Winterse wandeling rond de Gavermeersen & Wontergem (Dentergem) 14/01/2013
De lichte sneeuwval van de voorbije dagen was een uitgelezen gelegenheid om eens een frisse neus te halen. Een wandeling uit de overigens schitterende brochure "bewegen langs trage wegen", uitgegeven door de vzw de Torenvalk uit Tielt leek ons dan ook een geschikte keuze. Uit ervaring weten we dat de wandelingen uit deze brochure stuk voor stuk geslaagd zijn (zie reeds eerder verschenen verslagen op mijn vorige blog) en dus was de keuze snel gemaakt.
Het landelijke Wontergem als vertrekpunt
Wontergem is één van de vele rustige, landelijke plekjes die je vindt wanneer je van Tielt naar Deinze rijdt. Het ligt op de grens tussen Oost- en West-Vlaanderen vlak bij Dentergem en Gottem. De wagen kan je gemakkelijk kwijt op de parking achteraan de kerk. Van daaruit stappen we terug in de richting van de spoorwegovergang die we bij het binnenrijden van de gemeente al passeerden. Vlak voor de spoorweg slaan we rechts in en stappen in het rustige straatje richting de Vondelbeek. Voor het laatste huis - je kunt overigens niet meer verder - slaan we links over een pad in doorheen het licht besneeuwde landschap. Het pad leidt ons richting spoorweg die we een tijdje aan onze linkerzijde volgen om vervolgens op een prachtig vlonderpad aan te belanden.
Onder ons door loopt de Vondelbeek en het pad gaat over in een aardeweg. Het uitzicht is hier erg fraai en de sneeuw maakt het plaatje nog completer. Bovendien valt het op hoe stil het er is. Nergens storende geluiden van auto's, fabrieken of wat dan ook. Heerlijk !!!
De Vondelmeersen, een prachtig stukje natuur
Dat een landelijke, agrarische regio altijd wat te bieden heeft weet iedereen, maar sommige gebieden hebben toch wel dat extraatje. En de Vondelmeersen zijn daar een schitterend voorbeeld van. Niets dan aangename, mooie uitzichten. Fraaie vergezichten met her en der een boerderij sieren het decor. Links van ons ligt Grammene en voor ons doemt Gottem op. Je raadt het, de tocht verveelt ons geen enkele seconde.
Het pad eindigt op een betonweg die we rechts inslaan. Via een drukke verbindingsweg die we enkele honderden meter bewandelen bereiken we de Mandelweg. Hier is het meteen weer heel rustig.
Op stap richting Dentergem
Landelijke wegen zijn de plekken bij uitstek om er kapelletjes neer te planten. Dat is ook hier niet anders. Van tijd tot tijd passeren we langs zo'n kapelletje, het ene al mooier en origineler dan het andere, maar het typeert toch de devotie die zeker vroeger zeer belangrijk was.
We bereiken de Donkerstraat. De route gaat nog een tijdje rechtdoor om vervolgens in een bocht via een andere weg terug te keren. Wij verkiezen er evenwel voor om dit stukje aan ons voorbij te laten gaan en snijden die hoek af en nemen toch de Donkerstraat. Wat verder houden we halt op plek waar normaliter de wandelroute weer aansluit. Hoogtijd voor de inwendige mens en de boterhammen met de geurig dampende kop koffie uit onze thermos doen deugd. Ondertussen genieten we van het uitzicht dat ons hier gratis wordt aangeboden.
Na deze welverdiende pauze gaat het weer verder richting Dentergem. We passeren de Mandelbeek en voorbij één van de vele kapelletjes slaan we links een pad in doorgroeitegels in. Nu stappen we geruime tijd op dit pad dat na een kleine kilometer overgaat in een doodgewone straat. Ook nu gaat het nog een flink eind rechtdoor tot we tussen enkele huizen rechts inslaan. Nog even stappen en we kunnen alweer een tegelpad inslaan om vervolgens een 300-tal meter verder een kerkwegel te nemen.
Het moet gezegd dat je hier heel veel van dergelijke tegelpaden en kerkwegels aantreft. En voor de wandelaar is dit natuurlijk fantastisch. Ze voeren je doorheen het landschap en helpen er mee voor te zorgen dat de voeten droog blijven. En het valt op dat deze paden er allemaal heel verzorgd en netjes bij liggen !
We wandelen straatje in en straatje uit, maar dank zij de prima routebeschrijving vormt dit geen enkel probleem, tot we uiteindelijk het centrum van Dentergem bereiken. Ook hier verlaten we over alweer een kerkwegel het centrum om onze tocht verder te zetten richting Gavermeersen.
De Gavermeersen
Het tegelpad leidt ons tot aan het Lammersbrugske en van daaruit gaat het richting het kapelletje van O.L.V. La Salette. Hier gaat het naar links tot aan de N459 die Dentergem met Aarsele verbindt. Enkele honderden meter verder slaan we alweer rechts in, vlak bij het Gaverbos en de omliggende meersen. Via een tegelpad stappen we weer midden de natuur die ook hier niet teleurstelt.
De route slingert zich doorheen het fraaie landschap en via een rustig straatje bereiken we de spoorwegovergang. Hier kruisen enkele Grote Routepaden. Wij nemen GR-pad 128 dat Gent met Deinze verbindt. Na ruim anderhalve kilometer zien we voor ons de kerktoren van Wontergem opdagen. We passeren de spoorwegovergang waar we aan het begin van onze wandeling de andere kant insloegen en staan in no time weer aan de parking bij de kerk waar je overigens een fraai beeld van voormalig tourwinnaar Lucien Buysse aantreft. Onze wandel-gps klokt af op 13.5 km maar wie het volledige traject afwerkt zal nog een kilometertje meer op de teller hebben staan.
Conclusie
Dit was weer volop genieten van een prachtig stukje natuur met een fantastisch uitgestippelde route, waarvoor heel veel dank aan de medewerkers van de Torenvalk. Het licht besneeuwde winterlandschap was natuurlijk mooi meegenomen, maar dezelfde wandeling tijdens de zomermaanden moet zeker ook ongelooflijk mooi zijn. Vooral de zeer opvallende rust en stilte in combinatie met de vele tegel- en kerkpaden waren meer dan de moeite waard.
Wie meer wil weten over de werking van de Torenvalk of wie graag de wandelbrochure bestelt, kan terecht op de site www.detorenvalk.be Zeker doen !!
Wortegem-Petegem, of de adem van de Vlaamse Ardennen (06/01/2012)
Zelfs de donkere dagen van begin januari houdt een wandelaar niet binnen. En de zachte temperaturen zijn een extra stimulans om de benen te strekken. Onze keuze viel op een wandeling uit de dicht-bij-huisgids Oost-Vlaanderen, meer bepaald de wandeling rond Wortegem-Petegem.... en dat zeker niet omwille van de aldaar bekende citroenjenever met de welluidende naam "Wortegemsen".
Vanuit het centrum meteen de natuur in.
De wandeling start aan de kerk van Wontergem. We steken de grote weg over en stappen de Vrouweneikstraat in. Meteen krijgen we al een mooi zicht op het fraaie landschap. Spijtig van de bewolking en de nevel die het zicht wat vertroebelt, maar zelfs dan is het uitzicht om van te genieten. Het valt trouwens op dat het hier opmerkelijk stil en rustig is. Er is amper volk op de been en van druk verkeer heb je hier zeker al geen last. Even verder bereiken we een zessprong. Hier wandelen we verder in de Cauborrestraat. Deze vrij lang straat baant zich een weg doorheen de Scheldevallei. Waar je normaal een zicht op Oudenaarde moet hebben, moeten wij ons evenwel tevreden stellen met een mistige achtergrond en dat is natuurlijk jammer. We vervolgen deze betonweg tot aan de N494, de Oudenaardsesteenweg. Aan de overkant gaat de route verder door de Pareelstraat. Het traject slingert verder in de richting van Ooike, een deelgemeente van Wortegem-Petegem.
Niet alleen verharde wegen op het programma !
Tot nu toe wandelden we over beton of asfalt, maar daar komt nu verandering in. Een brede veldweg nodigt ons uit om bewandeld te worden. Links en rechts blijft het open landschap best de moeite waard. Geleidelijk daalt het pad. Door de aanhoudende regen van de voorbije weken ligt het er hier en daar bijzonder zwaar en nat bij. Het is dus voortdurend uitkijken waar we stappen, kwestie van geen al te natte voeten te hebben. Na ruim 700 meter krijgen we weer vaste grond onder de schoenen geschoven en passeren we een mooie witte hoeve. Ook hier heeft de regen duchtig huis gehouden want alles ziet er vuil en grauw uit. Maar dat doet niets af van de charme van deze statige hoeve.
De Boonzakmolen
De tocht zet zich verder en na bijna 2 kilometer bereiken we weer de Oudenaardsesteenweg. Die moeten we enkele honderden meter volgen en aangezien er geen trottoir of verhoogde berm is stappen we aan de linkerkant verder. Gelukkig is het weekend en is er weinig verkeer. Links voor ons zien we de Boonzakmolen en via de Wortegemstraat bereiken we dit opvallende monument. Van wieken is helemaal geen sprake meer. In de plaats daarvan is het bovenstuk afgedekt met een overstekende betonplaat die hier en daar al wat stukken verloren is. De molenromp is gerenoveerd en onderaan is nu een handelszaak. De molen zelf is bewoond. Het asfaltweggetje waarop we stappen gaat even verder over in een veldweg. Die voert ons ruim een halve kilometer doorheen het landschap. Ook hier is het bij momenten uitkijken om niet in de modder weg te zakken, maar gelukkig kunnen we langs de rand van het pad de voeten droog houden.
De streek van de paarden
Het pad gaat weer over in een betonweg die enkele bochten maakt. Links van ons ligt het hof te Walem, een indrukwekkende hoeve waar een paardenfokkerij in gevestigd is. Het valt trouwens op dat paarden en pony's zich hier overal thuisvoelen. Hier en daar zie je overigens een door de bewoners zelf aangelegd parcours waar paarden overheen kunnen draven. Vergeten we tenslotte niet dat we hier vlakbij Waregem zijn en dat is natuurlijk bekend omwille van de paardensport. Via de Boeregemstraat bereiken we de Diepestraat. Hier bevindt zich een eetcafé en dat is voor ons het uitgelezen moment om er even op adem te komen. Na een deugddoende kop koffie ( en dus geen Wortegemse jenever !) is het niet ver meer vooraleer we via een tegelpad langs de plaatselijke voetbalvelden weer de kerk van Wortegem bereiken.
Conclusie
Niettegenstaande Wortegem aan de rand van de Vlaamse Ardennen ligt en dus nog relatief vlak is, is het er heerlijk wandelen. Hier kan je volop genieten van rust en stilte, open en golvende landschappen met mooie natuur. Je moet natuurlijk het weer wat meehebben, maar zelfs bij dichte bewolking en nevel is het meer dan de moeite waard om er te wandelen. De zeer klare en duidelijke wegbeschrijving in de dicht-bij-huis gids staat er bovendien borg voor dat je niet verloren loopt. Wat ons betreft zeker een aanrader !!
Wandeling rond de vestigingsstad Sluis (12/11/2012)
Wie aan Sluis in Zeeuws-Vlaanderen denkt, denkt ongetwijfeld eerst aan heerlijk shoppen en terrasjes doen. Maar Sluis en bij uitbreiding de hele omgeving is eveneens een heerlijk fiets- en wandelgebied.De stad Sluis heeft dan ook twee mooie, aangename wandelingen van respectievelijk 5 en 10 km uitgewerkt. Omwille van het late aanvangsuur en de reeds vroeg invallende duisternis, zeker bij bewolkt of mistig weer, hebben we ons moeten beperken tot de kortere versie. Maar die is daarom niet minder mooi !!
Via het kanaal Sluis-Brugge op naar de vestingen
De wandelfolder hebben we samen met nog tal van andere fiets- en wandelfolders gekocht in het VVV-kantoor in de Sint-Annastraat, vlak bij het centrum. Van daaruit vertrekken we richting centrum en slaan meteen, vlak voorbij de betaalparking, rechts het jaagpad van het kanaal Sluis-Brugge in. Al snel laten we zo het drukke centrum achter ons en kunnen we er meteen al genieten van de rust en het zeer open, vlakke landschap. Je ziet meteen dat de zeewind doorheen de jaren zijn werk heeft gedaan. De bomen staat met z'n allen schuin, in de richting van de wind, ingeplant langs het kanaal. Het jaagpad voert ons tot aan de Parmabrug, die we oversteken. Midden op de brug heb je een uitstekend zicht op zowel de stad als de weidse omgeving. Voorbij de brug gaan we naar links en stappen naar de Westpoort, de eerste versterkte stadspoort die we zullen aandoen.
De stadswallen
Vanaf nu verloopt de wandeling over de stadswallen. Het uitzicht is adembenemend. Links van ons ligt de stad vredig te wezen, rechts zien we het verloop van de stadsgracht en het aansluitende polderlandschap. De herfst heeft ook hier duidelijk zijn intrede gedaan en het kleurrijke bladertapijt zorgt ervoor dat alles nog mooier tot zijn recht komt. Behalve het geritsel van de bladeren is er niets dan zalige stilte. Op het keurig aangelegde fietspad langs de stadsgracht - buiten de wallen - is het nu rustig, maar tijdens de zomermaanden is het wel anders wanneer talrijke fietsers er het landschap intrekken.
Wat verder bereiken we de volgende stadspoort,nl. de Waterpoort. Wie wil kan de trap afdalen en de poort ook eens van de andere kant bekijken. Wij blijven boven op de vesten om wat verder af te dalen tot aan de Nieuwstraat. Wie hier naar links gaat kan wandelen tot aan de molen die zich op het einde van het (winkel)centrum bevindt. Wij stappen echter verder over de stadswallen en bereiken zo de Zuidpoort. Die is de oudste van de stad en gaf toegang voor wie van Aardenburg kwam.
Het blijft gewoon heerlijk wandelen en voor we er erg in hebben staan we voor de laatste poort, de Oostpoort, van de stad. Wat verder bereiken we de Zuiddijk en wie wil kan hier naar links om zo via de dinsdagstraat het centrum te bereiken.
Extra ommetje
Omdat we enerzijds geen zin hebben om nu al het ons zo vertrouwde centrum aan te doen en omdat anderszijds het daglicht nog net sterk genoeg is, besluiten we om aan onze wandeling een extraatje te breien.
We slaan dus aan de Oostpoort rechts in, de Zuiddijk op, en stappen verder in de richting van de originele stadswallen. We stappen over een keurig aangelegd grind/zandpad waar ook de fietsers gebruik van maken. De stad laten we achter ons en we bevinden ons nu midden de weidse, open natuur. Behalve onze stappen op het grind, is hier niets te horen. Zalig toch !!
Uiteindelijk bereiken we de grote weg. Van hier uit gaat de 10-km wandeling verder richting Sint-Anna-ter-Muiden, maar dat zal voor de volgende keer zijn. Via het afgescheiden voetpad langs de invalsweg naar Sluis naderen we stilaan het centrum. Het wandelpad eindigt vlak bij het Walplein in de buurt van de toeristische dienst en het commerciële centrum.
Conclusie
Heerlijke, deugddoende wandeling rondom het stadje Sluis. Zeer open natuur met fraaie vergezichten. De grotere wandeling kan alleen maar het beeld dat we nu al hebben versterken en dus zal een vervolg niet lang op zich laten wachten !
De wandelkaart "de geheimen van Sluis en Sint-Anna-ter-Muiden" is evenals tal van andere interessante kaarten en toeristische informatie te verkijgen in het VVV-kantoor aan de Sint-Annastraat in Sluis.
Wie aan Sluis in Zeeuws-Vlaanderen denkt, denkt ongetwijfeld eerst aan heerlijk shoppen en terrasjes doen. Maar Sluis en bij uitbreiding de hele omgeving is eveneens een heerlijk fiets- en wandelgebied.De stad Sluis heeft dan ook twee mooie, aangename wandelingen van respectievelijk 5 en 10 km uitgewerkt.
