Gisteren showfoto's, nu eens Nina met baasje aan het werk! Vandaag was de voetbal afgelast dus tijd voor een extra training gehoorzaamheid! Deze morgen gingen we met z'n allen naar Kuurne. Anders kijk ik toe vanuit de cafetaria maar vandaag gewapend met de camera stonden we op de eerste rij. Nina had vlug door dat ze toeschouwers had, zo was het een beetje extra moeilijk vandaag De apport, haar specialiteit, ging vandaag dus een beetje in een boog naar de camera toe Maar ze kan wel wat uitdaging gebruiken
Vandaag stond de show in Genk op het programma. Samen met Myriam vertrokken we al vroeg, Nina en Panda genoten nog van een dutje gezellig samen op de achterbank. Het werd een gezellige en leuke show! Nina deed het heel goed, liep mooi mee, was voorbeeldig bij de keurmeester en bleef mooi rechtstaan. Ik was trots op m'n meisje! Ze behaalde een mooie derde plaats met veelbelovend. De eerste twee honden in haar klasse, blijkbaar zusjes vielen me trouwens onmiddellijk op in de ring. Ze leken me helemaal geen pups meer, al heel stevig gebouwd. Ik dacht al van bij het begin dat het niet gemakkelijk zou worden. Maar we zijn heel tevreden! Het was ook leuk om na een hele tijd nog eens Catherine terug te zien en Nina
herkende haar meteen: springen, lekjes geven en blij dat ze was! De
pootjes knippen dat was iets minder leuk, amai was dat even zweten Daar gaan we toch iets aan moeten doen Het was vooral een leuke show om tal van mensen en hondjes terug te zien. Hoogtepunt van de dag was de eerste plaats in de erering voor Stanley (Nina's overgrootvader)! Ongelooflijk hoe hij er op 14-jarige leeftijd echt nog prachtig uitziet Hieronder enkele sfeerbeelden.
Iedere dag is ze daar weer met haar twee lievelingsballekes. Haar border collie dag is niet geslaagd zonder haar absolute lievelingsspelletje. Ze krijgt er nooit genoeg van De frisbee wordt amper bekeken hier, ballekes fixeren, proberen af te pakken en erachter crossen is zoveel leuker! Dus beter het woord 'bal' hier niet uitspreken als je geen tijd hebt om te spelen! Het is al lastig genoeg om ze te negeren als ze daar met haar mooie oogjes zielig staat te kijken met een balleke. En hoe graag en perfect ze ook kan apporteren, deze ballekes ziet ze veel te graag en wil ze liever niet terugbrengen tijdens het spelen Nee baasje, kom ze maar halen! Daarmee dat we altijd met twee ballekes spelen. En daarna volgt natuurlijk een deugdoend dutje bij het baasje.
We hadden de laatste weken goed geoefend en waren er dus helemaal klaar voor! We twijfelden op het laatste moment nog of we zouden vertrekken omwille van de sneeuw en Nina's eerste loopsheid, maar we hebben het er toch op gewaagd. Na een lastige rit vonden we eindelijk waar we moesten zijn. We oefenden eerst nog wat in de ring en dat ging prima! Eindelijk was het dan aan ons en wat ging dat snel. Even een rondje lopen, betasten en nog even mooi poseren, het ging allemaal heel goed! We waren de ring eigenlijk al te vroeg uit want we mochten blijven staan samen met Nina's broertje "Jesse James", gelukkig stuurde Siri ons snel de ring weer in. :) Ik had weeral heel weinig tijd om Nina goed te zetten maar blijkbaar was dat toch goed genoeg want Nina werd beste puppy! :) De enige commentaar van de keurmeester was dat ik zelf rechter moest staan. ;) Dat hebben we dus ook weeral bijgeleerd. :) Nog even poseren voor de fotograaf van dienst en de eerste plaats was binnen! :) Daarna mochten we onze kans wagen in de erering, een leuke ervaring! Positief was dat Nina heel mooi meeliep achter de andere honden en niet meer trok zoals vroeger... Zoals altijd weer een dikke merci voor Siri, Paul en Nid voor alle hulp! Tot slot nog een dikke pluim voor Imelda en Peter van "Heartland Border Collies" voor het "redden" van mijn kleine meid die had weten te ontsnappen uit haar bench. Super bedankt!
Met dank aan Christien en Piet van "Tahouka" en Siri van "Aest Eloriel Border Collies". Super dat jullie zomaar foto's getrokken hebben van mijn kleine meid in actie
Zaterdag met z'n allen naar Eurodog. Het werd een leuke namiddag met de kids erbij! Hoewel Rune vooral geïnteresseerd was in het snoep -en ijsjeskraam en de springkastelen en Luna lang zaagde achter een frikandel hebben we ervan genoten. Milan was heel wat meer geïnteresseerd dan zijn broer en zus en keek graag mee naar de wedstrijden agility, flyball en gehoorzaamheid. Hier overal veel borders te zien trouwens! Voor Frederik ook een uitgelezen kans om de debutanten gehoorzaamheid aan het werk te zien en een beetje een idee te krijgen van waar hij zich volgend jaar mag aan verwachten, want dan komen we allemaal voor hem en Nina supporteren! Na wat aandachtig kijken naar de verschillende oefeningen hadden we toch het idee dat ze de meeste oefeningen zoals de apport, plaats en onderbreking wel al kan, alleen het volgen (zonder snoep) is nog een werkpunt en de rest verder perfectioneren. Maar nog tijd genoeg om te trainen, ze is pas een goeie 6 maand. Nog een jaar de tijd dus en ondertussen het brevet halen! :)
Zondag was het dan eindelijk showdag! Goed voorbereid stapten we de expo binnen. We vonden een plaatsje bij Paul en Nid en dan ging ik met Nina wat op verkenning. Jammergenoeg kon Catherine er niet bij zijn en dat vonden we toch heel erg jammer. :( Het viel op dat Nina rustiger was dan toen we toekwamen in Vlimmeren en ze trok ook niet echt, daar was ik wel blij om. We oefenden wat ik de ring en ook daar liep ze mooi mee zonder trekken, ik was heel tevreden! Het enige minpunt van de dag was mezelf ;) Zo'n zenuwpees, anders ben ik zo niet eigenlijk, nooit stress gehad voor examens en hier panikeerde ik al direct hoewel het oefenen vlot ging. Ik was dan ook blij dat Paul met Nina wilde lopen, heel erg bedankt! Ik heb het allemaal niet zo goed kunnen volgen, want ik had me een beetje verstopt voor Nina. Het meelopen ging prima, maar tijdens het betasten bleef ze niet rechtstaan en op het einde wou ze ook niet rechtstaan voor de keurmeester, jammer :( Misschien toch een beetje ontgoocheld met een vierde plaats (VB) omdat er misschien meer inzat en vooral omdat ze niet wou rechtstaan. Maar weeral een ervaring rijker en heel veel bijgeleerd, en dan nog het meest over mezelf ;) Hoe dan ook, ik was heel trots op Nina. Nooit verwacht dat het rechtstaan het probleem zou zijn, tevoren was ik eerder bang dat ze zou trekken en dat deed ze niet dus :) Na gisteren ook weer beginnen nadenken over de combinatie show/gehoorzaamheid/... , maar daar wil ik nu nog niet teveel van wakker liggen. Ik zou toch graag zelf eens Nina willen proberen te showen en m'n stress proberen aan de kant te zetten en eens zien wat dat geeft. Dus op naar Brussel nu :) Nog een maand tijd om extra te oefenen. Voor mezelf zal het resultaat in Brussel van minder belang zijn, ik wil er gewoon voor gaan dat ik zelf wat rustiger ben, dat ze perfect meeloopt en zolang blijft rechtstaan als ik dat wil. ;) Voor de rest was het heel leuk om tal van mensen terug te zien! :) Nog eens een dikke merci voor Paul en Nid voor het klaarmaken en showen van Nina en natuurlijk voor alle raad en tips! :) Ook bedankt aan Siri en de mensen van Tahouka voor het trekken van foto's. Van zodra ik ze heb, zet ik ze hierbij.
Een hele dikke proficiat voor Nina en Frederik die 94/100 behaalden op hun overgangsproef van de A klas naar de B klas in de hondenschool in Kuurne! Volgen en apport deed Nina perfect! Jammer dat we enkele puntjes verloren op oefeningen die anders geen probleem zijn zoals het rechtstaan en het kruisen. Frederik was heel blij dat het volgen zo goed ging, want daarop had hij extra geoefend, maar Nina plakte aan zijn been vandaag! Ook de apport was helemaal volgens het boekje! Vanaf nu mogen ze trainen in de B groep, die uren passen ons goed dus vanaf nu zullen ze twee keer per week kunnen trainen in plaats van 1 keer. Op naar het brevet nu! Een superdikke knuffel voor het baasje en ons woefke van mama & de kids!!!
In
het kader van Werelddierendag mochten de kindjes van het eerste
leerjaar hun huisdier meebrengen naar de klas. De hele namiddag was er bezoek: dwergkonijntjes, honden, een poes, een cavia, een kip,
visjes en zelfs een schildpad. Hier kon Nina natuurlijk niet ontbreken. Ze was heel voorbeeldig en genoot van alle aandacht en van al die kleine kinderhandjes :)
Vandaag reden we met z'n allen naar Sint-Truiden. Daar ontmoeten we Paul en Nid en hun prachtige honden. Nina maakte er kennis met haar papa "Yazzie" (Eyes of the World Habana Ron). We zagen wel gelijkenis, ook in zijn manier van doen. Yazzie kwam ons onmiddellijk begroeten, en als hij zo met zijn pootjes tegen Frederik aanstond en hem aankeek, dat was het precies Nina in het groot Hij is echt zo'n lieve, rustige en supermooie reu! Daarna kon Nina eventjes snuffelen en kwispelen met opa Cheyenne (Eyes of the World Cheyenne), haar al even mooie grootvader! We maakten zelfs kennis met "Stanley" (Beagold Stanalone), haar overgrootvader van 13 jaar! Vier generaties border collies
Wat een weekend! Zaterdag deden we onze allereerste show, nl. de show in Heule (Westvlaams kampioenschap). Nina deed het voortreffelijk en kreeg mooie commentaren van de keurder. Alvast een hele leuke eerste showervaring! We kwamen nochtans heel onvoorbereid toe en ik wist ook totaal niet waar ik moest zijn, maar gelukkig kwam Els die er was met haar border "Scott" me snel te hulp en was ik al snel geïnstalleerd naast de showring. Nog eens bedankt! In de erering was Nina nogal ongeduldig en trok ze nogal, ze bleef wel mooi staan. Maar voor de eerste keer was het zeker een voltreffer! Na de show zijn Nina en ik onmiddellijk richting Maasmechelen gereden waar het een blij weerzien was met Catherine. Nina herkende haar onmiddellijk en was heel enthousiast! Super om te zien hoe sterk die band gebleven is met de mensen die haar tijdens de eerste weken zo goed verzorgd hebben! Daar mocht Nina onmiddellijk op de tafel. Pootjes knippen, nat maken en mooi maken en met de haardroger. Het was alleszinds een hele belevenis, zowel voor haar als voor mij! Zeker met de haardroger was ze niet akkoord. ;) Maar Catherine wist als geen ander hoe ze Nina moest aanpakken en na een tijdje leek ze het zelfs leuk te vinden. :) Nina zocht eerst bescherming bij mij en ik mocht daar dus niet aan toegeven, weeral iets bijgeleerd. Daarna gingen we allen samen de straat op voor showtraining! Nina was in het begin redelijk wild, maar na wat proberen leken we toch een goed ritme gevonden te hebben. Toch niet zo gemakkelijk... De volgende dag waren we weer al vroeg op stap om tegen 9u in Vlimmeren te zijn voor de show. Zoveel border collies, in alle kleuren en maten, Nina wist niet wat ze zag. Ze was ongelooflijk wild in het begin, trok erg en ik zag het eventjes niet goed zitten. We besloten na wat oefenen in de showring dat ik met haar zou lopen. Maar net voor het aan ons was ging Catherine dan toch zelf de ring in met Nina. Van op een afstand bleef ik wel wat zenuwachtig toekijken... Maar Nina deed het voortreffelijk! Ze liep heel mooi mee en bleef heel goed rechtstaan. Ik was zo trots op haar! Nina was één en al oog voor Catherine, een superduo gisteren! Zo werd Nina verkozen tot beste baby teefje! Voor de rest was het een dag waarop we beiden heel veel hebben bijgeleerd, nieuwe mensen leren kennen en veel rondgekeken. We hebben ervan genoten! Thuisgekomen mocht ze direct alweer met Frederik oefenen die zijn schade wou inhalen ;) en blijkbaar had ze het "dicht lopen" eventjes verleert ;) Veel tijd om te trainen nu dus, zowel show als gehoorzaamheid (Nina start volgende week in de A klas!) en dan op naar de show in Kortrijk, hier vlakbij!
Dank aan Siri voor de foto's van de show in Vlimmeren en een dikke proficiat aan iedereen met de mooie resultaten!
Het is weeral een tijdje geleden, dus hier zijn we nog eens. Het is druk geweest de laatste tijd nu de voetbal voor Milan opnieuw begonnen is. Straks is het weer school en kan alles weer zijn gewone gangetje gaan. Met ons Nina'tje gaat alles heel goed! Onze kleine meid wordt snel groot en we zouden ze nooit meer kunnen missen! Het is alsof ze hier al altijd is geweest. Ze was de routine na de vakantie snel weer gewend en heeft er geen probleem mee om 's morgens alleen te zijn. In de namiddag en 's avonds heeft ze immers genoeg te doen. Ze is graag "in de bende", loopt mee als de kindjes buitenspelen en is graag bij ons in de buurt. Op de hondenschool doet ze het voortreffelijk. Jammergenoeg hebben we een aantal trainingen moeten missen omwille van de voetbaltrainingen/wedstrijden, maar dan wordt er thuis nog eens extra getraind. Ook op de showtraining in Lauwe voelt ze zich al helemaal thuis. We zijn ook even een kijkje gaan nemen op de showtraining in Beitem, maar omwille van de moeilijke trainingsuren zal dit niet meer lukken. Maar dit is niet zo erg want bij haar Berner Sennevriendjes in Lauwe voelt ze zich prima en ook voor mij is het telkens een leuke zaterdagnamiddag in een leuke groep! Voor de rest gisteren een vlo ontdekt , vandaag druk in de weer geweest met stofzuigen en ontsmetten en Nina behandelen. Alles zou dus weer in orde moeten zijn. Met de spray zou ze nu ook geen teken meer mogen hebben. Ze is ook al heel wat melktandjes kwijt, de kindjes vroegen of de tandenfee ook voor de hondjes komt?! Sinds enkele weken mag ze niet meer in de zetel, en dat heeft ze snel geleerd. Ze zou af en toe nog eens durven, maar ze weet heel goed dat het niet mag. We missen het eigenlijk wel, ons knuffelbolleke 's avonds dicht bij ons in de zetel. Soms kijken we dan naar elkaar en hebben we zoiets van " het was toch leuk als ze hier lag". De enige reden is eigenlijk gewoon dat het waarschijnlijk niet zo goed is voor haar pootjes dat ze in en uit de zetel springt. Als ze groter is zien we dan wel weer. Ondertussen hebben we haar een mooie mand met een heel zacht kussen gekocht, zo heeft ze nu haar eigen zeteltje. De laatste weken speelden we ook met het idee van een buitenkennel, maar dat idee hebben we even laten varen. Hoe graag ze ook buiten is, in de regen loopt ze blijkbaar liever niet. Ze zit graag knus binnen dan. We willen haar de komende maanden af en toe eens voor een korte periode alleen thuis in de living laten en dan zien hoe het gaat, zo hoeft ze niet steeds in haar binnelkenneltje te zitten als we wegzijn, hoewel ze daar geen probleem van maakt en er vaak spontaan inkruipt om te slapen. Wat staat er verder op het programma? Binnen drie weken komt Nina's eerste show eraan! Ik heb ons ingeschreven voor een kleinere show hier in Heule (Provinciale Federatie West-Vlaanderen). De dag erna staat de show in Vlimmeren op het programma waar Catherine met haar zal lopen. Zo kan ik eens goed kijken hoe het echt moet. In november dan doen we mee aan de Eurodogshow in Kortrijk, hier vlakbij. Ik reken al op veel supporters dus! Als kind en later met mijn ventje ben ik er verschillende keren geweest, dat wordt dus zeker iets speciaals! Het was trouwens daar dat Frederik de "Border Collie kriebel" te pakken kreeg bij het bekijken van de agility wedstrijden. Dit was het zo een beetje. Ik probeer binnenkort nog wat foto's bij te zetten.
Leuk hier met al m'n vriendjes thuis, m'n baasjes zijn altijd thuis nu, dat is leuk zeg! Die drie kleintjes lopen hier ook de hele tijd zot te doen, altijd wel iets te beleven. Vakantie noemen ze dat blijkbaar, ik vind het alleszinds supercool, dat die vakantie nog maar lang blijft duren! Alleen die dierenarts vind ik maar niets, krijg ik twee prikken en daarna een dikke bult op m'n rug. M'n baasjes vonden het maar niets, namen ze me nog maar eens terug mee naar die dierenarts. Die bult bleek normaal te zijn. Liever geen prikken meer dus. Ga ik lekker janken en zielig doen omdat ze zouden stoppen, maar nee het hielp niet. Eigenlijk was het niet zo erg, ik liet het alleen zo uitschijnen Eigenlijk valt die dierenarts wel mee, mijn baasjes zeggen er niets dan goeds van. Veel leuker is het op die plaats waar heel veel hondjes zijn, moet ik gewoon maar allemaal oefeningetjes doen en zoveel snoepjes dat ik daarvoor krijg! Superleuk! Dat is gemakkelijk verdiend Ik heb al lang door dat er lekkere salami zit in de zak van de mevrouw die alles uitlegt, heb ik die daar dan gewoon maar lekker zelf uitgevist :) Maar dat was blijkbaar niet de bedoeling. En blij dat m'n baasje is als ik het goed doe. Ik heb het allemaal een beetje gezien, waarom mag ik niet met Branco meedoen? Ik ben toch ook al groot? Die mag al veel moeilijker dingen doen, ik kan dat toch ook? Een beetje geduld zegt mijn baasje dan, eerst nog beter meewandelen. Voila dat heb ik deze avond perfect aan hem getoond!
Buiten spelen is zo leuk, alleen jammer dat er van die vieze beesten zitten, "teken" noemt mijn baasje ze. Dat is dus niet leuk, dan moet ik heel stilliggen zodat hij ze eruit kan trekken. Met mijn bazinnetje mag ik af en toe mee om andere oefeningetjes te doen, "showtraining" noemt ze dat. En leuk dat dat is, leuke vriendjes dat ik daar heb. Zo'n kleine Berner snoezebol die blijkbaar nog jonger is dan ik. Hoe kan dat nu want we zijn even groot nu? Maar ik was op slag verliefd Tussen de oefeningetjes van de grote honden mogen wij dan lekker spelen. Nu heb ik eindelijk door wat mijn bazinnetjes daar van mij wil. Ik moet daar de hele tijd blijven rechtstaan, geen idee waarom, dat zal ik later wel ontdekken, zegt ze. Had ze maar eerder duidelijk gemaakt wat juist de bedoeling was want nu heb ik het wel door. Mijn bazinnetje zegt dat mijn broertje "Scotty" dat al heel goed kan, dat heeft ze op de foto's gezien. Ik denk dat mijn bazinnetje zelf ook nog veel moet leren, als ze het goed uitlegt, dan weet ik wel wat ze bedoelt. Maar de meneer die daar de baas is, zegt dat ik het al goed doe voor een kleine pup. Wat kleine pup, ik voel me al heel groot! Ik kan al alleen in de zetel, oeps mocht ik niet zeggen, want mijn baasje kijkt dan nogal boos. Om één of andere reden moet ik het eerst vragen. Maar ik vind het zo gezellig om tussen m'n baasjes in een lekker dutje te doen. Als ik te wild wordt, moet ik eruit. Mijn grote favoriet is "papa Frederik". Iedereen hier kijkt steeds zo ontgoocheld als ik 's morgens eerst met hem ga knuffelen. Maar ik zie hem toch het liefste van allemaal. Dat het nog maar lang vakantie is!
Mijn baasje zal hier straks nog wat foto's zetten, zegt hij. Als hij ooit eens van die playstation afgeraakt, wat is daar nu zo leuk aan? Mijn bazinnetjes heeft ook een filmpje gemaakt waar ik speel met een heel raar beestje, een lieveheersbeestje! Ik noem het een kriebelbeestje! Dat is durven toch, zo klein en op mijn pootjes durven rondkruipen. Dat kriebelt ze!
Deze blog is zo een beetje mijn eigen online dagboek over Nina aan het worden. Vooral leuk voor later, denk ik, om terug te lezen en te kijken. Maar ondertussen kan iedereen hier meegenieten van haar belevenissen. Deze namiddag stond de tweede showtraining in Lauwe op het programma. De tips van Catherine indachtig reden we we er volle moed naartoe. Ik zag de bui eigenlijk al hangen, want Nina had de hele middag vol energie buiten gespeeld, in en uit het zwembad, spelen met het touw aan de schommel en putjes graven achter het tuinhuis. Het was dus geen succes vandaag. Het lag zeker niet aan de training zelf, ze was gewoon veel te moe en het was ook warm op het terrein. Volgende keer eerst verplichte rust dus. Na een aantal oefeningen die ze niet slecht deed, hebben we dan maar samen toegekeken naar haar collega pup (Berner van 4.5 maad) die het volgens mijn bescheiden oordeel heel goed deed. Maar blijkbaar had ook het baasje wel al enige ervaring Thuisgekomen viel ze onmiddellijk in slaap. Ik dus een beetje ontgoocheld, maar wanneer de kindjes in bed zaten, wou ik in alle rust nog eens samen oefenen. Onder het kritisch ook van papa (zo kent Nina "Frederik") begonnen we eraan. Met Milans voetbalkegeltjes maakten we iets wat voor een showring moest doorgaan, een beetje zoals ik deze namiddag gezien had. Ik wilde blijkbaar weer teveel tegelijkertijd, chance dat m'n ventje me te hulp schoot. Eventjes blijven rechtstaan en kleine stukjes wandelen en zo beetje per beetje opbouwen. Zo was ik toch nog trots op mezelf en natuurlijk op Nina aan het einde van mijn eerste vakantiedag. Daar ga ik mij nu nog ne goeien pisang op drinken! Voor de rest was het een rustige week, Frederik en de kindjes waren telkens de hele dag thuis, dus leuk voor Nina! Misschien daarmee dat ze zo moe was? Anders sliep ze de hele morgen in de bench als ik gaan werken was, nu niet dus. Ik ga vanavond ook niet meer wandelen, denk ik, het is genoeg geweest voor vandaag. Voor de rest heb ik haar voeding wat aangepast, terug wat kleinere hoeveelheden, want door het trainen met ons papa kreeg ze uiteindelijk nog heel wat korreltjes extra binnen.
De komende maand zullen we heel veel tijd samen kunnen doorbrengen, want Frederik is 4 weken in verlof nu en ikzelf ben na de komende week drie weken thuis. Samen met de kindjes en Nina erbij wordt het een leuke tijd, gewoon gezellig thuiszijn, wandelen, uitstapjes, we plannen nog een dagje naar de zee met Nina, benieuwd wat dat zal geven! Met het mooie weer zal ze wellicht telkens de hele dag kunnen buiten zijn, daar is ze ook het liefst van allemaal. In het begin moesten we ze vaak zoeken buiten, maar nu komt ze al snel aangelopen als we roepen "Nina hier". Dan is er altijd wel iets te verdienen. Ondertussen heeft Frederik de smaak goed te pakken in de hondenschool. Deze morgen in Kuurne was het een zalig half uurtje. Allemaal kleine pups en met Martine een super lesgeefster. Het was zo relax dat Nina na een half uurtje best nog kon blijven doorgaan. We zien wel dat Nina sinds enkele dagen bang is van de ton waar het gras in moet, daar komt ze liever niet in de buurt. Deze morgen in de puppyklas was ze dan weer niet bang van een kar, een kruiwagen en een rol die veel lawaai maakte. En de laatste tijd wandelt ze even goed gelijk waar, bekende of onbekende plaatsen. Geen idee wat die ton haar misdaan heeft dus