Dagboek.
Vandaag zijn we gestart met deze weblog. Waarom? In de eerste plaats voor onszelf. Omdat het fijn is om een plekje te hebben om dingen van je af te schrijven. Schrijven helpt ons vaak dingen duidelijker te zien. En dingen terug lezen, helpt vaak om de moed erin te houden. We hebben op verschillende fora dagboekjes. Maar toch voelt het alsof je daar niet volluit kunt schrijven. Het is nu eenmaal niet helemaal je eigen plekje. En deze blog wel! En waarom dan geen dagboek op je pc wat niet voor anderen zichtbaar is? Omdat we wel de behoefte hebben om te delen. Er zijn weinig mensen die delen wat er gebeurd in de kamer van een therapeut. Het is ook erg persoonlijk. Toch stel ik me vaak vragen over hoe een therapie bij een ander gaat. En als ik daar dingen van lees, dan helpt die herkenning me vaak. Zo hoop ik ook een stukje herkenning te kunnen geven aan anderen. Het is niet mijn bedoeling om veel bezoekers te trekken. Maar wel om de mensen die er iets aan kunnen hebben, hier mee te laten lezen. Ik ga dan ook zeker geen reclame maken voor mijn weblog. Het is meer bedoelt voor mensen die ik vertrouw en die mijn proces mogen en willen volgen. Maar als iemand per ongeluk hier terrecht komt, is dat geen probleem. Al hoop ik dat mensen er met respect mee zullen omgaan. Als dit niet zo zal zijn, denk ik dat ik mijn weblog toch ga beveiligen met een paswoord. Maar voor nu wil ik het eerst zo proberen.
Vandaag is best een rustige dag. Pinkeltje, onze partner, is werken. Straks gaan we haar bij haar werk ophalen en dan even de stad in. Ze gaat een Chello huren omdat ze met lessen begonnen is. En daar willen we graag bij zijn. Ik hoop dat ze in haar nieuwe instrument haar gevoel kwijt kan. En dat het haar helpt zichzelf te vinden. Maar ik denk wel dat dit gaat lukken. Verder hebben we eigenlijk nog niet veel gedaan, behalve op de pc getikkeld.
Jelleke, een kleintje van de kerngroep, is best een beetje van streek. Ze is heel bang om zich te hechten aan mensen. En gisteravond heeft Pinkel haar een beetje over de streep getrokken dat ze even rustig bij pinkel ging liggen. Dit vond ze heel moeilijk. En iedereen trok alle registers open om jelleke te beschermen. Toch is het wel goed geweest dat ze uiteindelijk even bij pinkel gelegen heeft. Al is ze er nu nog erg van onder de indruk en zit ook in haar eigen kamertje, haar veilige plek. Maar ik denk niet dat ze er lang zal blijven. Ze is erg nieuwsgierig en wil denk ik straks wel mee kijken. Dus dat komt wel goed.
Zo, dit was het eerste bericht dan. Ik hoop dat er nog vele zullen volgen.
jasmijn
18-05-2007 om 14:29
geschreven door jasmijn
|