Wortegem-Petegem, of de adem van de Vlaamse Ardennen (06/01/2012)
Zelfs de donkere dagen van begin januari houdt een wandelaar niet binnen. En de zachte temperaturen zijn een extra stimulans om de benen te strekken. Onze keuze viel op een wandeling uit de dicht-bij-huisgids Oost-Vlaanderen, meer bepaald de wandeling rond Wortegem-Petegem.... en dat zeker niet omwille van de aldaar bekende citroenjenever met de welluidende naam "Wortegemsen".
Vanuit het centrum meteen de natuur in.
De wandeling start aan de kerk van Wontergem. We steken de grote weg over en stappen de Vrouweneikstraat in. Meteen krijgen we al een mooi zicht op het fraaie landschap. Spijtig van de bewolking en de nevel die het zicht wat vertroebelt, maar zelfs dan is het uitzicht om van te genieten. Het valt trouwens op dat het hier opmerkelijk stil en rustig is. Er is amper volk op de been en van druk verkeer heb je hier zeker al geen last. Even verder bereiken we een zessprong. Hier wandelen we verder in de Cauborrestraat. Deze vrij lang straat baant zich een weg doorheen de Scheldevallei. Waar je normaal een zicht op Oudenaarde moet hebben, moeten wij ons evenwel tevreden stellen met een mistige achtergrond en dat is natuurlijk jammer. We vervolgen deze betonweg tot aan de N494, de Oudenaardsesteenweg. Aan de overkant gaat de route verder door de Pareelstraat. Het traject slingert verder in de richting van Ooike, een deelgemeente van Wortegem-Petegem.
Niet alleen verharde wegen op het programma !
Tot nu toe wandelden we over beton of asfalt, maar daar komt nu verandering in. Een brede veldweg nodigt ons uit om bewandeld te worden. Links en rechts blijft het open landschap best de moeite waard. Geleidelijk daalt het pad. Door de aanhoudende regen van de voorbije weken ligt het er hier en daar bijzonder zwaar en nat bij. Het is dus voortdurend uitkijken waar we stappen, kwestie van geen al te natte voeten te hebben. Na ruim 700 meter krijgen we weer vaste grond onder de schoenen geschoven en passeren we een mooie witte hoeve. Ook hier heeft de regen duchtig huis gehouden want alles ziet er vuil en grauw uit. Maar dat doet niets af van de charme van deze statige hoeve.
De Boonzakmolen
De tocht zet zich verder en na bijna 2 kilometer bereiken we weer de Oudenaardsesteenweg. Die moeten we enkele honderden meter volgen en aangezien er geen trottoir of verhoogde berm is stappen we aan de linkerkant verder. Gelukkig is het weekend en is er weinig verkeer. Links voor ons zien we de Boonzakmolen en via de Wortegemstraat bereiken we dit opvallende monument. Van wieken is helemaal geen sprake meer. In de plaats daarvan is het bovenstuk afgedekt met een overstekende betonplaat die hier en daar al wat stukken verloren is. De molenromp is gerenoveerd en onderaan is nu een handelszaak. De molen zelf is bewoond. Het asfaltweggetje waarop we stappen gaat even verder over in een veldweg. Die voert ons ruim een halve kilometer doorheen het landschap. Ook hier is het bij momenten uitkijken om niet in de modder weg te zakken, maar gelukkig kunnen we langs de rand van het pad de voeten droog houden.
De streek van de paarden
Het pad gaat weer over in een betonweg die enkele bochten maakt. Links van ons ligt het hof te Walem, een indrukwekkende hoeve waar een paardenfokkerij in gevestigd is. Het valt trouwens op dat paarden en pony's zich hier overal thuisvoelen. Hier en daar zie je overigens een door de bewoners zelf aangelegd parcours waar paarden overheen kunnen draven. Vergeten we tenslotte niet dat we hier vlakbij Waregem zijn en dat is natuurlijk bekend omwille van de paardensport. Via de Boeregemstraat bereiken we de Diepestraat. Hier bevindt zich een eetcafé en dat is voor ons het uitgelezen moment om er even op adem te komen. Na een deugddoende kop koffie ( en dus geen Wortegemse jenever !) is het niet ver meer vooraleer we via een tegelpad langs de plaatselijke voetbalvelden weer de kerk van Wortegem bereiken.
Conclusie
Niettegenstaande Wortegem aan de rand van de Vlaamse Ardennen ligt en dus nog relatief vlak is, is het er heerlijk wandelen. Hier kan je volop genieten van rust en stilte, open en golvende landschappen met mooie natuur. Je moet natuurlijk het weer wat meehebben, maar zelfs bij dichte bewolking en nevel is het meer dan de moeite waard om er te wandelen. De zeer klare en duidelijke wegbeschrijving in de dicht-bij-huis gids staat er bovendien borg voor dat je niet verloren loopt. Wat ons betreft zeker een aanrader !!
