Om 7u30 worden wij door het
hotel gewekt en om 8u zitten wij fris gewassen aan het ontbijt met een lekkere
croissant. Om 9u brengt de bus ons naar het Stadion Panathinaiko (ook genoemd Kallimarmaro, 'uit mooi
marmer'). Dit is het Olympisch stadion van de eerste moderne Olympische Spelen
in 1896 en het ligt in het hart van Athene. Het werd gebouwd op de plaats waar
de loper van Marathon na de overwinning op de Perzen aankwam en ter plaatse
stierf.
Het huidige stadion is
gebouwd op de fundamenten van het stadion uit 330 v.Chr. op dezelfde plaats. In
dat historische stadion werden de Panatheense Spelen gehouden, een lokale,
Atheense variant van de grotere Olympische Spelen. Het stadion was volledig in
marmer gebouwd, en had uiteindelijk een capaciteit van 50.000 toeschouwers.
Belangrijk onderdeel van deze spelen waren de hardloopwedstrijden. Het stadion
is in 1895 herbouwd. De kosten van het marmer (van de berg Penteli) werden
betaald door de magnaat Yioryios Averof, die nu dan ook een - marmeren -
standbeeld heeft bij het stadion. Het huidige stadion biedt plaats voor 80.000
toeschouwers.
De vorm van de
atletiekbaan is bijzonder, en valt buiten de huidige standaard voor een
400-meterbaan. De lengte van het middenterrein is 235 meter, en de breedte is
slechts enkele tientallen meters. De baan heeft daardoor de vorm van een
haarspeld.
Natuurlijk werd het
stadion betrokken bij de Olympische Spelen van Athene in 2004. In het
Panathinaiko vond het boogschieten plaats (4000 toeschouwers), en hier was de
finishlijn van de vrouwen- en mannenmarathon (35.000 toeschouwers).
Hierna trekken we naar
het Acropolismuseum waar we een rondleiding krijgen van Maria die bezeten is
door de Griekse goden. Wij krijgen al de verwantschappen tot in de kleinste
details. Wat onthouden de mannen? Karel antwoordt prompt: Als je naar boven
kijkt, zie je de vrouwen boven je hoofd lopen. Mij zal de geboorte van Athena
in volle gevechtsuitrusting uit het hoofd van Zeus na een tik op zijn kop
bijblijven en dit zonder Daphalgan! Vele losse beelden, delen uit de frontons
van het Parthenon, sommige geelachtig en origineel, andere wit en replicas.
Een groot deel werd door de Britten meegenomen naar het National Museum in
Londen.
Nergens mogen wij
fotograferen maar aan de Kariatiden klikken de cameras. De originelen worden
hier bewaard en de replica staan in het Erechtheion met zijn zes beroemde Kariatiden
(marmeren vrouwenbeelden), Deze tempel is gewijd aan de godin Athene en aan
Erichthonius.
Wij drinken
hier nog iets en worden dan met de bus langs de Poort van Hadrianus (ook wel Boog van Hadrianus) naar het
Agora gebracht.
Deze poort vormde de
doorgang van het oude Athene naar het nieuwe Athene dat de Romeinse keizer
Hadrianus had laten bouwen. De poort heeft twee identieke façades, maar
verschillende inscripties in Griekse letters. Aan de noordwestkant, in de
richting van de Akropolis, staat: Dit is Athene, de oude stad van Theseus.
Aan de zuidoostkant, in de richting van de Tempel van de Olympische Zeus, staat:
Dit is de stad van Hadrianus en niet van Theseus.
De boog is 18 m. hoog,
12,5 m. breed en 2,30 m. dik. Aan weerskanten van de doorgang was de boog
versierd met Korinthische zuilen, waarvan nu alleen nog de bases en het
bovendeel te zien zijn. Boven op de boog staat een colonnade van vier zuilen
die tussen de twee middelste zuilen bekroond wordt door een fronton.
Onze volgende stop is de oude Agora.
Op de Agora verzamelden
de burgers van Athene zich dagelijks in de open lucht voor allerlei
activiteiten. In de vroegste tijden werden hier sportwedstrijden gehouden en
ook de dramafestivals, die in de loop van de 6e eeuw werden verplaatst naar het
Dionysustheater. De Agora was het centrum van de Atheense democratie: hier
waren de gebouwen van de raad (de boulè) en van de dagelijkse bestuurders (de
prytanen). Ook werden hier de zittingen gehouden van de volksrechtbank (de
heliaia). Aanvankelijk kwam hier ook de volksvergadering (ekklèsia) samen, maar
deze vergaderingen werden in de loop van de 5e eeuw verplaatst naar de Pnyx. De
Agora was ook de markt van de stad: de handel vond plaats in de open lucht of
in de winkeltjes in de steeds talrijkere stoa's (zuilengalerijen). Hij had ook
een religieuze functie: er waren tempels en de jaarlijkse processie tijdens de
Panathenaeën trok eroverheen. Talrijke filosofen, onder wie Socrates en Zeno
van Citium, waren regelmatig op de Agora te vinden voor discussie en onderwijs.
Tijdens zijn verblijf in Athene ging ook de apostel Paulus dagelijks in
discussie op de Agora (zie Handelingen 17:17).
Hier verlaat Maria, onze gids, ons en wij wandelen terug richting Plaka.
De sardientjes en de moussaka lokken en laten zich smaken. Karel zet zijn jacht
op t-shirts verder en ik vind er 3 mooie voor onze kleinkinderen. Om 18u
belanden wij terug op de 12de verdieping van ons hotel om te
genieten van een schitterend zicht op het zonovergoten Athene. Na ons avondeten
genieten wij nog net van de zonsondergang en daarna mag een drankje niet
ontbreken en schrijven Lieve en ik de eerste twee dagen van deze blog.
Hotel Dorian Inn 15-19 Pireos street, 105 52 Athens tel. +30 210 5239782
Om 5u30
loopt de wekker af in Bierbeek en waarschijnlijk wel nog in een aantal
slaapkamers want vandaag is het zover: we trekken onder de leiding van ons
Micheline naar Griekenland. Jaren heb ik haar met lede ogen zien vertrekken
met de mannen van de zesdes en nu is het dus aan ons.
Om 6u30
gaan de deurbel want Lieve en Karels zoon brengt ons naar het station van
Leuven. De elektronische tickets moeten niet getoond worden en na wat hangen in
de trein komen wij in Zaventem aan samen met een deel van onze reisgenoten.
We mogen
naar de nieuwe vertrekhal en hoeven zelfs nergens onze identiteitskaart te
tonen maar Big Brother is watching. In de luchthaventransitbus moeten wij een
hele tijd wachten en, vrezen al dat het vliegtuig zonder ons zal vertrekken,
maar ons gezelschap wordt plots vergroot met Guy Verhofstad en Premier Tsipras
van Griekenland. Als reisleiders zouden die twee ook niet mis staan. Zij
vooraan in de vlieger telkens met een lege stoel tussen en onze Jean op de
laatste rij in de hoek zelfs zonder raampje; is dat nu eerlijk?
In Athene
worden wij met de bus naar het Dorian Inn Hotel gebracht maar eerst
stoppen even aan het Olympisch stadion.
In
Athene werden de moderne Olympische Spelen geboren. Daarom was het extra mooi
dat de Spelen in 2004 terugkeerden naar Griekenland. Maar het land was een van
de kleinste organiserende landen in de geschiedenis van dit evenement. De
buitensporige kosten - 13 miljard euro, waarvan minstens 1 miljard voor
beveiliging - droegen bij aan de latere teloorgang van de Griekse economie. Vorig
jaar gaf IOC-voorzitter Jacques Rogge toe dat zon 2 à 3 procent van de nu
bestaande schuld aan de Olympische Spelen kan worden toegeschreven. Niet zo gek
dus dat de Olympische locaties niet meer onderhouden worden, de Grieken hebben
wel wat anders aan hun hoofd. Wat tien jaar na datum overblijft, zijn ruïnes en
herinneringen aan sportieve successen. Justine Henin won hier goud en Axel
Merckx won brons op zijn fiets.
Wij
klauteren op een verroeste trap die beneden afgezet is, maar zo krijgen wij
toch een zicht op de verkommerende glorie. Vraag is alleen of iets hiervan binnen
20 jaar nog meer zal zijn dan een schandvlek op de geschiedenis van dit land.
In ons
hotel kunnen wij onmiddellijk naar onze kamer, maar wij hadden niet gerekend op
een horde Italiaanse jongeren die hun 80 valiezen met de lift naar beneden
stuurden.
Opgefrist
trekken wij op verkenning naar de Plaka waar wij onmiddellijk in de Griekse
vakantiesfeer ondergedompeld worden. De Plaka is een wijk met allemaal drukke,
smalle straatjes met winkeltjes, cafeetjes, eethuisjes, .. Wij belanden
uiteindelijk op een zonnig pleintje achter een lekkere Frappé. Om 20u eten wij
in het restaurant van het hotel en daarna trekken we naar de 12de
verdieping vanwaar wij een betoverend zicht hebben op Athene met de feeëriek
verlichte Acropolis als kers op de taart. Mooi!
Om 24u
lonkt ons bed.
Hotel Dorian Inn
15-19 Pireos street, 105 52
Athens tel. +30 210 5239782
De Griekse cultuur met zijn oudheden
is wereldberoemd. Zo primitief als onze voorouders duizenden jaren geleden
leefden, zo hoogstaand was toen de Griekse beschaving. Nog steeds vergapen wij
ons in Griekenland aan imponerende tempels en paleizen en doen oude mythen en
sagen de ronde.
Met deze gedachte voor ogen is er al
een jarenlange traditie dat scholen in het laatste jaar naar de bakermat van
onze beschaving trekken en nu velen van ons de schoolpoort achter zich hebben
dichtgetrokken, gaan wij onze ex-leerlingen achterna.
Op 24 april is het zover en gaan wij
van grond in Zaventem.
