Als je Irma iets schrijft... denk er aan... ze is niet op haar mondje gevallen en zou durven antwoorden. En zeker niet vergeten : Laathi is NIET verantwoordelijk voor mogelijk onbeleefde antwoorden! Laathi is énkel en alléén maar de draagster van deze eigenwijze handtas. Dus betreedt haar gastenboek enkel...
Irma in de auto. "Rijdt eens een beetje rapper! Mijn lief wacht!"
Irma voor de camera! Ah ja! Ze heeft ALTIJD wel iets belangrijks te vertellen...
Beetje depri... "Sèèèèg, hoe lang moet ik hier nu nog zitten? Ik wil gaan wandelen, shoppen, pinten pakken, rammen bekijken..."
Irma speelt djembe
Irma leert drummen...
... zonder al te veel resultaat...
"Waarom heeft God katten geschapen? Geven melk noch wol en proberen mij alleen maar te verkrachten!"
op de Sinksenfoor... "Moeder toch... Een vogel op uw kop... Een schaap op uw schoot... En gij verwacht dat de mensen u 'au serieux' nemen..."
Irma de Waarzegster. "Ik zie... Ik zie... dat ik vandaag weer veel last ga hebben met mijn moeder..."
Irma telefoneert... "Ja, ze zijn weeral verloren gereden! Ik kom dus weer te laat hé schat!"
de ma op 't toilet... moet ook af en toe gebeuren "Ma, als gij moogt zitten? Waarom moet ik dan hangen?"
Irma in de armen van "vriend" konijn. "Ik wist niet dat er wurg-konijnen bestonden..."
Een kus van de ma. "Ben al héél blij dat ge die sigaret uit uw mond genomen hebt alvorens mij te kussen... Nu nog iets aan die adem doen."
"Komaan Nonkel Luk, geef dat stuur maar aan mij. Dat 't hier een beetje vooruit gaat!"
Irma met de papieren GPS. "Erg wel, dat koopt dan een auto met een open dak, maar ze bezuinigen op een GPS-ke... Mijn ma is niet te volgen..."
Irma op de lopende band in de supermarkt. "Vindt ge mij misschien een 'wit product' ma?" "Nee schat, gij zijt een 'vuil grijs product'."
Feestbeest.
"Het antwoord is : 'Njet!' Op alles."
Twee onschuldige schapen. "Ja, allebei misschien onschuldig, maar ik zie er toch minder debiel uit."
Haar zijraampje is toch wat klein. "Nieuwe auto kopen ma. Van dit raampje krijg ik rugpijn."
"Waarom zie ik 't leven altijd achterstevoren?"
Queen Irma de Eerste
"Als ik buikloop krijg zit ik alleszins al goed..."
Op de lappen! "Schol! Doe ze nog eens vol!"
Op 't reuzenrad van de Sinksenfoor. "Oooh, mijn pels waait overhoop!... Voor die van u is dat niet erg ma, die ziet er altijd zo miserabel uit, maar voor de mijne..."
"Laat de wereld maar draaien... Ik zal wel zonnen..."
"Pluchen beesten zijn toch écht wel belachelijk..."
"Problemen met uw zin voor humor? Kom, dan voer ik wel een klein hersenoperatieke uit. Ik plant er wel een lach-gen in."
"Voor 't geval ge niet kunt zien dat ik een intelligent schaap ben... Ik doe ook oogoperaties. Dan hebt ge dat onnozel leesbrilleke niet meer nodig."
"Een goede raad van Irma : Het leven is zo vergankelijk als de pluisjes van een paardebloem. Dus vergeet zeker niet af en toe te lachen!"
"Weeral PC-problemen, sukkel? Kom hier. Ik zal 't u eens allemaal uitleggen..."
"Zijt gij ook een onnozel schaap Irma?" "Kieken! Ik ben een onschuldig schaap. Dat is heel wat anders!"
"Welnee ik snotter niet omdat ik geemotioneerd ben! Ik ben gewoon verkouden. Emoties? Ikke? Komaan seg... Laat die onzin maar aan ons ma over!"
"Troost me! Pak me vast! Knuffel me! Ge beseft niet hoe zwaar mijn leven is met die moeder van me..."
"Ja, ik zit hier heel onnozel op een schommeltje. En nee, ik ben niet kinds geworden. Ons ma is kinds geworden. Of aan 't dementeren. 't Verschil is me nog niet zo duidelijk."
Maar allez! Wat lees ik nu toch weer in mijn gastenboek?!!! Een kater die avances maakt!!! De wereld is gek geworden... Ook bij andere mensen beginnen de katten te spreken. Erger nog! Te schrijven zelfs...
Allerliefste Irma,
Als mijn madame leest, lees ik mee, en nu ben ik per ongeluk smoorverliefd op u geworden! Maak ik een kanske? Laat mij snel iets weten! Want mijn innerlijke vuur brandt fameus hard. Mijn naam is Mike en ik ben een kater nieuwe stijl : ik lik zelf mijn borden schoon enz enz, de vloer ook als het nodig is. Ik lig aan uw poezelige pootjes en smacht naar mijn snoet in uw zachte vacht.
O Irma, o Irma, verlicht toch mijn pijn word toch lief vriendinneke mijn!
Beste Mike, (Alhoewel "beste"... Normaal gebruik ik die aanspreektitel niet voor een kat, maar ik heb opdracht gekregen van ons ma (dat moeilijk mens) om op mijn blog een beetje beleefder te zijn. Vandaar die "beste" dus.)
Ik heb zéér - maar dan ook zéér - slechte ervaringen met katers. Dat zoudt ge moeten weten als ge al wat op mijn blog hebt rondgeneusd. Zeker katers die voorstellen van "snoeten in mijn zachte vacht te verbergen" doen mij de schrik rond het hart slaan..
Eén van de drie exemplaren die mijn ma hier als huisdier houdt (waarom niet ineens grizzly-beren kweken vraag ik me af?) verkracht mij regelmatig bij nacht en ontij. Ik heb dus al meer dan genoeg tussen de kaken van een kater gezeten en met zijn poten vertrappeld geweest dan me lief is.
Hoogstwaarschijnlijk zijt gij ook gecastreerd. Zo ziet ge er op uw foto toch uit. Uw ogen staan nogal onnozel vind ik. Maar toch, ik trap in zo'n onschuldige blik niet in. Ik ben een schaap van de wereld. Ik heb al te veel meegemaakt.
Ik wil uw aanzoek eventueel nog in aanmerking nemen als ge me een schriftelijk bewijs bezorgt (beëdigd) ondertekent door uw dierenarts en uw madame waarin ze met hun poot op hun hart bevestigen dat gij géén voortplantingsdriften meer bezit. Maar tot hiertoe hou ik het toch maar bij mijne Wannes. Eigenlijk is dat een vijg van een beer, veel initiatief zit er niet in, maar ik heb er tenminste ook geen last van. Op dat punt ben ik nogal een moderne vrouw ziet ge.
In de hoop uw gevoelens maar matig gekwetst te hebben stuur ik u een beleefde (ah ja, dat moet van ons ma) groet! Blááááááát. Irma. (Correct lezen hé Mike! Niet : Uw Irma hé! Gewoon : Irma)
