6u30 loopt de wekker af en het regent weer. Fris gewassen en geschoren, de valiezen klaar gezet en naar het ontbijt. Verrassing: een koninklijk versierde tafel met lokale ingrediënten, want Linde is jarig: 30 jaar. De verjaardagstaart wordt aangesneden en verdeeld en Linde wordt gefeliciteerd en gekust.

De helpers van de Lodge brengen ondertussen in een open laadbak onze koffers in de pletsende regen naar de bus. ’s Avonds zijn ze nog helemaal nat.

8u30 de bus in voor Banos. Het wordt een lange trip, langs een even mooi landschap als de heenreis. De regenwandeling laat nog wat sporen na en er wordt menig uiltje gevangen. We zijn blij, want Sandra is, na een dagje forfait er terug bij. Na anderhalf uur rijden stoppen we bij een balsaverwerkingsfabriek, eerst uit sanitaire noodzaak, daarna om de werkplaats te bezoeken. Het is Pasen en er wordt vandaag niet gewerkt. Normaal denken wij, maar nee, de vuilniskar rijdt rond, de wegenwerken gaan door en alle winkels zijn open.

Eerst neemt Armando ons mee naar een lieve juffrouw, die ons allerlei lekkers laat proeven dat gemaakt wordt van suikerriet. Eerst een stukje suikerriet puur, dan een aperitiefje op basis van rum, wat snoepjes met coco, met nootjes, met sesamzaadjes enz. om te eindigen met pure aangelengde alcohol van ong. 45°. Een beetje vrolijker gaan we naar de werkplaats waar honderden gesculpteeerde stukken hout liggen. Balsa is een houtsoort uit het Amazongebied, dat zeer licht is en heel gemakkelijk te bewerken is. Bij ons gebruikt men Balsa voor o.a. modelvliegtuigen en maquettebouw. Het hout wordt bij de mensen thuis gebeeldhouwd en dan naar de werkplaats gebracht om afgewerkt en geverfd te worden. Hier worden door een tiental arbeiders vooral kleurrijke souvenirs gemaakt, veel papegaaien. Na het bezoek aan de fabriek, gaan we de winkel binnen, waar een ongelofelijke verzameling tentoongesteld is. Menig cadeautje verhuist naar de bus.

Nog een half uurtje rijden en het is lunchtijd. We stoppen bij restaurant Miramelindo, stijlvol ingericht met een tropische tuin. De kelner stelt ons het dagbuffet voor: een keuze uit 12 slaatjes, aardappelsoep, 3 soorten vlees: kip, varken en geit en als vis, forel. Voeg daarbij nog rijst, aardappel en groentenlasagna. Als nagerecht: kaastaart, chocoladetaart (maar die was op) en passievruchtenbavaroi. Begin maar te kiezen. Zes van de groep kiezen voor het buffet en het is lekker, spijtig dat de btw niet inclusief is en dat men 10% extra rekent voor betaling met Visa.

De waterval “Pailon del Diablo” ligt op vijf minuten rijden. Vanop de parking worden we geïmponeerd door de kracht van de rivier. We wandelen 300 m langs het water en komen aan een wankele hangbrug, waar we op moeten om de spectaculaire waterval te kunnen zien. Niets voor mensen met hoogtevrees maar wel een heel mooi uitzicht.

Van de waterval naar Banos is het nog 20 minuten rijden. We komen toe in een bruisende stad (20.000 inw.) met winkeltjes, banken en restaurantjes. Toeristen zijn er genoeg. We checken in in hotel Isla de Banos, rustig gelegen aan de rand van de stad en de voet van de bergen. Er is wel een groot verschil tussen de verschillende kamers. Na het inchecken gaan we nog even de stad in op zoek naar een supermarkt voor wat eten. In de prachtige tuin, bij een watervalletje eten we onze vers gebakken broodjes op. Het wordt een beetje killig en rond 9u gaan we slapen.

Reisafstand Tena-Baños ca. 140 km, reisduur ca. 4 uur.

HOTEL Isla Baños Banos Ecuador