hola a todos! Aangezien ik vandaag jarig ben en reeds beloofd heb om een verslag van afgelopen weekend op mijn blog te posten volgt hier mijn volgende berichtje. Zaterdag begon mijn dag zoals elke andere dag hier al in Peru: ik stond (laat) op, douchte mij, at een spiegelei met ronde sandwichen als ontbijt, praatte een beetje met mijn peruviaanse familie en ging daarna aan het schrijven (op mijn blog en in mijn overcool reisdagboek ). Tegen de middag deed er zich echter een onverwachte mogelijkheid voor : Mijn broer vroeg of ik goesting had om samen met mijn neef te gaan straatvoetballen. Over het antwoord moest ik nog geen miliseconde nadenken: Natuurlijk! Eindelijk de mogelijkheid om eens fatsoenlijk te sporten in mijn overwegend zittend bestaan in Peru! 
Tegen 3u in de namiddag vertrokken we uiteindelijk richting het voetbalpleintje bij de unif (dat zo'n anderhalve kilometer verderop ligt). Met de mototaxi natuurlijk (toch nie te voet jong, zijt ge zot!? ). Daar aangekomen bleek er geen kat te zijn, jaja die Peruvianen en het nakomen van hun afspraken. Dus zijn we maar teruggekeerd naar huis en gelukkig waren er toch mensen aan het voetballen op het voetbalpleintje om de hoek... Super! Als hun match gedaan was, was het onze beurt samen met nog een 10 tal anderen die daar zaten te wachten. Gevolg: een uurtje 6 tegen 6 geminivoetbald! Nog redelijk serieus genomen want na een half uur werd gewisseld van kant en was er 10 minuten drinkpauze. 
Nadien vlug naar huis om mij te douchen (kwas weeral aant zweten gelijk nen os want de conditie is momenteel nog minder dan 0 ) en te vertrekken naar nen AFS-familieoriëntatie waar alle deelnemers zich eens fatsoenlijk moesten voorstellen aan de families en waar mijn familie ook een klein 'feestje' wou geven voor mijn verjaardag, gigantische typische slagroomtaart inclusief (Peruviaanse traditie) . En traditiegewijs werd ik dan ook met mijn gezicht in deze taart geduwd... 
Toen we terug thuiskwamen sloeg het noodlot toe! Iedereen lag reeds in bed toen ik besefte dat ik mijn gsm nog moest opladen. Dus ging ik in het donker op zoek naar het stopcontact dat zich achter een grote kast bevindt (bij nader inzien had ik misschien toch beter het licht aangedaan ). Toen ik de stekker al tastend in het stopcontact stak moet er (zoals hiet wel vaker gebeurt) een vonkje elektrische stroom zijn vrijgekomen dat heel toevallig mijn vinger bereikte die iets net iets te dichtbij was . Het logische gevolg was dat ik een stevige elektrische schok kreeg doorheen mijn linkerarm en linkerhelft van mijn bovenlichaam. Toch even verschietachtig maar na een snelle controle bleken al mijn lichaamsfuncties nog naar behoren te werken en ben ik er met de schrik vanaf gekomen! 
De volgende dag gingen we voor de eerste keer naar zee en hebben we een half uurtje met 8 mensen in een gewone 5 persoonswagen gezeten (Jonas en een neefje Luis - echt nog ne coole naam vind ik - kwamen mee met ons) dus de rit was ongeveer even comfortabel als de busrit van Lima naar San Isidro . Op het strand was Tijl al met zijn familie aan het wachten op ons en we zijn onmiddelijk de zee ingegaan. De grootte van de golven was bovendien veelbelovend voor te surfen aangezien deze in de zomer nog groter zijn! 
Gisteren, bij gebrek aan school een eerste les Spaans gehad van AFS-president Frank en in de namiddag voor de verandering nog eens naar de Plaza De Armas geweest. Maar ons alleszins weer vree goe geamuseerd!  Tot het volgende blogbericht!
|