Wat ik er allemaal van denk...

Inhoud blog

	Haar afscheid
	Mijn leven/hoe ik het zie.
	Nieuw begin
	Vrees en vooroordelen
	Het is het niet waard...

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Wat ik er allemaal over denk....

30-10-2010

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Het Hot-Dogmonster en brievenbussen...

De eerste dag van de vakantie! Wat een zalig gevoel, weten dat je negen dagen lekker niks mag doen! En dat gevoel is nog beter door de voldoening van een goed rapport, dat trouwens niet onbeloond is gebleven. Door het toetsenbord van mijn mama haar oude laptop in orde te maken, heb ik die laptop gekregen voor mezelf! Zalig, op een pc kunnen werken en me geen zorgen moeten maken dat ik al de bestanden die ik nodig heb nog moet doorsturen naar mezelf.
Ja, dat is de vloek van in twee huizen leven. Ik moet elke week zorgen dat ik al mijn schoolgerief, boeken,... heb ingepakt en dat alles klaarligt. De stress als er iets nog bij de mama of de papa ligt. Maar het voordeel is dan weer dat je dubbele cadeautjes krijgt, al weegt dat soms niet op tegen de lasten van het co-ouderschap... Soms is het zalig om even weg te kunnen zijn van de ene ouder, maar meestal is het moeilijk om iemand of meerdere personen een week te moeten missen. Achja, laten we maar naar een minder serieus onderwerp overstappen. Iets zoals brievenbussen!
We zijn vandaag een nieuwe brievenbus gaan kopen, want eergisteren hebben ze de facturen eruit gehaald, verscheurd en terug gestoken. We hebben zeker 20 minuten staan kijken naar verschillende brievenbussen en staan discussiëren over de grootte, breedte en of mensen hun hand erin konden krijgen. Zien we eindelijk een brievenbus hangen, vinden we ze niet in de rekken. Heel die winkel doorgelopen op zoek naar een verkoper, eindelijk vinden we er een. Is die niet zo vriendelijk en moeten we die stomme brievenbus zelf zog vinden! Achja, uiteindelijk hebben we ze gevonden en een andere gekocht. En een uur daarna een van de sleuteltjes kwijtgeraakt...

En wonder, wonder! We zijn de magische kaap van honderd gepasseerd. Vandaag, 30/10/2010, om 23u30 hebben er honderd mensen mijn blog bezocht! Dat gaan we vieren, ik ben nog maar drie dagen bezig en ik heb al honderd bezoekers. Al zeg ik het zelf, ik ben trots :).
Ook al ben ik al veertien, soms moet een mens eens debiel doen, zij of haar innerlijk kind opzoeken en naar buiten laten komen! Zoals met de klei spelen en 'The Lion King' kijken. Of hot-dogs eten en een monster maken van het broodje met twee worstjes als ogen!
En nu om af te sluiten, iets grappigs en toch wel vrij serieus: 'Willen alle nationalisten die bereid zijn om voor het vaderland te sterven dat nu even doen!'(Loesje)

Geef hier uw reactie door