Intake Kazachstan : 03/07/2008 Dossier bij HKM : 08/07/2008 Dossier verstuurd naar Kazachstan : 30/10/2008 Reisvoorbereiding : 14/01/2009 Vik voor het eerst gezien : 02/04/2009 Rechtbank : 21/05/2009 Terug in België : 04/07/2009
Donderdag voormiddag zijn we dan naar Bornem naar de kinderboederij geweest. Ze heeft daar vol bewondering gekeken naar dieren die ze echt nog nooit gezien had. Ze was verzot op de kippen, en de geitjes vond ze natuurlijk ook de max. Schrik ? Nee hoor... bij ons thuis loopt er ook zo'n groot wit ding rond...
Het is weer veel te lang geleden, dat we iets op de blogsite gezet hebben ! Het is dan ook zo druk met zo'n kleine spruit er bij. Ons Ella Yun past zich steeds beter en beter aan. Ze bloeit echt open, is heel actief, maar het is ongelofelijk hoe braaf ze ook kan zijn ! Deze week is ze nogmaals op restaurant geweest. Dat vindt ze allemaal geen probleem. Zeker niet als ze daar een hele pot wortelzalf voorgeschoteld krijgt, speciaal bereid door Jeroen Meus. Dat vond ze echt smullen ! De crème brûlée vond ze anders ook niet te versmaden... Kortom, ze past echt in onze familie !
het was ook een leuk weerzien met de meeste adoptiekindjes van onze groep: Zeno voelde zich ook bij ons al goed thuis en liep heel de tijd tussen alle mensen door (achterna gezeten door beurtelings Danny en Linda natuurlijk)... Josephine Mei was helemaal opgekikkerd na haar laatste weekje China met toch wel hoge koorts en andere toestanden... Suo schitterde weer in het oranje (zouden ze die kleur gepatenteerd hebben ten huize Degeest-Keppens ?) Isali & Anali dwarrelden vrolijk rond en betoverden iedereen met hun charmante snoetjes... en na de late middagdut kwamen ook Qi en Jing ons nog vergezellen om het feestje af te sluiten !
Echt leuk om jullie nog eens terug te zien !! Hopelijk zien we bij een volgende gelegenheid ook de anderen nog eens...
Het ging zondag allemaal veel te snel... Het waren natuurlijk ook wel 130 aanwezigen en een 50-tal kinderen die we hebben mogen verwelkomen, maar bij deze onze excuses aan diegenen waar we niet lang genoeg hebben kunnen mee babbelen: we halen dit graag in bij een volgende gelegenheid !
Ondanks de drukte was het wel supergezellig vonden we achteraf: mede ook dankzij de fantastische hulp van de familie. Wij moesten ons echt van niets iets aantrekken en alles werd perfect gecoordineerd...
En mama Veerle was nu toch wel niet jarig zeker... een dubbel feest ! Het was de mooiste verjaardag tot nu toe vertelde ze me... zou dat toevallig iets met de aanwezigheid van ons allerliefste schatje uit china te maken hebben ???
Om het bezoek wat te groeperen hadden we een dubbele babyborrel voorzien: zaterdag waren de familie en enkele mensen van de wijngilde als eerste aan de beurt !
De +/- 75 bezoekers met daar nog eens een 20-tal kinderen bovenop zou slechts een voorproefje zijn voor de zondag, maar ons Ella Yun had het er geen moment moeilijk mee. Alleen de fruitpap moest vervangen worden door een extra fles pap en 's avonds was het opnieuw een uurtje weenconcert voor ze in dromenland verkeerde. Toch wat veel emoties op 1 dag waarschijnlijk...
Gelukkig was er ook veel hulp van de familie deze 2 dagen: op de foto Omie Annie en Fien die zich over het feestvarkentje ontfermden...
Ook het eerste restaurantbezoek (in het toch wel hippe 'Venue' in de Panne) was zeer naar de smaak van Ella Yun. We hadden er wel voor gezorgd dat we vroeg genoeg op de middag haar een groentenpapje konden serveren nog voor er te veel andere gasten waren... Ze heeft zich echt wel goed gedragen en flink gespeeld met wat stoffen blokken (van het type die geen lawaai maken indien ze voor de 246e keer tegen de grond gekeild worden) en ook nichtje fien en neefjes simon en ruben hebben zich met plezier met haar bezig gehouden...
Vorige zondag zijn we ook voor het eerst eens naar de zee getrokken: niet om het chinees nieuwjaar te vieren, maar om de meter te verrassen die de dag ervoor net 40 geworden was... Oma Anna kon het niet laten natuurlijk om haar een windmolentje kado te doen !
De tijd vliegt hier voorbij sinds we terug zijn... niet normaal !
Zoals vorige keer reeds vermeld, is het super om onze schat zo te zien openbloeien: je ziet een aantal van de foto's op de blog rechts bovenaan. Deze foto's zijn dan ook meteen gebruikt om de 2 verjaardagskaarten van de meter en de oma te illustreren tot groot jolijt van beide jarigen.
wat een evolutie al sinds een kleine week... ze heeft deze nacht voor het eerst 12h aan 1 stuk geslapen het hoestje en de verkoudheid zijn zo goed als verdwenen elke dag kraait ze meer en meer van plezier ze krijgt kadootjes aan de lopende vleet (zoals het grote speelhuis op de foto van de meter) kortom ze wordt verwend dat het geen naam heeft en het gaat haar nog goed af ook !
het is werkelijk fantastisch om ze zo te zien openbloeien !
de aankomst thuis was door de fanclub evenzeer tot in de puntjes voorbereid: alles mooi versierd, overal foto's, gedichten, kadootjes, ... noem maar op ! voor onze vedette was het de derde grote wijziging op 2 weken tijd, maar ze heeft dit glansrijk doorstaan tot nu toe ! gisteren heel de nacht doorgeslapen (dwz tot 4h deze morgen ), nog nooit zoveel plezier gehad in bad, flink gegeten en geslapen, zelf de miro al gestreeld, ... haar 2de leventje is nu echt wel goed begonnen morgen al een eerste doktersbezoekje en wat formaliteiten...
amai, wat waren we opgelucht, blij maar toch wel zeer vermoeid... en dan zo'n ontvangst ! het was gewoon super !! de fanclub Ella Yun was in grote getalen aanwezig in de aankomsthal inclusief champagne, spandoeken, triomfantelijk gejuich "JAAAAA, DAAR ZIJN ZEEE !!!!", gesigneerde foto met alle aanwezigen, allemaal ontroerde gezichten, massa's smiles en felicitaties, ... en ik kan blijven verdergaan, maar het was te overweldigend om alles op te noemen... bedankt alvast aan de aanwezigen voor de superontvangst !!!
Ons Ella Yun is hier aan het spelen op de grond met haar papa. Ze is kampioen in torens omgooien. Bouwen lukt nog niet... dat is onze job.
Het zit hem misschien in kleine dingen, maar ze heeft inderdaad al veel bijgeleerd en is ferm veranderd tijdens de twee weken hier.
Tot gisteren was "Nee, ik heb genoeg gegeten" haar hoofd pertinent opzij doen, en reken maar dat nee, nee is. Sinds dan heeft ze haar tactiek lichtjes aangepast. Nu heeft ze de kopstoot ontdekt, als ze genoeg heeft. Wreed handig, als je zo juist een potje wortelpap aan het geven bent. Coupe wortel is in de mode, hoop ik maar...
Ze lacht enorm veel en voor kleine dingen. Enkel haar bed vindt ze niet zo tof. 's Avonds is dit niet zo een probleem, maar als ze niet echt neervalt van moeite, amai dan. Ik vermoed dat ze enorm veel uren in een kinderbedje zal doorgebracht hebben, vandaar de afkeer waarschijnlijk. De buggy is haar favoriete terrein en op stap dus, is de boodschap ! Dat zal onze Miro ook niet erg vinden om telkens mee te gaan wandelen.
Eten geeft voorlopig echt geen probleem. Als je dat vergelijkt met de eerste dag toen ze alles weigerde, zelfs een druppel water, wat een verschil! Enkel iets zelf naar haar mond brengen, lukt nog niet. Daarnet gaf ik haar een rijstkoekje, en ze was dolblij, gierde het uit, alleen wist ze niet waarvoor het diende. Dan er maar mee kloppen, zeker, en als speelgoed gebruiken?
Het is echt een lief kindje, dat zullen jullie binnenkort wel merken, en tot hiertoe is ze duidelijk in wat ze wil en niet wil, wat alles net iets makkelijker maakt, nu ze het nog niet kan vertellen.
We gaan ons even verder klaarmaken, want na de fruitpap-time, gaan we naar een chinese acrobatie-show kijken. Als ze niet in slaap valt tenminste...
