Hold on to your trousers : bumpy 53km road to Purnululu.
Na onze vlucht gaan we de Bungle Bungles vanop de grond verkennen. Water is bij elk tochtje aan te raden want de temperatuur kan tot 50°C oplopen in het park.
Zover je kan zien is er weg ! Australia is a whole lot of nothing mate !
Next service far far away ! Altijd op tijd tanken, water en eten bijhebben. Toen we dit bord zagen hadden we al 150 km offroad achter de rug (iets langer als de Koersdreef ).
En wat doe je dan onderweg als het maar blijft duren en er niks te beleven valt. Een beetje onnozel doen hé !!
En dan kom je in de middle of nowhere toch nog een stukje België tegen.
Border control. Tussen Northern Territory en West Australia controle op fruit en planten. Er mag geen vers fruit mee over om de fruitvlieg buiten te houden in WA. Eerst gauw alles opeten dus.
En wat we zelf niet opkregen kwamen de kangoeroes wel halen. Nog nooit iemand met zo veel smaak een beschimmelde tomaat zien opeten .
Na weken smelten en zweten is de Wet in aantocht. Bij een lekker zonnetje in Halls Creek vertrokken. Het was ons afgeraden de Tanami Highway door de woestijn te nemen dus wij terug naar Top Springs. Toen we daar aankwamen hadden we de laatste kilometers al wat regen gehad en het is niet meer gestopt. Met bakken kwam het uit de lucht ook nog 's morgens toen we opstonden. In de roadhouse waren er al berichten binnen gekomen dat ongeveer halverwege the Duncan Road die we wilden nemen alles onder water stond. Dus moesten we onze plannen weeral omgooien en even een ommetje maken van ca. 900 km om niet vast te komen zitten. Vooruit plannen is hier zeer moeilijk. Elke dag nemen zoals hij komt en dan zien hoe het uitdraait. Gas geven dus !! %%%FOTO1%%%
Na lang lang rijden nog eens even uitstappen voor een bezienswaardigheid, The Devils Marbles. Effe de beentjes strekken en wat spelen met de steentjes die midden in de woestijn gedropt lijken te zijn.
En dan kom je eindelijk aan in The Centre. Oppassen voor de hitte, altijd zonnecreme opdoen, hoed opzetten, voldoende water drinken, enkel 's morgens vroeg of 's avonds inspanningen doen. Jaja, het zal wel zijn !! Voor den eerste keer trui, kousen en lange broek aangetrokken en met de slaapzak slapen bbbbrrrrrrr 't is hier maar ca. 25°C ! Ne mens geraakt rap verwend. %%%FOTO1%%% Allé morgen vertrekken we richting Uluru en omgeving dus zullen we weer eventjes of air zijn.
En we zijn weer vertrokken richting natuur voor wat verkenningstochtjes. Onderweg alle gaps, gorges en chasms verkend.
Bij elke wandeling wordt er gewaarschuwd om voldoende te drinken (we zitten inmiddels weer boven de 35 graden), goei schoeisel te dragen en voldoende tegen de zon te beschermen. We hebben echter al heel wat gezien de afgelopen weken en vooral heel veel wandelaars op sletskes dus dat konden wij ook. Crocs aan en go !!
Warning
Slefferkes geen probleem.
Honey I'm ready to go ! Zelfs wandelen in onderbroek geen probleem. Geen kat die er hier raar van opkijkt als je al iemand tegenkomt.
Voldoende drinken, flink zo !
Af en toe een klimmeke.
Zoek de Black Footed Rock Wallaby gespot tijdens de wandelingin Palm Valley ! Kan ook zijn dat hij sneller was dan de cameraman.
De weg daarnaartoe was ook een heel avontuur. Extreme 4WD met veel los zand, rivercrossings, stenen. Nog eens even laten gaan en profiteren van die 4X4. En het moet gezegd, we worden beter . Gene ene keer vastgezeten haha.
Vroege morgen, eventjes naar de Lookout gaan voor het schone uitzicht. Da's maar een paar honderd meter. Daar aangekomen och 't was wat kort, zullen we het lusje erbij nemen ? Er werd wel gewaarschuwd dat er wat water stond dus moest je af en toe waden. Geen probleem ! We nemen het lusje erbij.
Schattie hier staat een beetje water. We zullen moeten waden maar ik geraak niet met mijn voeten tot aan de grond. Het zal dus zwemmen worden. Maar 't is wel frisjes ! Zitten we hier in Denemarken ? Na een kwartiertje koudwatervrees dan toch maar de oversteek gewaagd.
Toch mooi hier in de gorge, romantisch wandelingetje. Waar zouden de pijlen nu zijn ?
Na 3 uren klimmen in de vlakke zon met een beetje warm water om te drinken als verfrissing zijn we toch rondgeraakt. Oeps effe overgegaan op een andere wandeling die ietske langer duurde.
Weer een wandelingetje in de natuur waar er wordt gewaarschuwd dat het weer eens een warme dag gaat worden en dat ge vooral genoeg water moet meenemen voor het lusje van 2à3 uur. Wandeling gaat over de rand van Kings Canyon door de Garden of Eden. Knap staaltje natuur.
Das een schoon klimmeke hé kom als ge t goed ziet het zijn maar trapjes.
Even wat rotssurfen
Dat was een schoon tochtje met veel klim- en klauterwerk waardoor een frisse duik welgekomen is om mn slefferkens af te koelen.
Aangekomen bij het natuurreservaat van Uluru. De enige camping ligt in een resort.
Een kleine stad met winkels, cafeetjes en restaurants, alles wat een toerist maar nodig heeft is daar.
sAvonds op de camping komt er een onweer opsteken dat voor het nodige lichtspektakel zorgt.
We rijden eerst naar de Olgas omdat die het verst liggen en omdat de wandeling van Valley of the Winds om 11 uur gesloten wordt wegens de hitte. Gauw de 2 wandelingen afgewerkt op de slefferkes, geen probleem.
Dan rijden we naar Ayers Rock of Uluru waar ge 25 dollar per persoon moet betalen.
Daar aangekomen, indrukwekkend. Maar vanwege het warme weer is de steile klim afgesloten. Kom dan gaan we er maar rond 9.4 km dat moet nog wel lukken vandaag met die kilometers van vanmorgen in onze benen. Eerst nog wat water pakken ieders 2 liter mee. Maar in de blakke zon wordt dat al gauw warm water (niet te zuipen) en is 9.4 km lang rond een grote steen waar ge op veel plaatsen geen fotos van moogt trekken (heiligschennis).
Aangekomen na een paar uurtjes even onze voetjes bekijken en de schade opmeten, vuil en een grote blaar. Rap naar het cultuurcenter waar nog nooit iemand zo snel is doorgewandeld voor ne frisse cola. Nog even nakijken in de achteruitkijkspiegel en gauw richting zwembad.
s Anderendaags nog effe terug om de zonsopgang te bekijken (geen serieuze fotos, hij was te snel of wij te laat uit ons bed haha). Nog eens checken of we mogen klimmen maar nu was er weer te veel wind. t Zal dus niet voor nu zijn. Maar naar t schijnt is het uitzicht vanop Mount Connor ook indrukwekkend.
Daar aangekomen blijkt de gids zijn vrouw enkele maanden geleden gestorven dus den tour ligt op zijn gat en voorlopig dus geen toegang. Doeme hé, geen spectaculair uitzicht over de eindeloze vlakten dus.
Nu we zijn aan gekomen in Alice Springs nog even eerst de auto wassen die volhangt met vliegen en stof en opgedroogde modder en een slordige 7000 km op de teller nog rap een paar kunstjes in het zwembad (de handstand was beter dan de foto).
En dan met een kleine vertraging van 5 uur de vlieger op naar Cairns. Vlieger die we moesten hebben was vermist (geruststellende gedachte) dus moest er een vervangend toestel uit Adelaide komen. 8 uur rondhangen op een luchthaven van ne scheet groot is niet geweldig opwindend. Queensland here we come !
Intussen zitten we weer in Port Douglas. Een paar daagjes op hotel om al het stof af te wassen en nog eens op een lekker zacht bedje te slapen . Het is hier een beetje het paradijs. Zelfs het zeewater is aangenaam warm. Je moet echter wel binnen de netten zwemmen wegens krokodillen- en stingergevaar (vandaag sloegen de golven er wel over dus de veiligheid lijkt ons niet gegarandeerd, gelukkig zijn er genoeg stoere lifeguards aanwezig ). 4X4 is ondertussen ingeruild voor een campervan met een tikkeltje meer luxe voor de komende 2 maanden tot Melbourne. Morgen trekken we een dagje op snorkelavontuur. Hopelijk volgen er schitterende foto's van een niet al te bewogen zeetochtje .
Aangekomen in Port Douglas even tijd om vakantie in de vakantie te nemen en het stof van de outback af te spoelen.
Eerst de omgeving verkennen. Het mooie strand, pittoreske kerkje en de charmante huizen maken het hier een heel gezellig en relax plaatsje.
De Frangipani staan mooi in bloei.
Ook hebben ze hier een klein Walhalla van UGGS. Denken dat dit alleen voor de toeristen iswant zouden niet weten wanneer de Australiërs deze zouden dragen met zon temperaturen.
Om de verwennerij nog even te verlengen naar Silky Oaks Lodge geweest in Mossman. Dit is een resort met boomhutten, superdeluxe ! Geweldige service in een stukje tropisch regenwoud. Ook lopen hier belgische kalkoenen rond.
Na bijna een maand begon het voor Hans toch een beetje te kriebelen om nog eens op een fiets te springen dus gebruiken we even de fietsen van het resort om naar het dorpje te gaan. Daar aangekomen is er echter niets te zien want bijna alles gesloten op zaterdag.
De weg er naartoe en terug zijn zwaar door de hitte en op het laatste klimmetje moet Hans de duimen leggen (of toch zogezegd beweert hij ).
Maar gelukkig heeft hij al bericht ontvangen dat de Bosduiners ook niet erg actief bezig zijn dus terug aanpikken zal nog wel lukken zeker. Fijn dat jullie zo solidair zijn mannen !
).
.
.
.
).
