Om 7u krijg ik een vriendelijke heer aan de lijn met de boodschap dat wij ons bed uit moeten en na een lekker ontbijt vertrekt de bus met ons richting Acropolis.

Acropolis betekent hoogste punt van de stad. Voor de stichting van een Griekse stad koos men aanvankelijk bij voorkeur een berg die laag genoeg was om vanuit de vlakte toegankelijk te zijn en hoog genoeg was om goed verdedigd te worden.

De Acropolis is met haar marmeren tempels gebouwd op een enorme 156 meter hoge kalkstenen rots. Het complex bestaat uit verschillende gebouwen die allemaal hun eigen functie hebben: de Propyleeën (de toegang tot de Acropolis), de Nikè-tempel (gewijd aan de godin Nikè, de godin van de overwinning), het Parthenon (gewijd aan de godin Athena, de godin van de wijsheid, wetenschappen en kunsten) het Erechtheion met zijn zes beroemde Kariatiden (marmeren vrouwenbeelden), deze tempel is gewijd aan de godin Athena en aan Erichthonius. Verder bestaat het nog uit twee oude theaters en het Acropolis museum. Vanuit de Acropolis heb je een adembenemend uitzicht over de stad Athene.

 Het eerste wat we zien als we door de kaartcontrole zijn, is het Odeon (theater) van Herodes Atticus. Dit was een overdekt theater voor muziekuitvoeringen, dat in de 2e eeuw door Atticus aan de stad Athene werd geschonken, ter nagedachtenis aan zijn vrouw die op 23 jarige leeftijd gestorven was.

Na een klim komen wij uit op een trap die naar de Propyleeën leidt. De Propyleeën bestaan uit een rechthoekig gebouw met rijen Ionische en Dorische zuilen en het had vijf deuren die toegang gaven tot de Acropolis. Het werd gebouwd in 432 v. Chr.

Het Nikè-tempeltje is het kleinste tempeltje van de Acropolis, maar ondanks zijn grootte heeft het toch een grootse uitstraling. Het is net als het Parthenon en de Propyleëen gewijd aan de godin Athena, maar deze is specifiek geweid aan de godin Athene in de vorm van de gevleugelde godin van de overwinning, nl. Athene-Nikè. Dit tempeltje staat bij de ingang van de Acropolis, tegen de Propyleëen aan, en is gebouwd op een Myceens vestingwerk. Het is een prachtig voorbeeld van de Griekse bouwkunst en de gehele tempel is in de Ionische stijl gebouwd.

De Parthenon tempel is het beroemdste gebouw van Griekenland. De tempel werd in 438 v. Chr. gewijd aan de godin Athena, van wie een 12m hoog beeld in de tempel stond. Parthenon betekent ook: hal voor de maagd Athena. De tempel is perfect symmetrisch, waarbij de beeldhouwers optisch bedrog en allerlei foefjes hebben toegepast om het gebouw zo levendig en sprekend mogelijk te maken. Het Parthenon wordt al jaren gerestaureerd en staat dus deels in de steigers. Slechts weinig van de beelden zijn hier bewaard gebleven. Een groot deel bevindt zich in het Nieuw Akropolismuseum en in het British Museum in Londen. 

Naast het Parthenon staat het Erechtion genoemd naar de held Erechtheus. Deze tempel is gewijd aan meerdere goden, zoals Gaia, Hefaistos, Athena en Poseidon. Het meest bijzondere aan de mooie tempel is de portiek aan de zuidkant. De zuilen hier worden gevormd door zes beelden van maagden, die de Karyatiden worden genoemd. De naam komt vermoedelijk van de plaats Karyai. Wat hier te zien is, zijn overigens niet de originelen, want die staan in het museum van de Akropolis.

Naast de tempel groeit de olijfboom die ooit door de godin Athene aan de stad geschonken zou zijn. De oude boom is een aantal jaren geleden gestorven en vervangen door een nieuwe.

Van naast het Parthenon hebben wij een schitterend zicht op het theater van Dionysus, de Agora met de tempel voor de god van de smeden, de tempel van Zeus.

Van hier vertrekken we met de metro naar het Syntagmaplein om er de aflossing van de wacht te bewonderen aan het graf van de onbekende soldaat. De soldaten van de Nationale Garde in hun befaamde plooirokjes en op hun schoenen met pompons houden hier de wacht.

Met de metro rijden we naar het Amoniaplein terwijl we argwanend naar onze medereizigers kijken want gisteren werd een van onze groep het slachtoffer van een pickpocket.

Vooraleer we het Nationaal Archeologisch Museum bezoeken, genieten we nog eventjes van een lekkere frappé op een zonovergoten terras.

Dit museum is een van de fraaiste van de wereld door de unieke verzameling van Myceens goud en de grote hoeveelheid sculpturen, aardewerk en sierraden. Wat ons zal bijblijven is het gouden dodenmasker van Agamemnon, het marmeren beeld van Aphrodite, Eros en Pan (met zijn bokkenlijf), het bronzen paard met de kleine ruiter uit de Hellenistische periode. en het imposante bronzen beeld van Poseidon 

Onze gids Maria overspoelt ons met verhalen van Goden en Godinnen, overspel, bedrog en geweld. Zeus moet oververmoeid geweest zijn van al de vrouwen die hij tevreden moest houden en zijn nazaten zijn ontelbaar.

Onze voeten zijn moe en onze geest vraagt naar ontspanning. De bus dropt ons aan de Poort van Hadrianus (ook wel Boog van Hadrianus), een monumentale poort van marmer. Hij vormde de doorgang van het oude Athene naar het nieuwe Athene dat de Romeinse keizer Hadrianus had laten bouwen.

Te voet trekken we naar de Plaka, het historische hart van Athene. Er staan nog maar een paar huizen uit de tijd voor de Turkse bezetting, maar het is het deel van de stad dat het langst ononderbroken bewoond is. Horden toeristen en vele Atheners komen hierheen voor de talloze tavernes en souvenirwinkeltjes.

Wij genieten van onze eerste souvlaki, moussaka en kebab. Met een glaasje wijn in de hand is het leven toch plezant.

Enkele souvenirs rijker en met oververhitte voeten bereiken we het Monastirakiplein waar het getrommel ons weer verwelkomt. Aangekomen in ons hotel wijst de stappenteller 12579 aan.

Om 20 uur eten we samen en zijn net klaar als een bende Franse pubers de eetzaal belegert. Op de 12^de verdieping genieten we nog even van het uitzicht op Athene en de verlichte Acropolis.

Hotel Dorian Inn  15-19 Pireos street,   105 52 Athens   tel. +30 210 5239782

26-04-2015 om 00:00 geschreven door Jean en Marleen  

Om 7u30 worden wij door het hotel gewekt en om 8u zitten wij fris gewassen aan het ontbijt met een lekkere croissant. Om 9u brengt de bus ons naar het Stadion Panathinaiko (ook genoemd Kallimarmaro, 'uit mooi marmer'). Dit is het Olympisch stadion van de eerste moderne Olympische Spelen in 1896 en het ligt in het hart van Athene. Het werd gebouwd op de plaats waar de loper van Marathon na de overwinning op de Perzen aankwam en ter plaatse stierf.

Het huidige stadion is gebouwd op de fundamenten van het stadion uit 330 v.Chr. op dezelfde plaats. In dat historische stadion werden de Panatheense Spelen gehouden, een lokale, Atheense variant van de grotere Olympische Spelen. Het stadion was volledig in marmer gebouwd, en had uiteindelijk een capaciteit van 50.000 toeschouwers. Belangrijk onderdeel van deze spelen waren de hardloopwedstrijden. Het stadion is in 1895 herbouwd. De kosten van het marmer (van de berg Penteli) werden betaald door de magnaat Yioryios Averof, die nu dan ook een - marmeren - standbeeld heeft bij het stadion. Het huidige stadion biedt plaats voor 80.000 toeschouwers.

De vorm van de atletiekbaan is bijzonder, en valt buiten de huidige standaard voor een 400-meterbaan. De lengte van het middenterrein is 235 meter, en de breedte is slechts enkele tientallen meters. De baan heeft daardoor de vorm van een haarspeld.

Natuurlijk werd het stadion betrokken bij de Olympische Spelen van Athene in 2004. In het Panathinaiko vond het boogschieten plaats (4000 toeschouwers), en hier was de finishlijn van de vrouwen- en mannenmarathon (35.000 toeschouwers).

Hierna trekken we naar het Acropolismuseum waar we een rondleiding krijgen van Maria die bezeten is door de Griekse goden. Wij krijgen al de verwantschappen tot in de kleinste details. Wat onthouden de mannen? Karel antwoordt prompt: ‘Als je naar boven kijkt, zie je de vrouwen boven je hoofd lopen.’ Mij zal de geboorte van Athena in volle gevechtsuitrusting uit het hoofd van Zeus na een tik op zijn kop bijblijven en dit zonder Daphalgan! Vele losse beelden, delen uit de frontons van het Parthenon, sommige geelachtig en origineel, andere wit en replica’s. Een groot deel werd door de Britten meegenomen naar het National Museum in Londen.

Nergens mogen wij fotograferen maar aan de Kariatiden klikken de camera’s. De originelen worden hier bewaard en de replica staan in het  Erechtheion met zijn zes beroemde Kariatiden (marmeren vrouwenbeelden), Deze tempel is gewijd aan de godin Athene en aan Erichthonius.

Wij drinken hier nog iets en worden dan met de bus langs de Poort van Hadrianus (ook wel Boog van Hadrianus) naar het Agora gebracht.

Deze poort vormde de doorgang van het oude Athene naar het nieuwe Athene dat de Romeinse keizer Hadrianus had laten bouwen. De poort heeft twee identieke façades, maar verschillende inscripties in Griekse letters. Aan de noordwestkant, in de richting van de Akropolis, staat: ‘Dit is Athene, de oude stad van Theseus’. Aan de zuidoostkant, in de richting van de Tempel van de Olympische Zeus, staat: ‘Dit is de stad van Hadrianus en niet van Theseus’.

De boog is 18 m. hoog, 12,5 m. breed en 2,30 m. dik. Aan weerskanten van de doorgang was de boog versierd met Korinthische zuilen, waarvan nu alleen nog de bases en het bovendeel te zien zijn. Boven op de boog staat een colonnade van vier zuilen die tussen de twee middelste zuilen bekroond wordt door een fronton.

Onze volgende stop is de oude Agora.

Op de Agora verzamelden de burgers van Athene zich dagelijks in de open lucht voor allerlei activiteiten. In de vroegste tijden werden hier sportwedstrijden gehouden en ook de dramafestivals, die in de loop van de 6e eeuw werden verplaatst naar het Dionysustheater. De Agora was het centrum van de Atheense democratie: hier waren de gebouwen van de raad (de boulè) en van de dagelijkse bestuurders (de prytanen). Ook werden hier de zittingen gehouden van de volksrechtbank (de heliaia). Aanvankelijk kwam hier ook de volksvergadering (ekklèsia) samen, maar deze vergaderingen werden in de loop van de 5e eeuw verplaatst naar de Pnyx. De Agora was ook de markt van de stad: de handel vond plaats in de open lucht of in de winkeltjes in de steeds talrijkere stoa's (zuilengalerijen). Hij had ook een religieuze functie: er waren tempels en de jaarlijkse processie tijdens de Panathenaeën trok eroverheen. Talrijke filosofen, onder wie Socrates en Zeno van Citium, waren regelmatig op de Agora te vinden voor discussie en onderwijs. Tijdens zijn verblijf in Athene ging ook de apostel Paulus dagelijks in discussie op de Agora (zie Handelingen 17:17).

Hier verlaat Maria, onze gids, ons en wij wandelen terug richting Plaka. De sardientjes en de moussaka lokken en laten zich smaken. Karel zet zijn jacht op t-shirts verder en ik vind er 3 mooie voor onze kleinkinderen. Om 18u belanden wij terug op de 12^de verdieping van ons hotel om te genieten van een schitterend zicht op het zonovergoten Athene. Na ons avondeten genieten wij nog net van de zonsondergang en daarna mag een drankje niet ontbreken en schrijven Lieve en ik de eerste twee dagen van deze blog.

 Hotel Dorian Inn  15-19 Pireos street,   105 52 Athens   tel. +30 210 5239782

25-04-2015 om 00:00 geschreven door Jean en Marleen  

Om 5u30 loopt de wekker af in Bierbeek en waarschijnlijk wel nog in een aantal slaapkamers want vandaag is het zover: we trekken onder de leiding van ‘ons Micheline’ naar Griekenland. Jaren heb ik haar met lede ogen zien vertrekken met ‘de mannen’ van de zesdes en nu is het dus aan ons.

Om 6u30 gaan de deurbel want Lieve en Karels zoon brengt ons naar het station van Leuven. De elektronische tickets moeten niet getoond worden en na wat hangen in de trein komen wij in Zaventem aan samen met een deel van onze reisgenoten.

We mogen naar de nieuwe vertrekhal en hoeven zelfs nergens onze identiteitskaart te tonen maar Big Brother is watching. In de luchthaventransitbus moeten wij een hele tijd wachten en, vrezen al dat het vliegtuig zonder ons zal vertrekken, maar ons gezelschap wordt plots vergroot met Guy Verhofstad en Premier Tsipras van Griekenland. Als reisleiders zouden die twee ook niet mis staan. Zij vooraan in de vlieger telkens met een lege stoel tussen en onze Jean op de laatste rij in de hoek zelfs zonder raampje; is dat nu eerlijk?

In Athene worden wij met de bus naar het Dorian Inn Hotel gebracht maar eerst stoppen  even aan het Olympisch stadion.

In Athene werden de moderne Olympische Spelen geboren. Daarom was het extra mooi dat de Spelen in 2004 terugkeerden naar Griekenland. Maar het land was een van de kleinste organiserende landen in de geschiedenis van dit evenement. De buitensporige kosten - 13 miljard euro, waarvan minstens 1 miljard voor beveiliging - droegen bij aan de latere teloorgang van de Griekse economie. Vorig jaar gaf IOC-voorzitter Jacques Rogge toe dat zo’n 2 à 3 procent van de nu bestaande schuld aan de Olympische Spelen kan worden toegeschreven. Niet zo gek dus dat de Olympische locaties niet meer onderhouden worden, de Grieken hebben wel wat anders aan hun hoofd. Wat tien jaar na datum overblijft, zijn ruïnes en herinneringen aan sportieve successen. Justine Henin won hier goud en Axel Merckx won brons op zijn fiets.

Wij klauteren op een verroeste trap die beneden afgezet is, maar zo krijgen wij toch een zicht op de verkommerende glorie. Vraag is alleen of iets hiervan binnen 20 jaar nog meer zal zijn dan een schandvlek op de geschiedenis van dit land.

In ons hotel kunnen wij onmiddellijk naar onze kamer, maar wij hadden niet gerekend op een horde Italiaanse jongeren die hun 80 valiezen met de lift naar beneden stuurden.

Opgefrist trekken wij op verkenning naar de Plaka waar wij onmiddellijk in de Griekse vakantiesfeer ondergedompeld worden. De Plaka is een wijk met allemaal drukke, smalle straatjes met winkeltjes, cafeetjes, eethuisjes,….. Wij belanden uiteindelijk op een zonnig pleintje achter een lekkere Frappé. Om 20u eten wij in het restaurant van het hotel en daarna trekken we naar de 12^de verdieping vanwaar wij een betoverend zicht hebben op Athene met de feeëriek verlichte Acropolis als kers op de taart. Mooi!

Om 24u lonkt ons bed. 

Hotel Dorian Inn  15-19 Pireos street,   105 52 Athens   tel. +30 210 5239782

24-04-2015 om 00:00 geschreven door Jean en Marleen  

De Griekse cultuur met zijn oudheden is wereldberoemd. Zo primitief als onze voorouders duizenden jaren geleden leefden, zo hoogstaand was toen de Griekse beschaving. Nog steeds vergapen wij ons in Griekenland aan imponerende tempels en paleizen en doen oude mythen en sagen de ronde.

Met deze gedachte voor ogen is er al een jarenlange traditie dat scholen in het laatste jaar naar de bakermat van onze beschaving trekken en nu velen van ons de schoolpoort achter zich hebben dichtgetrokken, gaan wij onze ex-leerlingen achterna.

Op 24 april is het zover en gaan wij van grond in Zaventem.

20-04-2015 om 00:00 geschreven door Jean en Marleen