Nog 4 dagen en we gaan van start met de 2de editie van de inleefweek. Het wordt wel een start in mineur want het aantal inschrijvingen is blijven steken op 24 gezinnen. Maar dit belet ons niet om volgende week volop voor deze uitdaging te gaan!
Eigenlijk starten we pas op maandag 10 oktober maar de voorbije dagen werd ik al volop voor moeilijke keuzes gesteld. Een uitnodiging voor een mylène-avond, een vraag van een vriendin om een hapje te gaan eten... Sorry, volgende week past mij niet. Een andere keer? Ik kan me moeilijk voorstellen hoe het moet zijn om zelden van zo'n avondje uit te kunnen genieten, maar het moet verschrikkelijk zijn om je sociaal leven continu op zo'n laag pitje te moeten zetten.
Een briefje in de boekentas van mijn dochter: volgende week info-avond over 'leren leren' en lees ik het goed... gratis! Ik schrijf me onmiddellijk in. Prima initiatief van de school om zo'n avonden laagdrempelig te houden en te organiseren zonder inschrijvingsgeld te vragen.
Ook mijn andere gezinsleden zijn al in de ban de inleefweek. Met een bang hartje wacht mijn dochter op de uitnodiging voor het verjaardagsfeestje van haar beste vriendin. Wat als dit net in het inleefweekend valt, hoe geraken we dan aan een cadeautje? Mijn voorstellen als een leuk knutselwerkje, tekening, zelfgebakken koekjes,... vindt ze maar niks en oh zo oneerlijk voor haar vriendin. Opluchting als het feestje toch einde oktober gepland blijkt te zijn. Maar ze beseft des te meer dat voor andere kinderen verjaardagscadeautjes kopen niet vanzelfsprekend is.
En ik maak me de bedenking: we zijn nog niet echt begonnen, maar toch al volop bezig met keuzes maken, bewustwording en sensibiliseren. Dat belooft voor volgende week....
Reacties op bericht (1)
07-10-2011
we gaan er weer voor
Toen we vorig jaar de week bezig waren hadden we een gevoel van 'voor herhaling vatbaar'. Op het einde van de week en dan met de evaluatie vergadering nadien gaf ons helemaal het gevoel van 'dit moeten we terug doen'. Nu is het zover, we kijken er naar uit.
