Liefde is.. Ik hou van je omdat ik je nodig heb, of, ik heb je nodig omdat ik van je hou..
Used to be that girl
Recap
04-08-2011
kwetsbaar zijn?! (op zoiets als een blog heel makkelijk als je anoniem bent)
Hmm proberen je gevoelens op te schrijven, heel leuk.. Not!
Zeker als je niet weet wat je precies voelt.
Op het moment voel ik me echt rot, zie ik waar ik in tekort schiet.
Zie ik dat ik dingen nalaat omdat ik bang ben dat ik iets fout doe,
of dat de ander dat wat ik doe niet waardeer, of dat het niet genoeg is
in vergelijking met wat die ander wel allemaal aan mij heeft gegeven.
Er is iemand van wie ik heel veel houd, en ik kan hem niet geven wat ik zou willen geven en kan niet voldoen aan dat waar hij behoefte aan heeft. Alleen maar omdat ik een klein bang angstig meisje ben dat net doet of ze dat niet is. En al die angst, onzekerheid enz. wegstopt omdat ik bang ben voor alles wat er kan gebeuren als ik het de vrije loop laat.
Poeh en ik zou toch maar zwak zijn zeg! Dat kan niet hoor, moet altijd sterk zijn! Van wie?? Van mezelf..
Wat zullen mensen wel niet denken als ik heel enthousiast reageer als ik iets krijg. Of als ik iemand iets geef, vind hij/zij dat wel leuk genoeg?
Dat is wat er binnen in mij zit! Gewoon zon grote onzekerheid en zon angst om me kwetsbaar op te stellen , want stel je voor, hoe zal iemand er op reageren? Stel nou dat hij/zij je afwijst, en dan? Dat wil je niet want dat doet zeer en is al zo vaak gebeurt.
Dat als je iemand iets gaf hij het weggooide of zei dat ie het niks vond, of zij tegen je zei dat je maar een rare bent omdat je zo enthousiast reageert. Of dat je gek lacht, stome dingen zegt, gekke gezichtsuitdrukkingen hebt enz. En nu weeg je constant in je hoofd af, hoe zal ik reageren wat zal ik zeggen hoe moet ik kijken of wat moet ik geven. Als ik dit doe dan gebeurt er dat en als ik dat zeg zou die ander me kunnen afwijzen. En eigenlijk geef je niemand de kans om jou echt te leren kennen. Kwets jij mensen doe jij mensen pijn stoot jij mensen van je af en breek je alles af wat je krampachtig probeert vast te houden.. En dat alleen maar omdat jij niet jezelf durft te geven en te laten zien. Dat je probeert te voorkomen om mensen te kwetsen, maar juist door dat gedrag doe je mensen pijn.
Misschien heeft mama toch gelijk en ligt er veel in mezelf waardoor mijn communicatie met anderen niet altijd even soepel verloopt. Weet op het moment niet zoveel, ben een beetje uitgeblust. Ben gewoon even alles maar van me af aan het schrijven.
Heb iemand ontzettend verwaarloosd eigenlijk, zonder dat ik het echt doorhad en waarom? Omdat ik niet alles van mezelf durf te geven, dat ik niet genoeg over mn gevoelens/gedachtes praat en als ik het doe dan breng ik het verkeerd. Dat ik niet durf te geven wat hij nodig heeft. Ben ik ban dat als ik hem iets geeft hij het stom vind, of dat als ik iets van waardering uitspreek of iets liefs zeg hij me afwijst. Terwijl ik van hem gewoon mezelf mag zijn! En ik dat met mn stomme harses niet gekoof en in twijfel trek! En nu heb ik soort van achteraf wel mijn kwetsbare ik laten zien, maar nu ben ik bang dat dat de ander afschrikt of dat ik te laat ben. Dat is trouwens ook een reden waarom ik niet echt mijzelf laat zien, dat is omdat je bang bent dat je de ander afschrikt en dat je bang bent dat als je uitspreekt wat je voelt je daardoor de ander verliest! Terwijl je juist door het verborgen te houden de ander aan het kwijtraken bent!
Ik wil het niet meer, ik wil niet de ander verliezen omdat ik zo ben. Maar ik wil ook de ander niet belasten met mijn gezeik. Dus wat ik normaal altijd deed was het contact afbreken, omdat hij te dichtbij komt en ik wil hem niet opzadelen met mijn problemen.
Maar ergens wil ik wel dat hij zo dichtbij komt, want ik wil dat hij mij daarin ook kent en accepteert of niet accepteert maar dat het iig bespreekbaar is. Maar ben dan ook bang dat als ik dus iemand zo dichtbij laat diegene zal terugschrikken en van mij af zal gaan. En dan wil je dus zo hard mogelijk wegrennen omdat je niet weet wat je moet kiezen, laat je iemand helemaal in dan kan die je afwijzen, hou je iemand helemaal of gedeeltelijk buiten dan zal die je afwijzen omdat die ander geen idee heeft wat er met je is, waarom je zo denkt, reageert of helemaal niet reageert of waarom je hem/haar kwetst. Dus ga je wegrennen, want dan ben jij degene die het afbreekt, zo word je zelf niet afgewezen. En het doet evenveel pijn, maar naar jou idee is dat niet zo.
En nu stop ik met mn schrijven want ben nu wel klaar denk ik. En volgens mij word het er niet echt duidelijker op.
