Elke dag kan toch weer zo anders zijn. Soms laait het verdriet en de boosheid zo hoog op. Ik weet dan niet wat er mee aangevangen. Het legt me als het ware volledig lam, geen kracht meer geen zin om wat dan ook te doen. Gelukkig haal ik veel voldoening uit mijn werk en zijn dat soms de beste momenten van een dag.Zelfs de kwaaltjes vande menopauze zoals de opvliegers zijn beter als ik aan het werk ben. Waarom het m zo woedend maakt dat mijn broer zo met zich laat sollen. Ik weet het eigenlijk niet. Waarschijnlijk gaat het erom wat mijn zus in feite allemaal doet. Dat mijn broer haar dat laat doen laat zeggen en voor de lieve rust zwijgt. Hij ziet niet in dat ze beetje bij beetje zijn leven weer overneemt en ze hem iegenlijk kleineert. Zij zal nu de was van ma doen en de strijk. Want er zit een dubbele plooi in haar broeken. Zij zal nu nieuwe kleren kopen want die zijn allemaal niet wel genoegd. Ma zelf heeft hier totaal geen besef van en de kledij die ze draag t is in orde en proper. er is daar niets op aan te merken. Maar ja de koningin krijgt weer haar zin.
