Al wie denkt dat de post in Belgie niet goed werkt, ik moet je teleurstellen: het kan nog erger zoals het geval is in Frankrjk. Mijn postkaartjes zijn na twee weken aangekomen een brief en een kaart naar Tom die ik op hetzelfde moment heb gepost komt niet op hetzelfde moment aan. De binnenkomende post gaat sneller: een brief 2-3 dagen, maar erna werkt de post weer niet zo goed De brief van mama 18 juli, de brief van bomma 23 juli arriveren op hetzelfde moment. Om mijn post te beantwoorden: de cliché's het weer is nog altijd hetzelfde: afwisselend, maar er is verbetering op komst. Zoals morgen... Ik weet nog niet wat te doen, want ik heb alles zowat gezien en bezocht. Maandag meer nieuws over wat het uiteindelijk geworden is.
Toeristisch gezien zijn er 9 plaatsen om te ontdekken. Rekening houdend met mijn vrije momenten kan ik 6 van de 9 bezoeken. Eentje heb ik nog bezocht toen het gesloten was. In volgorde van mijn bezoeken: La citadelle: het overblijfsel van den oorlog met een zicht op fort boyard en le viaduc het museum van st pierre: een klein museumpje over het vissersleven en de kledij Fort Royer: toen het gesloten was, ook over mosselen, oesters en de cabannes De vuurtoren: phare de chassiron en het museum: de phare was kleiner dan verwacht, al waren het meer dan genoeg tredes. Het museum was eerder ongewoon: een rondleiding met beeld en geluid. Al was het voor mij eerder kijken, want al de vaktermen over de toren en het vissersleven was een beetje te hoog gegrepen. Le marais aux oiseaux: het park met de eenden, ganzen, pauwen, ooievaars... Voor de beesten-, natuurliefhebbers zeker wel leuk om te bezoeken. Het is een wandeling tussen de beesten. Le port des salines: na het eindelijk gevonden te hebben en op het einde van mijn lange dag was het toch leuk met opnieuw het vissersleven: oesters, mosselen en zoutfabricage. Het is het museum waar ik het meeste van heb opgestoken en wat ik dus ook het meeste zou aanraden. Dat alles tesamen heb ik kunnen bezoeken voor slechts 13 euro 20. Niet toeristisch vermeld: le viaduc: de verbinding met Frankrijk Fort boyard Parc myocastors: het zijn beesten, geen idee wat de nederlandse naam ervoor is, maar het is een kruising tussen een rat en een bever. Je krijgt er een hele uitleg, kunt de beesten wortels geven en het grote fotomoment: zoiets op je schoot nemen de toeristische treintjes, de markten die overal zijn de verschillende stranden, cabannes pont Napoleon: om te herinneren hoe groot hij was... En natuurlijk nog de animatie op de camping...
Voor ik er meer over zeg, moet je in het achterhoofd houden dat campingeigenaars weinig tijd hebben om te koken, zelfs om te eten. Ze hebben pech want ik ben een trage eter. Er bevindt zich altijd stokbrood op tafel. Maar daar eet ik enkel 's ochtends van en uitzonderlijk op andere momenten. Er is niets mis met stokbrood, maar een gewone boterham zou ook wel eens smaken. Ze eten twee warme of middagmaaltijden: 's middags: voor-, hoofd- en nagerecht. Voorgerechten: meloen, salade, couscous... zelfs een keer oesters. Hoofdgerecht: vlees en groenten of pasta met vlees. Het is vaak steak of kip. Een an te raden saus voor bij het vlees: crême de saint agur. Het dessert: yoghurt of kaas. Maar dat eet ik niet veel: niet dat dat niet lekker is, maar ze zijn hier bourgondisch voor mij. 's namiddags ete ze ijs of fruit. Het reccord van Flavie (3 jaar) 3 ijsjes op 1 dag. 's avonds: pasta of salade met opnieuw het dessert. Ze eten veel ketchup en zeer vreemd wanneer ik wel ketchup eet: zij niet: bij croque monsieur. enkele aanraders: * sint-jacobschelpen + pasta * kip, aardappelschijfjes, banaan, currykruiden en kokosmelk * sla, maïs, ei, tomaat, eend, fèta, geroosterd brood en geitenkaas * sla, maïs, ei, kerstomaatjes, eendenpaté en proscitto Wat wil ik eten als ik terug ben? Pasta met gekruide saus, want saus kennen ze niet en kruiden ook niet. Zelfs pizza's zijn ongekruid...
dinsdag: een nederlands gezin met 4 kinderen arriveert. Het was spelletjesnamiddag: eventjes kennismaken met de nederlandse vader, met een raar gezicht. Ze wonen boven amsterdam, hij heeft twee jaar in Parijs gewoond. En dan stelt hij een vraag: spreken je kinderen ook nederlands? Euhm effe uitleggen dat ik nog maar 19 jaar ben en nog geen kinderen heb. Tot zover mijn gesprek. Toch maar hopen op Vlamingen misschien?
8u40: ik kruip uit bed en wordt wakker. 9u: zelf eten en het eten van Chloé en Flavie maken. De rest van de voormiddag: tv kijken, vakantieoefeningen helpen maken, met de blokjes spelen, verschillende pogingen tot het aankleden van Flavie... 12u30 eigenlijk gedaan, mar stipt zijn ze er niet. Tussen 13-14u eten. Tot 14u vrij. Wat de ik dan? lezen, fietsen, rusten, zwemmen... 16u-19u30 à 20u: speeltuin, zwemmen, pingpong, fietsen, naar de draaimolen. 20-21u: eten. Daarna: opnieuw (behalve donderdagavond): pc, lezen, tv kijken, fietsen...
Les jours unique: strand, parc aquatique, goochelaar...
Les dimanches: de boot die ik nooi heb kunnen nemen, citadel, museum, les marais, vuurtoren, ecomuseum
in het vooruitzicht Saint-trojan les bains: het laatste onbezochte dorpje. De terugkeer naar het vaste land, maar nog altijd aan zee: les sables d'Olonne.
8u30: na enkele keren te ontwaken, beslis ik dat het tijd is om uit bed te kruipen, mijn rugzak te maken. en een ontbijt te nemen. 9u zoals iedere ochtend stokbrood en muntthee. 9u30: klaar om te vertrekken. Nog even mijn route bekijken: dolus - Saint-Pierre - Cheray - Saint-Denis (iets meer dan 20 km). Een gemakkelijk route: altijd maar rechtdoor: Saint-Pierre en alles gaat goed. Tot ik Saint-Georges zie? Wat heb ik mis gedaan? St Georges is pas voor de terugweg. Ah nu zie ik het Cheray is een deelgemeente van St georges. 10u25: eindelijk een einde aan de lange baan. saint georges: eerste echte stop: het marktje en le phare de chassiron. Phare & museum: amai wanneer komt er een einde aan al die trappen? Al deed het uitzicht dat al gauw vergeten. Van het museum heb ik niet veel kunnen verstaan. Dan maar eten en mijn tocht verderzetten. Saint-denis - la Brée - Saint-georges - Saint-pierre - Dolus (ongeveer hetzelfde aantal km). La Brée: ah eindelijk niet ver meer van thuis. 15u10: terug in dolus maar niet nar de camping. Eventjes de benen strekken in le marais aux oiseaux. Het is een park met vogels, eenden, ganzen... die ze er verzorgen. Et après? Dolus - le port des salines voor het ecomuseum. Nog een keer op de fiets, nog een 10 km en ik kan rusten en vooral eten. Maar die laatste kilometers waren er echt te veel aan. Eindelijk rond 19u terug in dolus. Ah spaghetti met pesto dat gaat smaken. Potverdikke de gas is op. Met een grote vertraging kan ik dan toch eten en een beetje zwemmen om hopelijk niet te veel last van mijn benen te krijgen. Na deze lange tocht rest mij nog maar een gemeente dat ik nog niet gezien heb. Nog een beetje tv kijken en ik ga slapen. Het einde van mijn vrije dag. groetjes inge
