Deze blog is zo een beetje mijn eigen online dagboek over Nina aan het worden. Vooral leuk voor later, denk ik, om terug te lezen en te kijken. Maar ondertussen kan iedereen hier meegenieten van haar belevenissen. Deze namiddag stond de tweede showtraining in Lauwe op het programma. De tips van Catherine indachtig reden we we er volle moed naartoe. Ik zag de bui eigenlijk al hangen, want Nina had de hele middag vol energie buiten gespeeld, in en uit het zwembad, spelen met het touw aan de schommel en putjes graven achter het tuinhuis. Het was dus geen succes vandaag. Het lag zeker niet aan de training zelf, ze was gewoon veel te moe en het was ook warm op het terrein. Volgende keer eerst verplichte rust dus. Na een aantal oefeningen die ze niet slecht deed, hebben we dan maar samen toegekeken naar haar collega pup (Berner van 4.5 maad) die het volgens mijn bescheiden oordeel heel goed deed. Maar blijkbaar had ook het baasje wel al enige ervaring Thuisgekomen viel ze onmiddellijk in slaap. Ik dus een beetje ontgoocheld, maar wanneer de kindjes in bed zaten, wou ik in alle rust nog eens samen oefenen. Onder het kritisch ook van papa (zo kent Nina "Frederik") begonnen we eraan. Met Milans voetbalkegeltjes maakten we iets wat voor een showring moest doorgaan, een beetje zoals ik deze namiddag gezien had. Ik wilde blijkbaar weer teveel tegelijkertijd, chance dat m'n ventje me te hulp schoot. Eventjes blijven rechtstaan en kleine stukjes wandelen en zo beetje per beetje opbouwen. Zo was ik toch nog trots op mezelf en natuurlijk op Nina aan het einde van mijn eerste vakantiedag. Daar ga ik mij nu nog ne goeien pisang op drinken! Voor de rest was het een rustige week, Frederik en de kindjes waren telkens de hele dag thuis, dus leuk voor Nina! Misschien daarmee dat ze zo moe was? Anders sliep ze de hele morgen in de bench als ik gaan werken was, nu niet dus. Ik ga vanavond ook niet meer wandelen, denk ik, het is genoeg geweest voor vandaag. Voor de rest heb ik haar voeding wat aangepast, terug wat kleinere hoeveelheden, want door het trainen met ons papa kreeg ze uiteindelijk nog heel wat korreltjes extra binnen.
Daar ga ik mij nu nog ne goeien pisang op drinken! 
