Vandaag gaan we het “regenwoud “ ontdekken. Bij ontwaken, regent het en de stroom is uitgevallen, dus half gewassen en niet geschoren naar het ontbijt. Eitjes naar keuze, hesp en kaas en confituur. Dan de laarzen passen, want op ons programma staat een tweeëneenhalf durende wandeling met picknick in het amazonewoud. Het passen zorgt voor heel wat hilariteit: de ene zijn laarzen zijn te groot, de andere te klein, voor Marleen ontwerpt onze gids “des bottes décapotable”. Tien minuutjes met de bus door dat rallywegje van gisterenavond tot in het dorpje, met dezelfde naam als de rivier, waar we gaan op varen: Misahualli. Het dorpspleintje is vrij rustig maar toch wat toeristisch met een paar kraampjes met fruit en souvenirs, een indiaanse in oorlogstenue en een drietal aapjes, maar wij gaan varen. Ondertussen is de zachte regen omgeschakeld naar gietende regen. Aan de oever van de rivier liggen een twintigtal boten en een boot, die komt aanvaren, blijkt de onze te zijn: een moderne prauw in metaal van ong. vijftien meter lang en een meter vijftig breed, gelukkig met een zeil boven ons hoofd. Iedereen wordt in de boot geholpen door onze gids en extra regenwoudgids. Alleman een reddingsvest aan en per twee op een houten bankje achter elkaar, de stuurman en zijn dochtertje achteraan. Met een vrij stevige snelheid gaan we de rivier op stroomafwaarts, laverend tussen de hopen aangespoelde keien en hobbelend door de stroomversnellingen terwijl wij een schietgebedje prevelen. Het blijft maar regenen. Twintig minuten later leggen we aan bij een schuilhut: privaat domein van El Jardin Aleman, onze lodge. De eigenaar van onze lodge bezit hier 100 ha regenwoud, die hij in beheer geeft van de staat voor natuurbeheer en om geen grondbelasting te moeten betalen. De weg om naar de hut te klimmen is vernield door een gevallen boom, maar met behulp van onze twee gidsen, raakt iedereen min of meer proper boven. Met een beetje trekken en duwen …..Het blijft maar regenen. Onze wandeling begint met een steile klim langs moeilijke trappen, waar een deel van de leuning verdwenen is en glibberige rotsen. Onze gidsen speuren tussen de bladeren, op de bomen en op de bodem…gevonden. Een minuscuul klein kikkertje van ong. 2 cm. onopvallend van kleur bovenaan, maar onderaan hel blauw. De huid van dit kleine beestje is erg giftig en werd door de indianen gebruikt om de pijlpunten giftig te maken. Het gif is zo sterk, dat getroffen vlees van het gedode dier moest wegesneden worden. Foto’s? Niet te doen omwille van de stortregen. We zien een reuzeficus, die een liaan gewurgd heeft, bladeren, die een beet van de kogelmier neutraliseren. De gids maakt een pijltje voor een blaaspijp en toont hoe de indianen er curare op deden om dieren te verdoven. We vinden nog een kikkertje, we zien een mooie blauwe vlinder en Marleen stilt haar honger met mieren. Tegen 12u zijn we terug aan de schuilhut, waar we een lauwe maaltijd voorgeschoteld krijgen, een Ecuadoraanse nasi goreng. Klaar om terug de boot te nemen.

Het blijft maar regenen. We besluiten het programma aan te passen en terug te keren, stroomopwaarts nu, naar een indianengemeenschap. De Quichuastam vergast ons op een dansdemonstratie, een lekkere chocoladebereiding, waar wij zelf het werk mogen doen, in het bijzijn van twee boa constrictors, een groen amazonepapegaai en een aapje. Daarna is er een bezoek aan de shop, waar Lieve en Sofie nog een paar dingen in winkel overlaten. Nog een paar minuten varen proberen wij aan te meren, maar dat is niet zo eenvoudig: ondertussen liggen er meer dan 30 boten en er is geen plaats, gelukkig vertrekt er één en we leggen aan. De bus brengt ons terug naar de lodge. Botten uitgieten en dan trachten uit te trekken, kleren uitwringen en douchen. Het stopt met regenen!!!

Wanneer we droog zijn, onze kleren zullen nog wel enkele dagen nat blijven, gaan we aan tafel. Mozzarella, tomaat en balsamico, wortelsoep, rundsstoofvlees met paprika en groentjes en als dessert custard met vers fruit. Iedereen is een ‘beetje’ moe van de regen en het klauteren en dus gaan we vroeg onder de lakens. Het was een echte dag in het “regenwoud”.

  Jardin Aleman Pununo / Misahualli , 235km from Quito Tena Ecuador