Intake Kazachstan : 03/07/2008 Dossier bij HKM : 08/07/2008 Dossier verstuurd naar Kazachstan : 30/10/2008 Reisvoorbereiding : 14/01/2009 Vik voor het eerst gezien : 02/04/2009 Rechtbank : 21/05/2009 Terug in België : 04/07/2009
Met de familie Van Hees is in Karaganda alles zeer goed. De winter is nog eens teruggekeerd en het heeft vandaag een hele dag gesneeuwd. Het ziet er idyllisch mooi uit! Het thermisch ondergoed voor Ella Yun komt dus zeer goed van pas. Ze heeft hier ook absoluut geen last van de kou, want ze is bijna een marsmannetje als ze buiten waggelt. Van de jetlag heeft ze daarentegen iets meer last, want, zowel deze ochtend, als deze namiddag heeft ze een stevige dut gedaan in de buggy in de sneeuw. Met geen stokken wakker te krijgen. Deze ochtend zijn we even zelf op verkenning gegaan, naar een supermarktje tegenover het weeshuis en gewapend met het woordenboek is het ons toch gelukt alles te vragen, wat we nodig hadden. Onze Jeroen haalt wel af en toe eens een Spaans woord boven, maar we trekken onze plan. Ik ben al blij dat ik het alfabet ken en een paar standaardzinnetjes. Deze middag hadden we dan afgesproken met onze Belgische lotgenoten, Dave, Annick en Liesbeth, die zich als ware Karaganda-gidsen ontpopt hebben. Na een goede wandeling door het park (het was zweten om de buggy voort te trekken in de verse sneeuw) en een aperitiefje in het appartement van Dave en Annick, zijn we dan nu terug richting hotel gekomen. Dat appartement is echt wel OK en vanaf dinsdagavond nemen we er onze intrek. We hebben er alle confort (inclusief microgolf voor ons Ella Yun haar choco-papjes) en het is supercentraal gelegen, naast het grote winkelcentrum. Het weeshuis bevindt zich ook nog op wandelafstand. Het heeft wel maar 1 slaapkamer, maar in een inhammetje staat een grote zetel, waar ons Ella Yuntje gerust op kan slapen. Tenslotte slaapt ze nu ook op een soortgelijke zetel en dat gaat goed. Alles wat een mens moet hebben dus. In de buurt is ook een internetcafe (ik vind echt het accent op de e niet op een Russisch toetsenbord...), waar we gaan proberen de blog te updaten. Spijtig nieuws voor de wachtenden onder jullie op fotootjes van de kleine spruit,deze komen pas online te staan, veertien dagen na de rechtbankdatum! In Kazachstan mogen de kindjes uit de weeshuizen echt niet geportreteerd worden, zolang we niet officieel de ouders zijn. Dit dienen we echt te respecteren en dit doen we dan ook. Nog heel veel geduld dus, maar we houden jullie van onze belevenissen zo goed mogelijk op de hoogte. Straks komen er nog enkele sfeerbeelden van vandaag online, maar ons eten wordt nu geserveerd.
Haleluja ! Toen ik gisteren telefoon kreeg net voor 13h, wist ik meteen dat het NIET proberen halen van de vlucht om 17h geen optie was. Toch zeker niet voor ons Miss Temmerman.... ;-)
Alles laten vallen dus en met ons boeltje in 7 haasten naar de luchthaven. En na enkele zeer vlotte vluchten (vooral op de vlucht Wenen - Astana hadden we plaats met hopen), kwamen we deze morgen toe in Astana. Mr Vladimir, de chauffeur, stond ons op te wachten en keek wat ongerust naar de bagage die we toch allemaal mee hadden. Moest dit allemaal in de fantastische Lada-mobiel ?? En na een vrolijk ritje van een goede 3h, waarvan het meeste op ijs, kwamen we bij onze eerste stopplaats aan: hotel Cosmonaut. Hier blijven we enkele dagen tot we een goed zicht hebben op de interessantste appartementen (vooral ligging en goede internetverbinding in de buurt zijn het belangrijkst). Die connectie is trouwens niet evident -ook niet in dit hotel- want momenteel is er een panne en kunnen we enkel met enkele russische pc`s in het business center online...
We hebben ondertussen al een eerste bezoekje aan het weeshuis gebracht en hebben hier de eerste foto`s van onze spruit in spe mogen zien... Nu mogen we hier nog niets over zeggen want dit dossier moet nu eerst ter goedkeuring naar de FCA gestuurd worden ter validatie vooraleer het proces hier kan opgestart worden. En in het belang van het goed verloop hiervan zijn we dus verplicht om hierover alles geheim te houden. 1 ding: `het` ziet er een schatje uit !! Maar nu kunnen we alleen wachten en hopelijk mogen we dit schatje beginnen bezoeken vanaf woensdag of donderdag...
Na een verkwikkend dutje, hebben we dan ook een plons genomen in het zeer leuke zwembad. Ons EllaYun in de wolken natuurlijk... En nu hebben we ng wat kaarsjes bij, een kroon en ook nog wat kdo`tjes om haar feestje volledig te maken. Echter haar wens om een broer/zus te krijgen voor haar verjaardag was waarschijnlijk het mooiste dat er zo last-minute nog kon gebeuren. Nu nog allemaal wat weinig tastbaar voor haar (letterlijk dan ), maar ze begrijpt toch al goed wat er allemaal te gebeuren staat...
Goed: ik rond af: nu ng een verjaardagsetentje en een DVD-filmpje erna en morgen wellicht meer nieuws !
We hebben inderdaad een telefoontje gehad! Veel zelfs : van oma, mijn zus, opa nog eens, ...maar niet van HKM. We hebben wel contact met hen zelf opgenomen, maar ze hebben voorlopig echt geen nieuws. Jammer. Wat was dat weer : geen nieuws, goed nieuws? Verticaal klasseren die uitdrukking!
Op school bij Ella Yun zijn ze volledig klaar voor ons vertrek. Maandag heeft juf Kathleen een boekje meegegeven, met daarin alle fotootjes van alle klasgenootjes van Ella Yun. Ze heeft er al uren in zitten kijken! Nu zit het klaar in de valies en kan het binnenkort mee het vliegtuig op. Verder zal ze in Kazachstan ook moeten zorgen voor MiekeMuis, een vriendinnetje van Minneke Poes. Mieke Muis heeft haar mandje bij en er moet goed voor gezorgd worden, ginder in het verre Kazachstan. Dat zal wel geen probleem worden!
Dank u wel, juf Kathleen, voor het mooie cadeautje!
We zulen eens kijken of er binnenkort geen verbinding kan gelegd worden met skype, zodat Ella Yun haar klasgenootjes eens kan zien.
Het was de ideale generale repetitie. Alles quasi ingepakt, amper geslapen, heel Brussel door gecrost en we zouden op tijd klaar zijn geraakt. Het was ons gelukt op minder dan 24 uur te vertrekken. Op het vlak van voorbereiding kan dat tellen. Maar de uiteindelijke trip gaat dan toch niet door vandaag... Wegens een inspectie in het weeshuis worden we pas later verwacht. Wanneer? Dat weten we niet. Binnen een paar dagen is er misschien, met de nadruk op misschien, meer nieuws. We houden jullie zeker op de hoogte. In elk geval : de valiezen blijven gepakt en worden niet meer uitgeladen! Nu de adrenaline verdwenen is, voelen we echt wel de vermoeidheid. Ik probeer nog een paar uur mijn oogjes open te houden. En in navolging van Jeroen, die dit vertrek perfect had voorspeld, qua timing, doe ik een prognose voor ons volgend vertrek. Volgende vrijdag zitten we op het vliegtuig. Wedden?
Nog nooit zo een glimlach op mijn gezicht gehad, na zo weinig slaap. Het meeste is gepakt en staat klaar. Deze morgen nog even rushen om alle documenten in orde te brengen. Hopelijk lukt het ons en kunnen we straks rond vijf uur opstijgen richting Wenen en dan Astana. Het strijdplan voor vandaag ziet er als volgt uit. Eerst naar school, alles daar in orde gaan brengen (als dat al kan op zo'n korte tijd). Tegen negen uur naar het gemeentehuis om het bewijs voor goed gedrag en zeden op te halen. Gisterenavond nog telefoon gehad dat het in orde was. Een pluim voor de Willebroekse gemeentediensten! (Dank u, Marc De Laet ) Vervolgens naar de ambassade voor het visum. We nemen het zekere voor het onzekere en zullen Ella Yun maar meenemen. Dan naar volksgezondheid en buitenlandse zaken. Dan nog even naar Microsoft. Ondertussen in parallelcircuit, moet pa Temmerman op zoek naar de jas van Jeroen die via de droogkuis in één of andere reinigingsfabriek hangt. Good luck! Daarna even naar school met Ella Yun om nog even de juf te zien. En dan verder inpakken. Hopelijk is tegen dan de jas al boven water gekomen en kan taxi Temmerman dan naar de Kempen rijden naar de vertaalster en vervolgens naar de rechtbank van Turnhout voor de legalisatie van de handtekening van de vertaalster. Indien dit laatste ons niet zou lukken kan dit opgestuurd worden naar Kazachstan. Al een opluchting. Kortom, we zullen ons niet vervelen vandaag!
Leuk van iedereen de berichtjes te lezen op de blogsite! Dat doet deugd. Hopelijk mogen we het volgende berichtje schrijven vanuit een of ander winters oord.
Groetjes,
Jeroen, Veerle en Ella Yun (die ongetwijfeld vandaag springlevend zal zijn en ons wel zal behoeden om in slaap te vallen.)
We vertrekken!!!!!!!!! Daarstraks rond tien voor vijf telefoon gehad dat we nu zaterdag in Karaganda verwacht worden. We zouden morgen rond vijf uur vertrekken. Ja, dat is dus op nog geen 24 uur. Geen tijd dus om te bloggen. Druk, druk, druk, .... We bloggen deze nacht wel verder!
Ons dossier zit 4 maand in Kazachstan. 59% van de poll-bezoekers verwacht dat we nog deze maand in Kazachstan zullen zijn! We zijn benieuwd of de meerderheid het bij het rechte eind heeft. Volgens Jeroen zijn gevoel zit het er wel in deze of volgende week, aangezien hij het heel druk heeft op het werk. En je zal altijd zien... of niet zien...
Ik las op de site van Dave en Annick dat er in Karaganda weer twee positieve vonissen zijn geweest. Zou er dan echt geen plaatsje vrij komen daar in het verre Karaganda? Waarschijnlijk is dit wishfull thinking, maar je weet nooit... Het zou wel een leuke krokusvakantie zijn, natuurlijk, mocht er alsnog telefoon uit Beerse komen. Tante Els, duim maar vanop de skipiste!
En ook goed nieuws voor alle wachtenden in adoptieland.
Dit staat op de site van Het Kleine Mirakel.
Beste adoptieouders,
Het Kleine Mirakel heeft na gesprekken met de medewerkers in Kazachstan besloten om de werking verder te zetten. Intakegesprekken worden hervat en dossiers worden verstuurd. Deelnemen aan een infomoment kan indien de adoptant beschikt over een geschiktheidsvonnis en indien beide partners deelnemen Nieuw infomoment gepland op 2 maart om 10 u.
Kanaal Polen werd definitief goegekeurd. Wij zoeken kandidaat adoptieouders voor opstart dossiers. Adoptieouders die over een geschiktheidsvonnis beschikken, kunnen zich aanmelden voor een intakegesprek.
Prettig weekend en veel succes aan Annick, Dave, Ben, Sarah en Noah die nu ergens in de lucht hangen richting Kazachstan!
Ons invitatienummer is reeds toegekomen bij Het Kleine Mirakel. Ik weet het, normaal gezien komt eerst de invitatiebrief en dan is het voor de meeste mensen stress om het invitatienummer te hebben, zodat ze het visum kunnen afhalen. Niet bij ons dus. Geen stress.... ahum. Zoek er vooral ook geen reden achter, waarom het bij ons zo loopt. Dat is Kazachstan : go with the flow. Dat hebben Stien en Wim, Karaganda- experten, ons ook nog eens duidelijk gemaakt. Deze week waren we bij hen te gast en ze hebben ons supertips gegeven voor ons verblijf ginder. Tx! We wachten dus rustig verder af. Volgens Het Kleine Mirakel, zou het een kwestie van weken zijn...
Het leuke aan een adoptieblog bijhouden, zijn de updates die je af en toe kan maken in de linkerkolom. Sommigen hebben hun kindje voor de eerste maal gezien en reizen nu even terug naar België, anderen hebben telefoon gekregen om zo snel mogelijk op het vliegtuig richting Kazachstan te zitten. Nog anderen ontmoeten binnenkort hun Kazachse spruiten. Echt leuk om de evolutie op te volgen en te weten dat er zovele kindjes een warme thuis wacht.
En nu morgen vertrekt er weer een koppel naar Karaganda! John en Yoo-Mee nemen morgen al het vliegtuig. Zou het dan snel aan ons zijn, of zouden er dan al genoeg koppels in Karaganda zitten en de capaciteit daar al volledig benut zijn van het weeshuis, appartementen, e.d. ? Je weet maar nooit. Ik voel me in elk geval hier juist een plaatselijk persagentschap. Ik ben in ieder geval heel blij dat er schot in de adopties van Karaganda zit. Veel succes aan alle vertrekkenden! We duimen mee!
Toch wel even opluchting. De adopties voor Kazachstan lopen gewoon door, want Annick en Dave (gelinkt ergens in de linkerkolom) vertrekken volgende week vrijdag naar Karaganda. Vandaag is het er -17, dus ze zullen een goede winterjas moeten meenemen! Hopelijk krijgen we ook ergens deze maand een telefoontje van Het Kleine Mirakel.
Vandaag was het nog eens in het nieuws over adoptie. Vorige week was er ook reeds een gelijkaardig bericht in de Zevende Dag. Vlaams parlementslid Else De Wachter (SP.A) wil de adoptieprocedure vereenvoudigen. Ze pleit voor de oprichting van een Vlaams centrum voor adoptie en heeft daarvoor een decreet klaar.
We hebben nog een extra link toegevoegd in de linkerkolom. Annick en Dave waren ook op de reisvoorbereiding vorige week en wachten ook op een kindje uit Karaganda.
