Deze avond deed Jazz me wegdromen naar een vervlogen tijd. Toen auto's nog als communicatiemiddel dienden en meningen nog gezegd konden worden. Aan de rust die we vonden en de echtheid van ons zijn. Massages en een gitaar, dat waren wij. Boetes werden gespaard om in bed te blijven liggen. Nooit kwamen we nog op tijd. Fascinaties voor ogen, handen, gedachten en liefde. Eindeloos opgaan in mekaar. En dan elkaars vertrouwen breken, uit angst om te verliezen. Met een laag verf gingen we over de stoelen, we dansten; je smeekte me om te blijven en ging zelf weg.
Herinneringen worden gekleurd.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
