Nu ik de laatste 7 jaar zoveel meegemaakt heb, dat ik er eigelijk een boek zou kunnen over schrijven, wil ik mijn voornemens eens op een rijtje zetten. Men noemt mij een supperrealist en alle volgende berichtjes zullen geen blad voor de mond nemen.
Ik heb al enkel malen mijn mening over bepaalde dingen gezegt en ik werd zelfs bestempeld als stalker omdat ik bepaalde mensen onrechtsreeks vermeld had. Dat zal ik nu NOG doen zij het dan nog onrechtstreekser. Men is niet verplicht deze blog te lezen. Al de aangevallen personen mogen hun reactie hierop kwijt, ik luister altijd wat er gezegt wordt.
Schrijffouten zitten in al mijn berichtjes, het voornaamste is dat men dit kan lezen. Ook de algemen matschapij zal aan bod komen, mijn bedenkingen en inzichten.
Mijn levelsfilosfie is leven en laten leven. Als ze me met rust laten....ik hun ook. Mensen beoordeel ik met punten, die kunnen ze verdienen en verliezen. Ongeacht het puntenaantal blijf ik altijd vriendelijk. besluiten die ik neem gaan bij door een zogenaamd parlement... eens, na lange beraadslaging, is er bijna geen terugkeer mogelijk.
Mijn levenspreuk voor lastige mensen is...."Hoe meer men met de mensen de zot houd ...Hoe liever ze U zien"
