Heerlijk geslapen want we waren hondsmoe en dan ons eerste Vietnamese ontbijt. Rijst, gefrituurde loempia’s, kip, worst, noedels, allerlei fruit, … maar wij houden het wijselijk bij toast met confituur en spek. Laat ons gestel maar wat wennen. Onze chauffeur pikt ons om 8u30 op voor een 380 km lange rit van Hanoi naar Sapa. We rijden eerst een heel stuk door de stad waar het nu merkelijk rustiger is dan gisterenavond. De vrouwen met hun punthoedjes die gisterennacht aan het vegen waren en vuilzakjes verzamelden, hebben goed hun best gedaan want het meeste vuil is weg. We komen terug voorbij het vliegveld en dan wordt het stillaan rustiger. We rijden een hele tijd op een highway met soms wel 10 rijvakken waar amper wagens op rijden. Inhalen recht of links en als de voorligger niet snel genoeg rijdt volgens jou, wordt er getoeterd. We stoppen eens voor een kop thee en ’s middags in Lao Cai voor een kommetje rijst met gebakken kip. Ik denk stilaan dat ik binnen een maand eitjes ga kunnen leggen…. Eens van de snelweg af wordt de baan veel smaller en het landschap verandert: we komen stilaan in de bergen. Het uitzicht is hier werkelijk prachtig en het weer is ons goedgezind. We waren verwittigd dat het hier meestal mistig en zeer koud is, maar wij rijden hier onder een stralende blauwe hemel en met 24°. Mistig is het wel nog een beetje maar dat is nooit anders blijkbaar. Het laatste stukje van 38km duurt meer dan een uur omdat de baan slechter wordt en het de ene bocht na de andere is.

Sapa ligt op ongeveer 1.500m hoogte aan de voet van de Phan Si Pang, met 3.143 m de hoogste berg van Vietnam. Ten tijde van de Franse koloniale periode was Sapa een favoriet vakantieoord voor de Fransen. Door de hoge ligging is de temperatuur, in vergelijking met de laaggelegen gebieden in Vietnam, aangenaam in de zomer.

Als we er rond 15u arriveren, zit onze gids La ons op te wachten. Zij behoort tot de H’Mong stam en is in traditionele klederdracht. Haar Engels is beter dan dat van onze chauffeur maar het wordt toch puzzelen en soms raden om haar te begrijpen.

We droppen onze bagage op onze kamer met een prachtig uitzicht op de Phan Si Pang en gaan met La op verkenning door het dorp. Overal zijn de mensen bezig met versieringen voor Tet, het Vietnamese Nieuwjaar en er worden overal bloemen verkocht omwille van Valentijn want ook hier hebben de mannen af en toe iets goed te maken…

Sapa, of ook wel Sa Pa genoemd door de Vietnamezen, is een prachtig en sfeervol dorp.

Overal zie je mensen in lokale klederdracht van de verschillende bergvolkeren. La praat voluit en nodigt ons meteen uit om bij haar en haar familie morgen nieuwjaar te gaan vieren. Ze toont ons een enorme overdekte markt waar de lokale bevolking hun waren komen verkopen en dan wandelen we nog twee uurtjes met haar door de straatjes en rond het meer. Zij dropt ons aan ons hotel en wij trekken naar een restaurantje voor een pizza en een cocktail. Ik ben normaal gezien geen cocktaildrinker maar voor nog geen 3€ krijg je hier de beste cocktails geserveerd. Het resultaat laat zich raden.