Als je Irma iets schrijft... denk er aan... ze is niet op haar mondje gevallen en zou durven antwoorden. En zeker niet vergeten : Laathi is NIET verantwoordelijk voor mogelijk onbeleefde antwoorden! Laathi is énkel en alléén maar de draagster van deze eigenwijze handtas. Dus betreedt haar gastenboek enkel...
Irma in de auto. "Rijdt eens een beetje rapper! Mijn lief wacht!"
Irma voor de camera! Ah ja! Ze heeft ALTIJD wel iets belangrijks te vertellen...
Beetje depri... "Sèèèèg, hoe lang moet ik hier nu nog zitten? Ik wil gaan wandelen, shoppen, pinten pakken, rammen bekijken..."
Irma speelt djembe
Irma leert drummen...
... zonder al te veel resultaat...
"Waarom heeft God katten geschapen? Geven melk noch wol en proberen mij alleen maar te verkrachten!"
op de Sinksenfoor... "Moeder toch... Een vogel op uw kop... Een schaap op uw schoot... En gij verwacht dat de mensen u 'au serieux' nemen..."
Irma de Waarzegster. "Ik zie... Ik zie... dat ik vandaag weer veel last ga hebben met mijn moeder..."
Irma telefoneert... "Ja, ze zijn weeral verloren gereden! Ik kom dus weer te laat hé schat!"
de ma op 't toilet... moet ook af en toe gebeuren "Ma, als gij moogt zitten? Waarom moet ik dan hangen?"
Irma in de armen van "vriend" konijn. "Ik wist niet dat er wurg-konijnen bestonden..."
Een kus van de ma. "Ben al héél blij dat ge die sigaret uit uw mond genomen hebt alvorens mij te kussen... Nu nog iets aan die adem doen."
"Komaan Nonkel Luk, geef dat stuur maar aan mij. Dat 't hier een beetje vooruit gaat!"
Irma met de papieren GPS. "Erg wel, dat koopt dan een auto met een open dak, maar ze bezuinigen op een GPS-ke... Mijn ma is niet te volgen..."
Irma op de lopende band in de supermarkt. "Vindt ge mij misschien een 'wit product' ma?" "Nee schat, gij zijt een 'vuil grijs product'."
Feestbeest.
"Het antwoord is : 'Njet!' Op alles."
Twee onschuldige schapen. "Ja, allebei misschien onschuldig, maar ik zie er toch minder debiel uit."
Haar zijraampje is toch wat klein. "Nieuwe auto kopen ma. Van dit raampje krijg ik rugpijn."
"Waarom zie ik 't leven altijd achterstevoren?"
Queen Irma de Eerste
"Als ik buikloop krijg zit ik alleszins al goed..."
Op de lappen! "Schol! Doe ze nog eens vol!"
Op 't reuzenrad van de Sinksenfoor. "Oooh, mijn pels waait overhoop!... Voor die van u is dat niet erg ma, die ziet er altijd zo miserabel uit, maar voor de mijne..."
"Laat de wereld maar draaien... Ik zal wel zonnen..."
"Pluchen beesten zijn toch écht wel belachelijk..."
"Problemen met uw zin voor humor? Kom, dan voer ik wel een klein hersenoperatieke uit. Ik plant er wel een lach-gen in."
"Voor 't geval ge niet kunt zien dat ik een intelligent schaap ben... Ik doe ook oogoperaties. Dan hebt ge dat onnozel leesbrilleke niet meer nodig."
"Een goede raad van Irma : Het leven is zo vergankelijk als de pluisjes van een paardebloem. Dus vergeet zeker niet af en toe te lachen!"
"Weeral PC-problemen, sukkel? Kom hier. Ik zal 't u eens allemaal uitleggen..."
"Zijt gij ook een onnozel schaap Irma?" "Kieken! Ik ben een onschuldig schaap. Dat is heel wat anders!"
"Welnee ik snotter niet omdat ik geemotioneerd ben! Ik ben gewoon verkouden. Emoties? Ikke? Komaan seg... Laat die onzin maar aan ons ma over!"
"Troost me! Pak me vast! Knuffel me! Ge beseft niet hoe zwaar mijn leven is met die moeder van me..."
"Ja, ik zit hier heel onnozel op een schommeltje. En nee, ik ben niet kinds geworden. Ons ma is kinds geworden. Of aan 't dementeren. 't Verschil is me nog niet zo duidelijk."
Maar allez! Wat lees ik nu toch weer in mijn gastenboek?!!! Een kater die avances maakt!!! De wereld is gek geworden... Ook bij andere mensen beginnen de katten te spreken. Erger nog! Te schrijven zelfs...
Allerliefste Irma,
Als mijn madame leest, lees ik mee, en nu ben ik per ongeluk smoorverliefd op u geworden! Maak ik een kanske? Laat mij snel iets weten! Want mijn innerlijke vuur brandt fameus hard. Mijn naam is Mike en ik ben een kater nieuwe stijl : ik lik zelf mijn borden schoon enz enz, de vloer ook als het nodig is. Ik lig aan uw poezelige pootjes en smacht naar mijn snoet in uw zachte vacht.
O Irma, o Irma, verlicht toch mijn pijn word toch lief vriendinneke mijn!
Beste Mike, (Alhoewel "beste"... Normaal gebruik ik die aanspreektitel niet voor een kat, maar ik heb opdracht gekregen van ons ma (dat moeilijk mens) om op mijn blog een beetje beleefder te zijn. Vandaar die "beste" dus.)
Ik heb zéér - maar dan ook zéér - slechte ervaringen met katers. Dat zoudt ge moeten weten als ge al wat op mijn blog hebt rondgeneusd. Zeker katers die voorstellen van "snoeten in mijn zachte vacht te verbergen" doen mij de schrik rond het hart slaan..
Eén van de drie exemplaren die mijn ma hier als huisdier houdt (waarom niet ineens grizzly-beren kweken vraag ik me af?) verkracht mij regelmatig bij nacht en ontij. Ik heb dus al meer dan genoeg tussen de kaken van een kater gezeten en met zijn poten vertrappeld geweest dan me lief is.
Hoogstwaarschijnlijk zijt gij ook gecastreerd. Zo ziet ge er op uw foto toch uit. Uw ogen staan nogal onnozel vind ik. Maar toch, ik trap in zo'n onschuldige blik niet in. Ik ben een schaap van de wereld. Ik heb al te veel meegemaakt.
Ik wil uw aanzoek eventueel nog in aanmerking nemen als ge me een schriftelijk bewijs bezorgt (beëdigd) ondertekent door uw dierenarts en uw madame waarin ze met hun poot op hun hart bevestigen dat gij géén voortplantingsdriften meer bezit. Maar tot hiertoe hou ik het toch maar bij mijne Wannes. Eigenlijk is dat een vijg van een beer, veel initiatief zit er niet in, maar ik heb er tenminste ook geen last van. Op dat punt ben ik nogal een moderne vrouw ziet ge.
In de hoop uw gevoelens maar matig gekwetst te hebben stuur ik u een beleefde (ah ja, dat moet van ons ma) groet! Blááááááát. Irma. (Correct lezen hé Mike! Niet : Uw Irma hé! Gewoon : Irma)
15-05-2008
Een boodschap van Irma herself!
Amai, amai, amai! Wat heb ik weer veel post gekregen van al mijn Tantes en Nonkels op 't blog! Mijn gastenboek is flink aangegroeid sinds ik laatst gekeken heb! Eindelijk! Ik word met recht en reden populairder dan ons ma! 't Heeft lang geduurd, maar 't is dan toch aan 't lukken. De mensheid is dus toch zo dom nog niet. Ik zal eens direkt wat post beantwoorden, ons ma zit hier toch maar te suffen (kan niet missen dat die moe is, ge zou eens moeten weten waar we gisteren weer uitgehangen hebben... Enfin, dat zult ge wel zien over een paar dagen op haar eigen blog) dus kan ik 't klavier even overnemen.
Lieve Tante Ann : Ja, ik heb de Phineas goed liggen gehad hé?! Voor een schaap ben ik niet te onderschatte nietwaar? In mij zit het hart van een leeuw! Maar erg genoeg is Phineas nu op Filemon gesprongen... Wie had nu ooit kunnen denken dat een gecastreerde kater een pluchen konijn te lijf zou durven gaan dat drie keer zo groot is als hemzelf! Ik vind dat ons ma haar geld van die castratie van die dierenarts zou moeten terug gaan eisen.
Lieve Tante Pops, Nee meiske, mijn koppijn gaat niet over. Het wordt alleen maar erger. Tijdens al die fototrips van ons ma hang ik daar te sjokkelen alsof ik op een bronstige kameel zit. Mijn moeder wil persé ook overal bukken of op de grond gaan liggen omdat ze dan zogezegd een beter camerastandpunt heeft. En ik hang daar dan op haar rug van links naar rechts te rollen. Mijn arme ruggegraat is zo ongeveer gekraakt na zo'n uitje. Goddank wordt er daarna nogal lang op café of restaurant gezeten en krijg ik in een hoekske al eens stiekum een massage van de Wannes Zo is er toch nog iets goed aan die onnozele fototrips! Allez, zeg nu zelf! Wie gaat er nu foto's nemen van de stad waar hij in woont? Foto's neemt ge op reis begot! Toch niet achter de hoek! Ja, ons moeder,... er mankeert toch iets aan zenne...
Hallo Tante Naneke, Gij raakt in uw bericht van 6/4/08 wel een zeer pijnlijk onderwerp aan... Mijn afkomst. Ge vraagt u af of ik uit een dure shop kwam waar ik onder 't stof zat en of niemand mij wilde hebben en ik zo bij mijn moeder terecht gekomen ben... Een onbeleefde vraag wel hé seg? Zijt gij altijd zo onbeleefd? Maar allez, ik zal toch maar antwoorden. Maar hierna wordt er over mijn afkomst gezwegen hé?!!! In alle talen.
Mijn moeder heeft mij voor een halve euro uit een kartonnen doos op een rommelmarkt in 't Alpheusdal in Antwerpen geplukt... 't Kan ook voor een euro geweest zijn. Maar dat weet ze niet meer zo goed. Haar geheugen... weet ge wel Maar Tante Naneke, ge weet ook wel dat de waarde van iets niet het bedrag is wat ge er voor betaald hebt nietwaar. (Ge zijt nu wel een onbeleefde, maar ik ga er van uit dat ge wel een slimme zijt aangezien ge kunt schrijven.) De waarde van iets zit in zijn hart. En mijn hart is groot. Mijn maag trouwens ook. Mijn mond ook (volgens ons ma toch).
Dus ja, ik heb een euro gekost, maar voor mijn ma ben ik onschatbaar. En das 't belangrijkste. Zonder mij zou ons ma nu met haar cutterke, haar meterke, haar portemonnee, haar aansteker, haar sigaretten, haar koppijnpillendozeke, haar zakdoek, haar agendake, en al de rest... in haar handen moeten rondlopen. En in dat geval zou ze beter geschapen zijn als zo'n Hindoegodje met 8 armen. En aangezien ons ma alles, maar dan ook alles, behalve goddelijk is, mag ze dus héél blij zijn dat ze mij op de kop heeft kunnen tikken. Tenandere ons ma zou ook te gierig zijn om een zogenaamd échte Vuitton te kopen. Maar niet zeggen, dat ik dat gezegd heb hé! Ze is nogal lichtgeraakt weet ge... 't Is een veel moeilijker mens als ik. Dat zoudt ge niet denken als ge haar eigen blog leest hé? Maar ik ken ze ze zoals ze thuis is! Dan is 't niet altijd "Liefs van Laathi"-ke zenne...
Beste Tante Marijke, Ge gaat u nu toch niet generen omdat ge in 't gastenboek van een handtas geschreven hebt? Wat is dat nu voor onzin! Ons ma praat konstant met handtassen! Die praat zelfs met vissen, met katten. Soms zelfs met haar echtgenoot! Ge moogt toch praten met wie ge wilt zeker! 't Belangrijkste is dat ge een zinnig antwoord krijgt. En daar kunt ge bij mij tenminste gerust van zijn. Dus Tante Marijke, ge kunt veel beter met een handtas praten dan met sommige mensen. Wees daar maar zeker van. Dus ge moet u nooit meer schamen als u tot mij richt in mijn gastenboek!
Dag Tante Bomi! Gij zijt een vrouw naar mijn hart gij! Ik appreciëer uw medeleven enorm! Gij beseft tenminste wat een zwaar en moeilijk leven ik heb! Dat zal waarschijnlijk komen omdat gij "de grooten oorlog" nog meegemaakt hebt. Gij kunt u tenminste nog inleven in 't leed van andere wezens! Ik vind het heel lief dat ge me Limburgse stroop aanbiedt, maar die ga ik toch weigeren want anders vlieg ik daarna zeker en vast weer in bad en ge weet voor wat een miserie dat vorige keer gezorgd heeft nietwaar? Allez, vertrek nu maar naar de kapper en zie nu maar dat gij uw "permanent" of uwe "mis-en-plis "ook terug een beetje in de plooi krijgt, dan zien we er weer allebei even patent uit!
Gedaan met de lol! Ons ma is terug wakker! En ja hoor, ze grijpt naar dat vermaledijd fotoapparaat... Dus we zijn weer weg! Tot de volgende zitting!
Een lieve blááááááát, Irma.
Voor diegenen die me niet geloven hier is wat bewijsmateriaal van de mishandelingen door mijn moeder....
Jaja, ge ziet het goed! Dit is mijn achterwerk!!! Zo schaamteloos laat ze me soms aan haar schouder bengelen... Shocking toch?!!!
05-04-2008
Post van Irma herself!
Lieve Tantes en Nonkels-van-den-blog, bedankt om allemaal in mijn gastenboek te schrijven!
Ja, sinds ons ma terug is uit Sri Lanka heb ik nog geen minuut rust gekend om u te antwoorden! En ik die dacht dat de handtas van een gepensioneerde ook op pensioen mocht... Niks is minder waar! Ge kunt niet geloven waar ik de laatste weken al allemaal heb uitgehangen! (Ja, uit-ge-hangen, ge moogt het gerust letterlijk nemen! Bij de pompiers, in kraakpanden, in een kasteel...
Och, als mijn moeder toch maar wat meer tijd had om al die foto's op haar blog te zetten hé.... Maar een gepensioneerde is zo druk bezig! Ik heb zelfs moeite om haar bij te houden! Soms neemt ze niet eens de moeite om mij netjes op haar rug te dragen maar zwiert ze mij over 1 schouder en dan hang ik daar te bengelen met mijn snuit naar de grond en soms zelfs met mijn poep naar voren! Echt géén gezicht! Zo genant! Ik zal vanavond nog eens flink zagen dat ze snel wat foto's van mij op mijn blogske zet. Spijtig genoeg kan ik dat zelf niet. Mijn poten zijn wat dik voor die belachelijk kleine toetskes van een pc. Maar ik zal ze wel zover krijgen dat ze er deze week wat aan werkt. Ik kan goed zagen. Blááááátend zagen. Daar wordt ons ma horendol van
Bedankt voor uw schrijfsel in mijn gastenboek en een vrolijke blaat van, Uw Irma!
Hier toch alvast enkele fotokes genomen door Nonkel François :
Vlak na ons ma haar vakantie. Zie hoe goed zij er uit ziet en hoe plattekes ik. Ah ja, ik had vier weken binnengezeten, daar wordt ge bleek en energieloos van natuurlijk! En zij eist dan van mij dat ik direkt in topform ben... 't Is een onmogelijk mens.
Hier ziet ge me mijn beklag doen tegen Wannes. Gelukkig begrijpt die me wel en laat hij me rustig uitspreken. Wat van mijn moeder niet altijd kan gezegd worden.
En dat vind ik dus niet serieus. Hoe meer Tante Mare en ons ma mekaar vastpakken hoe verder Wannes en ik uit mekaar bengelen! Terwijl WIJ toch 't verliefde koppel zijn en niet ZIJ zoudt ge denken?! Ja, "medelijden en wat begrip met jonge verliefden"... 't staat niet in onze ouders hun woordenboek. 't Zijn twee dikke vriendinnen maar ook twee dikke egoïsten. En de nadruk ligt ook op DIK, sinds ze allebei niet meer roken. De kilo's vliegen er aan. Maar dat is niet slecht want Wannes en ik hangen liever tegen een zachte, veerkrachtige taille te deinen dan tegen een ribbenkast te rammelen.
Alleszins bedankt Nonkel François voor deze onverwachte en leuke foto's. Gij beseft tenminste welke kant van ons moeder de belangrijkste is!
03-04-2008
Concurrentie???
Ooit kocht ik op een luchthaven eens een strandzak in de vorm van een vis. Het bleek een hoogst onpraktisch ding maar veel te leuk om weg te gooien. En zie... nu komt hij eindelijk toch nog van pas als figurant in een Irma-stripje!
Zo begon het... zoals jullie waarschijnlijk nog wel weten, met een overmoedige uitspraak van Irma tijdens de havenreportage...
En dat komt er dan van als ge overmoedig bent...
30-01-2008
Meer strips bekijken?
Alle andere strips over Irma vindt je bovenaan in de linkerkantlijn van mijn blog! Klik maar op de titeltjes van de strips! Veel plezier!
27-09-2005
Irma's wasbeurt...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
05-01-2000
Irma neemt wraak op Phineas!
Aangezien Irma soms 's nachts aangerand word door mijn hyperpotente kater Phineas - die ondanks zijn castratie er nog altijd van overtuigd is dat hij "klein poezen" kan maken - moest Irma wel het recht in eigen handen nemen. 't Is ook niet plezant om ' s morgens helemaal met een natte nek en een pels die overhoop ligt, leeggeschud op de keuken vloer te eindigen... Als Phineas Irma niet te pakken krijgt, dan vertoont hij zijn kunsten met een kussen. Maar ja, als ik per ongeluk Irma op de keukentafel heb laten staan dan is zij zijn geliefkoosd slachtoffer... En dat kon zo niet blijven duren!
The End!
04-01-2000
Een babysit voor Irma!
Tijdens onze reis worden onze poezen full-time verwend door een inwonende "poespasser". Maar wie gaat er voor Irma zorgen? Wie gaat er voor zorgen dat ze 's nacht niet door Phineas "misbruikt" wordt?... Ook aan zoiets moet gedacht worden!
Voilà, ook dat is weeral geregeld!
03-01-2000
Irma en Wannes naar de "Kerstboomverbranding"
Irma en Wannes zagen de "Kerstboomverbranding" te Antwerpen op deze manier...
.
01-01-2000
Het gele beertje
Tot groot ongenoegen van Irma kocht ik vandaag een geel beerke in de Kringloopwinkel...
Irma ging dat natuurlijk direkt verraden aan haar beste maat Filemon... Zo is ze, ze kan ook nooit zwijgen...
Filemon wacht geduldig tot het gele beerke zal opduiken waar Irma zo redeloos bang voor is... Maar gaat onze filosoof zich wakker kunnen houden? 't Moet toch zalig zijn om zo'n gerust zieltje te zijn hé?... Ik ben er soms echt jaloers op
x
Ja, dat zullen we dan morgen wel zien hé Filemon...
En hij hééft grote ogen getrokken... het was niet bepaald het formaat van beerke dat hij verwacht had denk ik, dus de verwelkoming van mijn nieuwe aanwinst is weer niet echt vlot verlopen...
Nee, "Dikke" zal hij beslist niet heten... Maar hoe dan wel? Zoeken jullie mee? Niet vergeten dat een flink uit de kluiten gewassen jongen is hé! Zet je voorstellen maar in 't gastenboek van Irma's blog of van mijn blog.
