Een hele dikke proficiat voor Nina en Frederik die 94/100 behaalden op hun overgangsproef van de A klas naar de B klas in de hondenschool in Kuurne! Volgen en apport deed Nina perfect! Jammer dat we enkele puntjes verloren op oefeningen die anders geen probleem zijn zoals het rechtstaan en het kruisen. Frederik was heel blij dat het volgen zo goed ging, want daarop had hij extra geoefend, maar Nina plakte aan zijn been vandaag! Ook de apport was helemaal volgens het boekje! Vanaf nu mogen ze trainen in de B groep, die uren passen ons goed dus vanaf nu zullen ze twee keer per week kunnen trainen in plaats van 1 keer. Op naar het brevet nu! Een superdikke knuffel voor het baasje en ons woefke van mama & de kids!!!
In
het kader van Werelddierendag mochten de kindjes van het eerste
leerjaar hun huisdier meebrengen naar de klas. De hele namiddag was er bezoek: dwergkonijntjes, honden, een poes, een cavia, een kip,
visjes en zelfs een schildpad. Hier kon Nina natuurlijk niet ontbreken. Ze was heel voorbeeldig en genoot van alle aandacht en van al die kleine kinderhandjes :)
Vandaag reden we met z'n allen naar Sint-Truiden. Daar ontmoeten we Paul en Nid en hun prachtige honden. Nina maakte er kennis met haar papa "Yazzie" (Eyes of the World Habana Ron). We zagen wel gelijkenis, ook in zijn manier van doen. Yazzie kwam ons onmiddellijk begroeten, en als hij zo met zijn pootjes tegen Frederik aanstond en hem aankeek, dat was het precies Nina in het groot Hij is echt zo'n lieve, rustige en supermooie reu! Daarna kon Nina eventjes snuffelen en kwispelen met opa Cheyenne (Eyes of the World Cheyenne), haar al even mooie grootvader! We maakten zelfs kennis met "Stanley" (Beagold Stanalone), haar overgrootvader van 13 jaar! Vier generaties border collies
Wat een weekend! Zaterdag deden we onze allereerste show, nl. de show in Heule (Westvlaams kampioenschap). Nina deed het voortreffelijk en kreeg mooie commentaren van de keurder. Alvast een hele leuke eerste showervaring! We kwamen nochtans heel onvoorbereid toe en ik wist ook totaal niet waar ik moest zijn, maar gelukkig kwam Els die er was met haar border "Scott" me snel te hulp en was ik al snel geïnstalleerd naast de showring. Nog eens bedankt! In de erering was Nina nogal ongeduldig en trok ze nogal, ze bleef wel mooi staan. Maar voor de eerste keer was het zeker een voltreffer! Na de show zijn Nina en ik onmiddellijk richting Maasmechelen gereden waar het een blij weerzien was met Catherine. Nina herkende haar onmiddellijk en was heel enthousiast! Super om te zien hoe sterk die band gebleven is met de mensen die haar tijdens de eerste weken zo goed verzorgd hebben! Daar mocht Nina onmiddellijk op de tafel. Pootjes knippen, nat maken en mooi maken en met de haardroger. Het was alleszinds een hele belevenis, zowel voor haar als voor mij! Zeker met de haardroger was ze niet akkoord. ;) Maar Catherine wist als geen ander hoe ze Nina moest aanpakken en na een tijdje leek ze het zelfs leuk te vinden. :) Nina zocht eerst bescherming bij mij en ik mocht daar dus niet aan toegeven, weeral iets bijgeleerd. Daarna gingen we allen samen de straat op voor showtraining! Nina was in het begin redelijk wild, maar na wat proberen leken we toch een goed ritme gevonden te hebben. Toch niet zo gemakkelijk... De volgende dag waren we weer al vroeg op stap om tegen 9u in Vlimmeren te zijn voor de show. Zoveel border collies, in alle kleuren en maten, Nina wist niet wat ze zag. Ze was ongelooflijk wild in het begin, trok erg en ik zag het eventjes niet goed zitten. We besloten na wat oefenen in de showring dat ik met haar zou lopen. Maar net voor het aan ons was ging Catherine dan toch zelf de ring in met Nina. Van op een afstand bleef ik wel wat zenuwachtig toekijken... Maar Nina deed het voortreffelijk! Ze liep heel mooi mee en bleef heel goed rechtstaan. Ik was zo trots op haar! Nina was één en al oog voor Catherine, een superduo gisteren! Zo werd Nina verkozen tot beste baby teefje! Voor de rest was het een dag waarop we beiden heel veel hebben bijgeleerd, nieuwe mensen leren kennen en veel rondgekeken. We hebben ervan genoten! Thuisgekomen mocht ze direct alweer met Frederik oefenen die zijn schade wou inhalen ;) en blijkbaar had ze het "dicht lopen" eventjes verleert ;) Veel tijd om te trainen nu dus, zowel show als gehoorzaamheid (Nina start volgende week in de A klas!) en dan op naar de show in Kortrijk, hier vlakbij!
Dank aan Siri voor de foto's van de show in Vlimmeren en een dikke proficiat aan iedereen met de mooie resultaten!
Het is weeral een tijdje geleden, dus hier zijn we nog eens. Het is druk geweest de laatste tijd nu de voetbal voor Milan opnieuw begonnen is. Straks is het weer school en kan alles weer zijn gewone gangetje gaan. Met ons Nina'tje gaat alles heel goed! Onze kleine meid wordt snel groot en we zouden ze nooit meer kunnen missen! Het is alsof ze hier al altijd is geweest. Ze was de routine na de vakantie snel weer gewend en heeft er geen probleem mee om 's morgens alleen te zijn. In de namiddag en 's avonds heeft ze immers genoeg te doen. Ze is graag "in de bende", loopt mee als de kindjes buitenspelen en is graag bij ons in de buurt. Op de hondenschool doet ze het voortreffelijk. Jammergenoeg hebben we een aantal trainingen moeten missen omwille van de voetbaltrainingen/wedstrijden, maar dan wordt er thuis nog eens extra getraind. Ook op de showtraining in Lauwe voelt ze zich al helemaal thuis. We zijn ook even een kijkje gaan nemen op de showtraining in Beitem, maar omwille van de moeilijke trainingsuren zal dit niet meer lukken. Maar dit is niet zo erg want bij haar Berner Sennevriendjes in Lauwe voelt ze zich prima en ook voor mij is het telkens een leuke zaterdagnamiddag in een leuke groep! Voor de rest gisteren een vlo ontdekt , vandaag druk in de weer geweest met stofzuigen en ontsmetten en Nina behandelen. Alles zou dus weer in orde moeten zijn. Met de spray zou ze nu ook geen teken meer mogen hebben. Ze is ook al heel wat melktandjes kwijt, de kindjes vroegen of de tandenfee ook voor de hondjes komt?! Sinds enkele weken mag ze niet meer in de zetel, en dat heeft ze snel geleerd. Ze zou af en toe nog eens durven, maar ze weet heel goed dat het niet mag. We missen het eigenlijk wel, ons knuffelbolleke 's avonds dicht bij ons in de zetel. Soms kijken we dan naar elkaar en hebben we zoiets van " het was toch leuk als ze hier lag". De enige reden is eigenlijk gewoon dat het waarschijnlijk niet zo goed is voor haar pootjes dat ze in en uit de zetel springt. Als ze groter is zien we dan wel weer. Ondertussen hebben we haar een mooie mand met een heel zacht kussen gekocht, zo heeft ze nu haar eigen zeteltje. De laatste weken speelden we ook met het idee van een buitenkennel, maar dat idee hebben we even laten varen. Hoe graag ze ook buiten is, in de regen loopt ze blijkbaar liever niet. Ze zit graag knus binnen dan. We willen haar de komende maanden af en toe eens voor een korte periode alleen thuis in de living laten en dan zien hoe het gaat, zo hoeft ze niet steeds in haar binnelkenneltje te zitten als we wegzijn, hoewel ze daar geen probleem van maakt en er vaak spontaan inkruipt om te slapen. Wat staat er verder op het programma? Binnen drie weken komt Nina's eerste show eraan! Ik heb ons ingeschreven voor een kleinere show hier in Heule (Provinciale Federatie West-Vlaanderen). De dag erna staat de show in Vlimmeren op het programma waar Catherine met haar zal lopen. Zo kan ik eens goed kijken hoe het echt moet. In november dan doen we mee aan de Eurodogshow in Kortrijk, hier vlakbij. Ik reken al op veel supporters dus! Als kind en later met mijn ventje ben ik er verschillende keren geweest, dat wordt dus zeker iets speciaals! Het was trouwens daar dat Frederik de "Border Collie kriebel" te pakken kreeg bij het bekijken van de agility wedstrijden. Dit was het zo een beetje. Ik probeer binnenkort nog wat foto's bij te zetten.
Leuk hier met al m'n vriendjes thuis, m'n baasjes zijn altijd thuis nu, dat is leuk zeg! Die drie kleintjes lopen hier ook de hele tijd zot te doen, altijd wel iets te beleven. Vakantie noemen ze dat blijkbaar, ik vind het alleszinds supercool, dat die vakantie nog maar lang blijft duren! Alleen die dierenarts vind ik maar niets, krijg ik twee prikken en daarna een dikke bult op m'n rug. M'n baasjes vonden het maar niets, namen ze me nog maar eens terug mee naar die dierenarts. Die bult bleek normaal te zijn. Liever geen prikken meer dus. Ga ik lekker janken en zielig doen omdat ze zouden stoppen, maar nee het hielp niet. Eigenlijk was het niet zo erg, ik liet het alleen zo uitschijnen Eigenlijk valt die dierenarts wel mee, mijn baasjes zeggen er niets dan goeds van. Veel leuker is het op die plaats waar heel veel hondjes zijn, moet ik gewoon maar allemaal oefeningetjes doen en zoveel snoepjes dat ik daarvoor krijg! Superleuk! Dat is gemakkelijk verdiend Ik heb al lang door dat er lekkere salami zit in de zak van de mevrouw die alles uitlegt, heb ik die daar dan gewoon maar lekker zelf uitgevist :) Maar dat was blijkbaar niet de bedoeling. En blij dat m'n baasje is als ik het goed doe. Ik heb het allemaal een beetje gezien, waarom mag ik niet met Branco meedoen? Ik ben toch ook al groot? Die mag al veel moeilijker dingen doen, ik kan dat toch ook? Een beetje geduld zegt mijn baasje dan, eerst nog beter meewandelen. Voila dat heb ik deze avond perfect aan hem getoond!
Buiten spelen is zo leuk, alleen jammer dat er van die vieze beesten zitten, "teken" noemt mijn baasje ze. Dat is dus niet leuk, dan moet ik heel stilliggen zodat hij ze eruit kan trekken. Met mijn bazinnetje mag ik af en toe mee om andere oefeningetjes te doen, "showtraining" noemt ze dat. En leuk dat dat is, leuke vriendjes dat ik daar heb. Zo'n kleine Berner snoezebol die blijkbaar nog jonger is dan ik. Hoe kan dat nu want we zijn even groot nu? Maar ik was op slag verliefd Tussen de oefeningetjes van de grote honden mogen wij dan lekker spelen. Nu heb ik eindelijk door wat mijn bazinnetjes daar van mij wil. Ik moet daar de hele tijd blijven rechtstaan, geen idee waarom, dat zal ik later wel ontdekken, zegt ze. Had ze maar eerder duidelijk gemaakt wat juist de bedoeling was want nu heb ik het wel door. Mijn bazinnetje zegt dat mijn broertje "Scotty" dat al heel goed kan, dat heeft ze op de foto's gezien. Ik denk dat mijn bazinnetje zelf ook nog veel moet leren, als ze het goed uitlegt, dan weet ik wel wat ze bedoelt. Maar de meneer die daar de baas is, zegt dat ik het al goed doe voor een kleine pup. Wat kleine pup, ik voel me al heel groot! Ik kan al alleen in de zetel, oeps mocht ik niet zeggen, want mijn baasje kijkt dan nogal boos. Om één of andere reden moet ik het eerst vragen. Maar ik vind het zo gezellig om tussen m'n baasjes in een lekker dutje te doen. Als ik te wild wordt, moet ik eruit. Mijn grote favoriet is "papa Frederik". Iedereen hier kijkt steeds zo ontgoocheld als ik 's morgens eerst met hem ga knuffelen. Maar ik zie hem toch het liefste van allemaal. Dat het nog maar lang vakantie is!
Mijn baasje zal hier straks nog wat foto's zetten, zegt hij. Als hij ooit eens van die playstation afgeraakt, wat is daar nu zo leuk aan? Mijn bazinnetjes heeft ook een filmpje gemaakt waar ik speel met een heel raar beestje, een lieveheersbeestje! Ik noem het een kriebelbeestje! Dat is durven toch, zo klein en op mijn pootjes durven rondkruipen. Dat kriebelt ze!
Deze blog is zo een beetje mijn eigen online dagboek over Nina aan het worden. Vooral leuk voor later, denk ik, om terug te lezen en te kijken. Maar ondertussen kan iedereen hier meegenieten van haar belevenissen. Deze namiddag stond de tweede showtraining in Lauwe op het programma. De tips van Catherine indachtig reden we we er volle moed naartoe. Ik zag de bui eigenlijk al hangen, want Nina had de hele middag vol energie buiten gespeeld, in en uit het zwembad, spelen met het touw aan de schommel en putjes graven achter het tuinhuis. Het was dus geen succes vandaag. Het lag zeker niet aan de training zelf, ze was gewoon veel te moe en het was ook warm op het terrein. Volgende keer eerst verplichte rust dus. Na een aantal oefeningen die ze niet slecht deed, hebben we dan maar samen toegekeken naar haar collega pup (Berner van 4.5 maad) die het volgens mijn bescheiden oordeel heel goed deed. Maar blijkbaar had ook het baasje wel al enige ervaring Thuisgekomen viel ze onmiddellijk in slaap. Ik dus een beetje ontgoocheld, maar wanneer de kindjes in bed zaten, wou ik in alle rust nog eens samen oefenen. Onder het kritisch ook van papa (zo kent Nina "Frederik") begonnen we eraan. Met Milans voetbalkegeltjes maakten we iets wat voor een showring moest doorgaan, een beetje zoals ik deze namiddag gezien had. Ik wilde blijkbaar weer teveel tegelijkertijd, chance dat m'n ventje me te hulp schoot. Eventjes blijven rechtstaan en kleine stukjes wandelen en zo beetje per beetje opbouwen. Zo was ik toch nog trots op mezelf en natuurlijk op Nina aan het einde van mijn eerste vakantiedag. Daar ga ik mij nu nog ne goeien pisang op drinken! Voor de rest was het een rustige week, Frederik en de kindjes waren telkens de hele dag thuis, dus leuk voor Nina! Misschien daarmee dat ze zo moe was? Anders sliep ze de hele morgen in de bench als ik gaan werken was, nu niet dus. Ik ga vanavond ook niet meer wandelen, denk ik, het is genoeg geweest voor vandaag. Voor de rest heb ik haar voeding wat aangepast, terug wat kleinere hoeveelheden, want door het trainen met ons papa kreeg ze uiteindelijk nog heel wat korreltjes extra binnen.
De komende maand zullen we heel veel tijd samen kunnen doorbrengen, want Frederik is 4 weken in verlof nu en ikzelf ben na de komende week drie weken thuis. Samen met de kindjes en Nina erbij wordt het een leuke tijd, gewoon gezellig thuiszijn, wandelen, uitstapjes, we plannen nog een dagje naar de zee met Nina, benieuwd wat dat zal geven! Met het mooie weer zal ze wellicht telkens de hele dag kunnen buiten zijn, daar is ze ook het liefst van allemaal. In het begin moesten we ze vaak zoeken buiten, maar nu komt ze al snel aangelopen als we roepen "Nina hier". Dan is er altijd wel iets te verdienen. Ondertussen heeft Frederik de smaak goed te pakken in de hondenschool. Deze morgen in Kuurne was het een zalig half uurtje. Allemaal kleine pups en met Martine een super lesgeefster. Het was zo relax dat Nina na een half uurtje best nog kon blijven doorgaan. We zien wel dat Nina sinds enkele dagen bang is van de ton waar het gras in moet, daar komt ze liever niet in de buurt. Deze morgen in de puppyklas was ze dan weer niet bang van een kar, een kruiwagen en een rol die veel lawaai maakte. En de laatste tijd wandelt ze even goed gelijk waar, bekende of onbekende plaatsen. Geen idee wat die ton haar misdaan heeft dus
Vandaag voor de eerste keer naar de showtraining in de hondenschool in Lauwe. We waren maar met drie door de show morgen in Lokeren. Iedereen kreeg dus veel aandacht :) Onze kleine Nina naast een Sint Bernard en een Briard, onze kleine meid trok het zich niet aan. Ze wandelde dapper tussen de andere honden door. Het was een leuke eerst kennismaking zowel voor mij als voor Nina. Het ging er zeer ontspannen aan toe. Na een half uurtje was het meer dan genoeg, dan zijn we nog even blijven kijken en dan naar huis waar ze nu een deugdoend dutje ligt te doen. Volgende week doen we het zeker opnieuw! :)
Gisterenavond zijn we eens gaan kijken naar de puppyklas in de
hondenschool in Lauwe aangezien ik er graag de showtraining zou
proberen te volgen. Aangezien Nina soms vlug afgeleid is door de
andere hondjes, dachten we dat het een goed idee was om deze extra
puppyklas mee te pikken als oefening. Nina vond het wellicht wel
leuk, conclusie was toch dat een puppyklas van een uur veel te lang was
voor ons meisje. We zijn dan ook iets vroeger doorgegaan. Ook
lieten we ze nog niet graag los tussen de andere honden, aangezien er
echt grote honden tussenzaten die op de kleintjes sprongen. Dit
hebben we dan ook niet gedaan. Nina was zo moe na de les dat ze
onmiddellijk in slaap viel. We houden het vanaf nu dus bij ons half
uurtje in Kuurne wat meer dan genoeg is. Wat trainen met Frederik in
de tuin vindt ze zeker even leuk, zeker als er stukjes komkommer te
verdienen zijn, daar doet ze alles voor! Apporteren vind ze super
nu, dit hebben we echt moeten aanleren, want ze had het niet echt in
haar om zelf terug te komen met het speelgoedje, ze liep er liefst zo
ver mogelijk mee weg in het begin. Ook "blijven" begint goed te
lukken. Leuk om te zien hoe ze plots doorheeft wat we bedoelen! We
willen vanaf nu ook de kindjes voorzichtig betrekken in de training,
zodat ze ook naar hen zou luisteren. Dit doet ze nu niet, ze weet al goed wie streng is en wie niet ;) We
willen beginnen met de eenvoudige dingen zoals zit, af en niet
onbelangrijk "los", want ze loopt graag weg met hun rondslingerende
pantoffeltjes. ;)
Een kleine twee weken sinds de laatste post. Ons leventje gaat verder als tevoren, alleen zijn we nu met zes. Het is ondertussen al helemaal routine geworden. Nina heeft zich super aangepast aan ons bij momenten drukke gezinnetje. De korte wandelingetjes gaan al heel goed. Voor de rest heel veel spelen, Nina doet niets liever dan telkens haar speelgoedjes van de bench naar het gras te brengen, ze terugleggen heeft dus niet veel zin ;) Met de warme dagen slaapt ze veel, maar 's morgens en 's avonds komt ze tot leven. Het is een rustige, lieve en slimme meid en af en toe zien we ze in een zotte bui, dan crost ze de hele tuin rond. Ze is verzot op ronddwarrelende blaadjes, leuk om mee te spelen! Bijzondere momenten deze week waren het bezoek aan de dierenarts en voor de eerste keer naar de puppyklas. Ze had telkens veel bekijks en trok er zich allemaal niet zoveel van aan. Ze deed het prima bij haar medepups waarin ze trouwens heel geïnteresseerd was. Blijkbaar lopen er nog veel meer hondjes rond dan haar grote vriend Branco die trouwens ook op de hondenschool was. Door een buis lopen, onder een hindernis lopen, hier komen, apport, af, zit en recht, dat was het zo een beetje, ze kon het allemaal! Iedereen was trots op haar. Volgens onze drie kapoenen was ze beste van de klas ;) Volgens papa ging het heel goed, alleen moet ze nog wat aandachtiger leren zijn en wat minder afgeleid door de andere hondjes.
De laatste dagen waren wat met ups en downs, maar nu zijn we pas echt goed van start gegaan. We zagen onze nina als een knoddige lieve pup en vergaten soms wel eens dat het een Border Collie is. Ze had ons al rap liggen en liet haar bakje met eten staan. We waren al snel ongerust en gaven haar de korreltjes uit de hand en ander lekkers tot ze dat ook wel al gezien had en voor bekeken hield, wellicht dacht ze dat er wel nog meer te rapen viel. Dankzij de goede raad van Catherine die in Denemarken op show was, hebben we gelukkig op tijd ingezien dat we niet ongerust moesten zijn, en Nina consequent moesten aanpakken. Eten in de bench en na 10 minuten wegnemen. Ze heeft haar bakje nog een paar keer laten staan, maar al snel had ze door dat ze maar beter kon eten, anders ging het lekkers weer weg. De laatste keren was haar bakje keurig op en iedereen gelukkig dus. :) Ze houdt er enorm van om buiten te zijn, snuffelen, lopen, spelen met het touw aan de schommel, slapen. Toch zoekt ze ook vaak haar plekje onder de salontafel op om een dutje te doen. Dicht in de buurt van iedereen. Nina is ook al zindelijk, ze leert snel. Zitten en af had ze snel door, er is weinig uitdaging meer aan ;) We laten haar wat met rust nu zodat ze ten volle kan genieten van haar puppytijd. Gisteren maakte ze voor het eerst ook kennis met Branco, de Golden Retriever van 7 maanden van Frederik zijn ma. Het was al snel duidelijk dat die twee de beste vriendjes zullen worden. Snuffelen en kwispelen, het moet ook gezegd zijn, Branco was superlief voor Nina en voorzichtig, ook als zij op zijn kop sprong en hem stilletjes uitdaagde ;) Het leek wel alsof ze in hem een groot schaap gezien had, want ze ging rondjes rond hem lopen, gaf hem af en toe een tik en ging dan in het gras liggen kijken wat hij deed. Tot dusver de laatste belevenisen van onze kleine meid. Tot de volgende keer!
Nina is het hier al goed gewend, ze ging onmiddellijk op verkenningstocht zowel binnen als buiten. Ze is heel nieuwsgierig en loopt ons overal achterna. De eerste dag had ze het wat moeilijk met alleen zijn, en vond ze het niet leuk om in de bench te moeten, maar enkele dagen verder gaat dat al stukken beter. Ze kruipt er soms al spontaan in, want daar vind ze haar speeltjes en soms ook wat lekkers. Het liefst van al is ze gewoon buiten, lopen en crossen, rondkijken en snuffelen. Haar lievelingsplekje is onder de trampoline in het lange gras. Van daaruit kan ze dan ook alles en iedereen in de gaten kan houden. Met drie zotte kinderen en een voliere vol vogeltjes om in de gaten te houden is er genoeg te beleven. Ze weet ook perfect hoe ze ieders hart kan veroveren, iedereen die wil krijgt lekjes à volonté. Alleen met de zindelijkheidstraining wil het nog niet altijd lukken, ze weet volgens ons wel perfect wat de bedoeling is, maar om één of andere manier wil het nog niet altijd lukken. Wat wil je, voor een pup van 7 weken en een half doet ze het gewoon super! Hieronder wat foto's en filmpjes van de eerste twee dagen bij ons thuis.
Eindelijk was het zover. Na enkele keren uitstel reden we deze namiddag met het hele gezin naar Maasmechelen om kennis te maken met Nina. Het was het wachten meer dan waard. Bij Catherine zagen we echt een prachtig nestje met vier hele mooie pups. Nina kwam direct kijken en we waren onmiddellijk verkocht aan deze mooie meid. Hieronder enkele sfeerbeelden
, vandaag druk in de weer geweest met stofzuigen en ontsmetten en Nina behandelen. Alles zou dus weer 
De enige reden is eigenlijk gewoon dat het waarschijnlijk niet zo goed is voor haar pootjes dat ze in en uit de zetel springt. Als ze groter is zien we dan wel weer. Ondertussen hebben we haar een mooie mand met een heel zacht kussen gekocht, zo heeft ze nu haar eigen zeteltje. 
Eigenlijk was het niet zo erg, ik liet het alleen zo uitschijnen 
Tussen de oefeningetjes van de grote honden mogen wij dan lekker spelen. Nu heb ik eindelijk door wat mijn bazinnetjes daar van mij wil. Ik moet daar de hele tijd blijven rechtstaan, geen idee waarom, dat zal ik later wel ontdekken, zegt ze. Had ze maar eerder duidelijk gemaakt wat juist de bedoeling was want nu heb ik het wel door. Mijn bazinnetje zegt dat mijn broertje "Scotty" dat al heel goed kan, dat heeft ze op de foto's gezien. Ik denk dat mijn bazinnetje zelf ook nog veel moet leren, als ze het goed uitlegt, dan weet ik wel wat ze bedoelt. Maar de meneer die daar de baas is, zegt dat ik het al goed doe voor een kleine pup. Wat kleine pup, ik voel me al heel groot! Ik kan al alleen in de zetel, oeps mocht ik niet zeggen, want mijn baasje kijkt dan nogal boos. Om één of andere reden moet ik het eerst vragen. Maar ik vind het zo gezellig om tussen m'n baasjes in een lekker dutje te doen. Als ik te wild wordt, moet ik eruit. 
Een kleine twee weken sinds de laatste post. Ons leventje gaat verder als tevoren, alleen zijn we nu met zes. Het is ondertussen al helemaal routine geworden. Nina heeft zich super aangepast aan ons bij momenten drukke gezinnetje. De korte wandelingetjes gaan al heel goed. Voor de rest heel veel spelen, Nina doet niets liever dan telkens haar speelgoedjes van de bench naar het gras te brengen, ze terugleggen heeft dus niet veel zin ;) Met de warme dagen slaapt ze veel, maar 's morgens en 's avonds komt ze tot leven. Het is een rustige, lieve en slimme meid en af en toe zien we ze in een zotte bui, dan crost ze de hele tuin rond. Ze is verzot op ronddwarrelende blaadjes, leuk om mee te spelen!
