hoezo roze wolk
Inhoud blog
  • zoersel
  • hoe moet het nu verder met me ?
  • Hoe het allemal begon
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    31-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe het allemal begon
    Via mijn blog wil ik mijn verhaal doen over de geboorte van mijn 2de kindje en hoe ik van mijn roze wolk afdonderde.

    11 februari 2010
    Binnen gegaan in het hhz in lier, morgen zal mijn keizersnede plaatsvinden en zal mijn tweede kindje geboren worden, spannend word het een jongen of een meisje ?

    12 februari 2010
    Vandaag is de grote dag, mijn tweede spruit word ter wereld gebracht. Om 8 uur is het zover en komen ze me halen om naar de operatiezaal te gaan, er word epidurale aangebracht en daar lig ik dan, gelukkig mag mijn ventje bij me komen, het is zover ze gaan er aan beginnen, 20 minuten later is mijn tweede dochter geboren, het is een flinke meid van 50 cm en ze weegt 3k150. we noemen haar bailey. wat is ze mooi ! na haar even gezien te hebben moet ze alweer weg voor de standaard testen, ik word ondertussen weer dicht gemaakt en moet naar ontwaak tot ik mijn benen weer kan bewegen.
    13uur : oef eidenlijk mag ik samen met mijn dochtertje naar de kamer, ik geef haar borstvoeding en ze drink meteen goed. s'avons komen mijn ouders op bezoek en ook de fiere meter. gelukkig is ook mijn ander dochtertje mee gekomen, jelte, oh wat zal ik haar de komende dagen missen als ik in het ziekenhuis ben, ze is wel meteen super fier op haar zusje. 20u : bezoek is weg en hier lig ik dan alleen met mijn dochter, ik bekijk haar eens goed en voel me vreemd, is dit mijn kind ????? waarom heb ik het gevoel dat dit gewoon een wezentje is waar ik moet voor zorgen en niet mijn eigen dochter ??? dit had ik toch niet bij mijn eerste spruit, ik besluit me hier geen zorgen over te maken en denk ik zal nog even moeten wennen.

    13 februari 2010
    De dag gaat traag voorbij, heb pijn van de keizersede en voel me enorm verdrietig dat ons jelte niet bij me is
    Waarom voel ik me toch zo ?

    14 februari 2010
    Vandaag voor de eerste keer uit bed, viel al bij al nog mee. de nachten vallen me zwaar en voel me niet gelukkig. s'avonds komt mijn ventje met mijn dochtertje, wat voel ik me plots wat beter als ik rozen krijg voor valentijn. Wanneer het bezoek weg is komen de tranen weer, ook maar ik koorts omdat ik me zo druk maak in alles.

    15 februari 2010
    Weer een dag waarin ik veel huil, toch kan ik al vrij goed uit bed en valt de pijn redelijk goed mee. Overdag krijg ik weer wat bezoek en ik houd de schijn op en doe alsof alles prima gaat. maar s'avonds komen de tranen weer, ik praat met de verpleegster over mijn verdriet, zij verteld me dat ik volgende dag naar huis wil als ik wil, ik kan mijn gelukig niet op, joepie morgen eindelijk terug thuis !!!!!

    16 februari 2010
    Wat voel ik me super gelukkig, ik mag naar huis, yes yes yes, ik voel me nog steeds niet blij maar denk dat wanneer ik thuis ben alles beter zal gaan, mijn thuiskomst verloopt goed, de eerste nacht is vermoeiend, er komt ook vocht uit de wonde van de keizersnede, morgen de vroedvrouw bellen.

    Nu even een stukje zonder datum

    Mijn ventje is nog twee weken thuis en tijdens die weken voel ik me sterk maar dan breekt de dag aan dat hij weer gaat werken, gelukkig gaat ons jelte wel drie dagen naar onthaalmoeder zodat ik rustig kan wennen aan ons bailey. de eerste dagen verlopen erg moeilijk en met veel verdriet. ik huil maar als er iemand langs kom doe ik of alles prima gaat. mijn ouders komen gelukkig veel. de thuisverpleging komt nu ook elke dat om mijn wonde te verzorgen. de vroedrvouw komt ook vaak. gelukkig komen mijn ouders ook heel vaak langs. toch doe ik nog steeds of alles prima gaat, alleen savonds in bed komen de tranen weer. ik besluit toch maar eens met mijn schatje erover te praten, we gaan samen naar de dokter en hij bevestigt wat ik eigenlijk al vermoede, ik heb een postnatale depressie. ik krijg medicatie en hoop dat het nu beter zal gaan. ik ben ook altijd heel moe, ons bailey eist elke moment aandacht, ze wil alleen op de schoot slapen en ook snacht slaapt ze slecht. mijn oudste dochter gaat nu elke dag naar de onthaalmoeder omdat ik het anders helemaal niet red. ondaks de medicatie blijf ik het heel moeilijk hebben. soms komen er ook heel rare gedachten ik mijn hoofd, wat als ik nu eens al mijn pillen tegelijk inneem, wat als ik nu eens van de trap spring, wat als ik uit het leven stap ? zal iemand me missen, is het niet beter voor ons bailey als ze een mama heeft die lief voor haar is. soms zeg ik heel erg dingen over haar, ik vraag me soms af waarom ik per se een tweede kind wou en verlang hevig naar de tijd dat ik nog alleen maar ons jelte had.

    nu ga ik even stoppen, word snel vervolgd
    wendy

    31-10-2010, 13:04 Geschreven door jelbay  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (8 Stemmen)
    Archief per week
  • 01/11-07/11 2010
  • 25/10-31/10 2010

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs