Een koude waarop ik me kan kleden.
Een friste aangevuld met de lentezon die zijn aantocht kenbaar maakt.
Het is zo'n dag waarop ik eigenlijk moet gaan fietsen langs jagerspaden, terwijl ik de landschappen aan me voorbij laat razen.
Ik geniet.
Op een verjaardagsfeest had ik heerlijke nieuwe ontmoetingen en op een begrafenis sterkte ik banden aan met een kennis. De evenementen waren een viering van het leven. Een beleven en een stilstaan.
Ik ben me bewust van de intense en oprechte contacten die ik heb met mijn vrienden, ze vullen me met steun, eerlijkheid, gehoord worden en plezier.
Ik geniet.
Muziek speelt in mijn oren en ik dans.
Zelfs als ik op mijn stalen ros naar huis keer kan ik zwoel bewegen en zing ik.
Hier ben ik dan, als gelukkigste mens op aarde.
Een warme stroom vloeit door me heen en eindigt in mijn onderbuik. Ik voel de opwinding in mijn borsten. Mijn gedachten durven al eens naar jou afglijden.
Zondag is nog ver.
|