’s Morgens om 6u vliegensvlug bed uit, kleren aan en naar het dek om Thai Chi te doen. Betoverende muziek, een mysterieus kader en een jonge kerel die de wereld met zijn handen lijkt weg te duwen. Mij lijkt het ideale kader om een film in te draaien maar de foto's zeggen weinig. Daarna krijgen we even de tijd om ons klaar te maken en te ontbijten om 8u. Ik was al even blij dat ik ons Duracell-konijn Harry even kwijt was en het misschien wat rustiger zou worden maar ook dit programma zit propvol. We zullen moeten rusten als we teug in België zijn.

Ondertussen is de boot onderweg naar een rotsformatie waar er gekanood kan worden. Sieger is weer de enige die meedoet. Wij genieten van het uitzicht en beseffen dat Unesco, als ze dit werelderfgoed wil bewaren, snel actie zullen moeten ondernemen want zelfs hier kunnen de Vietnamezen het niet netjes houden en drijven de scholen dode vissen tussen de troep die de toesistenboten overboord werpen en de olie die we hier en daar zien drijven.

Voor de lunch krijgen we nog een kookworkshop: de kok geeft een demonstratie in het maken van schotelversieringen. Wat die kerel kan doen met een komkommer en een appel. Ik zie het me niet nadoen zonder bloedvergieten. Nu is het echter aan ons en onder begeleiding maken we een koude loempia. Dit is er eentje die veel gegeten wordt in het zuiden van Vietnam en het valt heel goed mee van smaak. In het noorden wordt vaker de gefrituurde loempia gegeten. Hup, hup … We kunnen zelfs niet van tafel voor we al weer aan de lunch zitten en de haven in zicht komt.

We worden door Harry en de rest van de groep aan de kade opgewacht. Zij zien er lekker relaxed uit en hebben tot 10u30 zalig niets gedaan maar ik denk dat zij niet zoveel plezier zullen gehad hebben als wij.

Het beeld van de buitenwijken van de twee miljoen inwoners tellende Hai Phongstad wordt bepaald door een grote, rokende cementfabriek. We maken een korte stadstour en zien mooie gebouwen met duidelijke, Frans koloniale invloeden uit de vroege 20e eeuw. Jean ligt lekker te slapen en ik wil heb rustig laten liggen maar als de chauffeur de motor stillegt, komt hij ons toch vlug achterna.

Wat verder bezoeken we de Cao Linh Pagoda in Du Hang; een zeer sierlijke tempel waar het krioelt van het volk want iedereen wil nog een laatste offer brengen en een uitstap maken met de familie voor de Tet-periode eindigt. Het is een mooie recente pagode met een paar grappige beelden. Na de nodige fotootjes reizen we door naar Ninh Binh – de uitvalsbasis voor ons bezoek aan het Van Long Nature Reserve van morgen en onderweg wordt nog even gestopt om naar het aanplanten van de rijst te kijken.

jullie zien er ontspannen uit! Geniet er nog van!

25-02-2018, 13:08 geschreven door Elke Poppelsdorf