We zijn de dag begonnen met danslessen! Zowel samba als funk. We hebben geweldig gelachen en ons goed geamuseerd =)! Vandaag zou 1 van de hoogtepunten van onze reis zijn want we gingen het beeld van de Cristo Redentor bezoeken dat in Rio op 1 van de bergen staat. Eerst met een treintje naar boven en daar waren we dan: aan de voet van het enorme Christusbeeld! We hebben mooie foto's getrokken, zowel van ons samen met Christus als van het geweldige uitzicht dat je daar had. Na deze ervaring gingen we naar het strand van Ipanema. Er was daar juist op straat een carnavalstoet gepasseerd. Het zag er dus zwart van het volk en er waren ook al veel mensen goed zat. Ploy, 1 van de Thaise meisjes had schrik van een onbekende man van pakweg 23 jaar die heel graag met haar wou praten. Hij was aangeschoten en Ploy was echt bang dat hij iets zou doen. Dus liep ze snel achter mijn rug en sloeg haar armen rond mijn middel en fluisterde terwijl de man dichterbij kwam:" Jolien, alsjeblief, doe iets!" Hij kwam voor mij staan en ik vroeg hem haar gerust te laten. Hij zei dat hij alleen maar wou praten en zette een stap dichter bij. Laat ons zeggen dat hij dicht genoeg stond om zijn bieradem te ruiken :s. Ik heb hem dan voorzichtig een metertje achteruit geduwd en gezegd dat hij vanaf die afstand mocht praten. Toen gaf hij op en liep weg. Ploy was mij dankbaar en daarna was alles weer rustig. Het was vandaag onze laatste dag dus we hebben in de lobby tot 2 uur 's nachts afscheid van elkaar genomen. Er werden berichtjes geschreven in dagboeken en op Braziliaanse vlaggen. Het was een fantastische reis met superleuke mensen. Ik heb er heel erg van genoten en hoop met hen contact te houden. Het is gek hoeveel je van bepaalde mensen kunt gaan houden na 23 dagen. Het waren stuk voor stuk onvergetelijke momenten, ervaringen en mensen. Om half 4 ging ik slapen en om half 7 stond ik weer op. Slaapwel!
Vandaag hebben we de historische en culturele bezienswaardigheden van de stad bezocht. Igreja (kerk) de Nossa Senhora Candelária, het teatro Municipal, het paleis van Tirade,tes, Confeitaria Colombo (waar we een lekkere koffiekoek hebben gegeten) en een rode trap die een kunstenaar heeft ontworpen met daarin tegels uit verschillende landen van de wereld. Er was er bv 1 uit Kontich, 1 van manneke pis en een paar met Vlaamse spreuken zoals: " praat niet over jezelf dat doen wij wel als je weg bent". Dan gingen we naar een park met een waterval en een woud. Normaal gingen we dan ook het voetbalstadion en de sambodroom bezoeken. Daar konden we helaas niet binnen wegens werken aan het stadion voor de wereldbeker en de sambodroom was volop in voorbereiding voor carnaval. We hebben de Pão d'Açucar bezocht. Dit zijn twee bergen van waarop je een prachtig uitzicht hebt. Om tot op de hoogste berg te geraken moet je twee kabelliften nemen. Het uitzicht was absoluut de moeite! 's Avonds was het terug avondeten en terug naar het marktje: souvenirs kopen! Daarna slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag in de avond zijn we aangekomen in het prachtige
RIO DE JANEIRO!!!
We zijn gaan eten en naar een marktje geweest met massa's souvenirs. Het was een leuke avond! Aangekomen in het hotel was de kamerverdeling als volgt: ik, Yentl, Charlotte en Lena Van Dijck! Vier Belgische meisjes samen! De monitoren hadden voor dit laatste hotel de kamers geschikt dat vrienden samen liggen. Er is vanavond ook nog een klein accidentjeij geweest. Daniel en Luiz, 2 Mexicaanse jongens waren naar her zwembad van het hotel geweest. Daar stond blijkbaar een marmeren tafel. Luiz zat op de tafel en Daniel wou er bij komen zitten, alleen is Daniel een redelijk stevige kerel. Het gevolg was dat de tafel gebroken is. Aangezien marmeren tafles nogal duur zijn moeten de 2 de schade vergoeden. Elk 1300 reais ofwel een 480 euro! Luiz zijn reactie: Minha mãe vai me matar! (mijn mama gaat mij vermoorden!). Hierna is iedereen gaan slapen, in ons hotel aan de Copacabana...
We gaan naar onze laatste stad: Rio de Janeiro! Maar om daar te geraken is het ver rijden, dus houden we een tussenstop om te over,achten in Vítoria. We kregen onderweg het nieuws dat 2 meisjes van onze groep gestraft waren. Ze waren betrapt terwijl ze om half 4 nog met 2 jongens aan het rondwandelen waren in het hotel. Ze mogen de rest van de reis niet meer meedoen aan de activiteiten. 's Avonds kwamen we aan op het hotel. Ik sliep op de kamer met Laura (België) en Heindrun (Ijsland). Slaapwel!
Vandaag hebben we een geleide tour door de stad gemaakt. We zijn naar een monument geweest in de vorm van een kruis dat symbool staat voor de eerste misviering in Brazilië. Porto Seguro is trouwens de stad waar de Portugezen als eerste aankwamen of dus waar Brazilië ontdekt werd. We hebben ook een oude kerk bezocht en de "medicijnman" zeg maar van het dorpje. Hij verkoopt allerlei plantaardige dingen die voor vanalles goed zijn. Zalf tegen pijn in de beenderen, zalf tegen sinusitis, thee waar je van afvalt en bonen die als pepmiddel dienen. Daarna zijn we naar een strand geweest. We hebben gegeten en zijn terug naar het hotel gegaan. Onderweg hebben alle meisjes in de gang van de bus staan dansen, we hebben plezier gehad! Toen we aankwamen in het hotel was er een groep die ook de NO-reis maakt en hebben we een feestje gehad in het hotel. Op het einde van het feestje is de helft met kleren en al in het zwembad gesprongen. Daarna was het slaaptijd want de volgende dag trokken we weer verder. Slaapwel!
Vandaag is de dag niet goed begonnen. Toen iedereen om 12.30 klaar was om naar het strand te gaan kregen we slecht nieuws. Philip, 1 van de Duitse jongens had 's morgens een epilepsie-aanval gekregen. Hij is met de ambulance naar het ziekenhuis gegaan. Fabian, een andere Duitser ging mee als tolk omdat Philip toen hij bijkwam Duits praatte en even kwijt was hoe hij Portugees moet praten. Laura, het Belgische meisje, ging ook mee omdat zij zich al drie dagen slecht voelde en amper kon eten. 's Avonds was iedereen terug in het hotel en waren ze allebei beter. Laura blijkt wel Dengue te hebben. Nog een klein probleempje was dat de band van de bus kapot is. Na al deze nieuwtjes gingen we te voet naar het strand. Aan het strand was een podium waar de sambaschool optrad en er dansles werd gegeven. Heel onze groep heeft enthousiast meegedaan, het was superleuk! Funk, sertanejo en ietwat vrije stijl :p. En maar draaien met die heupen en schudden met die kont, da's iets dat Brazilianen kunnen als de beste! Wij gringos kunnen er anders ook wel wat van :D. 's Avonds op restaurant gaan eten en daarna in het hotel relaxen en slapen. Slaapwel!
We zijn vandaag heel vroeg opgestaan. Om half 6 was het opstaan, aankleden en de laatste spullen inpakken. Om 6 uur valies naar de bus en check-out. Van 6.20 tot 6.55 ontbijten en om 7 uur waren we op weg. Het vooruitzicht: een reis van 17 uur, aankomst om middernacht. Op de een of andere manier hebben we vertraging opgelopen want we kwamen pas aan om 4.30... Ik slaap op de kamer met Lena De Pourq (België), Damaris (Mexico) en Sara (Italië). Om half 6 gingen we slapen, na een dag van 24 uur. Gelukkig mochten we slapen tot de middag. Slaapwel!
Vandaag zijn we naar het strand "Praia do Gunga" geweest. Zwemmen, met de bal spelen en zonnen, wat een leven! Ik ben wel maar weinig bruin, tja zonnecreme factor 50 hè. Voor de rest was het frietjes eten, melk uit een kokosnoot drinken en lekker luieren in de zon of schaduw. Een rustig maar geslaagd dagje. 's Avonds zijn we ijs gaan eten en naar een marktje geweest. Onderweg naar het marktje kwamen we een andere groep tegen vanRotary die de Noord-Oostenreis doet. Er zat een Waal en een Nederlander bij. De Nederlander vertelde dat er in hun groep net 8 mensen naar huis gestuurd waren (huis in Brazilië). De reisleiding had hen betrapt terwijl ze op de hotelkamer sterke drank aan het drinken waren. Het kan zelfs zijn dat ze terug naar hun thuisland gestuurd worden. In onze groep was er een gelijkaardig incident met de twee jongens die in Recife bier kochten. Vandaag hebben we het nieuws gekregen dat ze mogen blijven omdat ze gekocht hebben maar niet gedronken. Als sanctie mogen ze wel niet meer mee op avonduitstappen van de groep. Terug in het hotel was het ontspannen en dan slapen. Morgen hebben we een lange reis voor de boeg! Slaapwel!
Vandaag is weer een lange reis. We trekken van Recife naar Maceió. We zijn pas 's middags vertrokken zodat we wat konden uitslapen. Eerst naar een marktje met artisanale spulletjes en dan begonnen we aan onze tocht. Het ging goed tot 's avonds. Opeens viel de bus stil en startte hij niet meer. Na 5 minuten lukte het gelukkig weer. We zijn uiteindelijk veilig en wel aangekomen aan het hotel. Ik slaap op de kamer met Eveline en Laura Bass. Nu is het slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag zijn we naar het strand geweest. Het was een heel rustige dag. De avond was iets minder rustig. Twee jongens van onze groep waren betrapt toen ze bier aan het kopen waren. Ze mochten als straf niet mee naar het carnavalfeestje vanavond en het is nog afwachten of ze naar huis gestuurd worden of niet. Iedereen hoopt natuurlijk dar ze de reis mogen afmaken. Om 18 uur moesten we allemaal beneden zijn om naar het restaurant te gaan, ook de andere groep. Dit zorgde voor een klein, spannend avontuur. Er is namelijk een regeling dat als je te laat bent je met een van de monitoren een taxi achterna moet nemen en dat de laatkomer die betaalt. Niemand wil dus te laat komen. Ik en een paar andere meisjes van België en nog mensen van onze groep namen samen de lift naar beneden. De lift heeft een beperking van 8 personen en 700 kg. We waren met 9 vertrokken en dat was geen probleem, een paar verdiepen lager kwam er een jongen van onze groep bij, nog steeds geen probleem, alleen wat krapper. Nog een verdieping lager ging de lift opnieuw open en stonden er drie Duisters van de andere groep te wachten. We zeiden dat de lift vol was (wat ook duidelijk zichtbaar was) maar ze duwden ons al plagend dichter bijeen en stapten toch in. De lift moest naar de derde verdieping. Op het display stond 3 aangegeven maar de pijl op het display bleef maar draaien terwijl het verdiep niet veranderde. Toen verschenen er twee rode streepjes die we nooit eerder gezien hadden en was er een algemeen gevoel van:" oh-ow, dees is ni goe!" Toen viel het display uit, zakten we met een lichte schok een paar centimeter naar beneden en 10 seconden later nog een schokje en een paar centimeter. Toen was de algemene gedachte: "shit! We zitten vast!" De lift was niet meer te bewegen. We wilden op een alarmbel duwen, maar die had de lift niet. Dan maar bellen met de gsm: geen ontvangst in de lift! Lap, wat nu gedaan!? Op sommige gezichten zag je al wat paniek komen al bleef iedereen eigenlijk heel rustig. Een jongen deed de liftdeuren met zijn handen open. Toen zagen we de buitendeuren van de lift die uitkomen op de verdieping. Die kreeg hij maar een paar centimeter open. We riepen om hulp en Laura Bass die toevallig daar was heeft hulp gehaald. Een paar minuten later opende een man van het hotel de deuren met een gezicht dat zei dat hij het al als een routinejobje zag om mensen uit de lift te bevrijden :p. We zaten blijkbaar een 15 centimeter onder de verdieping van -1. We hadden dus weer een interessant verhaal te vertellen bij het avondeten! Ons avondeten was pizza. Dan verkleden en naar de carnavalstoet in Olinda. Nu ja, wij waren de stoet eigenlijk, met onze 90 personen. Er waren vier dansers geregeld en een muziekgroepje en twee mannen met grote poppen. Iedereen was verkleed, ik was een clown. Ik heb veel complimentjes gekregen maar eigenlijk zag iedereen er super uit! Het was heel plezant! Tegen 23 uur terug naar het hotel en dan nog wat relaxen en slapen. Slaapwel!
Vanmorgen was het vroeg opstaan om naar Recife te vertrekken. Charlotte had gedoucht en daarna Francesca ook. Op zich niks speciaal, maar het putje in de douche trekt het water heel traag weg en de boord naar de rest can de badkamer is maar 1 cm hoog. Gevolg: de badkamer stond lichtjes onder water. Gelukkig was dit niet zo een ramp. Om 8.30 waren we dan op weg. Om iets voor 13 kwamen we aan in het shoppingcenter van Olinda. Hier gingen we eten. Om 14 uur hadden we dan een tocht door Olinda onder leiding van een gids. Daarna kwamen we aan in het hotel. Ik slaap op de kamer met Kirsten en Damaris, dezelfde meisjes als in Brasília dus. Ik was voor de derde keer verantwoordelijk voor de sleutel van onze kamer. Dit betekent dat ik de sleutelkaarten moet halen bij de check-in en aan de andere 2 moet geven en terug moet verzamelen bij de check-out. We zijn gaan avondeten in een restaurant met een gigantisch buffet. In het hotel hebben we daarna kennis gemaakt met een andere groep die de Noord-Oostenreis maakt met Belo. Weer wat nieuwe vrienden erbij dus. Vooral Mexicanen. Daarna was het slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag zijn we vroeg op pad gegaan. We zijn een uurtje naar het strand "praia dos Golfinhos" geweest en daarna door naar een ander, groter strand. We hebben er middag gegeten en veel mensen hebben een henna tattoo laten zetten. Het toppunt van dit strand was zonder twijfel de buggyrit! We hebben een rit gemaakt met de buggy langs de zee, op zandbergen, en een stukje op gewoon verharde weg. Ik zat in de buggy met Marina van AFS en Yentl, een van de Belgische meisjes. We hebben twee stops gemaakt om foto's te trekken en dan was er nog een pauze van twintig minuten op een plek waar je kon zandboarden. Aangezien dit zoiets is als snowboarden maar dan op zand heb ik er mij niet aan gewaagd. Gebrek aan evenwicht en coördinatie waren zeer overtuigende argumenten =). Ik heb mij geamuseerd met kijken naar vrienden die probeerden er het beste van te maken, dat lukte bij de een al beter als bij de ander. Terug aangekomen op het strand gingen we naar het marktje met artisanale producten en dan avondeten op restaurant: typisch Noord-Oosters eten. Het was lekker. Dan naar het hotel en iedereen die mee wou naar het afscheidsfeestje voor Neit moest na een half uur klaar zijn. Ik ben niet mee gegaan ik was veel te moe en ben dus gaan douchen en slapen. Slaapwel!
Omdat het deze nacht zo laat was mochten we vandaag langer slapen. Om 11 uur gingen we aan onze programmatie starten. Zij het niet dat het ontbijtbuffet om 9 uur sluit, dus we moesten toch nog op tijd opstaan. Om 11 uur vertrokken we dan naar "Praia do Amor", het strand in Pipa op wandelafstand van ons hotel. We zijn daar gebleven tot 17 uur. We hebben gezwommen, voetbal gespeeld, gezond, om de 2 uur braaf zonnecreme gesmeerd, fruitsapjes gedronken (was heel lekker, ook al heb ik geen idee hoe die vrucht er uitziet) en friet gegeten. Terug in het hotel was het douchen, omkleden en naar het stadje voor het avondeten. Daarna mochten we vrij rondlopen in het stadje om souvenirs te kopen. Toen iedereen terug verzameld was, hadden de monitoren (coördinator Marina M, AFS-begeleider Marina R en studente geneeskunde Aline) een verrassing voor ons. We gingen feesten in een bar! Het was een zeer geslaagde avond en om middernacht gingen we terug naar het hotel en was het weer slaaptijd. Slaapwel!
Vandaag was niet zo interessant aangezien we de hele dag op de bus zaten van Salvador naar Natal. We zijn om 7 uur vertrokken. We hebben onderweg file gehad en dit gaf een fikse vertraging. Normaal zouden we om 21 uur aankomen in het hotel. Maar het was 2 uur...
Gelukkig mochten we dan wel wat langer slapen. De kamers zijn hier huisjes (met zelfs een keuken). Ik slaap met Charlotte (België), Ana Lucia (Mexico), Francesca (Italië). Ana en Francesca slapen in "de living" op kleine bedjes die er weinig comfortabel uitzien. Charlotte en ik slapen in het tweepersoonsbed in de slaapkamer. Zo dat was het voor vandaag. Slaapwel!
We hebben een city tour gemaakt met een gids vandaag. Eerst naar een fort aan zee en daarna naar de modelo. De modelo is een gebouw met daarin over 2 verdiepingen kraampjes die souvenirs verkopen. Je vindt er juwelen, t-shirts, schilderijen, hangmatten, sleutelhangers en muziekinstrumenten van de capoeira. Daarna zijn we naar Pelourinho geweest. Dit is een soort wijk of stadje hier. Heel gezellig met veel kleine winkeltjes en cafétjes. Na de rondleiding in Pelourinho gingen we avondeten en daarna naar een show van folklorische dans en muziek. Het was heel mooi om te zien. Uiteindelijk terug naar het hotel. Een groep is naar het zwembad geweest en ze waren blijkbaar nogal luidruchtig, dit had als gevolg dat een van de andere hotelgasten ren ajuin naar iemand in het zwembad heeft gegooid. Het was naar het schijnt een voltreffer: op het hoofd van de Zwitserse jongen. Dan stel je je toch de vraag waarom iemand in godsnaam een ajuin heeft op zijn hotelkamer, maar bon :D! Buiten dit incident werd het een rustige nacht. Slaapwel!
Vandaag zijn we met de boot naar een eiland gevaren om daar in de zee te gaan zwemmen. Het eiland is niet volledig onbewoond maar waar wij zaten was niks of niemand te zien. Alleen rotsen en palmbomen. Later kwamen er nog andere (plezier)boten aan. We hebben de hele dag op het eiland en op de boot gezeten. Toen we onderweg waren terug naar de haven hebben we fruit gegeten. Mango, ananas, sinaasappelen, meloen en koekjes. Ik ben een beetje verbrand, het bandje van mijn bikini op mijn rug is wit tegenover de rode plekken er rond, ik ben zeer plaatselijk verbrand =). Ook de bovenkant van mijn voeten en mijn knieholtes, maar het doet gelukkig geen pijn. Ik ben daarna met een groep naar de McDonalds geweest. Ik heb er wat buikpijn van gehad maar 's avonds was het weer in orde. Om 20 uur zijn we in een restaurant gaan avondeten. Toen we terug kwamen gingen sommigen naar het zwembad, anderen naar hun kamer. De volgende dag vernamen we dat Neit op de bus van het restaurant naar het hotel in slaap was gevallen en niemand gemerkt had dat hij op de bus was achter gebleven. Hij is uiteindelijk om middernacht wakker geworden en via de deur van de chauffeur ontsnapt. Na zijn nachtelijke avontuur was hij dan de laatste om te gaan slapen. Slaapwel!
We zijn vandaag vertrokken naar Salvador. Om iets voor 16 uur kwamen we aan. We zijn dan naar het Tamar-project gaan kijken. Dit is een project dat zeeschildpadden beschermt. We hebben een geleide tour gemaakt door het bezoekerscentrum en verschillende (soorten) schildpadden gezien. Het was interessant. Daarna mochten we vrij rondlopen in het stadje Praia do Forte. Er zijn hier veel winkeltjes met souvenirs. Daarna avondeten: pizza á volonté. In het hotel slaap ik nu met Eveline (België) en Laura Bass (België, Brussel) op de kamer.
Vandaag zijn we weer vroeg op weg gegaan. We zijn naar de top van de "Morro pai Inácio" geklommen. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de vallei en de andere bergtoppen. De naam van de berg "pai Inácio" heeft een interessante legende. Ooit zou er een kolonel geweest zijn die met zijn vrouw Maria in die streek woonde. Hij had 300 negers als slaven en 1 van hen, de rechterhand van de kolonel heette Inácio. Het was ondenkbaar in die tijd, maar het gebeurde toch: Maria werd verliefd op Inácio. Stiekem zagen ze elkaar in een grot, tot ze betrapt werden door een andere slaaf. De slaaf vertelde dit aan de kolonel die het echter niet wilde geloven. Hij volgde zijn vrouw en zag hen samen. Hij gaf de slaven het bevel Inácio te doden. Inácio vluchtte naar de top van de berg en was onvindbaar. Maar 's nachts kreeg hij koud en maakte hij een vuur aan, de rook trok de aandacht en de slaven omsingelden zwaarbewapend de berg. Ze vroegen Inácio zich over te geven. Hij antwoordde: ik spring nog liever van de berg! Hij nam zijn paraplu en sprong. De slaven gingen aan de rand kijken en zagen alleen de paraplu zakken, dus dachten ze dat Inácio dood was. Maar in werkelijkheid was Inácio naar een lagere rots gesprongen en had zich daar verborgen en de paraplu laten vallen. Daarna riep hij de slaven bijeen en sprak af om de kolonel te doden zodat hij chef werd en de slaven zou bevrijden. De slaven doodden de kolonel en werden vrijgelaten. Intussen bleek dat Maria zwanger was van Inácio. Omdat Inácio dus papa of "pai" ging worden werd de berg "pai Inácio" gedoopt. Maria en Inácio leefden nog lang en gelukkig =). In de namiddag zijn we een grot gaan bezoeken. Het was vooral groot, donker en met veel zand. Maar het was wel de moeite, het was indrukwekkend. Toen we de grot gingen verlaten om terug naar de bus te gaan begon het te regenen. Aangezien we langs een rotsweggetje terug omhoog moesten en het water daarlangs naar beneden stroomde stonden onze voeten in het water in een watervalletje. Zchja, we waren weer een ervaring en een paar natte voeten rijker =). Het programma was om dan naar een waterval te gaan maar dat ging niet door omdat het te gevaarlijk was met de regen. Terug in het hotel was het douchen en eten en dan naar capoeirashow. Dat was wel sjiek om te zien. Ze riepen ook mensen uit het publiek om te proberen, ik was daar 1 van. Het was heel plezant en blijkbaar heb ik het er naar behoren vanaf gebracht. Daarna was het inpakken en slapen. Slaapwel! Tchau!
Vandaag zijn we gaan stappen. 3 km heen, 3 km terug. Het was een pad over zandweggetjes en rotsen. Uiteindelijk kwamen we aan bij een prachtig meer dat gevormd werd door rotsen en een waterval. Wel, het was niet echt een waterval, het water stroomde langzaam langs een rots naar beneden. Deze waterstroom gebruikten we als glijbaan. Het was superleuk, alleen wel pijnlijk voor de billen. Het was er prachtig, de foto's zeggen veel meer dan ik zou kunnen omschrijven. 's Middags zijn we in het hotel gaan eten en daarna naar een ander meer gewandeld om daar te gaan zwemmen. Daarna avondeten op hotel en naar het stadje. Het stadje is klein maar heel gezellig. Dan slaaptijd. Slaapwel!
Om 5.30 ging de wekker af. Aankleden, in de spiegel kijken en zien dat ge nog niet wakker zijt en inpakken. Om 6 uur uitchecken en valies naar de bus brengen. Ontbijten, rap in de wc's u tanden poetsen en hup de bus op. Een rit van 16 uur tegemoet... We zijn om 7 uur vertrokken en na 5 tussenstops om middernacht aangekomen in Lençóis. We moesten dan met een minivan naar het hotel. De van is 3 keer moeten rijden. In dit hotel slaap ik op de kamer met Lena Van Dijck, een Belgische en met Sarai uit Mexico. Hier zijn het niet echt hotelkamers, we wonen in een chalet met alleen 1 kamer en een badkamer. Het is klein maar gezellig. Het is net een kleurig dorpje. Iedere chalet is in een felle kleur geschilderd, de mijne is felblauw. Het is hier warm, we gaan slapen met de ventilator op. We zijn nog even allen samen gaan zitten en hebben de volksliederen gezongen. Dan ben ik gaan slapen, 't was al 2 uur ondertussen. Slaapwel! Tchau!
