Is die beloning wel zo veel moeite waard? Ik geloof in iets dat ik liefde noem. Maar ik moet vechten om geknuffeld te worden. Ik schrijf woorden vol hoop en frustratie. Naïef genoeg blijf ik geloven in iets wat gedoemd is te mislukken.
Mijn ongeluk is dat mijn maskers te verfijnt zijn gemaakt. Niemand ziet mijn ware gelaat. En de huid op mijn gezicht kan niet ademen; ik versmacht tewijl ik gekraakt en gekelderd word in het gevecht met mijn demonen. De angst om controle te verliezen, dát, terwijl ik stuurloos rij op een verloren verstand. Het feit dat ik mezelf bedrieg door mijn grenzen te overschrijden; even erg dat ik mezelf belieg en dit liefde noem.