Zaterdag 27 Juni. Vanmorgen om 7 uur al aan het wandelen met Carlotte en Julian. We maken er een korte wandeling van vandaag, willen naar het strand van Pobena. Eerst de stad Portugalete uit zien te geraken dan een enkele km. lange wandel en fietsbrug over autowegen en industriegebied. Aan het eind van de brug het dorpje Ortuella waar we om 8 uur aan een ontbijt zitten op een terras. Veel wandel/fietspaden vandaag en na 11 km. Playa de La Arena. Het laatste stuk over het strand en de zon doet goed zijn best we gaan richting de 30 graden. Het dorpje Pobena heeft een refuge met 20 slaapplaatsen maar het is bekend dat er dit jaar veel pelgrims del Norte lopen en ze hebben bij de refuge twee 10 persoonsslaaptenten gezet. Als we aankomen zijn er al wat pelgrims maar we mogen nog kiezen. Ik verkies een van de tenten. We slapen bijna op het strand. Even later lig ik er. En voor de komende 3 dagen is het veel strand wandelen en slapen aan het strand. Het weer zal voorlopig prachtig blijven. Op het strand een bar met groot t.v. scherm techtstreeks de tt rn zie ik na een spannend wedstrijd Rossie winnen en zo met een koud biertje bij 28 graden heeft dat ook wel wat. Na het pelgrimsmenu weer op het strand, voordeel van in een tent slapen: je hoeft niet om 10 uur binnen te zijn en geniet nu van de ondergaande zon.
Goed geslapen in een van de drie slaapzalen. Om 7 uur eruit, veel pelgrims zijn al op weg. We kunnen hier ontbijten en om 8 uur gaat de deur op slot wie dan nog binnen is moet de boel mee oppoetsen. Twee minuten voor 8 ben ik buiten. Als laatste vertrek ik met 2 ierse jongens Julian en Charlotte. Al na mindere dan 1 km. lopen we flink fout, we waren gewaarschuwd dat de aanduiding slecht was maar door de leuke gesprekken lette niemand goed op. Er is geen andere mogelijkheid dan terrug gaan. Om half tien lopen we het laatste Baskische dorpje Puente del Diablo in, bij het kerkje uit 1600 nogmaals de uitleg over hun conflict over een eigen Baskenland met spanje. De plaatsnamen zullen vanaf nu weer in het spaans zijn. Vond de Basken in Frankrijk en in Spanje aangename mensen met hun gewoontes en de speciale (menie) kleur van al hun huizen. Ruim een uur later het stadje San Vicente de Baracaldo en vanaf nu is het weer een stadswandeling, veel industrie. Omdat de slaapmogelijkheden beperkt zijn wil ik maar een kort stuk lopen en zeker zijn van een hostel. Veel pelgrims vertrekken al voor 6 uur en zijn dan iets na de middag op de slaapplek waar ze dan twee uur of langer voor de deur wachten. Reserveren kan niet en alleen de eerste hebben een slaapplek. De komende dagen zijn de refuges beperkt en maximum 22 bedden. Gisteren bij ons alleen al 34 pelgrims en dan in de rest van de stad nog een aantal en alles loopt dezelfde kant op. Ik had gehoopt dat het minder druk zou zijn. Vandaag weer veel door de stad Bilbao die gigantisch is. Maar ook dat is wel eens leuk. Zit nu op een terras met de andere vier te genieten van een bakje koffie. Net in de fruitwinkel weer was fruit gekocht, en een kaartje voor Pa en Ma op de bus gegooid. Vandaag en morgen geenTT assen voor mij ik weet niet meer hoelang dat geleden is. Om iets. na twee zijn we in het centrum, het is een touristisch stadje en de gemeentelijke refuge gaat pas 1 Juli open mogelijkheden met verschillende Hostels. We vinden al snel een slaapplek en gaan de stad in opzoek naar een pelgrimsmenu. Julian en Carlotte geven de voorkeur aan een Mac Donalds maar die is hier niet wel is er een Burgerking in een groot winkelcentrum buiten de stad, omdat we vandaag niet zo veel km. deden kunnen die 4 er wel bij. Ik liep vandaag mijn 2000 e km.
Donderdag 25 Juni. Om 7 uur opgestaan en naar een bar waar ze voor 5,50 euro een engels ondbijt serveren. Heerlijk bacon met ei en heerlijke koffie. Om 8 uur ben ik weg, eem berg vandaag en het uitzicht is fenominaal ik zie Bilbao liggen. Nu de afdaling nog. In de verte nog enkele flinke bergen de Gorbeja 1481 meter en de Odoriga 1245. Een uur later loop ik de stad in. Er is veel te zien en het politiebureau, de sporthal en natuurlijk het Guggenheim met zijn hond. Ik vermaak me prima in deze wereldstad met 2.miljoen inwoners de dag zal te kort zijn. Het is warm 29 graden en veel zon. Veel touristen en ook nederlandse. Bij het touristenburo haal ik een stadskaart en ze vertellen me waar de gemeentelijke refuge is, het is hoog in de stad en ik heb vamaf de slaapplek een prachtig uitzicht. Ze vragen een donativo voor de overnachting en er zijn weer veel pelgrims maar ook 40 bedden ben benieuwd hooveel er volgeraken. De was hangt te drogen, ga nog even de stad in.
Woensdag 24 juni. Eerst ondbijt met een Bulgaarse pelgrim in de bar naast mijn slaapplek. Julian en Charlotte slapen nog en ik ben stilletjes weg gegaan. Vandaag zin om heerlijk alleen te wandelen. Overal hangd een bosbrandlucht, gisteren zag ik al verschillende grote hopen hout opgestapeld liggen, en omdat het de langste dag was heeft men die s avonds aangestoken. Als ik boven op een berg ben zie ik sommige nog roken. Het eerste stuk vandaag is mooi over bospaadjes maar nadien steeds over bitumweggetjes. Om 12 uur in Larrabetzu waar ik wat eet. Weer over de weg naar Lezama alwaar een Albergue de Perehrinos is. Ik moet wachten tot 3 uur eer die opengaat maar er zijn al meer pelgrims wat wrl leuk is. Er zijn 20 slaapplaatsen en ik denk dat die wel bezet zullen geraken de kosten: donativo. Eerst een dousche dan de was en daarna de bar voor wiffi en een drankje. Ben benieuwd of ik Julian en Charlotte vanavond nog zie. Wel weer veel bekende gezichten op de slaapplek.
Om 7 uur komt de hospitaliero het licht aandoen, de meeste pelgrims zijn al weg. Ik heb heerlijk geslapen en kom uit bed. Op mijn gemak eet en drink ik wat ik gisteren in de supermarkt gekocht heb. Om 8 uur moet iedereen weg zijn en als laatste ga ik buiten. Ik ga met Julian en Charlotte naar een bar voor ondbijt en dat doen we heerlijk buiten en iets na 9 zijn we op pad. Een heele mooie route vandaag en we doen het rustig aan. Veel smalle bergpaadjes alleen het laatste stuk naar Gernika is over een drukke weg. We zien de stad al van ver en die is opvallend, bijna allemaal appartementen en rechte straten geen oude gebouwen, er is een verklaring: In 1937 is door de deutsers heel de stad plat gebombardeert om de Basken te straffen. Deuzenden doden als steun aan Mussolinie. Het was de eerste keer in de geschiedenis. Een.nieuwe manier van oorlogvoering. Nadien is de stad heropgebouwd. We vinden moeilijk een slaapplek 2 refuges gesloten de jeugdherberg dicht wegens grote schoonmaak. Maar met wat hulp vinden we een appartement waar een aantal kamers ingericht zijn om te slapen, met 3 bedden in een kamer voor 15 euro per persoon. In een restaurant hebben ze pelgrimsmenu dus met 5 pelgrims erheen. Salade kabbeljou en chocoladetaard. Heerlijk gegeten, nadien nog tot 11 uur op het terras endan naar mijn bedje.
Maandag 22 Juni. Al vroeg op het word warm vandaag, aan de overkant is een caffee waar je vanaf 6 uur kunt ontbijten voor 5,25 euro ik neem fruit mee en na de nodige koffie ben ik op weg. De route is pittig al snel stijl omhoog en om 8 uur zit ik in de wolken. Veel bossen en.veel omhoog en even stijl weer oomlaag, ik passeer enkele pelgrims en steeds een leuke babbel ze komen werkelijk overal uit de wereld alle contonentem zijn vertegenwoordigd. De route is het best te vergelijken met Cinque- Terre in Italie die ik met Lief Sil en Karel liep maar nu dan iedere dag, 400 km. lang genieten. De benen doen het fantastisch en de snelheid zit er goed in. Iets voor half 12 loop ik Markina-Xemein binnen na een ongelofelijk pittige afdaling en gelijlk een verrassing een kerkje uit de 11 e Eeuw dat gebouwd is omheen drie Magische rotsblokken die heel het kerkje opvullen de Sanctuari of San Migel de Arretxinago. Ik maak enkele mooi foto s en loop het stadje in. Het is net voor 12 en het postkantoor is open ik stuur mijn tent en gps en wat boeken naar huis, de balie medewerker is zeer behulpzaam (dat was in Frankrijk wel anders) de weegschaal zecht ruim 2 kg. mooi die ben ik lichter. De slaapplek is weer uitzonderlijk mooi: bij de los padres Carmelitas in hun klooster uit de 17e Eeuw. Wat is pelgrimeren toch genieten! Een wasmachine aanwezig handig, en nu het stadje in op zoek naar wiffi. Beste zoekplek een Bar uiteraard.
Het was goed vertoeven gisteravond aan het strand, hoge golven en veel surfers. Heerlijk gegeten op een terras menu voor 10 euro. Overal life muziek op straat gezellig. Het Hostel was prima, ontbijt in Spanje is heel anders dan in Frankrijk vers fruit volop en vers brood. De zon schijnt al flink dus buiten ontbeten. Sta klaar om te vertrekken wacht op Julian die op een camping heeft geslapen. Zit nu aan een bakje koffie. De wandeling begint de eerste 5 km. langs het strand. Julian komt niet opdagen zijn telefoonkaart is leeg dus kan hem niet bellen. Om half elf loop ik langs het strand en er staan een 10 tal t.v. wagens voor opname, vraag wat er aan de hand is en blijkbaar zijn er roei wedstrijden op zee. Het roeien gebeurd in houten boten die vroeger voor de walvisvaard werden gebruikt het hier een oude Baskische traditie en blijkbaar een sirieuze wedstrijd tussen de verschillende steden. Als ik de bergen inloop zoe ik de wijngaarden en die zijn
heel anders dan in Frankrijk waar de druivenstokken nog geen meter hoog waren. Hier loop je onder de druiven door ze zijn 2 meter hoog en dan als een dak gesnoeid. Ik zie een jonge wijnboer aan het werk en hij spreekt Engels, legte uit dat deze manier veel beter is en de druiven veel meer zon krijgen. Het plukken kan niet automatisch waardoor met de hand geplukte druiven ook weer betere wijn geven. Nou dat weet ik ook weer. Even later kom ik in het dorpje Akzizu en hier staat het oudste kerkje uit Sanje het is uit de 6 e eeuw. Bij de buren haal ik de sleutel en kan binnen. Het is een pittige wandeling veel omhoog en weer omlaag. Ik geniet van het weer alleen wandelen, kom 2 keer een slang tegen van bijna een meter en de tweede staat op de foto. In het stadje Deba ga ik twee keer in een lift naar beneden om aan jet strand te geraken. De.refuge is in een treinstation uit eind 1800 en heel mooi gerenoveerd er zijn 50 slaapplaatsen en als ik er aankom zijn er al veel bezet. Veel bekende gezichten. Wasmachine droogkast, wat worden we weer verwend alles erin zelf in de doesche en naar het strand. s Avonds heerlijk tapas gegeten met 2 medepelgrims
Inmiddels meer dan 30 pelgrims in de Refuge. Morgen 27 graden denk eraan vroeg te vertrekken, wekker zal niet nodig zijn er zullen er voor 6 uur al genoeg afgaan!
Zeer goed geslapen in de jeugdherberg, gisteravond met 4 pelgrims heerlijk gekookt en de rest van de avond Yatze gespeeld en een paar wijntjes gedronken. Het was gezellig. Voor vandaag een korte wandeling en we starten op het strand. Dan snel de bergen in tot aan Zarautz dus genoeg eten en drinken meenemen we gaan zo vertrekken het weer is mooi heb er zin in. Na nog twee bakkem koffie worden we door de kuisploeg buiten gezet. Iets na half tien zijn we weg. Maak er samen met Julian een sport van, als laatste weg en zo veel mogelijk pelgrims inhalen. Gisteren was het gelukt ze allemaal te passeeren en als eerste aan te komen maar vandaag is de roete te kort om iedereen te passeeren en om twee uur liggen we aan het strand van Zarautz met een koude Heineken. Julian gaat naar een Camping en ik ga de stad in voor een slaapplek, het valt tegen de Albergue van de gemeente is gesloten tot eind Juni, het Youth Hostel is alleen voor mensen met een lidkaart en er een kopen kan niet. Terug naar het strand daar is de Turismo offic, een vriendelijke mevrouw reserveerd voor me de goedkoopste kamer in een Hostel een 6 persoons kamer. Als ik er even later aankom is het een zeer net Hostel mooi kamer en er zijn drie jongens die ik onderweg ook al tegenkwam. Het blijken drie broers te zijn uit Ierland die 10 dagen de Camino lopen, het zijn gezellige maatjes. De oudste liep voorig jaar heel de Camino en nodigde zijn broers uit om 10 dagen te gaan wandelen. Het is zaterdag en volop feest in de stad, live muziek en met deze temperatuur volop genieten.
De refuge van Irun was een ramp slecht geslapen de bedden waren goed maar met 20 man op een appartement, en ik kreeg een stapelbed naast de w.c. Een doesche en een w.c. voor 20 personen en ik denk dat ze vanacht allemaal wel een of twee keer naar de w.c. moesten, licht aan doorspoelen ik heb niet kunnen slapen. Om 5 uur begonnen er al een aantal spaanse dames luidruchtig aan hun ontbijt. Om 6 uur dan zelf maar uit bed, en om half zeven was ik met Julian op weg. Snel de stad uit en daar was de eerst berg al gelijk flink omhoog en het begint te regenen en stopt voor vandaag niet meer. De pyrineeen hebben ons fysiek goed gedaan en voor we de afdaling gedaan hebben zijn we de 14 pelgrims die voor ons vertrokken voorbij gestoken. Veel starters 3 engelse jongens met totaal geen regenkleding of rugzak bescherming nou als vanavond alles in hun rugzak inclusief slaapzak drijfnat is zie ik die al gelijk stoppen. Opvalend hoeveel pelgrims met slecht materiaal en totaal onvoorbereid starten. Ook een Bulgaars meisje die perfect engels spreekt en de Camino voor de tweede keer loopt; je haald de echte er direct uit. Veel franse jongeren die zonder geld bij op stap gaan. Waar we gisteren sliepen was het gratis maar vaak moet je betalen. Na 15 km. eindelijk het eerste vissers dorpje San Juan en de bar is open, mijn poncho uit en alles mag mee naar binnen geen probleem. De uitbaatster maakt een warm stokbrood met kip voor me en dat is heerlijk, drie grote koppen koffie later weer op pad. Ondanks de regen zit de snelheid er flink in, mooie vergezichten over de zee vanaf de bergen. Iets na een komen we aan in San Sebastian. De refuge van de gemeente bevind zich in een school en blijkbaar alleen op als de kinderen vacantie hebben. Dus eerst maar naar de Toeristische dienst, de stad is groot en er zijn veel touristen aan de balie 5 medewerkers en ik moet een nummer trekken maar als snel ben ik aan de beurt de dame spreekt engels en legt me uit dat er een jeugdherberg is aan de andere kant van de stad, plan mee en het is gemakkelijk te vinden 2 km. langs het strand dan linksaf door een tunnel en we zijn er. We hebben voor 15,15 euro een twee persoonskamer en niet onbelangrijk wasmachine en droogkast! Eerst alle was gedaan en dan de droogkast in, zit hier nu alleeen in mijn korte broek achter een p.c. te wachten tot alles droog is. De eerste pelgrims komen binnenvallen de meeste drijfnat. Er is een fantastische keuken en we gaan samen kooken, maar eerst boodschappen doen. Morgen beter weer en zondag blijkbaar heel goed. Morgen naar Zatautz 18,5 km. een korte wandeling. De weersvoorspellingen voor komende week alle dagen droog en tot 27 graden dat beloofd veel goeds.
Om 6 uur uit bed, heeijk geslapen in mijn chalet op de camping. Er zijn verder geen mensen meer bijgekomen dus het was lekker rustig. Wil vandaag naar Irun in Spanje wandelen, nog 4 bergen (beneden de 500 meter) te gaan. Volgens mijn routeboek zou het een wamdeling van 11 uren zijn. Maar eerst ga ik wat eieren bakken voor mijn ondbijt. Het zal volgens de weerberichten een idiale wandeldag worden. Heb er zin in. Het is gelukt om iets voor 6 zitten we aan een 33 tiger Heineken voor 1,25 euro, en dat smaakt na de laatste bergen van de pyrineeen. Het was pittig maar prachtig, al snel kon ik de zee en Spanje zien maar er dan ook daadwerkkelijk geraken is een ander paar mouwen! Vooral de afdalingen waaren soms zwaar door de regen van de laatste week meer riviertje dan pad
Irun is een grote stad en de refuge is in het centrum, er zijn wel 20 pelgrims en er is niet veel plek dus na het douschen gelijk de stad in. We eten bij een pitatent en het smaakt me goed. Hier 0,4 lt. Heineken voor 1,80 Spanje is een stuk goedkoper dan Frankrijk
Volgens de Fransen heb ik een totaal verkeerd beeld gekregen onderweg. Ik liep van Noord-Oost naar uiters Zuod-West zij noemen dit de leege diagonaal het arme frankrijk. Nou prima dan maar ik heb er iedere dag van genoten en neem met gemengde gevoelens afscheid van Frankrijk, maar an alles komt een einde dus vanaf nu Spanje.
Gisteren avond met drie in de refuge, maar van Christine de 59 jarige Fransese weinig gezien. Ze was nog een terrasje gaan doen en kwam behoorlijk in de olie terug, ze had ook nog een liter wodka bij en appelsiensap. Toen de fles om 8 uur half leeg was strompelde ze naar haar kamer met mededeling dat wij de fles maar moesten finnissen. Ik heb een slokje geprobeerd maar nee dat is te sterk voor mij, en ik had nog een fles wijn. Julian heeft er wel flink van gedronken en dat heeft hij vandaag geweten. Om half 7 wakker en naar de bakker, ze waren de markt aan het opzetten en dat kwam mooi uit ik had n.l. mijn handdoek in de vorige refuge laten liggen dus een nieuwe nodig. Christine en Julian hoefden geen ontbijt dus heb ik maar voor 3 gegeten. Christine ziet er fit uit en heeft blijkbaar nergens last van, ze is als eerste weg
Om half negen vertrek ik samen met Julian, het is prima weer en zelfs de zon is er. De bergen zijn niet zo hoog meer, we lopen een stuk GR 8 om weer op de GR 10 uit te komen het is een hele mooie route vandaag. In het stadje Sare zijn alle bedden volzet maar er is een camping. Als we er aankomen blijkt dat je voor 18 euro in een chalet kunt slapen ik kies hiervoor. Julian zet zijn tent op. Het is een 4 persoons chalet en er zouden nog 2 vrouwen bijkomen, ben benieuwd.
Het regend nog steeds en volgens het internet is het 100% regen voor alle uuren van de dag. Het zal glad zijn in de bergen, het eerste dorpje .is op 7 uur wandellen dus als we vertrekken zal het minimaal 7 uur in de regen lopen zijn. Voorlopig zet ik eerst nog een pot koffie en de Nederlands sprekende mevrouw blijft ook nog dus aanspraak genoeg. Iets voor 10 uur stopt het met regenen en zijn we weg. Maar na 5 minuten regent het weer volop, pocho eem schoenbescherming aan. Het stopt niet meet met regenen dus moeten we in het eerste stadje zien te geraken. Het duurt uren maar uiteindelijk zijn we er, melden ons bij de Mairie die samen met het Office de Tourisme in het voormalig Chateau des Barons d Ezpeleta hun onderkomen hebben. We krijgen de code van de deur van de Gite pelerins die 100 meter verderop gelegen is, voor 10 euro mogen we er.slapen. Het is er erg ruim en sschoon, goede bedden en vollop electrische kachels zodat we alles kunnen drogen. Er komt nog een Franse mevrouw slapen, kamers genoeg. Ik doe mijn was zet een pot thee en ga boodschappen doen voor het koken van ons avondeten. De kleren drogen goed, hopelijk morgen beter weer slechter kan in iedergeval niet. Ik bezoek het kerkje uit 1607, de kerkjes hier zijn hoog maar hebben geen toren typisch Bask. En binnen kom ik erachter waarom, er zijn 3 etages de galerie, galerijen die in een u vorm zijn gemaakt achterin de kerk is een grote trappenhal en hoe meer aanzien een familie had hoe hoger ze zaten (dichterbij god). Net zoals bij ons vroeger toen de duurste plaatsen vooraan in de kerk gelegen waren!
Om 9 uur lag ik in bed en om 7 uur word ik wakker, goe geslapen. Om half 8 is de winkel hier open en sta ik voor de deur, heerlijk vers brood en fruitsap wat ham en fruit. Even later zit ik met Julian aan het ontbijt en maken we onze pic nic. Vandaag zullen we niets tegenkomen alleen de bergen. We lopen het stadje uit en gelijk flink omhoog over een kiezelpadje. Heel de dag komen we geen wegen meer tegen de tekens rood/wit zijn op de steenen geschilderd. Het is goed wandelweer en blijft heel de dag droog. Vandaag twee bergen boven de 1000 meter en boven is het koud mijn tweede trui komt goed van pas. We zien veel roofvogels rondcirkelen, tellen er soms wel tien. Verder lopen er hier tot op de top gijten, schapen, en paarden met zoeen koebel aan. Het is een mooi gezicht. Onderweg komen we 2 GR wandelaars tegen maar geen pelgrims. Het is heel de dag heerlijk rustig. De laatste 5 km. zijn het pittigst, fel naar beneden het dal in. Als we het dorpje inlopen is er een bar open en stoppen we voor een paar biertjes op het terras. Er komen nog wat wandelaars aan en als we in de GR gite aankomen zijn we met 7. Er zijn 2 pelgrims bij, er is maar een restaurand in het dorpje waar ze voor 15 euro een wandelaarsmenu hebben dus vannavond met zijn allen daarheen. Het was gezellig met 7 aan een grote tafel, er was een engelse mevrouw bij de 6 jaar in Rotterdam gewoond had en prima nederlands sprak wat natuurlijk makkelijk praten is. Ook weer diverse Fransen die goed engels spreken, dus het meest aan tafel in het engels gesproken. Als we gerug lopen naar onze Gite regend het en het stopt niet meer. We spelen nog wat spelletjes Yam s (Yahee) en dan het bed in.
Om 7 uur op hier is een weegschaal dus ik erop 67 kg. dat is 5 kg. minder dan bij mijn vertrek dan nog even de rugzak maar helaas die is npg streeds boven de 14 kg. Dan naar de bakker en ontbijten. Bak 4 eieren en maak koffie. Vlug nog wat kaartjes op de post en dan op weg. Loop de komende 5 dagen de GR 10 met Julian de 25 jarige fransman, sportief type doet wedstreiden hardlopen en won in Parijs al wat prijzen. Om 8 uur zijn we weg de zon schijnt al en het is prima wandelweer. Al snel flink omhoog en ik vraag me af waarom ik gisteren naar de wasserette ben geweest als het zweet van mijn rug loopt. De pyrineeen zijn prachtig en na een goed uur zitten we al boven de 1000 meter. Ik doe toch maar een trui aan het is hier toch wat koeler. Bel om 10 uur zoals iedere zondag naar mijn ouders (88 en 86) ze zijn weer blij me te horen em zeer benieuwd waar ik zit en hoe het gaat, altijd leuk te horen. Het is glad door de hevige regenval van de laatste dagen. Een keer glij ik onderuit maar mijn rugzak breekt mijn val. Het gaat verder prima. De laatste 5 km. zijn pittig alleen maar dalen en flink, naar het dal waar het dorpje ligt waar we vanavond slapen ik voel mijn knieen goed. En om 2 uur zitten we in de zon op een terras met een koele Grimbergen. Ik zie dat door de val ik de hanger met de fotos van mijn 4 kleindochters ben verloren. Zij zullen voor eeuwig hier in fe Pyrineeen blijven liggen. Nog een biertje en dan een slaapplek zoeken. Slaapplek snel gevonden maar geen andere pelgrims wel enkele GR wandelaars. Het is zondag dus bijna alles is hier dicht alleen een afhaal piza zaakje is open dus de keuze is simpel vandaag piza. Om 5 uur nog een flinke regenbui. Voor morgen staat er een lange etape op het programa, en het weer zal niet te best zijn. We zien wel vertrekken doen we zo i zo.
Ik ben jac broers
Ik ben een man en woon in Minderhout (Belgie) en mijn beroep is Onderhoudscoordinator: Amphia Ziekenhuis Breda.
Ik ben geboren op 21/01/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
genieten 
Gisteren avond met drie in de refuge, maar van Christine de 59 jarige Fransese weinig gezien. Ze was nog een terrasje gaan doen en kwam behoorlijk in de olie terug, ze had ook nog een liter wodka bij en appelsiensap. Toen de fles om 8 uur half leeg was strompelde ze naar haar kamer met mededeling dat wij de fles maar moesten finnissen. Ik heb een slokje geprobeerd maar nee dat is te sterk voor mij, en ik had nog een fles wijn. Julian heeft er wel flink van gedronken en dat heeft hij vandaag geweten. Om half 7 wakker en naar de bakker, ze waren de markt aan het opzetten en dat kwam mooi uit ik had n.l. mijn handdoek in de vorige refuge laten liggen dus een nieuwe nodig. Christine en Julian hoefden geen ontbijt dus heb ik maar voor 3 gegeten. Christine ziet er fit uit en heeft blijkbaar nergens last van, ze is als eerste weg
