Het werd een beslissing die ik me al direct betreurde. Ik liep over straat met opgeheven hoofd, maar ik was niet trots. Ik dacht aan de onmogelijkheid om de tijd terug te draaien, terug te kunnen keren naar datzelfde moment en mijn woorden in te slikken. Heel erg moedig ben ik niet, want ik kan mijn fout niet toegeven. Verantwoordelijkheid nemen voor je daden en met de gevolgen leven, spreek ik mezelf toe.
En nog steeds denk ik er over na, bloedt mijn hart en voel ik me schuldiger dan ooit. Dat is het gevolg van mijn daad: een wrange smaak.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
