Intake Kazachstan : 03/07/2008 Dossier bij HKM : 08/07/2008 Dossier verstuurd naar Kazachstan : 30/10/2008 Reisvoorbereiding : 14/01/2009 Vik voor het eerst gezien : 02/04/2009 Rechtbank : 21/05/2009 Terug in België : 04/07/2009
de aankomst thuis was door de fanclub evenzeer tot in de puntjes voorbereid: alles mooi versierd, overal foto's, gedichten, kadootjes, ... noem maar op ! voor onze vedette was het de derde grote wijziging op 2 weken tijd, maar ze heeft dit glansrijk doorstaan tot nu toe ! gisteren heel de nacht doorgeslapen (dwz tot 4h deze morgen ), nog nooit zoveel plezier gehad in bad, flink gegeten en geslapen, zelf de miro al gestreeld, ... haar 2de leventje is nu echt wel goed begonnen morgen al een eerste doktersbezoekje en wat formaliteiten...
amai, wat waren we opgelucht, blij maar toch wel zeer vermoeid... en dan zo'n ontvangst ! het was gewoon super !! de fanclub Ella Yun was in grote getalen aanwezig in de aankomsthal inclusief champagne, spandoeken, triomfantelijk gejuich "JAAAAA, DAAR ZIJN ZEEE !!!!", gesigneerde foto met alle aanwezigen, allemaal ontroerde gezichten, massa's smiles en felicitaties, ... en ik kan blijven verdergaan, maar het was te overweldigend om alles op te noemen... bedankt alvast aan de aanwezigen voor de superontvangst !!!
Ons Ella Yun is hier aan het spelen op de grond met haar papa. Ze is kampioen in torens omgooien. Bouwen lukt nog niet... dat is onze job.
Het zit hem misschien in kleine dingen, maar ze heeft inderdaad al veel bijgeleerd en is ferm veranderd tijdens de twee weken hier.
Tot gisteren was "Nee, ik heb genoeg gegeten" haar hoofd pertinent opzij doen, en reken maar dat nee, nee is. Sinds dan heeft ze haar tactiek lichtjes aangepast. Nu heeft ze de kopstoot ontdekt, als ze genoeg heeft. Wreed handig, als je zo juist een potje wortelpap aan het geven bent. Coupe wortel is in de mode, hoop ik maar...
Ze lacht enorm veel en voor kleine dingen. Enkel haar bed vindt ze niet zo tof. 's Avonds is dit niet zo een probleem, maar als ze niet echt neervalt van moeite, amai dan. Ik vermoed dat ze enorm veel uren in een kinderbedje zal doorgebracht hebben, vandaar de afkeer waarschijnlijk. De buggy is haar favoriete terrein en op stap dus, is de boodschap ! Dat zal onze Miro ook niet erg vinden om telkens mee te gaan wandelen.
Eten geeft voorlopig echt geen probleem. Als je dat vergelijkt met de eerste dag toen ze alles weigerde, zelfs een druppel water, wat een verschil! Enkel iets zelf naar haar mond brengen, lukt nog niet. Daarnet gaf ik haar een rijstkoekje, en ze was dolblij, gierde het uit, alleen wist ze niet waarvoor het diende. Dan er maar mee kloppen, zeker, en als speelgoed gebruiken?
Het is echt een lief kindje, dat zullen jullie binnenkort wel merken, en tot hiertoe is ze duidelijk in wat ze wil en niet wil, wat alles net iets makkelijker maakt, nu ze het nog niet kan vertellen.
We gaan ons even verder klaarmaken, want na de fruitpap-time, gaan we naar een chinese acrobatie-show kijken. Als ze niet in slaap valt tenminste...
mijn pappie & mammie hebben me verteld dat we zaterdag opnieuw in zo'n groot metalen ding gaan zitten dat veel lawaai maakt en waar mijn oortjes een beetje van pijn doen en dat daarna alles dan nog maar eens helemaal zal veranderen... er zal een hele hoop mensen staan wachten als we aankomen die ik nog nooit eerder gezien heb sommigen gaan lachen, anderen gaan wenen, of allebei ik ga dan met een auto mee rijden in een autostoel en niet meer met de bus er is ook een groot nieuw huis met een kamer voor mij alleen (ik hoop dat mammie en pappie 's nachts niet te ver weg zullen zijn) en ook een grote witte hond die heel lief kan zijn, maar soms ook wat veel wil spelen (wat is dat eigenlijk een hond ?) ik ga ook 2 nieuwe neefjes en een nichtje krijgen die al beloofd hebben dat ze veel met mij gaan komen spelen
het lijkt erop dat er heel veel te gebeuren staat he ? eerlijk gezegd ben ik hier allemaal een klein beetje bang van... gelukkig blijven mijn pappie en mammie heel de tijd bij mij dan is er toch 1 ding waar ik mij een beetje aan kan vastklampen tijdens al deze veranderingen
vandaag krijg ik dan mijn officieel uitreisvisum zodat ik mee mag want ook al lijken het hele grote veranderingen, ik wil wel echt graag mee naar mijn nieuwe thuis !!
PS: opa, kan je zo snel mogelijk mijn kaartjes versturen aub ?
Je kleine kapoen, Ella Yun, Beijing, 9 februari 2007
en dan op weg naar de fabriekswinkel waar het afdingen weer een lieve lust is...
dit zou in België ook moeten bestaan ! 50% eraf is een minimum 75% eraf is mooi start de klokken... we hebben 2 uur voor we terug aan de bus moeten zijn
ons Ella Yun heeft er ook zin in roept ze tegen mama !
daarna zijn we kort nog even langs de ambassade langsgeweest om de laatste stap van de documenten (het verkrijgen van een visum voor ons vedette) te bespoedigen... we hebben niet veel marge meer, maar dankzij wat creatieve tussenkomsten van ons, van Horizon en van Mme Wanyu komt het morgen waarschijnlijk allemaal net op tijd in orde... best wel spannend !
vanavond zijn we een keer Peking eend gaan eten buiten ons hotel
en morgen houdt de familie Van Hees het redelijk rustig: misschien nog wat wandelen, de valiezen verder klaarmaken en morgenavond nog een acrobatie-spektakel vooraleer we zaterdagmorgen vertrekken...
vanop het pleintje met de Drum Tower en de Bell Tower die samen een symbolische as door Beijing vormen, hebben we een korte wandeling door de Hutongs gemaakt: dit zijn een 4000-tal kleine straatjes waarvan sommige beschermd waarin zowel straatarme gezinnen wonen als ambtenaren en ministers... we hadden het iets spektakulairder verwacht, maar wellicht hebben we enkel het tamelijk gerestaureerd gedeelte gezien waar de rondleidingen in mogen gegeven worden...
nog snel even een groepsfoto 'en petit comité' met de aanwezigen van op het Tian'an Menplein (plein van de hemelse vrede) met zicht op de toegangspoort tot de verboden stad met grote afbeelding van Mao
hoelang zou het vreemde sfeertje, als gevolg van het neerslaan van de studentenrellen in '89 op dit plein met uitgerekend die symbolische naam, hier nog blijven hangen ?
na deze uitgebreide wandeling keerden we een beetje moe en verkleumd terug naar het hotel onze ingeduffelde vedette had er ondanks de kousebroek, dikke sokken, schoenen en voetenzak ijsvoetjes aan overgehouden...
morgen staat er een bezoek aan de Hutongs op het programma dit is een meer traditionele buurt van Beijing...
ze had het zelf weer niet in de gaten, maar als ze het koper van de grote poorten tussen de verschillende delen van de stad zou aanraken zou dit haar veel geluk brengen...
hier zijn we er dan, de mooiste bezienswaardigheid tot nu toe (op ons Ella Yuntje na natuurlijk): de verboden stad ! de weidsheid van dit complex dat toch een zekere magie en vooral macht uitstraalt staat tot nu toe bovenaan
in lang vervlogen tijden zat hier de keizer dus opgesloten met zijn drie vrouwen en 72 concubines...
kleine wijziging van het programma vandaag: we brengen eerst een bezoekje aan de lama-tempel een heel tempelcomplex opgericht omwille van een keizerszoon die monnik wou worden en geen keizer en ook respect had voor de minderheidsbevolkingsgroepen in china...
confrontatie met authentieke monniken en verschillende zeer indrukwekkende boedha-beelden gaven het geheel een bijzonder sfeertje