|
Ik ben geen doorsnee meisje. M'n bad girl gehalte ligt redelijk hoog. Een auto crashen in volledig ontnuchterde toestand: staat op m'n lijstje. Net als ik van op tafels dansen mijn hobby maak. Mijn probleem is dat ik naast de vele stoten die ik uitsteek moet proberen een normaal leven te leiden of te lijden. Daardoor begin ik een verscheurdheid te ervaren, kiezend tussen een normaal en een studentikoos leven. Mn varkensleven kan ik in stand houden door samen te wonen (met een of andere klier) en me te omgeven met andere randgevallen. Maar mede door de omgevingsdruk vraag ik me af en toe af of ik mn rock-n-roll leven niet moet inruilen voor een zediger bestaan.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mijn voornemens zijn dan:
-een relatie aangaan met een geschikte ipv geschifte partner;
- iets doen met dat diploma waar ik 3 jaar voor heb gestudeerd;
- en dan natuurlijk iets kopen. Vastgoed.
Over mijn liefdesleven zijn er boeken geschreven. Doctor Phil hengelt wekelijks naar een nieuw verhaal en ook Jerry Springer moet ik telkens ontwijken. Kleine, middelmatige tot grote ingrepen in mijn lovelife zal me meer mentale en emotionele rust geven, daar ben ik me zeer bewust van.
Met directe steun van de VDAB ben ik opzoek naar een vaste en voltijdse betrekking, liefst in de lijn van mijn diploma. Dan kan ik na een jaar aanmodderen eindelijk beginnen aan mijn carrière in de hulpverlening.
Een vaste stek. Een appartement of huis voor mezelf dat ik dan dankzij mijn vastinkomen kan betalen.
Hier heb ik me al een mooi beeld over kunnen vormen, want in loop der jaren is het me gelukt om behoorlijk wat rommel te verzamelen. Het huisje moet dus over voldoende ruimtes en kasten beschikken, want het materiaal in een gepaste ruimte of georganiseerde kast leggen lijkt me beter dan op de grond. Liefst ook iets met een tuin, dan kan ik in de zomer genieten van een cocktail, terwijl ik vanuit mijn hangmat kijk naar hoe het gras groeit.
Op deze levensweegschaal tussen toekomstgerichte dromen en het living on the edge, gooi ik mijn volle gewicht op dat laatste. Want te kiezen tussen maatschappelijke en sociale verwachtingen hang ik liefst van al onverantwoordelijk- het kalf uit, met veel vuile moppen en dwaze trucs. Ik ben een meisje dat graag rondreist, te diep in het glas kijkt en eindeloos lult. Ik heb nog geen zin om me te buigen naar de verschillende normen, mijn keuzes met de consequenties neem ik.
En lieve vriend, ik hoop oprecht dat je even gelukkig.
|
