Vandaag uitgeslapen en met een 40 tal tieners en twintigers ontbijt in de eetzaal van de jeugdherberg. Het is rustig in de stad alle winkels zijn dicht maar de Mac die ik gisteren gevonden had is open heerlijk voor een snelle hap tussendoor en er is wiffi dus even gratis naar huis gebeld en natuurlijk ook naar Femke Freek en Bram. Annelies die volgens de berekening 3 Mei gaat bevallen van hun 2e kind denkt dat het nog wel even gaat duren er zijn nog geen aanwijzingen. dat het eerder word. Verder veel genoten van een zonnig Reims. Mooie fotos gemaakt.Verschillende pelgrims zien arriveren veelal Nederlanders en enkele Belgen. S Avonds kom ik Gert weer tegen in de stad en we beslissen om samen op restaurant te gaan. Heerlijk gegeten en Leffe van het vat. Morgen een lange tocht 32 km. Naar Mardeuil alwaar hopelijk een slaapplek te vinden is. Het gemeentehuis is er vandaag gesloten en we moeten telefonisch reserveren, morgenvroeg dan maar gelijk bellen. Het word weer spannend in ieder geval eten en drinken genoeg mee onderweg is niet veel te krijgen. Maar eerst mijn heerlijke bedje in. Van zodra er weer free wiffi is ben ik weer op de blog. Veele pelgrimsgroeten Jac.
Vanmorgen vroeg vertrokken, iets na 7 uur de sleutel van het theater bij het gemeentehuis in de brievenbus gegooid. Na enkele km lopen konden door we door de velden de kathedraal al snel zien liggen prachtig weer veel zon en een kaarsrecht zandpad naar Reims. Om 9 uur een picnic bij de restanten van een oud fort. Fort van Fresnes. Veel hazen in de velden, koolzaad in bloei en klaver en graan velden. In Reims was het nog flink door de stad stappen. Om 12 uur stonden we aan de kathedraal. Om 2 uur werden de pelgrims in de kerk verwacht dus lekker op het plein naar het volk kijken Maria en Nico komen ook aangelopen en nog een Nederlandse pelgrim. In de kerk werden gegevens zoals vertrek plaats en datum de gelopen route geslacht en leeftijd genoteerd geestelijke en lichamelijke bijstand verleend eventueel onderdak bij particulieren geregeld. Samen met Gert 2 kamers voor 2 nachten geboekt in een soort jeugdherberg: Centre-International de Sejour de Champagne en een rustdag ingepland om Reims te bezoeken. Vandaag zijn de winkels nog open dus met de tram naar een Decathlon voor nieuwe doppen voor de wandelstokken en een flicetrui met lange mouwen die van mij is terug naar Belgie wegens te zwaare rugzak maar ik mis hem en beslis een nieuwe te kopen. Ook een handig klein rugzakje voor boodschappen te doen. En eindelijk tijd om de blog in te tikken op de telefoon wegens gratis wiffi maar voor mij is dat vermoeiender dan lopen. Morgen een rustdag om de stad te bekijken ga ik de tourist uithangen.
Om 8 uur zijn we vertrokken. Vanaf nu door de velden geen dorpje onderweg dus 2 liter drinken een brood en fruit mee het extra gewicht bovenop de 14 kg valt me zwaar. Eigenlijk niet te doen je voelt dat in je voeten vooral bij het afdalen. Om half tien als we zitten te ontbijten in Avancon komt Jan vertellen dat Marie en Nico op komst zijn we besluiten nog even te wachten en lopen met 4 verder. Na 24 km is dit veruit mijn zwaarste dag. Maar morgen naar Reims minder dan 20 km. En de ontvangst hier op het gemeentehuis was fantastisch we hadden tegenover het gemeentehuis de plaatselijke feestzaal al gezien maar toen we de sleutel kregen en ze vertelde dat achter het toneel slaapplaatsen waren overtrof dit alle verwachtingen een zaal met groot balkon alles in mooie staat van onderhoud een stukje erfgoed op zich en dan haf dit dorp ook nog een cultureel centrum hier moet onze burgemeester maar eens langsgaan en nee een zwembad was er niet. Deze nacht voelde ik me een echte toneelmeester. In het plaatselijke restaurant heerlijk gegeten en deze keer geen Leffe van het vat maar Grimbergen van het vat. De extra kg. waren snel vergeten. Morgen een makkie naar Reims.
Dag 14 Lalobbe - Chateau - Porcien 25 km. (plus 3 extra)
Om 7 uur al wakker en ik maak buiten wat foto s het is stralend weer de kerk blijkt open de poetsvrouw is bezig. Om half negen ontbijt en het is gezellig Tom heeft geen stempel maar hij heeft een tekening in mijn stempelboekje gemaakt het ziet er goed uit.Vertrek vanuit Lalobbe stijl omhoog na 1,5 km vraagt Gert waar is je hoed? Oei vergeten ik ga terug Gert gaat door, ik had vanmorgen toch heel de boerderij gecontroleerd. Ik besluit terug te lopen en kom nog een pelgrim tegen je loopt verkeerd zegt hij maar ik leg de boel uit. Karin en Tom zijn nog thuis, blijkt hij bij het gastadres tuis in de tuin te liggen afgezet toen ons appelsap aangeboden werd. Voor de 2e keer de helling op en het is al boven de 20 graden warm. Pittig klimmetje en dat 2 keer. De rest van de dag alleen gewandeld in Wasigny een kasteelboerderij uit de 16 eeuw en midden in het dorp de oude halle een overdekte markt uit de 15e eeuw in gebruik geweest tot 1900 echt prachtige middeleeuwse charme een heerlijke plek om mijn brood op te eten. Als ik klaar ben komt de pelgrim die ik tegenkwam toen ik mijn hoed ging halen eraan, hoe kan dat dat je al hier bent? Blijkt hij over de GR een langere route te hebben gelopen. Aangekomen in Chateau-Porcien heeft Gert al een plekje in de plaatselijk school geregeld die dienst doet als pelgrimsopvang weer gratis aangeboden door de gemeente er zijn 3 bedden maar we blijven met twee. Er is geen kookgelegenheid maar in het plaatselijke caffe, winkel, restaurant weeral zonder menu kaart eten we naast de toog een heerlijk menu van de dag. Gert had het vanmiddag al geregeld. En tot mijn verbazing 2 soorten Leffe van het vat. Ik slaap heerlijk in de school.
Na een uitgebreid ontbijt willen we net vertrekken komen we Maria en Nico weer tegen dus lopen we weer samen vandaag een stuk. De zon schijnt nog steeds volgens de Fransen is er een hittegolf 3 dagen achtereen boven de 25 graden heerlijk het vlot snel en omdat we pas om 4 uur terecht kunnen in onze b&b nemen we de tijd in La Fosse-a-Vaux nemen we lunch pauze, we bezoeken de kerk van Signy-L Abbaye die open is, bijna alle kerken zijn op slot om te voorkomen dat alles gestolen word maar het is heerlijk koel binnen, en besluiten we enkele uren te rusten aan het meer van Heronniere lekker met de blote voeten in het gras. Nico en Maria lopen door zij moeten vandaag de voortent afbreken omdat ze morgen naar de volgende camping gaan. We komen om kwart voor 4 aan en worden ontvangen met zelf gemaakt appelsap. We slapen in een 4 honderd jaar oude boerderij wat verderop in het dorp en het ontbijt is dan weer bij de mensen thuis. Alles is heel oud maar netjes en een fijne does we hebben ieder een eigen kamer met houten bedden van meer dan 100 jaar oud maar de matrassen zijn nieuw. Het dorp heeft een winkel c.q. cafe restaurant dat eigendom is van de gemeente uitgebaat door een wat oudere vrouw. Ze hebben voor ons besproken en naast de toog staat een tafel gedekt. Geen kaart we laten ons verassen en het is lekker een stamppot met spek en vlees erdoor en dat met een Leffe van het vat. Op het terras zijn de 6 stoelen bezet en de sidder fles gaat goed rond we kunnen het goed volgen. De gesprekken niet maar het is gezellig we laten onze Leffe glazen nog eens vullen van het vat de tijd vliegt. Dan vertrekt iedereen op het terras met zijn eigen auto een man vertrekt met zijne tractor en zet het zwaailicht op. S morgens bij het ontbijt vertellen we het aan onze gastheer die zegt de man met de tractor is de burgemeester van 18:00 tot 19:00 uur is het gemeentehuis geopend en nadien gaat hij altijd wat drinken. Het is zo gezellig dat het al 10 uur is voor alleer we vertrekken.
Rocroi verlaten Gert heeft zijn tent te drogen gehangen en heeft nog wat werk. Even buiten de stad kom ik nog twee pelgrims tegen Maria 62 jaar en Nico 71 ze hebben elkaar voor deze wandeling gevonden via het genoodschap de man van Maria, Jan is van de logistiek hij brengt ze naar de plek waar ze gestopt zijn en pikt ze s avonds op. Ze slapen in een caravan en Nico in een tentje. Goed gezelschap om mee te wandelen. Nico heeft op zijn 26e een auto ongeluk gehad coma en rechterhelft verlamd de vriendin van Freek zegt dan iemand met een beperking. De dokters vertelde, die loopt nooit meer. Maar een buitenlandse arts heeft hem weer op de been geholpen letterlijk en figuurlijk. Zijn been is weer goed gekomen maar je ziet aan hem dat vooral zijn verlamde arm flink pijn doet. Op schaal 1 tot 10 geeft hij zich soms een 9, medicijnen helpen niet. Hij heeft zich laten omscholen naar een administratieve functie en tot zijn vut regeling gewoon gewerkt BEWONDERING! Na zijn pensionering is hij gaan wandelen en de teller staat ver boven de 100 000 km. dit is geen 0 te veel. Hij heeft over heel de wereld gewandeld maar nu is zijn vrouw aan het sukkelen met de gezondheid en kan ze niet meer mee wandelen vandaar dat ze samen lopen. Hij doet alles zelf en als hij iets aan of uit moet doen zegt hij loop maar door ik haal jullie wel in. Het waren fijne gesprekken vandaag onder ons 4e want Gert heeft ons inmiddels ingehaald. En voor we het wisten waren we in Aubigny waar we alle 4 het voor gezien hielden. Wij naar een b&b en hun bij Jan in de auto. Samen met Gert aangekomen op onze slaapplek stond er een blonde Leffe koud klaar, wat een ontvangst! En wat een eten, samen met de eigenaars een 4 gangen menu waar menig restaurant trots op zou zijn. Met 3 maal een andere fles wijn, voorgerecht forel in salade hoofdgerecht varkensgebraad, tiramisu, en kaasplankje na samen met de eigenaars heerlijk gegeten en bijgepraat niet naar bed voor alles op was. Mevrouw heeft al onze was in de machine gedaan en s morgens hing alles droog klaar. Wat een verwennerij en dat voor 30 euro. Na uitgebreid ontbijt pas na 9 uur op weg.
Vandaag weer heel de dag door de bossen de via Monastica. Wat doen de plaatselijke verenigingen goed werk de pelgrim word in de watten gelegd. Prachtige route alleen maar zandpaden en alles prima bewegwijzerd met het schelp symbool petje (pelgrimshoed) af. Heerlijk stil in het bos genieten, veel sporen van everzwijnen het weer is nog steeds fantastisch de tocht is vandaag weer heel mooi. Aankomst in Rocroi een mooi vestingstadje me gemeld bij het gemeentehuis er is nog een pelgrim Gert uit Belgie s Limburg, we mogen slapen in een nieuw pelgrimslokaal de Auberge Communal aan het plein in een oud soldaten lokaal dat omgebouwd is. Werkelijk prachtig we hebben ieder een eigen kamer met does en toilet. De kosten 15 euro p.p.Na het boodschappen doen en de was lekker gekookt en als we aan het eten zijn komt de regionale pelgrimsverantwoordelijke langs van de RP51 om te vragen of de tocht naar wens verloopt of de route goed bewegwijzerd is? Of er nog vragen of wensen zijn? Waarschijnlijk door de gemeente gebeld dat er pelgrims in het lokaal slapen. Fantastisch hoe de Vlaamse en Waalse pelgrims verenigingen samen werken met de Franse vereniging van de RP51. De Via Monastica zit erop vanaf nu 393 km op de Via Campamiensis door Frankrijk naar Vezelay. Om 21:30 uur kruip ik in bed voor een heerlijke nachtrust.
Vandaag weer bijna de hele dag door de bossen (Bois dit Au Bos) eerst naar Olloy-sur - Viron. Heerlijk wandelweer en je loopt geheel alleen door de bossen zelden iemand te zien al helemaal geen wandelaars of fietsers. Kom ik aan een riviertje zijn er 2 vissers er staat een piknic tafel wat op zich al bijzonder is ik ga zitten en de vissers komen erbij zitten we raken aan de praat er komt een fles rose uit de koeltas en ik moet meedrinken al snel is de fles leeg en bieden ze me de helft van hun smoske aan ik zeg dat ik zelf nog brood bij heb en eet gezellig mee. Dan pintje? Dat woord kennen ze goed dus ik doe nog een pintje mee bedank ze hartelijk voor het gesprek en de drank en ze wensen me nog een goede reis. Ik hun uiteraard een goede vangst. Aangekomen aangekomen aan het kerkje van Olly-sur-Viron kom ik een andere pelgrim tegen het blijkt Gert Bos te zijn een vlaming uit limburg die ook van huis uit vertrokken is. Hij stopt hier en gaat naar de plaatselijke camping.Oei ik mag nog 9 km. maar het gaat. Aangekomen in Oignies-en-Thierahe heb ik een telefoonnummer van Francoise Joye Mathy en bij de kerk komt ze me ophalen ze brengt me naar een chalet waar werkelijk alles is tot een gaskachel toe kasten vol proviand met overal de prijs op bier rode en witte wijn. Ze vraagt hoe laat ze het brood mag brengen. Ik does en doei mijn was hang alles aan een rek voor de kachel en ga heerlijk kokkerellen, flesje witte wijn bij het eten en s avonds een rode. Heerlijk geslapen en s morgens brengt Francoise vers zelfgebakken brood het is nog warm. Ze verplicht me fruit en brood voor onderweg mee te nemen wand als ik de route volg zal ik niets tegen komen. De prijs van alles bij elkaar 26 euro ik betaal 30 en na een hartelijk afscheid wandel ik richting Rocroi.
Het begint te motregenen en na een poosje toch de regen ponco aangedaan bij Aubrives verlaat ik de Maas en stopt de regen het klaart op en af en toe is er zelfs weer de zon. Ik wandel nu weer door de bossen ( Bois de Fays) en de plaatselijke pelgrimsvereniging heeft een heel mooi traject uitgezet ik merk al snel dat 16 km door het bos zwaarder is als 30 km. langs de maas. Ik ga op weg naar Mazee 2 km van de route naar een goedkope b&b hier aangekomen niemand te zien wel een vergeeld telefoonnummer achter het raam. Mijn woordenboekje dat ik van Janny heb gekregen bovengehaald en jawel het lukt. Mevrouw woont ergens anders maar komt eraan. Het is oud maar netjes en een kamer met ligbad! Dat is aan mij welbesteed. Afgesproken dat ze om half 8 het ontbijt komt maken. Het dorpje blijkt zo goed als verlaten. Oei ik moet nog eten?? Als ik goed rondkijk zie ik onder ergens een hokje staan zou het, jawel als ik er ben zie ik het is een broodautomaat en er zit bruin brood in weer pelgrimsgeluk! In mijn rugzak nog 2 bananen. Nooit geweten dat brood met banaan zo lekker kan zijn. S avonds komen er nog wandelaars aan die enkele dagen een gr volgen, een spreekt wat nederlands en ik met mijn boekje hebben we die ochtend bij het ontbijt nog een leuk gesprek. Zo buikje vol op weg naar Oignies-en-Thiera.
Namens Jack zal ik een kort verslagje doen van de voorbije week... Het gaat hem goed hij geniet van de aandacht die hij langs zijn wegen krijgt. De mensen die hij tegen komen spreken hem bijna altijd aan als ze de schelp op zijn rugzak zien. De eerste dagen met Bram vond hij geweldig hij hoefde niet op zijn weg te letten want dat deed Bram die de routes gepland had die hem dan ook leiden langs mooie zandwegen die de moeite waren.. Bram is dan maandag 7 april na een lange wandeltocht in Lubbeek op de trein gestapt terug naar huis. Bram vond het geweldig alleen weinig geslapen want Pa snurkte nogal. Galder, Minderhout, Lille, Herselt en na in Lubbeek te hebben geslapen stapt hij verder naar Pietrain en Namen. Heel pittige tochten. In Namen slaapt hij boven op een berg met het zicht over Namen. Genieten van de vrijheid en van de gezelligheid van de mensen die de pelgrims onderdak verlenen. Verder naar Anhee net iets voor Dinant.W eer een lange tocht meer dan 30 km. Hij wil dan de dag erop het rustiger aan doen maar als ik onderweg sms voel ik aan dat hij de Franse grens wil bereiken. Omdat zijn beltegoed op is klopt hij in Givet aan bij de Pastorie aan om te vragen voor een slaapplaats. Deze tip stond in een van zijn boekjes en hij had het ook van het gastgezin gehoord er is een refuge in de tuin van de pastorie en daar heeft hij geslapen. De 2 volgende nachten zijn de slaapplekken geregeld tochten van net iets over de 20 km.
Ik vind het fijn dat hij het zo goed naar zijn zin heeft. Hij heeft wel last van blaren op beide voeten maar dat lost ie op met compeet pleisters. Hij voelt wel zijn rug maar door zijn wandel stokken vangen die veel op van de last van de rugzak. De rubbers onder zijn stokken zijn al wel versleten, de stokken tikken nu op de harde weg maar daar heeft hij geen last van.. Na een lekker warme douche is hij snel weer opgeknapt, daar sta ie zelf van versteld. Kan goed eten en slapen.. Met mijn gaat het ook goed hoor. Groetjes Lief. groetjes Lief
Dus eerst op de foto waarna jac nog even met deze jac langs de maas mee liep. In Dinant nog 2 dames gegen gekomen die enkele dagen een stuk van de tocht lopen. Zij hadden geslapen in de pelgrimsopvang in de abdij van Leffe met meerdere pelgrims in eenlokaal. De roete is vandaag weer steeds langs de maas maar het is wat druk dus ik zoek via gps een alternatieve route dlor de bossen van Hermeton-sur-Meuse en verlaat na Dinant de Maas. De km. Zijn hetzelfde maar wel veel omhoog en omlaag. Ik zie uren niemand meer en geniet enorm. Net voor Givet kom ik weer aan de Maas. In Givet ga ik naar de pastorie waar ik de sleutel krijg van een prachtig slaaplokaal in de tuin van de parochie. Ook een van de poort met de vraag alles morgenvroeg af te sluiten en de sleutel inde brie enbus te gooien. De zon schijnt nog steeds dus ik doe de was en hang alles in de tuin ge drogen. Ik heb het hele lokaal voor me alleen er is alles aanwezig dus doe ik boodschappen en kook voor mezelf waf lekkers. Morgen een korte tocht naar Mazee. Heb 3 blaren dus naar de plaatselijke apltheek geweest voor Compeed plijsters maar zelfs de grootste is te klein voor de open blaar op mijn linker bovenvoet. Hief gaik nog wel enkele dagen last van hebben. Heerlijk geslapen geld gedoneerd in het klaarstaande bakje en weer op weg. Het is nu nog droog maar bewolkt.
Al vroeg vertrokken na goed ontbijt met veel keuze zelf gemaakte jam. Maar beneden, de zon schijnt al,over het spoor naar de maas het gaat goed vooruit mijn gps blijft maar piepen maar ik eigenwijs loop door maar 5 km toch maar even naar de gps kijken. Oei!! Ik loop langs de Sambere foutje Jac blijkbaar had de gps toch gelijk. Maar het geluk lacht de pelgrim toe een vriendelijke meneer wil me met de auto wel terug naar de route brengen. Rugzak achter in de auto bij een gevaarlijk uitziende hond als die hem maar niet opvreet. De man heeft een 6pak bier op zijn schoot en drinkt constant. Hij rijd heel erg voorzichtig en gelukkig zijn we snel weer op de juiste route dit keer wel aan de maas. De zon blijft schijnen en ik hoef alleen de Maas maar te volgen. In Anhee slaap ik bij Christine en Jac Puissant. Het adres heb ik via een blog van andere pelgrims. Ik had gratis in Leffe kunnen slapen in de abdij maar kies voor dit adres. Als ik er aankom lopen er 5 kleuters in de tuin Christine is onthaalmoeder maar volgend jaar stopt ze ermee na 41 jaar en 184 kleuters waarvan ze alle namen kent en een wand vol foto s heeft hangen. Ze gaat met pensioen. Jac Puissant heeft een trui aan van de waalse versie van de dodentocht hij heeft hem verschillende keren gelopen. Als ik vertel dat ik 1 keer die van Bornem heb gelopen met pijn en moeite moet hij lachen: lopen over een biljard! Hij nodigt me uit volgend jaar met hun tocht mee te lopen maar ik pas. Veel bewondering voor deze 60 plusser! Ze vangen ieder naar bijna 100 pelgrims op en hebben van alle jaren fotoboeken. Ook ik ontkom er s morgens niet aan en moet met mijn naamgenoot op de foto.
Vandaag met mooi weer op weg naar Namen verder over het voormalig treinspoor. Heel de tijd over vlak asfalt de km gaan vooruit maar het asfalt vreet mijn rubberdoppen van de wandelstokken op ze gaan vervelend tikken ik zal er aan moeten wennen. Veel gerestaureerde stationnetjes een zelfs met een nieuwe functie: kleuterschool ja het gevoel voor erfgoed word hier letterlijk met de paplepel ingegeven. Veel aanspraak onderweg met mijn vlag en schelp (met dank aan Sil). Vaak in het frans de vraag sant jac? Gevolgd door: directe? Als ik antwoord met Oui is er steeds veel bewondering gevolgd le route Frances ou Nord als ik antwoord dat ik dat nog niet weet is het bon camino. In Namen slaap ik bij Annemarie Bombaerts een mevrouw die pelgrims opvangt voor 15 euro incl. eten. Het een vriendelijke mevrouw die ongeveer op het hoogste punt van Namen woont dat is onverwacht nog een forse klim aan het einde van de wandeldag maar de beloning is fantastisch s avonds de ondergaande zon hierboven. Er blijkt nog een pelgrim te zijn mijn eerste ontmoeting met mede pelgrims het is Marcell Vroeijenstijn hij heeft last van een been en moet van de plaatselijke arts een paar dagen rusten maar dat is bij Annemarie geen straf hij word hier goed verzorgd. Bij een lekker biertje kletsen we nog een paar uur en dan heerlijk het bed in Na uitgebreid ontbijt met zelfgemaakte producten ga ik op weg naar Anhee. Nog steeds ongelofelijk mooi wandelweer! Ben blij dat ik niet voor de plaatselijke jeugdherberg gekozen heb, zo bij mensen thuis slapen geeft veel meer contact.
Vanaf Lubbeek vertrokken richting Hoegaarden hier toegekomen op het plein bij de kerk blijkt alles dicht op een restaurant na dus daar wat gegeten. Gelukkig was de prachtige kerk open en hier blijkt dat de brouwers vroeger veel geld hadden. Het straalt eraf! Nu kom ik op de gekozen roete de Via Monastica. Even verder wil ik de weg vragen aan 2 jonge vrouwelijke agengen blijken ze geen nederlands te spreken. Met de kaart erbij toch vriendelijk voortgeholpen. Dus de taalgrens gepaseerd! Nu over een voormalig spoor dat omgevormd is tot fiets en wandelpad richting Namen. Na 30 km ga ik een slaapplek zoeken. Er is niet veel keuze het word een veel te duure b&b 2 km van de roete want in wildkamperen heb ik geen zin. Het tentje blijft in de rugzak
Slaap in Pietrain. Morgen naar Namen.
Vandaag aangekomen in Lubbeek alwaar ik geslapen heb in de vila van de vloormalige gemeenteontvanger bij fam de Wijngaert gelijk de vraag of ik mee wilde eten. Meneer heeft heerlijk gekookt en met uitzicht op de mooie tuin smaakte het heerlijk. Hij werkt bij de radio en zij bij T.V. Boeiende gespreklen savonds, heerlijk geslapen op Gellenberg 39. Het is goed wandelweer om 9 uur op weg naar Pietrain.
Deze morgen vertrokken samen met Bram die een paar dagen meeloopt. Vertrokken met wat motregen maar na twaalf uur klaarde het op alles bij elkaar prima wandelweer. Bram had de route gepland met zo veel mogelijk zandwegen, alleen bij sint Jozef even langs de verharde baan gelopen. Daarna over het kanaal voorbij de kerk gelijk links en even verder rechts een prachtig natuurgebied in. Alles bij elkaar een hele mooie wandeling. Zitten nu aan de Boskant op ons slaapadres. Deze morgen beslist om van schoenen te wisselen, nu een half maatje groter, die van gisteren liepen toch niet lekker. De nieuwe schoenen knellen wat aan de bovenkant zal kwestie van inlopen zijn. Bram is nu de wandelroute voor morgen aan het plannen en het lukt ook weer aardig om over zo weinig mogelijk harde wegen te lopen. Weer ruim 25 km prima. We hebben er al zin in.
Deze ochtend hadden we Pa en Ma en zus Marijke uitgenodigd voor een afscheid ontbijt. Nog lekker wat bijkletsen enkele kleine geschenkjes en veel goede raad in ontvangst nemen, de geloofsbrief laten lezen en een paar uurtjes later het vertrek. De eerste wandeldag zit erop, nadat we eerst de Sint Jacobs kapel in Galder van binnen hebben bekeken werden we uitgezwaaid door pa en ma, Riet en Rene. We want Lief, Sil, Peter en Marijke hadden besloten de eerste dag mee te wandelen. Een mooie tocht langs de Mark naar Minderhout. De eerste stempel in het stempelboekje, de tocht is begonnen!
Oefentochtje in de Ardennen. Een paar dagen naar st. Huber geweest met Lief, de basiliek het wildpark en het Waals openluchtmuseum bezocht. Uiteraard te voet. Pittige wandelingen zelfs zonder rugzak, regen, wind en hagelbuien. Stijgen en dalen tot 14%. Ondanks het erbarmelijke weer hebben we er van genoten. Nog een dag gaan werken en vrijdag het vertrek vanuit de st. Jacobskapel in Galder.
Ik ben jac broers
Ik ben een man en woon in Minderhout (Belgie) en mijn beroep is Onderhoudscoordinator: Amphia Ziekenhuis Breda.
Ik ben geboren op 21/01/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Oefentochtje in de Ardennen.
