Na een half uurtje zwoegen kwam de eerste pauze al: één van meer dan een uur! Er stond namelijk een wedstrijd veldrijden (in Koksijde) op het programma. Gelukkig werd die gewonnen door pepe en papa's favoriet Sven Nijs en kon er dus met een heleboel verse energie terug aan de babykamer begonnen worden! Blijkbaar had de wedstrijd en pauze hen deugd gedaan want enkele uurtjes later stond Rudy's kamer stevig ineen!
Zaterdag 24 november was het dan zover: de babykamer werd geleverd! In de voormiddag zeiden ze, wisten wij veel dat de voormiddag volgens dreamland tot 14u duurde! Alles was netjes verpakt en nu kwam het zware werk: de kamer ineen zetten. Pepe Luc kwam alvast een handje toesteken, papa Tim was de kaartlezer van dienst.
Gisteren terug een bezoekje gebracht aan de gynaecoloog. Het eerste wat ik moest doen was die weegschaal op, erg pijnlijk hoor, ik was maar liefst 3,100kg aangekomen. Maar het voornaamste was dat met Rudyke alles in orde was. De gynaecoloog vroeg of ik hem al voelde schoppen, EN OF!!! Ik denk dat hij overdag slaapt en 's nachts boksmatchen houdt. Ik heb een mooi beeld gezien van onze kleine jongen zijn mondje en neusje en ik denk dat hij op de mama lijkt ;-) . Bij elk bezoek aan de gynaecoloog hebben we een video mee waarop hij de beelden van de echo zet. Toen we thuis de beelden nog eens wilden herbekijken merkten we dat er alleen een zwart beeld te zien was. Erg jammer maar niets aan te doen. Volgende keer beter, en binnen 4 maanden kunnen we elke dag naar hem kijken!
Maand na maand...
