In Hoi An vertrekken we reeds om 5u30 naar de luchthaven van Danang, waar wij op het vliegtuig stappen naar Ho Chi Minh City of Saigon. Hier staat de bus voor ons klaar om ons in twee uur naar Ben Tre te rijden. Deze plaats ligt midden in de legendarische  gebied  van de Mekongrivier, een van de machtigste rivieren op aarde die ontspringt op de Tibetaanse hoogvlakte. De rivier stroomt over een afstand van ca. 4500km door China, Myanmar, Laos, Thailand en Cambodja naar Vietnam. In het zuidwesten van Vietnam vormt de rivier een uitgestrekte delta van 39.000 km²  en mondt dan via talrijke armen en zijrivieren uit in de Zuid-Chinese Zee. De Vietnamese naam voor Mekong is 'Cuu Long', wat 'Negen Draken' betekent, naar het aantal mondingen van de rivier. Het is een druk bevaren stelsel van waterwegen en het gebied staat ook wel bekend als de rijstschuur van Vietnam omdat hier 80% van alle rijst wordt geproduceerd.

Bij de lunch zitten we lekker onder een afdak van kokosbladeren en krijgen wij o.a. Tilapia op een stokje. De gerechten blijven elkaar hier weer opvolgen en daarna wandelen wij een stukje tussen de huisjes door om bij onze bootjes uit te komen. Wij varen per 4 met een traditionele sampan de Mekong Delta in en wat verder wordt de  afstand tussen de kleine kanalen en een arm van de Mekong per Tuc-Tuc afgelegd, een hele belevenis. De oude motoren, die ze zelf omgebouwd hebben, houden het goed uit en aan het einde van de rit stappen we over op een boot, waar we met zijn allen op kunnen maar eerst houden wij nog halt bij een mattenvlechterij. Die vrouwtjes werken met een snelheid …. Op naar een grotere boot en deze vaart op een grotere arm van de Mekong. De ideale manier om nogmaals de pracht van de waterkokos te bewonderen. We stoppen om naar de fabricatie van lekkere kokossnoepjes te kijken. Blijkt dat er van de kokosnoot niets wordt weggesmeten: de vezels om vuur te laten branden, het sap om drankjes mee te brouwen , het vlees en de schel voor het maken van allerlei prularia. Harry laat de mannen proeven van kokoswijn (50° alcohol) met een slang of ballen van een of ander beest! We varen weer wat verder en leggen aan bij een steenbakkerij. Bij ons werden  bakstenen in de 19 eeuw op dezelfde manier gemaakt en het werkt want de appartementen en huizen blijven toch staan.

Maar tussen die mooie natuur zie je ook wel de armoede van het land. 98% van de huizen zijn houten hutjes op palen langs het water en het water uit de rivier gebruiken ze om af te wassen, kleding te wassen en zichzelf te wassen. Onbegrijpelijk dat zij zelf de schoonheid van hun land niet zien want dan zouden ze hun afval toch niet overal zo achter laten.

Wat verder worden we door de bus opgepikt en bij onze aankomst in het hotel staat de bagage samen met een koel drankje reeds op ons te wachten. Na een heerlijk diner in het hotel, met een koffie na, gaan we slapen. Een mooie dag!