelijk een regeling dat als je te laat bent je met een van de monitoren een taxi achterna moet nemen en dat de laatkomer die betaalt. Niemand wil dus te laat komen. Ik en een paar andere meisjes van België en nog mensen van onze groep namen samen de lift naar beneden. De lift heeft een beperking van 8 personen en 700 kg. We waren met 9 vertrokken en dat was geen probleem, een paar verdiepen lager kwam er een jongen van onze groep bij, nog steeds geen probleem, alleen wat krapper. Nog een verdieping lager ging de lift opnieuw open en stonden er drie Duisters van de andere groep te wachten. We zeiden dat de lift vol was (wat ook duidelijk zichtbaar was) maar ze duwden ons al plagend dichter bijeen en stapten toch in. De lift moest naar de derde verdieping. Op het display stond 3 aangegeven maar de pijl op het display bleef maar draaien terwijl het verdiep niet veranderde. Toen verschenen er twee rode streepjes die we nooit eerder gezien hadden en was er een algemeen gevoel van:" oh-ow, dees is ni goe!" Toen viel het display uit, zakten we met een lichte schok een paar centimeter naar beneden en 10 seconden later nog een schokje en een paar centimeter. Toen was de algemene gedachte: "shit! We zitten vast!" De lift was niet meer te bewegen. We wilden op een alarmbel duwen, maar die had de lift niet. Dan maar bellen met de gsm: geen ontvangst in de lift! Lap, wat nu gedaan!? Op sommige gezichten zag je al wat paniek komen al bleef iedereen eigenlijk heel rustig. Een jongen deed de liftdeuren met zijn handen open. Toen zagen we de buitendeuren van de lift die uitkomen op de verdieping. Die kreeg hij maar een paar centimeter open. We riepen om hulp en Laura Bass die toevallig daar was heeft hulp gehaald. Een paar minuten later opende een man van het hotel de deuren met een gezicht dat zei dat hij het al als een routinejobje zag om mensen uit de lift te bevrijden :p. We zaten blijkbaar een 15 centimeter onder de verdieping van -1. We hadden dus weer een interessant verhaal te vertellen bij het avondeten! Ons avondeten was pizza. Dan verkleden en naar de carnavalstoet in Olinda. Nu ja, wij waren de stoet eigenlijk, met onze 90 personen. Er waren vier dansers geregeld en een muziekgroepje en twee mannen met grote poppen. Iedereen was verkleed, ik was een clown. Ik heb veel complimentjes gekregen maar eigenlijk zag iedereen er super uit! Het was heel plezant! Tegen 23 uur terug naar het hotel en dan nog wat relaxen en slapen. Slaapwel!
Vanmorgen was het vroeg opstaan om naar Recife te vertrekken. Charlotte had gedoucht en daarna Francesca ook. Op zich niks speciaal, maar het putje in de douche trekt het water heel traag weg en de boord naar de rest can de badkamer is maar 1 cm hoog. Gevolg: de badkamer stond lichtjes onder water. Gelukkig was dit niet zo een ramp. Om 8.30 waren we dan op weg. Om iets voor 13 kwamen we aan in het shoppingcenter van Olinda. Hier gingen we eten. Om 14 uur hadden we dan een tocht door Olinda onder leiding van een gids. Daarna kwamen we aan in het hotel. Ik slaap op de kamer met Kirsten en Damaris, dezelfde meisjes als in Brasília dus. Ik was voor de derde keer verantwoordelijk voor de sleutel van onze kamer. Dit betekent dat ik de sleutelkaarten moet halen bij de check-in en aan de andere 2 moet geven en terug moet verzamelen bij de check-out. We zijn gaan avondeten in een restaurant met een gigantisch buffet. In het hotel hebben we daarna kennis gemaakt met een andere groep die de Noord-Oostenreis maakt met Belo. Weer wat nieuwe vrienden erbij dus. Vooral Mexicanen. Daarna was het slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag zijn we vroeg op pad gegaan. We zijn een uurtje naar het strand "praia dos Golfinhos" geweest en daarna door naar een ander, groter strand. We hebben er middag gegeten en veel mensen hebben een henna tattoo laten zetten. Het toppunt van dit strand was zonder twijfel de buggyrit! We hebben een rit gemaakt met de buggy langs de zee, op zandbergen, en een stukje op gewoon verharde weg. Ik zat in de buggy met Marina van AFS en Yentl, een van de Belgische meisjes. We hebben twee stops gemaakt om foto's te trekken en dan was er nog een pauze van twintig minuten op een plek waar je kon zandboarden. Aangezien dit zoiets is als snowboarden maar dan op zand heb ik er mij niet aan gewaagd. Gebrek aan evenwicht en coördinatie waren zeer overtuigende argumenten =). Ik heb mij geamuseerd met kijken naar vrienden die probeerden er het beste van te maken, dat lukte bij de een al beter als bij de ander. Terug aangekomen op het strand gingen we naar het marktje met artisanale producten en dan avondeten op restaurant: typisch Noord-Oosters eten. Het was lekker. Dan naar het hotel en iedereen die mee wou naar het afscheidsfeestje voor Neit moest na een half uur klaar zijn. Ik ben niet mee gegaan ik was veel te moe en ben dus gaan douchen en slapen. Slaapwel!
Omdat het deze nacht zo laat was mochten we vandaag langer slapen. Om 11 uur gingen we aan onze programmatie starten. Zij het niet dat het ontbijtbuffet om 9 uur sluit, dus we moesten toch nog op tijd opstaan. Om 11 uur vertrokken we dan naar "Praia do Amor", het strand in Pipa op wandelafstand van ons hotel. We zijn daar gebleven tot 17 uur. We hebben gezwommen, voetbal gespeeld, gezond, om de 2 uur braaf zonnecreme gesmeerd, fruitsapjes gedronken (was heel lekker, ook al heb ik geen idee hoe die vrucht er uitziet) en friet gegeten. Terug in het hotel was het douchen, omkleden en naar het stadje voor het avondeten. Daarna mochten we vrij rondlopen in het stadje om souvenirs te kopen. Toen iedereen terug verzameld was, hadden de monitoren (coördinator Marina M, AFS-begeleider Marina R en studente geneeskunde Aline) een verrassing voor ons. We gingen feesten in een bar! Het was een zeer geslaagde avond en om middernacht gingen we terug naar het hotel en was het weer slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag was niet zo interessant aangezien we de hele dag op de bus zaten van Salvador naar Natal. We zijn om 7 uur vertrokken. We hebben onderweg file gehad en dit gaf een fikse vertraging. Normaal zouden we om 21 uur aankomen in het hotel. Maar het was 2 uur...
Gelukkig mochten we dan wel wat langer slapen. De kamers zijn hier huisjes (met zelfs een keuken). Ik slaap met Charlotte (België), Ana Lucia (Mexico), Francesca (Italië). Ana en Francesca slapen in "de living" op kleine bedjes die er weinig comfortabel uitzien. Charlotte en ik slapen in het tweepersoonsbed in de slaapkamer. Zo dat was het voor vandaag. Slaapwel!
We hebben een city tour gemaakt met een gids vandaag. Eerst naar een fort aan zee en daarna naar de modelo. De modelo is een gebouw met daarin over 2 verdiepingen kraampjes die souvenirs verkopen. Je vindt er juwelen, t-shirts, schilderijen, hangmatten, sleutelhangers en muziekinstrumenten van de capoeira. Daarna zijn we naar Pelourinho geweest. Dit is een soort wijk of stadje hier. Heel gezellig met veel kleine winkeltjes en cafétjes. Na de rondleiding in Pelourinho gingen we avondeten en daarna naar een show van folklorische dans en muziek. Het was heel mooi om te zien. Uiteindelijk terug naar het hotel. Een groep is naar het zwembad geweest en ze waren blijkbaar nogal luidruchtig, dit had als gevolg dat een van de andere hotelgasten ren ajuin naar iemand in het zwembad heeft gegooid. Het was naar het schijnt een voltreffer: op het hoofd van de Zwitserse jongen. Dan stel je je toch de vraag waarom iemand in godsnaam een ajuin heeft op zijn hotelkamer, maar bon :D! Buiten dit incident werd het een rustige nacht. Slaapwel!
Vandaag zijn we met de boot naar een eiland gevaren om daar in de zee te gaan zwemmen. Het eiland is niet volledig onbewoond maar waar wij zaten was niks of niemand te zien. Alleen rotsen en palmbomen. Later kwamen er nog andere (plezier)boten aan. We hebben de hele dag op het eiland en op de boot gezeten. Toen we onderweg waren terug naar de haven hebben we fruit gegeten. Mango, ananas, sinaasappelen, meloen en koekjes. Ik ben een beetje verbrand, het bandje van mijn bikini op mijn rug is wit tegenover de rode plekken er rond, ik ben zeer plaatselijk verbrand =). Ook de bovenkant van mijn voeten en mijn knieholtes, maar het doet gelukkig geen pijn. Ik ben daarna met een groep naar de McDonalds geweest. Ik heb er wat buikpijn van gehad maar 's avonds was het weer in orde. Om 20 uur zijn we in een restaurant gaan avondeten. Toen we terug kwamen gingen sommigen naar het zwembad, anderen naar hun kamer. De volgende dag vernamen we dat Neit op de bus van het restaurant naar het hotel in slaap was gevallen en niemand gemerkt had dat hij op de bus was achter gebleven. Hij is uiteindelijk om middernacht wakker geworden en via de deur van de chauffeur ontsnapt. Na zijn nachtelijke avontuur was hij dan de laatste om te gaan slapen. Slaapwel!
We zijn vandaag vertrokken naar Salvador. Om iets voor 16 uur kwamen we aan. We zijn dan naar het Tamar-project gaan kijken. Dit is een project dat zeeschildpadden beschermt. We hebben een geleide tour gemaakt door het bezoekerscentrum en verschillende (soorten) schildpadden gezien. Het was interessant. Daarna mochten we vrij rondlopen in het stadje Praia do Forte. Er zijn hier veel winkeltjes met souvenirs. Daarna avondeten: pizza á volonté. In het hotel slaap ik nu met Eveline (België) en Laura Bass (België, Brussel) op de kamer.
Vandaag zijn we weer vroeg op weg gegaan. We zijn naar de top van de "Morro pai Inácio" geklommen. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de vallei en de andere bergtoppen. De naam van de berg "pai Inácio" heeft een interessante legende. Ooit zou er een kolonel geweest zijn die met zijn vrouw Maria in die streek woonde. Hij had 300 negers als slaven en 1 van hen, de rechterhand van de kolonel heette Inácio. Het was ondenkbaar in die tijd, maar het gebeurde toch: Maria werd verliefd op Inácio. Stiekem zagen ze elkaar in een grot, tot ze betrapt werden door een andere slaaf. De slaaf vertelde dit aan de kolonel die het echter niet wilde geloven. Hij volgde zijn vrouw en zag hen samen. Hij gaf de slaven het bevel Inácio te doden. Inácio vluchtte naar de top van de berg en was onvindbaar. Maar 's nachts kreeg hij koud en maakte hij een vuur aan, de rook trok de aandacht en de slaven omsingelden zwaarbewapend de berg. Ze vroegen Inácio zich over te geven. Hij antwoordde: ik spring nog liever van de berg! Hij nam zijn paraplu en sprong. De slaven gingen aan de rand kijken en zagen alleen de paraplu zakken, dus dachten ze dat Inácio dood was. Maar in werkelijkheid was Inácio naar een lagere rots gesprongen en had zich daar verborgen en de paraplu laten vallen. Daarna riep hij de slaven bijeen en sprak af om de kolonel te doden zodat hij chef werd en de slaven zou bevrijden. De slaven doodden de kolonel en werden vrijgelaten. Intussen bleek dat Maria zwanger was van Inácio. Omdat Inácio dus papa of "pai" ging worden werd de berg "pai Inácio" gedoopt. Maria en Inácio leefden nog lang en gelukkig =). In de namiddag zijn we een grot gaan bezoeken. Het was vooral groot, donker en met veel zand. Maar het was wel de moeite, het was indrukwekkend. Toen we de grot gingen verlaten om terug naar de bus te gaan begon het te regenen. Aangezien we langs een rotsweggetje terug omhoog moesten en het water daarlangs naar beneden stroomde stonden onze voeten in het water in een watervalletje. Zchja, we waren weer een ervaring en een paar natte voeten rijker =). Het programma was om dan naar een waterval te gaan maar dat ging niet door omdat het te gevaarlijk was met de regen. Terug in het hotel was het douchen en eten en dan naar capoeirashow. Dat was wel sjiek om te zien. Ze riepen ook mensen uit het publiek om te proberen, ik was daar 1 van. Het was heel plezant en blijkbaar heb ik het er naar behoren vanaf gebracht. Daarna was het inpakken en slapen. Slaapwel! Tchau!
Vandaag zijn we gaan stappen. 3 km heen, 3 km terug. Het was een pad over zandweggetjes en rotsen. Uiteindelijk kwamen we aan bij een prachtig meer dat gevormd werd door rotsen en een waterval. Wel, het was niet echt een waterval, het water stroomde langzaam langs een rots naar beneden. Deze waterstroom gebruikten we als glijbaan. Het was superleuk, alleen wel pijnlijk voor de billen. Het was er prachtig, de foto's zeggen veel meer dan ik zou kunnen omschrijven. 's Middags zijn we in het hotel gaan eten en daarna naar een ander meer gewandeld om daar te gaan zwemmen. Daarna avondeten op hotel en naar het stadje. Het stadje is klein maar heel gezellig. Dan slaaptijd. Slaapwel!
Om 5.30 ging de wekker af. Aankleden, in de spiegel kijken en zien dat ge nog niet wakker zijt en inpakken. Om 6 uur uitchecken en valies naar de bus brengen. Ontbijten, rap in de wc's u tanden poetsen en hup de bus op. Een rit van 16 uur tegemoet... We zijn om 7 uur vertrokken en na 5 tussenstops om middernacht aangekomen in Lençóis. We moesten dan met een minivan naar het hotel. De van is 3 keer moeten rijden. In dit hotel slaap ik op de kamer met Lena Van Dijck, een Belgische en met Sarai uit Mexico. Hier zijn het niet echt hotelkamers, we wonen in een chalet met alleen 1 kamer en een badkamer. Het is klein maar gezellig. Het is net een kleurig dorpje. Iedere chalet is in een felle kleur geschilderd, de mijne is felblauw. Het is hier warm, we gaan slapen met de ventilator op. We zijn nog even allen samen gaan zitten en hebben de volksliederen gezongen. Dan ben ik gaan slapen, 't was al 2 uur ondertussen. Slaapwel! Tchau!
Vandaag hebben we een citytour gemaakt door Brasília. We bezochten de kathedraal die Oscar Niemeyer ontworpen heeft. Een prachtig gebouw! We stonden ook op het plein van de drie machten (praça das três poderes). Op dit plein zie je aan de ene kant de executieve macht, er tegenover de justitiële macht en er tussen de legislatieve macht. Daarna zijn we het paleis van de presidente Dilma Roussef gaan bezoeken. Er hing een groene vlag, dit betekent dat ze aanwezig is. Daarna zijn we de Templo da boa vontade (tempel van de goede wil) gaan bezoeken. De tempel is in de vorm van een piramide en heeft in de top het grootste pure kristal van Brazilië. In de tempel op de vloer is een tekening van een zwarte en een witte spiraal. Je moet op blote voeten over de spiraal lopen. De zwarte doe je in tegenwijzerzin en gaat naar het centrum, het symboliseert de moeilijke weg. In het centrum stap je over op de witte spiraal die met wijzerzin van centrum naar buiten gaat. Deze staat voor de purificatie van de ziel. Als je in het centrum staat, sta je recht onder het kristal. Daarna bezochten we het museumgedeelte van de tempel. Tegen half 6 waren we terug in het hotel. Om 20 uur gingen we pizza eten à volonté. We hebben goed gegeten, amai! Terug in het hotel kregen we uitleg over de regels en de programmatie van de volgende dag. Hierna was het slaaptijd. Slaapwel! Tchau!
Zoals gezegd in mijn vorige blog heb ik een reis gemaakt naar het Noord-Oosten. Nu ik terug ben volgt hier het reisverslag per dag (ik heb tijdens de reis een dagboek bijgehouden).
We zijn vandaag begonnen aan onze Noord-Oostenreis van 23 dagen! Ik ben om 4.30 opgestaan om om 6 uur aan het hotel te zijn waar ik een deel van mijn medereizigers zou ontmoeten. We zijn met een stuk of 20 en dit is nog maar de helft, groep 2 wacht ons op in Brasília. Om 7 uur vertrok de bus. Door de staat van São Paulo en via Minas Gerais kwamen we in Ouro Preto waar we nog 4 mensen oppikten. We zijn allemaal uitwisselingsstudenten van AFS of Rotary. Het was een heel rustige rit zonder problemen. Zo hadden we de kans om elkaar al wat te leren kennen. We zijn een 4 keer gestopt en hebben middag en avond gegeten onderweg. Om iets voor 23 uur kwamen we aan in ons hotel in Brasília. We zijn met 10 mensen van België, de meerderheid :D! 8 Vlaamse meisjes, en een jongen en meisje uit Brussel die Frans praten (al kan de jongen ook wel wat Nederlands). We zijn in totaal met 48 van 16 verschillende nationaliteiten. We kregen een t-shirt met de namen en nationaliteiten van iedereen, echt sjiek! Ik slaap in dit hotel op de kamer met Kirsten uit Duitsland en Damaris uit Mexico. Nu ga ik slapen, de rit was vermoeiend en het is al 1 uur. Slaapwel!
Ik ben de laatste tijd niet meer zo trouw geweest wat betreft mijn blog aanvullen, maar dat betekent niet dat ik in tussentijd heb stil gezeten, in tegendeel!
Het schooljaar in Brazilië loopt anders als in België. In België is het van september tot juni, hier is het van februari tot november, december. Aangezien ik hier in het laatste jaar begonnen ben in augustus en mijn jaar afstudeert ben ik mee met hen afgestudeerd. We hebben allerlei leuke dingen gedaan op het einde van het schooljaar. Het is hier een soort traditie dat de laatstejaars een week lang elke dag verkleed naar school komen in een bepaald thema. Omdat we examens hadden gehad en daarna vakantie is onze week ingekort tot drie dagen (23,24 en 25 november), maar dat maakte het niet minder leuk! De eerste dag moesten we verkleed gaan als een personage. Ik ging verkleed als blue man group. Hier in Brazilië is er een telefoonoperator (zoals mobistar of base bv) die Tim heet en de mannen in de reclame van Tim zijn blauw geverfd en heten blue man group, vandaar :). De tweede dag moesten we verkleed gaan in groep. Ik maakte deel uit van de groep "Rugrats". Dit is een tvprogramma voor kinderen over een groep baby's die bevriend zijn met elkaar, het kwam ooit ook in België op tv onder een vlaamse naam die ik mij niet meer herinner. In ieder geval, ik ging dus verkleed als baby, met een gigantische pamper aan, een chocomond en een staartje op mijn hoofd. De laatste dag was het thema fetisj. Er waren me,sen verkleed als sexy serveerster, mecanichien, gymnast, sambadanseres, bruid, duivel, tennisster, autowasser, scheidsrechter, politieagent en redder. Ik was verkleed als een vrouw met een kleed, knalrode lippenstift, mascara en een zwarte pruik (ik had iets weg van Cleopatra op de een of andere manier). De foto van mij op die dag heeft al voor veel reactie gezorgd op facebook :D. Daarna hadden we watergevecht. Iedereen ging verkleed naar de speelplaats en er werden waterballonnen gegooid en emmers met water omgekapt en op een gegeven moment werd zelfs de brandslang deel van het spel. Iedereen was doorweekt maar vrolijk. We hebben een groepsfoto gemaakt, hebben ons omgekleed en zijn daarna naar de McDonalds gegaan om onze laatste lesdag af te sluiten. Helaas was de McDonalds gesloten omdat ze zonder elektriciteit zaten. We zijn dan in de Subway gaan eten en een deel is nog doorgegaan naar een bar. De week erna was de week van Rupturas. Dit is een soort projectweek op school. We hebben een debat gehouden over de waarden die jongeren belangrijk vinden, we hebben het spel War gespeeld, we hebben geluisterd naar voordrachten van leerlingen over hun thesis en repetities gehad voor het eindproject van het laatste jaar. Vrijdag (30 november) was dan de laatste schooldag. We hadden allemaal een cadeautje moeten kopen voor onze amigo secreto en dat werd vandaag afgegeven. We hebben ook gepraat over hoe we ons voelden nu we het middelbaar gingen verlaten en hoe het schooljaar was geweest en eigenlijk vooral afscheid genomen van de school, de leerkrachten en personeel en de medeleerlingen. Het was nogal een zwaar gesprek. Daarna was het school gedaan voor die dag. 's Avonds zijn we naar Raphael zijn thuis geweest om hamburgers te eten en te vieren dat het schooljaar erop zit. Ik had de verkeerde bus genomen en kwam dus niet onmiddellijk aan op mijn bestemming. Ik was in de juiste gemeente, maar ik wist niet exact waar ik was. Gelukkig kan ik voldoende Portugees om de weg te vragen. Na drie keer de weg te vragen (de eerste persoon had mij totaal verkeerd gestuurd) kwam ik dan toch aan op mijn bestemming. Na het hamburgers eten ben ik met mijn ouders nog naar een toneel van 2 clowns gaan kijken, het was heel amusant.
Zaterdag 1 december was er het feestje van Tamara en Pedro. Het heeft superhard geonweerd voor het feestje. Ik was alleen thuis met de hond en het bliksemde en donderde dat het niet op kon. De hond die anders perfect tegen onweer kan, was bang en kwam bij mij in de kamer liggen. Eerlijk is eerlijk, ik heb op dieje moment met een heel luide donderslag ook even ne schrik gepakt. Onweer lijkt ook stukken dichterbij als je op de 8e verdieping woont. Maar goed, daarna ben ik naar het feestje gegaan, het was plezant geweest.
De dag erop moest ik naar school om te helpen met de laatste voorbereidingen van het eindproject.
Maandag 3 december was dan het eindproject. Het was zeer geslaagd! Iedereen had zich ingezet om er iets tof van te maken en dat was gelukt, het publiek (de familie van de laatstejaars en het schoolpersoneel) was enthousiast. De algemene euforie en het samenhorigheidsgevoel van de laatstejaars was geweldig. Ik heb mij supergeamuseerd. Ik nam deel aan de onderdelen van circus en plastische kunst en voor de rest hielp ik achter de schermen. Er was circus, dans, toneel en muziek. Na een leuke maar vermoeiende dag was ik heel blij om te kunnen gaan slapen.
Nu het eindproject achter de rug is heb ik vakantie! Ik heb opgeruimd, ben meerdere keren naar de cinema geweest, heb getekend en massa's kerstkaarten geschreven. Het was een heel rustige vakantie.
9 december was het Fuzuê. Dit is een evenement met verschillende groepen die op straat komen optreden. Er was maracatu, muziekbandjes, kinderanimatie, standjes die kleren en souvenirs verkochten en een stand met eten en drinken. Ook was er een huis waarvan de voorgevel geverfd werd en waarop tekeningen gemaakt werden met graffiti. Het resultaat was wel leuk. Ik en Raquel zijn daar geweest van 11 tot 21. Het was een warme dag, toen we 's avonds thuiskwamen bleek dat we allebei een beetje verbrand waren.
12/12/12 was een zware dag voor mij. 's Morgens om 8 uur was ik getuige van een vrouw die zich voor de metro smeet. Ik heb niks gezien, maar alles gehoord, het was niet bepaald prettig. Toen ik 's avonds thuis kwam kreeg ik slecht nieuws uit België. In Molenstede, de gemeente waar ik woon (deelgemeente van Diest), had zich een gezinsdrama afgespeeld. Het was een grote klap voor ons kleine dorpje. Ik was heel blij dat 12/12/12 eindelijk achter de rug was.
14 december was de 26e huwelijksverjaardag van mijn Braziliaanse ouders. Ik had 's avonds activiteit van AFS. We gingen naar Avenida Paulista de kerstversiering bewonderen en pizza eten. Het was gezellig.
15 december was het kerstfeestje bij familie Braga. Er was veel eten, veel volk en het was heel gezellig. Er was een amigo secreto maar je mocht maar 5 reais uitgeven (= 2 euro). Ik had een kerstmuts gegeven met daarin een briefje met wensen voor het nieuwe jaar. Mijn geheime vriendje was er heel blij mee :D. Ik kreeg een zakje met verse thee. 17 december was een belangrijke dag voor de laatstejaars: de proclamatie! Er was een speech van de directeur, twee coördinatoren lazen een tekst voor die de leerlingen zelf hadden geschreven over wat ze voelden als ze dachten aan de school, drie leerkrachten die de leerlingen hadden gekozen als meest invloedrijke leerkrachten voor ons jaar hadden een speech geschreven over ons en hoe het was om onze leerkracht te zijn. Daarna werden er filmpjes getoond. Elk filmpje duurde een halve minuut en ging over 1 leerling, de muziek van het filmpje hadden andere leerlingen voor die persoon gekozen als een liedje dat bij die persoon past. Het was heel mooi om te zien. Ook wel grappig om te zien hoe sommige personen door de jaren heen veranderd waren... Of net niet :D. Mijn liedje was New Soul van Yael Naim. Daarna werden we op het podium geroepen en kregen we een envelop met daarin de dvd van het eindproject en onze groepsfoto op de laatste schooldag. Als afsluiter werd er wat gedronken en gedanst. Toen de muziek om middernacht stopte gingen mijn ouders naar huis en ging ik door om met mijn klasgenoten te feesten. Het feestje was bij Toto (Otavio) thuis. Het was gezellig. Zo gezellig dat ik pas om 6 uur thuis kwam :). Mijn ouders zeiden: Jolien, het is geen enkel probleem dat ge om 6 uur thuis komt, maar breng de volgende keer een warm brood mee voor ons als ontbijt ;). Het is een soort grapje, mijn oma hier zei dat altijd tegen mijn mama en zij zeggen dat nu tegen Raquel, Julia en mij :).
Dinsdag was het de verjaardag van mijn mama (53 jaar). De familie kwam 's avonds bij ons eten om dat te vieren.
Woensdag 19 was het dan festa de formatura! Dit is een feest dat de laatstejaars zelf organiseren om te vieren dat ze afstuderen. Het was een geweldig feest! Ik heb mij super geamuseerd, veel gedanst en gelachen en nieuwe mensen leren kennen. Opnieuw een reden om om 6 uur thuis te komen. Dit keer was ik wel eerst bij de bakker brood gaan halen ;). Mijn ouders vonden het heel grappig dat ik in het grapje was meegegaan maar hebben het wel geapprecieerd :D. Donderdag 20 had ik nodig om te recupereren van mijn avondje feesten (nee, ik had geen kater want ik had niet gedronken, maar ik was heel moe :)).
Vrijdag 21 was het einde van de wereld normaal gezien. Ergens is er daar iets mis gegaan precies :D. Sinds 19 december zaten we op het appartement zonder gas, wat wel een probleem is als het vuur op gas werkt en we een kalkoen moeten klaarmaken voor kerstmis.
Op 24 december kwam de hele familie bij ons thuis samen. Het gas was terug sinds de middag, gelukkig! We aten kalkoen, zalm, filet mignon, couscous, salade, rijst, kastanjes met warme appeltjes en een soort aardappelsla. Na al dat eten was het afwachten tot middernacht. Hier is de traditie dat "papai Noel", de kerstman dus, om middernacht de pakjes voor de kindjes brengt. Aangezien Loretta, mijn nichtje het enige kindje is in de familie was het voor haar dus superspannend! Ze was de hele avond nerveus en elke minuut keek ze op haar horloge. Toen het dan eindelijk middernacht was was ze zo zenuwachtig dat ze begon te wene toen papai Noel op de deur klopte. Toen we de deur opendeden lag er een grote rode zak met pakjes voor Loretta voor de deur. Ze was heel blij met de pakjes. Daarna kreeg iedereen zijn pakjes. Ik kreeg van mijn ene oma een pyjama en van de andere een t-shirt. Van mijn nonkel kreeg ik een polo, van mijn tante doucheproducten, van mijn andere tante koekjes en teenslippers van havaianas. Van mijn ouders kreeg ik een prachtig boek met foto's genomen in Brazilië met bij elke foto een kort tekstje in het Portugees en Engels. Een fotopoëzieboek, echt heel mooi. Ik kreeg van hen ook nog het officiële voetbaltruitje van het Braziliaanse vrouwenteam :D. Ik was er heel gelukkig mee! Na de cadeautjes was het tijd voor het dessert! Er waren twee soorten chocoladetaart, er was notencake, lychees en kersen en mijn zelfgemaakte tiramisu. De dag erop kwam de familie samen om de restjes op te eten. Ik denk dat we van onze kalkoen van 7 kg wel een week hebben gegeten :D. Mijn tiramisu is er vlot door gegaan, net als de overige desserten.
26 en 27 december waren redelijk rustige dagen.
28 december zijn ik en Raquel dan met vrienden op reis gegaan om nieuwjaar te vieren op een boerderij. We waren een groep van 10, allemaal mensen die elkaar kennen, voornamelijk van de maracatu. Het was een toffe bende en we hebben samen veel plezier gemaakt. We zijn naar het nabij gelegen meer geweest om op een vlot te dobberen, ik ben 1 morgen gaan lopen met Rafael (in de vakantie opstaan om 7.30 om te gaan lopen in een gebied met alleen ma velden en heuvels, what was I thinking). We hebben cluedo gespeeld, veel muziek geluisterd en veel geluierd :D. We hebben ook powerhour gedaan, daar heb ik niet aan meegedaan. Dit is een soort drankspel. Je moet gedurende 1 uur elke minuut een shot bier drinken. Als je niet meer kan moet je een radslag maken en dan lig je uit het spel. Het resultaat was wel grappig, de zotste radslagen ooit en vooral veel grappige opmerkingen. Op oudejaar was het in de namiddag beginnen regenen. Twee van de drie jongens hadden hun zwembroek aangedaan en hebben iedereen onder dwang naar buiten gekregen. Onder dwang in de zin dat Rafael mij heeft opgepakt en mee naar buiten heeft gedragen bijvoorbeeld :D. Daarna was het mensen op de grond leggen en iedereen in een hoop er bovenop, dansen in de regen, in de plassen glijden en daarna zelfs een waterballonnengevecht :D. Het was de zotste oudejaarsdag ooit en ik heb mij geweldig geamuseerd, het was een ervaring om nooit meer te vergeten! We hebben iets voor middernacht een cirkel gemaakt in de kapel tegenover de boerderij en afscheid genomen van 2012 en iets gewenst voor 2013. Daarna was het aftellen, gelukkig nieuwjaar wensen, champagne drinken en eten. We hebben veel gegeten en het was allemaal heel lekker. Wat wil je ook met 2 koks in de groep ;). De reis was een geweldige ervaring, ik heb veel gelachen en iedereen wat beter leren kennen, het was super. Daarna zijn ik en Raquel naar de zee gegaan omdat onze ouders en Julia daar waren. Aan zee heeft het drie dagen aan 1 stuk door geregend. 4 januari wilden ik en mijn ouders terugkeren naar São Paulo dus we vertrokken om 1 uur 's middags. Maar al snel zaten we vast in het verkeer en moesten we terugkeren. 's avonds zijn ik en mijn zussen samen met Candida en Renato die ook in ons huisje verbleven naar een huisje van vrienden geweest. Om half 4 ging ik slapen en om half 5 moest ik weer opstaan om terug naar São Paulo te gaan. Om 8 uur kwamen we thuis, we zijn gaan ontbijten, de oma en tante gaan bezoeken en een paar uur gaan bijslapen. 's avonds zijn Camila (mijn tante) en haar vriend Elton bij ons pizza komen eten. Normaal gezien ging Camila een half jaar naar Frankrijk om een kookcursus te volgen in Parijs en vertrok ze op 2 januari. Maar toen ze de 27e december van de bus stapte is ze gevallen en heeft ze 1 been gebroken en bij het andere is een ligament gescheurd. Gevolg: ze mag 2 maand haar voeten niet op de grond zetten dus ze zit aan een rolstoel gekluisterd. Het is zo erg voor haar, ze had zo naar de cursus en Parijs uitgekeken! Maar normaal gaat ze de cursus dan volgen vanaf juni.
6 januari heb ik geskypet met mijn ouders, dat deed deugd :). Daarna zijn ik en mijn ouders naar de film geweest, Paris-Manhattan. Het was wel een leuke film. Nog een bezoekje aan oma en Camila en dan was het slaaptijd.
Van 12 januari tot 3 februari ga ik reizen. Ik ga met AFS naar het Noord-Oosten van Brazilië in het gezelschap van uitwisselingsstudenten vanuit heel Brazilië. We zijn met een 45 mensen waarvan 7 Belgische meisjes! Het belooft een geweldig avontuur te worden! Dus als ik terug ben volgt er normaal gezien een reisverslag hier :). Ik kijk er al enorm naar uit om te vertrekken!
Zo dat was het weer voor deze update!
Ik wens jullie allemaal een gelukkig nieuwjaar en een fantastisch 2013!
Ik wil jullie graag bedanken voor het geduld met mijn niet altijd even actuele blog en voor het volgen/lezen natuurlijk :D. Met speciale dank aan Katja om mij aan te sporen nog eens iets te schrijven ;).
