Maandag 7 januari hadden we weer een afspraak bij de gynaecoloog. Alles was weer prima in orde! Onze Rudy groeit zoals het hoort en weegt nu al 1kg577. Hij lag ook al terug met zijn hoofdje naar beneden, dus in de goede positie om geboren te worden. Ik vertelde de gynaecoloog dat ik veel last had van gezwollen handen en voeten maar hij zei dat dat normaal was, enkel als mijn bloeddruk hoog zou worden en mijn zicht slechter werd moest ik hem terug opzoeken. Mijn benen naar omhoog leggen was eigenlijk de enige oplossing. Maar zolang alles goed is met Rudy ben ik tevreden!!!
Exact op de eerste dag van dit nieuwe jaar hebben we nog 10 weken voor de boeg! Dat lijkt niet lang meer, en voor mama hoeft het ook niet lang meer te duren. Want ten eerste wordt het heeeeeel zwaar voor mama en ten tweede wil ik Rudyke zo snel mogelijk in mijn armen nemen! De kleine schopjes worden steeds harder en het wordt daarbinnen ook wat te klein zodat ook mijn ribben aleens een stamp krijgen.
Het geboortejaar van Rudyke is alvast ingezet en voor ons kan 2008 al niet meer stuk!
Als het je al een tijdje lukt contact met de baby te krijgen door je hand op de buik te leggen, kun je nu gaan proberen echt met hem te spelen. Dit doe je door je hand telkens heel voorzichtig een heel klein beetje (een paar millimeters of hooguit een centimeter) te verschuiven. Je zult merken dat hij vanzelf opnieuw, naar je hand toekomt en zich op dat plekje tegen je aanvleit. Het lukt alleen als je jezelf volledig ontspant, de tijd ervoor neemt en het liefst elke dag op hetzelfde tijdstip probeert.
In verhouding.
Het hoofdje van de baby was tot nu toe veel te groot voor zijn lijfje. Nu is de verhouding tussen zijn lichaam en zijn hoofd ongeveer zoals bij de geboorte.
Smaak.
Het spijsverteringskanaal van de baby is allang klaar. Zijn smaakpapillen beginnen zich echter nu pas te ontwikkelen. pas na de bevalling zal de baby daar iets aan hebben. Het vruchtwater dat hij drinkt is namelijk smaakloos.
Gisteren was ik met Tim naar Babyboom aan het kijken op VTM. Het was de eerste keer dat hij meekeek en ik denk dat hij het zich al ferm beklaagd heeft. Hij was harder aan het zuchten en puffen dan die vrouwen die aan het bevallen waren!!! Hij vroeg zich al af hoe dat bij ons ging zijn. Ik heb alvast mijn gynaecoloog opgebeld om een extra bed te reserveren!
Wat gaat de tijd toch snel! Ik ben al thuis sinds 2 augustus maar heb mij nog geen seconde verveeld. Zeker de laatste tijd is het enorm druk geweest: helpen bij de inrichting van tante Eveline haar winkel, kerstcadeautjes zoeken, geboortekaartje en doopsuiker kiezen, uitnodigingen voor de babyborrel maken,... De komende weken zal het ook nog druk worden met al die feestdagen in het vooruitzicht! En het zullen nog zware maanden worden ook, want alles gaat niet zo vlot meer als vroeger. Maar mij hoor je niet klagen hoor, want hoe sneller alles voorbij gaat, hoe sneller Rudyke geboren wordt! Wij tellen alvast af!!!