Dit is mijn eerste persoonlijke blog. Ik heet u als bezoeker hartelijk Welkom!
Ik ga me eens voorstellen. Mijn naam is John De Belder. Geboren op 20 november 1945 te Merksem. Woonachtig te Beveren. Mijn hobby, fietsen, wielertoerist in hart en nieren. Hoe ik er aan begonnen ben? Van jongsaf was ik gepassioneerd voor het wielrennen, vooral de Ronde van Frankrijk. Met zijn wielergoden Anquetil, Poulidor, Simpson, Van Steenbergen, Van Looy, Merckx en nog zo veel meer. Merckx heb ik persoonlijk niet gekent maar toch hebben we eind november 1964 samen onze opleiding in het leger gedaan te Gent in de Leopoldkazerne. Patrick Sercu heeft er ook zijn legerdienst volbracht. Merckx lag aan de Waalse kant ik aan de Vlaamse kant. Hij ging regelmatig met de fiets trainen, ik moest legeroefeningen doen, putten graven om ze daarna terug te vullen. Voor Merckx ben ik beginnen te supporteren vanaf het jaar 1965. In mijne jonge tijd gebruikte ik wel de fiets om naar school te rijden en boodschappen te doen, maar van toertochten was er nog geen spraken . Dat is pas later begonnen in het jaar 1981 op 36 jarige leeftijd. Door toedoen van men collega's op het werk, Stafke Druyts en William De Couwer, die wielertoeristen waren, overhaalde me om het ook eens te proberen. Een racefiets had ik toen niet, Wel ene gewone fiets die piepte en kraakte langs alle kanten en de ketting zag bruin van de roest. Deze deed dienst om boodschappen te toen in het dorp. Ge hoorde me al van ver dat ik in aantocht was. Na wat gesleutel, olie en vet, nieuwe ketting, kreeg ik dat gepiep en gekraak eruit. Maart 1981, fiets was in orde, klaar voor de eerste tocht. Afgesproken met schoonbroers en vrienden om op zaterdag namiddag een toertje te doen van om en bij de 40 kilometer, Beveren-Doel-Beveren. Prachtige zonnige dag, mooi fietsweer. Vertrokken richting Doel, toen nog polder, over viaduct Expressweg, we hielde er een strak tempo op na. Wat tamelijk ging, zo naar onze bestemming, keerpunt Doel. Aan de Molen op de dijk hebben we halt gehouden, pintje gedronken, om daarna onze terugtocht aan te vatten naar Beveren. Met het achterwerk dat al wat pijn deed en stijve beentjes in de maak moesten we terug over de viaduct Expressweg. t' Jonge wat heb ik afgezien, t'was percies of ik reed de muur van Geraardsbergen op. Natuurlijk zondag zo stijf als een hark. Vanaf toen ben ik regelmatig wat gaan fietsen, en ik voelde dat het beter ging. Einde maand mei 1981 heb ik dan een tweedehandsracefiets gekocht. Op zondag 7 juni 1981, na een tochtje van 25 kilometer, ben ik officieel wielertoerist geworden. Vanaf toen heb ik mijn kilometers bij gehouden. Regelmatig ging ik op zaterdagnamiddag en zondagvoormiddag tochtjes doen die opliepen rond de 50 kilometers. Lange afstanden en kuitenbijters liet ik nog wat achterwegen. Dat zou maar pas voor het jaar daarop zijn. Zo heb ik dan toch dat jaar een slordige 1342 kilometers bijeen gereden.
