Buiten is het nog fris (voor sommige koud). Deze week dus NIET gaan wandelen.
Woensdag is Leen dus aan haar voet geopereerd en die moest donderdagmiddag al mee terug naar huis. Veel te vroeg want dan hebben ze nog veel Heel veel pijn.
Als huisvader heb ik dus de kans gekregen om mijn vrouwtje in de watten te leggen. Als er iemand in het huis zit die niet onder de voeten uit kan ofwel met twee krukken, die dan ook nog bont en blauw is, want ze is in de dinsdag nog als toemaatje van de trap gevallen, dan weet je bijna genoeg. Thuisblijven en verzorgen is dan de boodschap.
De Zondag morgen was ik uitgenodigd om mij te gaan voorstellen als kristen aan een groep vormelingen.
Die kans heb ik dit jaar wel aangenomen en zo zat ik al om negen uur aan het ontbijt gepresenteerd door enkele goedgezinde dames, tussen een bende jeugd.
Na het ontbijt heb ik dan over mijn ervaring mogen vertellen als Pelgrim. En zij mochten een paar (rake ) vragen stellen. Later zijn wij dan nog naar de H mis geweest die ook nog dienst deed als jaarmis van mijn Méke.
(Het eerste liedje dat ze (we) zongen )
Heer, uw volk trekt langs de wijde wegen,
Pelgrimerend eeuwenlang op reis.
|