Na de show in Genk trokken we naar Lokeren. Daar was het leuk weerzien met Catherine en Siri en de mooie woefjes die ze meehadden. Gelukkig hadden ze ook een tent mee want dat was nodig! Het werd een gezellige dag ondanks de regen en de wind. Ik was in tegenstelling tot in Genk veel te nerveus maar we brachten het er toch goed vanaf. Nina werd eerste van vijf teefjes in jeugdklas en baasje heel gelukkig. En als kers op de taart werd prachtige Ace BOB
Zaterdag vertrokken we al vroeg naar de show in Genk. Daar was het leuk weerzien met iedereen! Nina werd prachtig gegroomed door Catherine, ik was zo trots op m'n meisje!
Eerst bleken er nog problemen met ons inschrijvingsnummer, maar na lang wachten aan het secretariaat kregen we eindelijk ons nummer. Oefenen in de ring zat er dus niet meer in. Maar dat bleek helemaal niet nodig, we gingen ervoor! Ik had alleen maar aandacht voor Nina. Ze bleef zo mooi staan bij de keurmeester, niemand die zou durven vermoeden dat ze twee weken ervoor schrik had van de keurmeester in Douai. Ook ik bleef rustig... ;) We waren zonder verwachtingen naar Genk vertrokken, ik wilde er gewoon van genieten en tal van mensen terugzien. Maar Nina deed het super en we wonnen onze klasse. Daarna mochten we nog een rondje lopen samen met de beste jeugdreu en ook hier mochten we bij het nummertje één gaan staan. :) Nina werd beste jeugd met "uitmuntend"! Daarna mocht ik nog eens de ring in om wat rondjes te lopen met de beste reu en teef, ditmaal onder applaus van het publiek. We hebben dus veel kunnen oefenen :) Ik heb er echt van genoten!
Zoals altijd op show, ook deze keer weer heel wat bijgeleerd! We kregen zelfs privéles showtraining in de ring achteraf en dat was super! :)
Dit was ongetwijfeld één van de leukste shows die we al gedaan hebben!
Met dank aan Catherine (That's The One) en Piet en Christien (Tahouka) voor de foto's.
Dit weekend deden we mee aan de show in Douai.
We moesten al om 9u30 lopen, maar op het laatste moment veranderde de keurmeester en ring, dus even stress. Maar we hebben het er goed van af gebracht. Nina liep heel mooi mee, mooi recht(!) op en neer en vrolijk een rondje met staart naar beneden :)
Bij de keurmeester zelf was het even stress want plots was hij daar met zijn meetlat en dat kende Nina niet. Ze was even bang, mijn scheetje maar we hebben het toch goed hersteld, betasten en tandjes tonen was geen probleem. Ja, dat weten we dus ook al weer.
Wat vond hij van Nina, ze was volgens de keurmeester net groot genoeg, een echt teefje, heel vrouwelijk, goed lichaam, mooie kleur van vacht en mooi getekend.
Dit was het zo een beetje wat ik uit zijn franse krabbels op m'n blaadje kon opmaken. Hij gaf ons onze eerste "uitmuntend" kwalificatie en daar was ik heel gelukkig mee!
Als beste jeugd mochten we ook nog een rondje doen in de erering. Weeral een ervaring rijker en op naar de volgende!
Met dank aan Nathalie voor de foto's!
Op het clubkampioenschap gehoorzaamheid in HS Kuurne behaalde Nina de eerste plaats in de brevetgroep met 96/100. Ze behaalde diezelfde dag ook haar brevet GH met 88/100 in HS De Trouwe Hond te Anzegem. Twee wedstrijden was wel wat van het goede teveel voor ons woefke, maar vanaf nu kunnen we meetrainen met de debutanten en dat was ook de bedoeling. Maar eerst gunnen we ze wat rust. Ze zit in haar tweede loopsheid nu. Ja het is een rappe! :)
Ondertussen blijven we verdertrainen thuis en ze heeft er duidelijk weer heel veel zin in! De rust en de nieuwe oefeningen doen haar echt deugd, ze bloeit helemaal open en ze traint weer met veel aandacht en plezier na maanden van saaie brevetoefeningen.
Jaja, ons meisje is ondertussen is 1 jaar! We zouden haar voor niks ter wereld meer willen missen. Ze is echt een deel van ons gezin geworden en we beleven zoveel plezier aan haar! We hebben nog vanalles in petto met deze lieve meid, maar eerst en vooral is ze gewoon ieders maatje hier in huis en heeft ze voor altijd een speciaal plaatsje in ons hart veroverd.
Vandaag fotoshoot gedaan voor Luna's eerste communie. Hierbij enkele leuke pics van m'n twee mooie meisjes. Bad boy Rune liep er ook soms tussen en fotograaf van dienst was onze papa.
In een zotte bui schreef ik me enkele maanden geleden in voor de show in Luxemburg. Op de voetbal tussen de matchen van onze jongens in zegde ik toe om mee te rijden met Frederik en Nathalie van de HS in Kuurne die gingen showen met hun mooie Imani. Ook twee golden retrievers waren van de partij. Een busje vol dus :)
Zo gezegd zo gedaan, het was wel heeeeel vroeg vertrekken, maar Nina had het tijdens de rit best naar haar zin op de achterbank.
Doordat ook Catherine en Siri er op het laatste moment toch konden bijzijn met Catherine's nieuwe aanwinst Ace zagen we het helemaal zitten! Ik was benieuwd. :)
Wat overdonderd door de drukte, was ik toch een tikkeltje nerveus... We oefenden wat in de ring, maar dat liep toch niet 100% zoals ik het wou, ik was nog niet helemaal wakker. ;) Nina daarentegen wel, die was heel enthousiast zoals altijd. We hadden ruim de tijd om alles op het gemak te bekijken zodat we tegen de tijd dat het aan ons was er helemaal klaar voor waren. We gingen ervoor, m'n meisje en ik!
Alles ging goed, ze liep mooi mee, staart niet in de lucht en ze bleef mooi staan. :) We werden vierde en zijn daar trots op. We hebben ons geamuseerd en weeral heel veel bijgeleerd van de profs ;) We weten weer waarop getrained :)
Hieronder enkele foto's van m'n Nina met dank aan Siri! Ook enkele andere mooie borderkes liepen voor m'n lens met als favoriet knappe Ace! Z'n allereerste show na één showtraining, ik stond er echt van te kijken! Super gedaan!
Vandaag slaagden Nina en Frederik in de socialisatietest in HS "Will To Please" in Ardooie! Te midden van allemaal golden retrievers (zoals haar beste kameraadje Branco) waarvoor ze wel speciale aandacht had, doorliepen ze vlot alle proefjes. Wanneer ze alleen moest achterblijven en Frederik uit het zicht was, interesseerden de wandelaars en honden haar helemaal niet, het enige wat ze zich afvroeg was "waar is mijn baasje'? Ook tijdens de oefening waarbij ze omsloten werd door een groep mensen had ze alleen maar oog voor Frederik. Tussendoor ook wat gehoorzaamheidsoefeningen op vreemd terrein leken geen enkel probleem. Niet meer dan een formaliteit dus op weg naar het brevet! Benieuwd wat dat zal geven. En weer een ervaring erbij. Een dikke proficiat voor mijn kleine meid die stilletjesaan een grote madam wordt en eigenlijk ook helemaal niet meer zoveel van mij is tenzij wij lekker met z'n tweetjes thuis zijn.
Gisteren showfoto's, nu eens Nina met baasje aan het werk! Vandaag was de voetbal afgelast dus tijd voor een extra training gehoorzaamheid! Deze morgen gingen we met z'n allen naar Kuurne. Anders kijk ik toe vanuit de cafetaria maar vandaag gewapend met de camera stonden we op de eerste rij. Nina had vlug door dat ze toeschouwers had, zo was het een beetje extra moeilijk vandaag De apport, haar specialiteit, ging vandaag dus een beetje in een boog naar de camera toe Maar ze kan wel wat uitdaging gebruiken
Vandaag stond de show in Genk op het programma. Samen met Myriam vertrokken we al vroeg, Nina en Panda genoten nog van een dutje gezellig samen op de achterbank. Het werd een gezellige en leuke show! Nina deed het heel goed, liep mooi mee, was voorbeeldig bij de keurmeester en bleef mooi rechtstaan. Ik was trots op m'n meisje! Ze behaalde een mooie derde plaats met veelbelovend. De eerste twee honden in haar klasse, blijkbaar zusjes vielen me trouwens onmiddellijk op in de ring. Ze leken me helemaal geen pups meer, al heel stevig gebouwd. Ik dacht al van bij het begin dat het niet gemakkelijk zou worden. Maar we zijn heel tevreden! Het was ook leuk om na een hele tijd nog eens Catherine terug te zien en Nina
herkende haar meteen: springen, lekjes geven en blij dat ze was! De
pootjes knippen dat was iets minder leuk, amai was dat even zweten Daar gaan we toch iets aan moeten doen Het was vooral een leuke show om tal van mensen en hondjes terug te zien. Hoogtepunt van de dag was de eerste plaats in de erering voor Stanley (Nina's overgrootvader)! Ongelooflijk hoe hij er op 14-jarige leeftijd echt nog prachtig uitziet Hieronder enkele sfeerbeelden.
Iedere dag is ze daar weer met haar twee lievelingsballekes. Haar border collie dag is niet geslaagd zonder haar absolute lievelingsspelletje. Ze krijgt er nooit genoeg van De frisbee wordt amper bekeken hier, ballekes fixeren, proberen af te pakken en erachter crossen is zoveel leuker! Dus beter het woord 'bal' hier niet uitspreken als je geen tijd hebt om te spelen! Het is al lastig genoeg om ze te negeren als ze daar met haar mooie oogjes zielig staat te kijken met een balleke. En hoe graag en perfect ze ook kan apporteren, deze ballekes ziet ze veel te graag en wil ze liever niet terugbrengen tijdens het spelen Nee baasje, kom ze maar halen! Daarmee dat we altijd met twee ballekes spelen. En daarna volgt natuurlijk een deugdoend dutje bij het baasje.
We hadden de laatste weken goed geoefend en waren er dus helemaal klaar voor! We twijfelden op het laatste moment nog of we zouden vertrekken omwille van de sneeuw en Nina's eerste loopsheid, maar we hebben het er toch op gewaagd. Na een lastige rit vonden we eindelijk waar we moesten zijn. We oefenden eerst nog wat in de ring en dat ging prima! Eindelijk was het dan aan ons en wat ging dat snel. Even een rondje lopen, betasten en nog even mooi poseren, het ging allemaal heel goed! We waren de ring eigenlijk al te vroeg uit want we mochten blijven staan samen met Nina's broertje "Jesse James", gelukkig stuurde Siri ons snel de ring weer in. :) Ik had weeral heel weinig tijd om Nina goed te zetten maar blijkbaar was dat toch goed genoeg want Nina werd beste puppy! :) De enige commentaar van de keurmeester was dat ik zelf rechter moest staan. ;) Dat hebben we dus ook weeral bijgeleerd. :) Nog even poseren voor de fotograaf van dienst en de eerste plaats was binnen! :) Daarna mochten we onze kans wagen in de erering, een leuke ervaring! Positief was dat Nina heel mooi meeliep achter de andere honden en niet meer trok zoals vroeger... Zoals altijd weer een dikke merci voor Siri, Paul en Nid voor alle hulp! Tot slot nog een dikke pluim voor Imelda en Peter van "Heartland Border Collies" voor het "redden" van mijn kleine meid die had weten te ontsnappen uit haar bench. Super bedankt!
Met dank aan Christien en Piet van "Tahouka" en Siri van "Aest Eloriel Border Collies". Super dat jullie zomaar foto's getrokken hebben van mijn kleine meid in actie
Zaterdag met z'n allen naar Eurodog. Het werd een leuke namiddag met de kids erbij! Hoewel Rune vooral geïnteresseerd was in het snoep -en ijsjeskraam en de springkastelen en Luna lang zaagde achter een frikandel hebben we ervan genoten. Milan was heel wat meer geïnteresseerd dan zijn broer en zus en keek graag mee naar de wedstrijden agility, flyball en gehoorzaamheid. Hier overal veel borders te zien trouwens! Voor Frederik ook een uitgelezen kans om de debutanten gehoorzaamheid aan het werk te zien en een beetje een idee te krijgen van waar hij zich volgend jaar mag aan verwachten, want dan komen we allemaal voor hem en Nina supporteren! Na wat aandachtig kijken naar de verschillende oefeningen hadden we toch het idee dat ze de meeste oefeningen zoals de apport, plaats en onderbreking wel al kan, alleen het volgen (zonder snoep) is nog een werkpunt en de rest verder perfectioneren. Maar nog tijd genoeg om te trainen, ze is pas een goeie 6 maand. Nog een jaar de tijd dus en ondertussen het brevet halen! :)
Zondag was het dan eindelijk showdag! Goed voorbereid stapten we de expo binnen. We vonden een plaatsje bij Paul en Nid en dan ging ik met Nina wat op verkenning. Jammergenoeg kon Catherine er niet bij zijn en dat vonden we toch heel erg jammer. :( Het viel op dat Nina rustiger was dan toen we toekwamen in Vlimmeren en ze trok ook niet echt, daar was ik wel blij om. We oefenden wat ik de ring en ook daar liep ze mooi mee zonder trekken, ik was heel tevreden! Het enige minpunt van de dag was mezelf ;) Zo'n zenuwpees, anders ben ik zo niet eigenlijk, nooit stress gehad voor examens en hier panikeerde ik al direct hoewel het oefenen vlot ging. Ik was dan ook blij dat Paul met Nina wilde lopen, heel erg bedankt! Ik heb het allemaal niet zo goed kunnen volgen, want ik had me een beetje verstopt voor Nina. Het meelopen ging prima, maar tijdens het betasten bleef ze niet rechtstaan en op het einde wou ze ook niet rechtstaan voor de keurmeester, jammer :( Misschien toch een beetje ontgoocheld met een vierde plaats (VB) omdat er misschien meer inzat en vooral omdat ze niet wou rechtstaan. Maar weeral een ervaring rijker en heel veel bijgeleerd, en dan nog het meest over mezelf ;) Hoe dan ook, ik was heel trots op Nina. Nooit verwacht dat het rechtstaan het probleem zou zijn, tevoren was ik eerder bang dat ze zou trekken en dat deed ze niet dus :) Na gisteren ook weer beginnen nadenken over de combinatie show/gehoorzaamheid/... , maar daar wil ik nu nog niet teveel van wakker liggen. Ik zou toch graag zelf eens Nina willen proberen te showen en m'n stress proberen aan de kant te zetten en eens zien wat dat geeft. Dus op naar Brussel nu :) Nog een maand tijd om extra te oefenen. Voor mezelf zal het resultaat in Brussel van minder belang zijn, ik wil er gewoon voor gaan dat ik zelf wat rustiger ben, dat ze perfect meeloopt en zolang blijft rechtstaan als ik dat wil. ;) Voor de rest was het heel leuk om tal van mensen terug te zien! :) Nog eens een dikke merci voor Paul en Nid voor het klaarmaken en showen van Nina en natuurlijk voor alle raad en tips! :) Ook bedankt aan Siri en de mensen van Tahouka voor het trekken van foto's. Van zodra ik ze heb, zet ik ze hierbij.
, we zijn heel trots op haar!
Het werd een gezellige dag ondanks de regen en de wind. Ik was in tegenstelling tot in Genk veel te nerveus maar we brachten het er toch goed vanaf. Nina werd eerste van vijf teefjes in jeugdklas en baasje heel gelukkig. 
Ook tijdens de oefening waarbij ze omsloten werd door een groep mensen had ze alleen maar oog voor Frederik. Tussendoor ook wat gehoorzaamheidsoefeningen op vreemd terrein leken geen enkel probleem. Niet meer dan een formaliteit dus op weg naar het brevet! Benieuwd wat dat zal geven. En weer een ervaring erbij. Een dikke proficiat voor mijn kleine meid die stilletjesaan een grote madam wordt en eigenlijk ook helemaal niet meer zoveel van mij is 
tenzij wij lekker met z'n tweetjes thuis zijn. 
Daar gaan we toch iets aan moeten doen 
En hoe graag en perfect ze ook kan apporteren, deze ballekes ziet ze veel te graag en wil ze liever niet terugbrengen tijdens het spelen 
