Hebben jullie al van Columbine High School gehoord? Het is een school in Amerika waar twee jonge gasten twaalf medeleerlingen en een leerkracht vermoordden. Ze pleegden, zoals vooraf gepland, daarna zelfmoord. Op zich al extreem choquerend, maar wat er nog bijkomt is dat de overgrote meerderheid van de Amerikaanse bevolking ervan overtuigd was dat de reden voor de schietpartij was dat beide jongens naar Marilyn Manson luisterden. Later bleek dat ze niet naar hem, maar naar Rammstein luisterden. Ik luister naar beide en er is geen enkele reden dat de jongens daardoor geïnspireerd werden om hun medeleerlingen te vermoorden. Dit is een puur vooroordeel dat op niets gebaseerd is. Daar zijn veel mensen goed in, vooroordelen als reden voor alles gebruiken. Ge moogt geen piercings want dan gaat ge nooit een job krijgen, ge moogt geen tatoeages om dezelfde reden ... In elk van die vooroordelen zit een kern van waarheid, als ge u hele lichaam vol met piercings zet dan gaat ge natuurlijk geen burgemeester worden en als ge u hele hoofd vol tatoeages zet ga je ook geen job krijgen bij de bank, maar dat zijn uitersten. Als je één piercing laat zetten, gaat de maatschappij je niet uitstoten en als een paria behandelen. Ik zou bijvoorbeeld zeer graag snakebites hebben (snakebites zijn een soort van piercing, google bestaat voor een reden), maar ik mag niet...
Geef nu toe, de meeste vooroordelen zijn gekant tegen metalheads, emo's, goths ... dat valt niet echt te ontkennen. En geloof mij, je merkt dat echt, mensen die niet naast jou willen zitten op de bus, mensen die de straat oversteken omdat ze niet langs u willen lopen ... Ge zult wel al gemerkt hebben, in een van mijn vorige blogs, dat ik lachend omga met zulke dingen. Het ging erover dat we aan de cinema stonden en dat mensen 'bang' waren van de vier metalheads en liever aan de andere kant van de straat gingen staan... Er is een liedje 'Knives and Pens' van Black Veil Brides dat gaat over vooroordelen (opzoeken op YouTube, zoek de officiële video). De intro begint met een stuk, een radio-opname als ik mij niet vergis, van een man die een vloedgolf aan vooroordelen op u loslaat. Dan vraag ik mij af wat die persoon zijn probleem is om zoveel haat tegenover een gewone muziek- en levensstijl te hebben. Doen wij iets verkeerd, behalve geïsoleerde incidenten en die zijn geen reden om mensen te veroordelen! Veel mensen zeggen at angst vooroordelen veroorzaakt, maar moesten ze nu gewoon eens de kans nemen om ons te leren kennen en ons niet subiet bestempelen als gevaarlijk en agressief. Zou de maatschappij dan niet beter functioneren? Vandaag zat ik op de bus en een bende jonge gasten die achteraan zaten, lieten een rotje knallen. Waarom? Om de halve bus een hartaanval te bezorgen? Serieus, dat de mensen daar schrik van hebben in het donker is toch niet verbazingwekkend? Ik ben allesbehalve een racist, maar het moet wel van twee kanten komen hea. Ik bedoel, het is niet zo moeilijk om toch maar een beetje onze taal te leren? Ik heb vrij veel vrienden van een andere nationaliteit en dat zijn meestal supertoffe mensen, maar om door elke debiel tecker een 'vuile emo' of een 'lelijke trut' genoemd te worden gaat er toch een beetje over ze... Bij deze sluit ik af (: "What's in a color?" (kleine verandering van de spreuk van Shakespear i.v.m het onderwerp van deze blog)
natuurlijk kan ik naar je luisteren, en luister, hier is mijn raad. laat je geen dingen om het hoofd gooien, laat anderen je dromen niet wegroven, je eigen mening is drie maal zoveel waard, als anderen hun kritiek. en wees niet bang, niet overal schuilt gevaar laat je gewoon nooit doen, haat maakt mensen ziek; en je weet wat'k bedoel, wanneer ik dit vertel, gewoon blijven hopen, ooit lukt het je wel.
En steeds weer kom ik op het moment,
Dat ik alles op zou geven.
Ik zal mijn trofeeën verslinden,
Mijn kansen verbinden,
Met de schroothoop op de vuilnisbelt.
Weer heb ik geen zin,
Opnieuw op te staan.
Mijn benen strekken,
Mijn voeten staan,
Wat heb je me aangedaan?
Ik voel me trillen,
Zwakte kruipt omhoog,
Zie je niet dat elke dag,
Ik er steeds weer over loog?
Het gaat geweldig,
Dankjewel.
Wanneer de lucht grijs kleurt,
Wolken torenend over onze hoofden.
Zal men smeken om de
Warmte, de stralen,
Verblind door de zon.
Waarom dan toch?
Hij zal branden,
Verschroeien op ons huid.
Kies dan slim,
Roep de nacht.
Vrede komt,
Zoals verwacht,
Sleurt je mee,
Met al zijn macht.
Zal ik zwemmen of verdrinken?
Ik hoor de dood,
Zijn schreeuw weerklinken.
Dwaal niet af,
Je raakt verdwaald.
Angst heeft me
Weer ingehaald.
Ik snap het nut van kerstmuziek niet! Die zoetgevooisde en o, zo geliefde tonen bij feestjes en drinks in deze periode. Als je mij zot wil krijgen, zet mij dan voor twintig minuten in een kamer met kerstmuziek. Of techno, ja ik heb de boot van de techno en bijbehoren volledig gemist! Ik snap de mensen die daar naar luisteren ook volledig niet. Wat is het nut van naar elk persoon die er een beetje anders uitziet als een volledige mongool dingen naar te beginnen roepen? Ik liep een paar weken geleden op straat met een paar vrienden, nu je moet weten dat ik mezelf als Metalhead beschouw en dat de andere drie mensen waar ik mee rondliep er ook niet bepaald mainstream uitzien, en elke keer dat we een andere groep jongmensen tegenkwamen, moesten zij gewoon 'Emo's!!' roepen. Nu heb ik na de zoveel duizendste keer eens teruggeroepen. Wat riep ik? "Wa is u fucking probleem maat?!" en dat wel voor de hele straat. Jammer genoeg heb ik geen antwoord gekregen...
Ach ja, iedereen zijn stijl zeker? Om eens een DeWevertje te doen (even voor de boeken: ik moet niet hebben van De Wever), 'De gustibus et coloribus non est disputandum'. Wat wil zeggen 'Over smaken en kleuren valt niet te twisten'. Wat drijft ons om dat soms toch eens te doen? Ja, je kan het zeer gemakkelijk raden. Allez, mensen! Ja, ik hoor het daar, achter in het publiek: inderdaad, jaloezie! Het kleine, groene beestje... Ik denk echt dat mensen anderen uitlachen omdat ze in feite jaloers zijn. Ik zal een voorbeeld gebruiken, een koppeltje liep in het park. Ze waren Gothics (voor de mensen die dat niet kennen, één woord: Google!) en op een bepaald moment kwamen ze een groep voetballende jongens tegen. Ze begonnen ermee te praten en eigenlijk kwamen ze goed overeen met die gasten, tot (nu komt het) de leider van de bende zich bedreigd en genegeerd voelde. Hij besloot actie te ondernemen en sloeg de jongen in elkaar. Toen zijn vriendin hem wou beschermen, begon de 'gang' haar te slaan. Uiteindelijk werden de hulpdiensten gebeld door een paar andere tieners die bij het koppel bleef en probeerden hun wonden te verzorgen. Jammer genoeg stierf Sophie Lancaster aan heer verwondingen... Dat, mijn beste mensen, is een voorbeeld van jaloezie volgens het boekske en dat is ook de reden waarvoor we verdraagzamer zouden moeten zijn. Ja, het klinkt allemaal zeer afgezaagd en ja, het is een cliché, maar toch! Daarom, voor de mensen zoals Sophie die in elkaar worden geslagen omdat ze anders zijn, wees eens anders! Doe eens iets onverwachts en verras mij. Voor de weinige lezers die ik heb: reageer en vertel mij het onverwachtse :) Om af te sluiten, lekker toepasselijk: Verdraagzaamheid is het hoogste gebod en wie dat niet eert, schoppen we rot!
